Death Magic World (รักต้องห้ามของยัยจุ้นกับหมาป่าจอมหึง)

ลำดับตอนที่ #6 : มนต์ที่ 6 การต่อสู้ของฉัน พลังความมืดของฉัน(ตอนจบ)

(ความเดิมตอนที่แล้วหลังจากที่ไปท้าต่อยตี(ถ้าจำไม่ผิดมันท้าแต่ฉันไม่ได้รับนี่หว่า *.*)กับพวกเกเรแล้ว ซาระสะก็ขอให้เพื่อนเขา แคม มนุษย์หมาป่าหนุ่มอีกคนนึงช่วยสอนเรื่องการคุมพลังให้เธอ โดยที่แคมเขามีพลังในการใช้ฟันทุกสิ่งให้ขาดได้จากระยะไกลและใกล้ โดยที่วันแรกไม่มีการคืบหน้าอลิสเลยตื่นเช้ามาวันที่ 2 เพื่อฝึกฝนต่อ ซาระสะกับแคมก็พึ่งมาเจอฝึกได้ไม่นาน พวกเกเรก็มาซะแล้ว”ไงจ๊ะ สบายดีไหมเอ่ย”)พวกอลิสตกใจอย่างมากที่ เคนโซ มาที่นี่”แกมาทำอะไรที่นี่หะ เคนโซ กำหนดต่อสู้มันอีก 3 วันนะโว้ย”ซาระสะตะโกนบอกกลับไป”แม้ๆ ไม่ต้องตะโกนขนาดนั้นฉันก็ได้ยินน่า ซาระสะคุง ฉันแค่ได้ข่าวมาว่าเธอคุมพลังไม่ได้เลยแค่จะมาดูเฉยๆ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง”เขาพูดเสร็จก็หันไปทางอลิส แต่อลิสกลับไม่สนใจนั่งทำสมาธิต่อจากตะกี้นี้”เฮ้ย! นี่เธอหัดสนใจคนอื่นมั่งสิโว้ย”เธอไม่ตอบและก็นั่งทำสมาธิต่อไป เคนโซถึงกับหงุดหงิด”บาคีน สั่งสอนเธอหน่อยซิ ว่าคนอื่นพูดแล้วตัวเองไม่ฟังแล้วจะเป็นยังไง”เพื่อนของเขาที่ใส่ผ้าปิดปากยืนอยู่ข้างๆ ก็ใช้พลังของเขา ที่สามารถคุมเถาวัลได้อย่างใจนึก พยายามจะพุ่งไปทำร้ายอลิส ทันใดนั้นเอง แคมก็ใช้พลังของเขาฟันออกไปขวาได้ทันพอดี”พวกนายนี่นะ ไม่มีมารยาทกับหญิงงามเลยนะ แถมทำร้ายเธอด้านหลังอีก ไม่มียางอายเลยหรือไง”แคมด่าได้เจ็บแสบใส่คนพวกนั้น พวกเคนโซถึงกับจุกพูดอะไรไม่ออก”กะ..ก็ได้ วันนี้พวกฉันจะไปก่อน ไว้เจอวันประลองกัน ได้เจอดีแน่”และเคนโซก็หันไปเห็นอลิสยังนั่งนิ่งอยู่ดี”และเธอจะได้เลิกนิสัยไม่ฟังคนอื่นสักที!!!”หลังจากตะโกนเสร็จ พวกเคนโซก็ถอยทัพกลับไป พวกซาระสะก็เดินมาหาอลิสที่นั่งทำสมาธิอยู่”สุดยอดเลยอลิส ไม่นึกว่าเธอจะนิ่งได้ขนาดนี้นะ””นั่นสิ นั่งทำสมาธิได้นิ่งมากเลยนะน่ะ”ทั้งซาระสะและแคมต่างก็ชมเธอ แต่พอดูอีกทีมันรู้สึกแปลกๆนะ ทำไมมันนิ่งผิดปรกติ:เอ่อ…เฮ้! อลิส”ซาระสะเขย่าเธอ ก็ปรากฏว่า ที่จริงเธอหลับไปแล้ว ทั้ง 2 คนต่างเหงื่อตกที่เห็นอลิสหลับ(เฮ้อ! แล้วแบบนี้เธอจะฝึกได้ไหมเนี่ย)ซาระสะคิดในใจ และทั้งคู่ก็พยายามปลุกอลิส จนเธอตื่น”อืม…ขอโทษนะ คือมันตื่นมาเช้าไปหน่อย เลยหลับไประหว่างนั่งทำสมาธิอยู่น่ะ”แล้วเธอก็หัวเราะ”เฮ้อ! แล้วแบบนี้เธอจะฝึกคุมพลังได้ไหมเนี่ย”แคมพูดได้สักพัก ก็มีเสียงคนเปิดประตูเข้ามา             ”ใครน่ะ! แกอีกแล้วเรอะเคนโซ!!”พูดเสร็จทั้ง 3 คนก็หันไปปรากฏว่าไม่ใช่เคนโซ แต่เป็นผู้หญิงคนนึง มีหางเหมือนมังกร”นี่ อย่าเอาฉันไปเหมารวมกับไอ้พวกนั้นได้ไหมเนี่ย””ชีร่าจา~ง”แคมโผเข้าไปกอดผู้หญิงคนนั้น เขาทั้ง 2 หัวเราะกัน”ใครเรอะ ผู้หญิงคนนั้นน่ะ””แฟนของไอ้แคมมันน่ะ ชื่อว่า ชีร่า เป็นเผ่า ดราก้อนฮาล์ฟ(Dragon Half) เป็นนักเรียนดีเด่นด้านการคุมพลังเชียวล่ะ พลังเธออยู่ในระดับ M(5) เลยล่ะ””โห! M เลยเรอะ”อลิสอุทานด้วยความดังสักพักเธอก็ทำหน้างุนงง”M นี่ระดับเท่าไหร่เรอะ”ซาระสะถึงกับเหนื่อยใจ สักพัก ชีร่าก็เดินมาหาอลิส”ชื่ออลิส สินะ ฉันชีร่าจ้ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ””ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ”แล้วทั้ง 2 ก็จับมือกัน สักพักหลังจากจับมือเสร็จ”เธอยังคุมพลังไม่ได้เรอะ””ยังเลยล่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี””อืมม…งั้นตามมานี่สิ เดี๋ยวฉันสอนให้เอง รับประกันได้ วันสองวัน ได้แน่นอน”อลิศได้ยินแบบนั้น เธอก็รีบตามไป เดินไปได้สักพักก็อยู่ที่ห้องนึง ห้องที่โล่งมาก แต่ผนังเหมือนมีสงครามโลกมา(นะ..นี่ห้องเรียนหรือห้องทำสงครามกันแน่เนี่ย เละซะ)อลิสคิดไปเหงื่อตกไป แล้วก็เดินจนถึงกลางห้อง”เอาล่ะ มาเริ่มฝึกกัน”สักพักชีร่าก็ใช้พลังของเธอ ยิงใส่อลิส”ว้าย!””หะ! ชีร่า! เธอทำอะไรเนี่ย””การจะฝึกให้ใช้พลังได้ ต้องมีแรงกระตุ้นที่ตัวเองรู้สึกว่ามันอันตราย แล้วมันจะออกมาเอง”ชีร่าพูดเสร็จ ก็โจมตีใส่อลิสต่อ ซาระสะก็นึกขึ้นออกว่า ตอนที่เขาพยายามจะฆ่าอลิส เธอก็มีพลังโผล่มาช่วยคุ้มกันได้พอดี”จริงด้วย มีวิธีนี้นี่หน่า งั้นลุยเลยชีร่า”ซาระสะส่งเสียงเชียร์ชีร่าให้ทำต่อไป”นี่! หัดเห็นใจคนฝึกมั่งสิยะ! นี่ครั้งแรกของฉันนะยะ!”