Death Magic World (รักต้องห้ามของยัยจุ้นกับหมาป่าจอมหึง)

ลำดับตอนที่ #8 : มนต์ที่ 8 เชน วูล์ฟฮาล์ฟจากแดนทมิฬ

(ความเดิมตอนที่แล้วหลังจากที่อลิสฟื้นจากอาการสลบ เคนโซก็ฝากดอกไม้ช่อนึงเพื่อแทนคำขอโทษและแทนคำขอเป็นเพื่อน หลังจากนั้นเธอก้ได้ไปทัวรืเมืองและได้แหวนเวธมนต์มาอันนึง โดยที่ซาระสะเป้นคนซื้อให้ หลังจากนั้นหลังจากกลับมาที่โรงเรียนบาคินและซาโบ เพื่อนวูล์ฟฮาล์ฟร่วมเป็นร่วมตายเอาสร้อยคอที่ราคาแพงที่เธออยากได้มาให้ และบาคินก็ขอเธอเป็นแฟน แต่เธอไม่รับคำขอนั้นแต่รับเป็นเพื่อน บาคินก็ยอมและกลายเป็นเพื่อนในที่สุด)หลังจากที่วุ่นวายกันไปได้สักพัก พวกเขาก็แยกย้ายกันไปห้องพักและนอนกัน ทางด้านของเชนที่รับคำสั่งให้ลักพาตัวอลิสก็กำลังมาหาอลิสด้วยความเร็วสูง”รอก่อนเถอะ เดี๋ยวจะรีบไปหาเธอเดี๋ยวนี้ล่ะ”พูดเสร็จ เขาก็วิ่งต่อไป เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นเช้าที่สดใสดีจริงๆ”อลิ~~~ส!!!!”บาคินมาตะโกนเรียกแต่เช้า อลิสก็สะลึมสะลือตื่นขึ้นมา”อลิส! แอ้ก!””หนวกหูแต่เช้าเลยเว้ย!”ซาระสะเอาบาทายันหน้าบาคินเอาไว้  อลิสลุกขึ้นมามองด้วยความงุนงงและหัวเราะออกมา จนมาถึงคาบเรียนวันนี้คาบแรกที่อลิสจะได้เริ่มเรียนเป็นวิชาการใช้พลังอย่างอื่นที่ทุกคนก็สามารถทำได้”เอาล่ะนักเรียน วันนี้เราจะมาสอนเสกดินให้กลายเป็นทองเหลืองกันนะจ๊ะ”อาจารย์ผู้ฝึกสอนพูดเสร็จก็หยิบดินออกมาก้อนนึงจากกระเป๋าของท่าน แล้วก็ชี้นิ้วไปที่ดินก้อนนั้น”เอาล่ะนะนักเรียน ทำตามนะจ๊ะ เราต้องเพ้งจิตไปที่ดินก้อนนั้นแล้วท่องคาถา”อาจารย์ท่านนั้นมองที่ดินก้อนนั้นด้วยสายตาที่เหมือนจะกลืนดินก่อนนั้นให้เข้าไปทั้งก้อนด้วยตาคู่นั้น พวกอลิส+บาคินที่เพิ่มคาบเข้ามาเรียนด้วยเพื่อจะได้อยู่กับอลิสก็มองด้วยหน้าที่สงสัยและประหลาดใจ(ทำไมต้องจ้องขนาดนั้นด้วยเนี่ย)อลิสคิดและเหนื่อยใจที่เห็นอาจารย์ทำแบบนั้น ทันใดนั้นเองอาจารย์ก็เริ่มพูดกับดินก้อนนั้น”จงเปลี่ยนเป็นทองเหลืองซ้า!!!”นักเรียนทุกคนถึงกับตะลึงและเงียบสะงัด ปรากฏว่าดินก้อนนั้นก็ไม่เปลี่ยนแปลงอะไรไปเลย ทุกคนต่างเงียบและตะลึงกับสิ่งที่เห็น สักพัก”ขอโทษทีอาจารย์เอามาผิด”ทุกคนได้ยินถึงกับตกเก้าอี้กันเป็นแถบ และต่างตวาดใส่อาจารย์เกี่ยวกับสอนคาถาให้ผิดๆ(สรุปนี่เราตั้งใจฟังมาตั้งนานเพื่ออะไรกันเนี่ย?)