อลิสตะโกนด้วยความโกรธขณะที่ยังหลบพลังของชีร่าไปเรื่อยๆ”งั้นคราวนี้เอาจริงล่ะนะ”สักพัก ชีร่าก็ปล่อยพลังบางอย่างออกจากมือของเธอ มันออกมาในแนวลูกบอลสีเขียวมรกต”Shooting Ball Buster”พูดเสร็จ ลูกบอลพวกนั้นก็ไล่ตามอลิสอย่างไม่หยุดหย่อน”กรี๊ดดด!!! นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยย!!!””หนีไปก็เปล่าประโยชน์นะอลิส พลังของฉันคือพลังแห่งการติดตาม ไม่ว่าฉันจะใช้พลังอะไรของฉันก็ตาม มันจะสามารถติดตามศัตรูตนนั้นจนกว่ามันจะปะทะกับอะไรบางอย่างได้ เธอหลบไม่พ้นหรอก สำหรับในห้องที่กว้างและโล่งแจ้งแบบนี้น่ะ”พูดเสร็จ อลิสก็ยังกรี๊ดต่อไป ผ่านไปหลายชั่วโมงอลิสก็ไม่มีทีท่าว่าจะใช้พลังได้ ได้แต่วิ่งหนีบอลมรกตนั้นไปเรื่อยๆ”เอ้าๆ พักกินข้าวจ้าทุกคน”แคมซื้อข้าวกล่องมาฝากทุกคนระหว่างที่อลิสกำลังฝึกอยู่ 3 คนได้กิน แต่อลิสก็ยังวิ่งหนีมันอยู่ดี(เหนื่อยจังเลย ชักจะไม่ไหวแล้วสิ)สักพักเธอเห็นอาหารที่แคมซื้อมา แล้วเธอก็รีบวิ่งมาหยิบข้าวกล่องของตัวเอง”ข้าวกล่องนี่หน่า! ขอล่ะ!”พูดเสร็จเธอก็วิ่งไปกินไป(เธอช่างสามารถจริงๆเลย)ทั้ง 3 คนคิดในใจเหมือนกัน(ที่ทำได้เพราะตอนอยู่บนโลกมนุษย์เธอต้องวิ่งไปกลับพร้อมอาหารในปากตอนเช้าทุกวัน จนเธอชินซะแล้วล่ะ)แต่ผ่านไปจนหมดวันก็ไม่มีทีท่าว่าพลังจะออกมา”วันนี้พอแค่นี้ก่อนละกัน ไว้พรุ่งนี้มาฝึกต่อ”ชีร่าพูดเสร็จ อลิสก็เดินมาพวกซาระสะหันไปเห็น”แว้ก!!! ผีหลอกก!!”หน้าของอลิสนั้น ตอนนี้โทรมเหมือนซอมบี้เดินได้เลย เพราะวิ่งติดต่อกันนานหลายชม. สักพักพวกเขาก็ไปนอนกัน(ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ เราสู้พวกเกเรพวกนั้นไม่ได้แน่เลย)อลิสคิดและผล็อยหลับไป แต่ซาระสะก็แอบหันมามองอลิสด้วยความเป็นห่วง เช้าวันต่อมาเธอก็ฝึกแบบเดิม จนถึงกลางวัน”นี่ถ้าเธอทำไม่ได้นี่ พรุ่งนี้เธอเละแน่เลยนะ”แคมเตือนเสร็จ อลิสถึงกับกลืนน้ำลาย”ขนาดนั้นเลยเรอะ””อืม เพราะไอ้เคนโซมันมีพลังในการ ควบคุมความไว มันสามารถคุมความไวตนเองให้ไวเหนือกว่าคนอื่น และตอนนี้มันสามารถคุมให้คนอื่นช้าลงได้ด้วยแล้วล่ะ”แคมอธิบายพลังของเคนโซ อลิสเลยคิดว่าหมดทางแน่นอน ซาระสะก็แอบมองอลิสด้วยความเป็นห่วงต่อ จนกระทั่งหมดวันเธอก็ไม่สามารถใช้พลังได้ ทุกคนนั่งกลุ้ม”ทำไงดีล่ะ?””