อลิสคิดและเหงื่อตกไปด้วยพร้อมทำหน้าหัวเราะกลบเกลื่อน สักพักหลังจากอาจารย์โดนตวาดไปอาจารย์ก็กลับมาทำหน้าเอาจริงอีกครั้ง”เอาล่ะนักเรียน เมื่อกี้นี้อาจารย์ขอโทษทีเอาดินมาผิด เพราะดินที่เราเปลี่ยนได้นั้นมันมีจำกัดอยู่ ขอโทษนักเรียนด้วยจริงๆ”อาจารย์ก้มหัวขอโทษ ทุกคน และเริ่มกลับมาสอนด้วยท่าทางที่ตั้งใจอีกครั้ง”เอาล่ะ ได้ข่าวมาว่ามีนักเรียนคนนึงที่มาใหม่ ใช้พลังของความมืดได้สินะ ใครกันเรอะ”อาจารย์ถามเสร็จ อลิสได้ยินก็ยืนขึ้นและยกมือตอบ”หนูเองค่ะ!!!”ทุกคนต่างหันมามองเธอโดยเฉพาะบาคินที่มองเธอด้วยแววตาที่มีแต่หัวใจเต็ม2ตา และซาระสะทีมองเธอด้วยรอยยิ้ม  ”อ่า มาหน้าห้องนี่หน่อย ได้ไหม?”อาจารย์เรียกเสร็จ อลิสก็รีบเดินออกไปหาท่าน แล้วท่านก็ให้อลิสแนะนำตัว”เอ่อ หนูอลิสค่ะ อลิส ซาโยะฮิเมะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ”(ชื่อจริงเธอพึ่งมาออกตอนนี้เนี่ยนะยะ!!!)นักเรียนทุกคนปรบมือให้เธอ และต่างคุยกันเกี่ยวกับเธอแบบเบาๆ”เอ้าๆ เลิกเม้าได้แล้ว เป็นนกหรือไงกันหาเด็กๆ แล้วนี่เธอมีสัตว์เลี้ยงหรือคู่หูไหมจ๊ะ?””เอ่อ ไม่มีค่ะ””งั้นเดี๋ยวไปลองหาดูด้วยนะ เพราะถ้าไม่มีเราจะเรียนคาบต่อไปไม่ได้”อลิสก็ผงกหัวเพื่อรับคำสั่ง”แล้วพลังของเธอคืออะไรรึ บอกให้ฟังหน่อยได้ไหม หรือถ้าอธิบายไม่ได้ก็โชว์ให้พวกเราดูหน่อยได้ไหม”อาจารย์พูดเสร็จซาระสะก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างรวดเร้วและตะโกนอย่างดัง”ไม่ได้นักครับอาจารย์!!!”ทุกคนต่างหันไปมองที่ซาระสะด้วยความตกใจและความสงสัย”อลิสเขาเพิ่งรู้พลังตนเองได้ไม่กี่วันก่อนเองนะครับ แถมพอใช้เป็นแล้วเธอก็สลบไปตั้งหลายวันกว่าเธอจะฟื้นขึ้นมา ขืนทำแบบนั้นอีกผมว่ามันจะทำให้ร่างกายเธอรับไม่ได้เหมือนเดิมอีกนะครับ ขอให้อาจารย์เลื่อนไปทดสอบวันอื่นได้ไหมครับ?”ซาระสะบอกอาจารย์ด้วยความเป็นห่วงอลิส และกลัวว่าอลิสจะเป็นอันตรายอีกครั้ง”อ่า ได้ๆ อาจารย์เข้าใจแล้ว งั้นอลิสอาจารย์ขอให้เธอไปหาซื้อสัตว์เลี้ยงมาในวันพรุ่งนี้นะ เพราะคาบหน้าของครูจะต้องมีสัตว์เลี้ยงด้วยถึงจะเรียนได้”อลิสก็ตกลง และหันไปยิ้มให้กับซาระสะที่เป็นห่วงเป็นใยเธอ หลังจากนั้นอาจารย์ก็ให้เธอกลับที่นั่งตัวเองและเลื่อนวันทดสอบพลังอลิสเป็นวันอื่น”งั้นวันนี้อาจารย์ก็...”