มีหวังเป็นแบบนี้ พรุ่งนี้เธอแย่แน่เลยนะอลิส”ทุกคนรุมถามอลิสถึงวันพรุ่งนี้ที่จะเริ่มประลองกัน เธอถึงกับทำหน้าอมทุกข์ เพราะไม่รู้จะทำอย่างไรดี โดยที่ซาระสะแอบมองเธอด้วยความเป็นห่วงกว่าเดิม จนในที่สุดวันรุ่งขึ้น ทุกคนไปที่สนามหลังโรงเรียน มันคือสถานที่ประลองของพวกเขา อลิสเดินไปถึงที่ประลองด้วยความสิ้นหวัง โดยที่พวกของเคนโซมารอที่สนามประลองอยู่แล้ว”ไง! พร้อมหรือยังจ๊ะ น้องสาว!”พวกเคนโซพูดไปยิ้มไป อลิสสูดลมหายใจลึกๆ ก่อนถอนหายใจแรงๆออกมา และกำลังจะเดินเข้าสนามประลอง”เดี๋ยว!!!”ทุกคนมองหันไปที่หลังอลิส และอลิสก็หันไปดูด้วย ก็เห็นซาระสะยืนตะโกนอยู่ และเขาก็เดินมาแตะบ่าอลิสก่อนจะเดินเข้าสนามประลอง”ข้าจะสู้แทนอลิสเอง!”ทุกคนต่างตกใจกันอย่างมากรวมถึงอลิสด้วย”อุ๊บ!! 555 อย่างนายเนี่ยนะซาระสะจะมาสู้กับฉัน ทำไมไม่ให้เธอมาสู้ล่ะหา หรือเกิดป๊อดขึ้นมา”พวกเคนโซหัวเราะดังลั่น”อลิสเขาไม่พร้อมน่ะ ข้าเลยจะสู้แทนเธอ อย่าบอกนะว่ากลัว”เคนโซได้ยินถึงกับฉุนขาด”ได้ ถ้านายอยากสู้แทนขนาดนั้นก็มาเลย”อลิสดึงมือซาระสะไว้”เดี๋ยวสิ ซาระสะ! ฉันแค่เตรียมใจพร้อมสู้เฉยๆ เธอไม่ต้อง…”อลิสพูดยังไม่ทันเสร็จ ซาระสะก็เอามือมาลูบหัวเธอ”ไม่เป็นไรหรอก ฉันพร้อมสู้เพื่อเธออยู่แล้ว เธอยังยอมเป็นเพื่อนกับฉันที่เป็นเผ่าพันธุ์ที่เป็นทาสรับใช้จอมเวธเลย ถึงเวลาที่ฉันต้องตอบแทนเธอบ้างแล้วล่ะ”ซาระสะพูดพร้อมลูบหัวอลิสไปด้วย ก่อนจะเดินเข้าสนามประลอง พอสัญญาณดังขึ้น ทั้งคู่ก็เริ่มสู้กัน และก็แน่นอน ฝ่ายที่ได้เปรียบคือเคนโซ เพราะเขาสามารถคุมการเคลื่อนไหวของทุกคนได้รวมทั้งตัวเองด้วย เขาอัดซาระสะจนเขากระอักเลือด จนในที่สุดอลิสก็วิ่งเข้ามาและขวางไว้”หยุดนะ! พอได้แล้ว!””เธอไม่มีสิทธิ์มาต่อรองนะ จนกว่าไอ้หมาบ้านี่จะยอมก้มคำนับฉัน ฉันจะยอหยุด หลีกไป!”เคนโซเดินเข้ามาแล้วตะโกนให้อลิสหลีกไป แต่เธอไม่หลีก จนเขาผลักเธอออกไป และเขาก็อัดซาระสะต่อ”ไม่นะ! หยุดเถอะ! พอสักที!”อลิสร้องไห้ออกมาและบอกให้หยุด แต่เคนโซไม่ฟัง จนซาระสะลุกไม่ไหวแล้ว เคนโซเดินเข้ามาใกล้ซาระสะ”เสร็จฉันล่ะ”เคนโซง้างหมัดจะต่อยซาระสะด้วยแรงทั้งหมด อลิสที่ยืนอยู่ข้างนอกก็ร้องไห้อยู่(ไม่นะ! ซาระสะ!)จนเธอทนไม่ไหว”หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!!!”อลิสตะโกนเสร็จก็มีความมือมาเป็นกำแพงกันซาระสะจากหมัดของเคนโซไว้ ทุกคนถึงกับตะลึงพูดอะไรไม่ถูก สักพักเคนโซก็หันไปดูอลิสก็เห็นว่าความมืดนั้นมาจากขาของเธอ ทันใดนั้นเองเธอหายไป และย้ายที่มาอยู่ที่พลังความมืดที่อยู่หน้าซาระสะนั้นและง้างหมัดพร้อมต่อยเคนโซด้วยสีหน้าที่โกรธแค้น เคนโซหันมาตั้งรับไม่ทันเลยโดนอลิสต่อยเข้าคางไปเต็มๆจนเคนโซกระเด็น ทุกคนต่างตะลึงมาก สักพักอลิสก็หันไปหาซาระสะแล้วเขาก็ลืมตาขึ้น เห็นตาของอลิสเป็นสีแดงฉาดเหมือนตาของมารร้าย เขาตกใจเล็กน้อยก่อนที่อลิสจะหยิบผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าเสื้อเธอมาเช็ดเลือดให้เขาด้วยหน้าที่เป็นห่วงเป็นใย”อลิส…ฉัน…”ซาระสะพูดไม่ทันเสร็จอลิสก็พูดสวนขึ้นมาทันที”ไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะ ขอโทษด้วยที่ทำให้เธอต้องมาเป็นแบบนี้”อลิสโผเข้าไปกอดและร้องไห้ ก่อนที่เธอจะใช้พลังที่เธอพึ่งได้รับมา สร้างมือเงายักษ์ยกซาระสะไปวางพักไว้แถวกำแพงโรงเรียน ก่อนที่เธอจะหันมาหาเคนโซด้วยสีหน้าที่น่ากลัว”เอาล่ะ เข้ามาเลย ฉันพร้อมแล้ว!”อลิสตะโกนท้าเคนโซ ก่อนที่เคนโซจะลุกขึ้นมาปาดแถวปากแล้วเห็นเลือดไหลออกมา”หนอย แสบมากนะเธอ เธอต้องชดใช้”เคนโซโมโหมาก และวิ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูงแต่อลิสกลับยืนเฉยๆ พอเคนโซต่อยเธอ แต่ปรากฏว่า ก็มีกำแพงสีดำทมิฬมากันไว้อีกแล้ว เคนโซตะลึงเล็กน้อยก่อนที่จะวิ่งอ้อมไปต่อยอีกทาง ก็ยังมีกำแพงสีดำโผล่ขึ้นมากันหมัดของเขาอีก เขาอ้อมไปต่อยหลายทางด้วยพลังคุมความไวของเขา ก็ไม่ทันกำแพงดำของเธอเลยสักครั้ง