ทุกคนตั้งใจฟังอาจารย์กันต่อ”ไม่มีอะไรสอนแล้วแหละทุกคนไปเตรียมตัวเรียนคาบอื่นได้”ทุกคนถึงกับตกเก้าอี้อีกครั้ง หลังจากทุกคนออกจากคาบเรียนพวกอลิสและบาคินก็มารวมตัวกัน”อาจารย์บอกให้ฉันหาสัตว์เลี้ยงล่ะ ฉันจะหาจากไหนล่ะ””ลองที่ในร้านขายไหมล่ะ อาจจะมีตัวที่เธอถูกใจนะ”อลิสทำท่างุนงงก่อนจะถามทุกคนว่า”แล้วมีสัตว์เลี้ยงไปทำไมเรอะ? ที่พวกซาระสะไม่เห็นต้องมีเลอะ”บาคินรีบวิ่งแทรกเข้ามาเพื่อมาตอบ”ก็เพราะว่าพวกเราเป้นเผ่าพันธุ์ที่เป็นสัตว์แล้วไงล่ะ จึงไม่จำเป็นต้องใช้ จอมเวธอย่างพวกเธอจำเป้นต้องมีสัตว์เลี้ยงเพื่อเพิ่มความแข๊งแกร่งให้ตนเองไง”และบาคินพูดเสร็จก็คุกเข่าลง”ถ้าไม่รังเกียจ ให้ผมเป็นสัตว์เลี้ยงคุณก็ได้นะครับ”พูดเสร็จ ซาระสะก็เอาเท้าไปยันหน้าบาคินต่อ”นี่แกยังไม่เลิกอีกเรอะหา~~~!!!””ตื๋อเท่านั้นจะครองโลกเว้ย ซาระสะ!!!”แล้วทั้ง2คนก็กัดกันต่อ  แล้วซาโบก็เดินมา”มีอีกวิธีนะครับ”ทุกคนหันมาฟัง”ก็คือหาพวกเผ่าที่เป็นพวกพเนจรแล้วเขาต้องขอยอมรับเอาเองน่ะครับ””เอ๋!!!”ทุกคนต่างตกใจในความคิดของซาโบ”แต่ว่าถ้าหาแบบนั้น มันหายากกว่านะ ถึงจะรู้ว่าจะสามารถหาที่ดีๆได้กว่าในร้านก็เถอะ””ถึงได้บอกว่าให้ผมเป้นสัตว์เลี้ยงคุณไงครับ จุ๊บๆ”แล้วบาคินก็โดนยันด้วยบาทาและกัดกับซาระสะต่อ”แล้วจะทำยังไงล่ะ อาจารย์เขาให้หาให้ทันในวันพรุ่งนี้ด้วยนะ”อลิสด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล แล้วทุกคน(ยกเว้น 2 คนที่กัดกันอ่ะนะ- -)ก็ยืนคิดกัน สักพัก”งั้น! ออกไปหากันเลยไหมล่ะ!”ชีร่าพูดเสร็จ ทุกคนมองหน้าชีร่าสักพักแล้วผงกหัวเพื่อยอมรับในคำตัดสินของชีร่า พักเที่ยงทุกคนก็เริ่มเดินทางกัน แต่”นี่ๆๆ พวกนายจะไปไหนกันน่ะ”พวกอลิสหันหลังกลับไป”อ้าว! โบโดะคุง””อย่าเรียกชื่อนั้นได้ไหมฟระ!!!”เคนโซโมโหกับวิธีการเรียกชื่อของอลิส”แล้วนี่พวกนายจะไปไหนกันเนี่ย””อ๋อ! เดี๋ยวเราจะไปหาสัตว์เลี้ยงมากันน่ะ อาจารย์สั่งให้หาสัตว์เลี้ยงมาในคาบเรียนถัดไปน่ะ”เคนโซยืนกอดอกสักพัก”ฟังดูน่าสนุกนี่ ให้ฉันไปด้วยสิ””ได้เลย!””เอ๋ เดี๋ยวสิอลิส เขาเคยจ้องเล่นงานพวกเรานะ!”ชีร่าค้านอลิสไม่ทันไร อลิสก็หันมายิ้ม”ไม่เป็นไรหรอก ฉันเชื่อว่าเขาไม่ได้เป็นคนไม่ดีอะไรหรอก”เธอหันกลับไปมองที่เคนโซ”เขาแค่เดินทางผิดช่วงนึงเท่านั้นเอง”ซาระสะเห็นอลิสมองด้วยสายตาที่เชื่อมั่น และคิดในใจแล้วว่าต้องพาเขาไปด้วยแน่ และซาระสะก็ยอมตกลง และก่อนที่จะเริ่มตามหาสัตว์เลี้ยงอลิส ซาระสะหันกลับไปล็อคคอเคนโซและพาไปที่เงียบๆใกล้ๆ”ถ้าแกทำให้อลิสต้องร้องไห้เพราะไว้ใจแกล่ะก็ แกเจอดีแน่เคนโซ”เคนโซทำหน้าตกใจและผงกหัวเพื่อรับข้อตกลง และก็เริ่มออกเดินตามหาสัตว์เลี้ยงที่เธอต้องการ แต่หาไปหามากก็ไม่เจอที่ถูกใจเลยสักตัว จนเวลาล่วงเลยผ่านไป”เฮ้อ! ไม่มีที่ฉันอยากได้เลยสักนิดเดียว””ที่จริงมันก็มีแหละ แต่เธอเรื่องมากไง ตัวนั้นก็ไม่เอาตัวนี้ก็ไม่เอา ตัวนั้นน่าสงสารบ้างล่ะ แล้วแบบนี้จะซื้อได้ไง”เคนโซบ่นใส่อลิส อลิสคอตก”ก็ฉันน่ะ ไม่อยากเห็นพวกเขาต้องมาเป็นสัตว์เลี้ยงแบบนี้นี่หน่า เขาก็คล้ายกับพวกเรา มีชีวิต มีจิตใจเหมือนเรา แต่อยู่ๆก็มีคนแปลกหน้าที่ไหนไม่รู้ มารับเขาแล้วให้เขาเป็นสัตว์เลี้ยงเรา ฉันทำไม่ได้หรอก”อลิสพูดไปคอตกไป คนอื่นก็กลุ้ม สักพักซาระสะสัมผัสอะไรบางอย่างได้จากด้านบนของอลิส เขามองขึ้นไปเห็นรอยคลื่นคล้ายดาบลงมาจะใส่หัวอลิส”ระวัง!!!”ซาระสะตะโกนเสร็จและรีบจับตัวอลิสโดดหลบพร้อมเขา แต่กลายเป็นว่า คลื่นดาบนั้นมาเร็วเกินไปทำให้ซาระสะโดนแบบเฉียดๆแถวแขน ทุกคนตกใจกันหมดและตั้งท่าเตรียมรับมือกับอะไรบางอย่างที่พุ่งลงมา”พลาดเป้าซะแล้วสิเรา”มีคนพูดอยู่ในหมอกควันที่คลื่นดาบตกลงมาตะกี้”ใครน่ะ!!!”ชีร่าตะโกนถาม สักพักพอควันหายไปก็เห็นร่างเขาชัดเจน เขาเป็นมนุษย์หมาสวมเครื่องแบบคล้ายตำรวจญี่ปุ่น(จะ..จะมาจับใครเข้าคุกหรือเนี่ย เต็มยศเชียว)อลิสคิดไปเหงื่อตกไป”ผมมีชื่อว่าเชน ครับถ้าไม่รังเกียจผมขอมารับตัวอลิสไปล่ะ””เฮ้ย ว่าไงนะ!!”ทั้งซาระสะและบาคินต่างตะโกนพร้อมกัน แต่ซาระสะตะโกนเสร็จเขาก็รู้สึกเจ็บ เพราะโดนคลื่นของดาบที่เชนฟันมาตะกี้และก็จับที่แผลก่อนที่จะฟุบลงไปคุกเข่า”อ๊า ซาระสะ!”อลิสเห็นก็รีบโผเข้าไปรับตัวซาระสะไว้(มะ...มันอะไรกัน ทำไม แค่โดนเฉียดแขนนิดเดียวแต่รู้สึกเหมือนโดนฟันตั้งหลายครั้ง)ซาระสะคิดในใจและกดแผลไว้”กรี๊ด!! ซาระสะ แผลเธอ”ชีร่าร้องตะโกนและชี้ให้หันไปดู ปรากฏว่าแผลที่ซาระสะโดนนั้น ลึกมากและเหมือนกับโดนฟันที่เดิมหลายครั้งมัน”หะ...อะ...อะไรกัน!!!”ซาระสะตกใจอย่างมาก”นี่นายทำอะไรกับซาระสะน่ะ””ก็แค่...”