จนเคนโซเหนื่อย อลิสก็เดินเข้ามา”ฉันไม่ให้นายหรอก นายทำเพื่อนสนิทของฉันที่เพิ่งเจอได้ไม่นานบาดเจ็บ นายต้องชดใช้”อลิสพูดด้วยสีหน้าที่น่ากลัวปนความน่าเกรงขาม ก่อนที่เธอจะขยับมือเธอแล้วทำท่าผลักออกไป ปรากฏว่ากำแพงสีดำที่กันเธอไว้นั้นกลายเป็นมือเงาขนาดยักษ์ เคนโซตกใจและกลัวมาก ทันใดนั้นเองอลิสก็เอามือฟาดพื้น มือเงานั่นก็ขยับตามมืออลิส เคนโซร้องด้วยความกลัวอย่างมาก และหลับตาปี๋ ทุกคนต่างตกตะลึง และเห็นว่ามือเงายักษ์นั้นไม่ได้โดนเคนโซ แต่โดนพื้นด้านหน้าเคนโซเป็นรอย เคนโซลืมตาขึ้นมาพร้อมทั้งฉี่ราด และอลิสก็เดินเข้ามาหาเคนโว”ยอมหรือยัง”เคนโซมองอลิสด้วยความหวาดกลัว”ยะ…ยอมแล้วคร้าบ”เคนโซก้มหน้าลงด้วยความกลัวไม่กล้ามองอลิส ทุกคนหลังจากตะลึงไปสักพักก็ส่งเสียงร้องเฮกันใหญ่ เพื่อนๆของซาระสะ(ชีร่าและแคม)ก็เดินไปอุ้มซาระสะให้เดินไปหาอลิส สักพักพอเดินใกล้ถึงอลิส ซาระสะก็เดินเองโดยที่มือข้างขวาจับแขนซ้ายที่บาดเจ็บ อลิสหันมาสักพักตาเธอก็กลับเป็นปรกติและความมืดรอบตัวเธอก็หายไป ก่อนที่เธอจะหมดสติฟุบลง ซาระสะเห็นก็ตกใจและรีบวิ่งไปรับอลิสทั้งที่ตัวเองบาดเจ็บอยู่ ซาระสะร้องตะโกนจ๊ากก! ออกมาด้วยความเจ็บก่อนที่พวกชีร่ากับแคมก็วิ่งเข้าไปช่วยพยุงเขาทั้ง 2 คน และเดินกลับเข้าที่พักตัวเอง อีกด้านหนึ่ง มีคนกำลังมองการต่อสู้ด้วยลูกแก้ววิเศษอยู่(มีลูกแก้ววิเศษด้วยวุ้ย - -)”ท่านเห็นหรือเปล่าคะ ข้าว่าเด็กคนนี้แหละค่ะ คือคนที่พวกเราตามหาอยู่”มีผู้หญิงคนนึงพูดขึ้นมาในความมืด”นั่นสิ มีพลังที่กล้าแข็งมาก น่าจะใช้คนที่เราตามหาอยู่นะ”มีเงาของสัตว์ประหลาดตัวนึงเสียงทุ้มต่ำพูดขึ้นมา”ถ้าอย่างงั้น เราควรให้คนรีบไปจับตัวเธอมาสินะ”มีเงาของผู้ชายมีเขา นั่งอยู่บนบัลลังก์”เชน!!!”เงาผู้ชายที่นั่งอยู่บัลลังก์ตะโกนเรียกใครสักคน สักพักก็มีเงาของสัตว์ประหลาดที่มีลักษณะของสุนัขโผล่ใส่หมวกคล้ายตำรวจออกมา”ขอรับท่าน””เจ้าจงรีบไปจับตัวเด็กคนนี้ แล้วพามาให้ข้าให้จนได้!!!””ขอรับ นายท่าน”แล้วแบบนี้ชีวิตของอลิสจะเป็นอย่างไรกันล่ะเนี่ย?(ติดตามชมตอนต่อไป)