เชนพูดเสร็จก็ง้างดาบแล้วฟันไปทางแคมกับชีร่า ทั้งคู่หลบพ้น แต่ปรากฏว่า รอยคลื่นฟันนั้น มันพุ่งช้าลง ทุกคนต่างตกใจ และสักพักมันก็เร็วขึ้นแบบไม่น่าเชื่อ และไปโดนกำแพงเป็นรอยฟัน”อะไรกันเนี่ย เขาฟันแค่ทีเดียวเองนี่ ทำไมเหมือนกับโดนฟันตั้งหลายทีแน่ แถมความเร็วของคลื่นเมื่อกี้นี้มันอะไรกัน”แคมหันกลับไปมองที่เชน”ผมคือผู้ที่มีพลังคุมความเร็วของการฟัน ทุกครั้งที่ผมฟัน ผมจะสามารถลดความเร็วหรือเพิ่มความเร็วให้กับคลื่นดาบนั้นได้ในชั่วพริบตา และอีกอย่างคือ ยิ่งเร็ว จำนวนการโดนฟันจะยิ่งน้อยลง แต่ถ้าช้ามากจำนวนการฟันของผมจะเหมือนกับโดนฟันที่เดิมซ้ำๆในเวลาเดียวกันเลยแหละครับ”พูดเสร็จ เชนก็ยกดาบหันไปทางอลิส”ฉันต้องพาเธอไปหาหัวหน้าให้ได้!”เชนตะโกนเสร็จทุกคนถึงกับช็อค”ไม่มีทางหรอก!”ซาระสะตะโกนใส่กลับไป”ซาระสะ!”ซาระสะพยายามลุกขึ้น โดยที่อลิสพยุงเขาไว้อยู่”ต่อให้พวกเราต้องตายอยู่ที่นี่ พวกเราก็จะไม่ยอมให้อลิสไปกับแกเด็ดขาด!!!”ทุกคนได้ยินซาระสะก็พยักหน้าพร้อมตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อสู้(ทุกคน!!)อลิสยืนตะลึงกับท่าเตรียมพร้อมสู้ของพวกเขา เชนมองไปรอบๆก่อนที่จะเริ่มจับที่ฝักดาบของเขาและหลับตา”ก็รู้อยู่นะครับ ว่าพวกคุณอยากปกป้องเธอ แต่...”และเขาก็ชักดาบขึ้นมา”แต่ผมก็คงไม่ยอมแพ้ง่ายๆเช่นกันนะครับ”หลังจากเขาพูดเสร็จ ซาระสะก็เริ่มพุ่งไปสู้คนแรก แต่ซาระสะโดดหลบได้ ทันใดนั้นชีร่าก็ปาบอลพลังออกไป2ลูกให้มันติดตามเขาไป แต่ปรากฏว่า เชนฟันคลื่นดาบฟันบอลนั้นสลายไปทั้งคู่เลย(ชิ ไม่ได้ผลหรือนี่)ชีร่าทำหน้าวิตก ทันใดนั้นเคนโซก็ใช้พลังของเขาลดความเร็วเชน แต่เชนก็สังเกตุเห็นเคนโซกำลังเหมือนจะใช้พลัง เขาเลยฟันใส่เคนโซไป เขาลดความเร็วเชนได้ก็จริง แต่คลื่นดาบที่ฟันมานั้น มันพุ่งไปหาเคนโซก่อนพอดี ทำให้เคนโซโดนฟันบาดแผลหนัก”อ้ากก!!!””หะ! เคนโซ!!!”อลิสรีบวิ่งไปหาเคนโซ”หนอยแน่ะแก!!”ซาระสะโมโหมาก และพยายามวิ่งพุ่งเข้าไปเพื่อที่จะอัดเคนโซ แต่เคนโซหลบได้ตลอด ทันใดนั้นแคมก็พยายามจะใช้พลังของเขาเพื่อหยุดการโจมตี แต่เชนก็รีบพุ่งไปหาแคมด้วยความเร็วสูง จนไปหยุดตรงหน้าแคมเขาตกใจอย่างมาก และเขาก็เอาดาบไปจ่อตรงหน้าแคมด้วยสีหน้าที่สงบนิ่งเหมือนเป็นเรื่องปรกติ”Split Slash”สักพักก็มีคลื่นดาบโผล่มาจากดาบของเชนและมันจะพุ่งใส่หน้าแคม แคมยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูก”แคม!!!”ซาระสะตะโกนเสร็จก็พยายามวิ่งไปพยายามจะผลักให้แคมหลบให้พ้น แต่มันมาเร็วมากจนไม่รู้จะทำอย่างไร ทันใดนั้นเอง ก็มีเส้นสีดำมากันคลื่นดาบนั้นไว้(หืมมม!)เชนพอเห็นคลื่นสีดำนั่นก็รีบโดดถอยห่างมาอย่างไว และหันไปทางที่คลื่นสีดำนี้ผ่าน ก็เห็นว่าอลิสเป็นคนใช้พลังของเธอมาช่วยแคมไว้นั่นเอง”อย่าทำร้ายคนอื่นมากกว่านี้เลย”อลิสพูดเสร็จก็ค่อยๆเดินเข้าหาเชนอย่างช้าๆ”ซาระสะ ช่วยพาพวกคนอื่นถอยไปไกลๆทีนะ””มะ...ไม่ได้หรอก ขืนทำแบบนั้น…”ซาระสะเห็นหน้าของ     อลิสโกรธมาก และเขารู้ทันทีเลยว่า อลิสโกรธจนถึงขีดสุดแล้ว”งั้นพวกเรารีบถอยไปให้ห่างๆกันเถอะ”ทุกคนก็เข้าใจและพยักหน้าก่อนจะรีบถอยห่างจาก 2 คนนั้น”คิดจะทำอะไรเรอะครับ?””ฉันให้นายทำร้ายเพื่อนของฉันไม่ได้อีกแล้ว”อลิสพูดจบ ตาของเธอก็กลับมาเป็นสีแดงฉาดเหมือนตาของอสูรร้าย และเริ่มสู้กัน สู้ไปสักพัก(อะไรกัน พลังขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้เป้นใครกันแน่ มะ...ไม่ไหวแล้ว รับมือไม่ไหวแล้ว!!!)ทันใดนั้น เชนก็โดนพลังความมืดของอลิสจัดการ หลังจากจบการต่อสู้ทุกคนก็วิ่งมาหาอลิสด้วยความเป็นห่วงว่าจะเหมือนตอนที่สู้กับเคนโซ แต่เธอไม่เป็นอะไร สักพักอลิสมองไปที่เชนที่เหนื่อยและบาดเจ็บจากการต่อสู้กับเธอเมื่อกี้ เธอเดินเข้าไปหาเชนอย่างช้าๆ ก่อนที่จะยื่นมือไปให้เชนจับ เชนหันมามองอลิสด้วยความสงสัย     ”จับมือฉันสิ”ทุกคนถึงกับตะลึง”ทำอะไรน่ะอลิส หมอนั่นมันคิดจะฆ่าพวกเรานะ!!!””นั่นสิ! ไปช่วยมันทำไมล่ะ!!”แคมและชีร่าถามอลิส เธอหันมามองพวกเขาหลังจากที่เชนจับมืออลิสแต่พยุงตัวขึ้น”ระวังนะ อลิส ถอยห่างมาจากมันเร็ว!!”อลิสยืนนิ่งสักพักก่อนยิ้มให้พวกเขา”ไม่เป็นไรหรอก ฉันเชื่อว่าเขาไม่ได้เป็นคนไม่ดีขนาดนั้นหรอก”ทุกคนรวมทั้งเชนได้ยินถึงกับอึ้งและทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะเชนที่ตอนแรกกะจะมาจับตัวอลิสไปให้พรรคพวกของเขาแต่กลับแพ้เธอและยังโดนเห็นอกเห็นใจอีก สักพักเชนก็โดดถอยกลับหลังไป พวกซาระสะเห็นก็เตรียมตั้งท่าจะสู้อีก เพราะคิดว่าเชนเตรียมสู้อีกครั้ง เชนยืนขึ้นมา”ข้าแพ้แล้ว”ทุกคนได้ยินถึงกับงง”วันนี้ผมคงต้องถอยกลับไปตั้งหลักก่อน แต่ครั้งหน้าผมจะมาประมือกับพวกคุณอีกครั้งนึง และเอาอลิสไปให้ได้ครับ”เชนพูดเสร็จก็ยิ้มให้พวกซาระสะ ก่อนจะจากไป อลิสวิ่งไปและโบกมือลาก่อนที่จะตะโกนบอกว่า”แล้วจะรอน้า!!!”ทุกคนถึงกับตะลึง อ้าปากค้าง”จะไปรอเขาทำไมกันเล่า!!!”ทุกคนตะโกนพร้อมกัน เชนได้ยินคำนั้นจากอลิสก็ยิ้มก่อนจะโดดหายจากไป(ฉันเชื่อนะ ว่าเธอไม่ได้เป็นคนไม่ดี สักวันนึง เราจะต้องได้เป็นเพื่อนกันแน่ๆ ฉันเชื่อ)(ติดตามชมตอนต่อไป)