ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ฝนตก เอ๊ะ หรือไม่ตก
"ขอบคุณที่รักกัน ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดฉัน ในวันที่ปัญหา ถาโถมเขามาใส่" วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการซ้อมก่อนที่พวกเราจะไปที่ไทย ฉันตื่นเต้นจัง
โอปป้าทุกคนตั้งใจฝึกภาษาไทยกันมาก และพวกเขาตื่นเต้นที่จะได้ไปไทย
พวกเราได้สิทธิ์พักผ่อนตั้งสามวันที่ไทย น่าสนุกจังเลย
"โอปป้าร้องเพราะขึ้นมากเลยอ่ะ ชัดด้วย"ฉันเดินเข้าไปหาโอปป้า
"ก็คนสอนน่ารักนี่" ซองกยูโอปป้าลูบหัวฉัน
"นี่ยองซอล" มยองซูโอปป้าดึงแขนเสื้อฉันเหมือนเด็กๆ
"หืม"
"วันนี้ ฉันกับเธอ ต้องอยู่หอกันสองคนนะ เรามาทำอาหารกันมั้ย" ห๊ะ สะสะสะสะสะสะสะสะสะสะ (สะเยอะ)สองคน
"ทำไมฉันกับโอปป้าต้องอยู่หอกันสองคนอ่ะ"
"ก็คนอื่นๆต้องไปธุระอ่ะ(ที่จริงไปกินอาหารที่ร้านของซองยอลแล้วก็เที่ยวแถวแม่น้ำฮัน แคระอ่ะ)"
"อ่อ ได้สิ ฉันจะโชว์ฝีมือ" แต่ ฉันทำอาหารเกาหลีไม่เป็นนี่หว่า
"ดีเลย"
"เอ่อ แต่ ฉันทำข้าวผัดปูเป็นนะ เดี๋ยวฉันทำให้กิน" ข้าวผัดปูคืออาวุธ
"ย่าส์ ฉันอยากกินอ่ะ ฉันไม่ไปกินไก้ร้านซองยอลแล้ว" ดงอูโอปป้า(นางชอบข้าวผัดปู)พูด
"ฉันก็อยากกิน" โฮย่าโอปป้าพูดด้วย
"เฮ้ยม่ายด้ายยยยยยย พวกนาย ไปกินไก่ไป๊"เอ๋ แล้วจะไปไล่เขาทามมายย
"เออๆก็ได้ๆ" อินฟินิตเอชทำหน้ามุ่ยทันที น่ารักอ่ะ
จนเวลานี้ก็มาถึง
เอาละ
มันก็แค่ข้าวผัดปู
แค่ข้าวผัดปูเอง
ฉันคงไม่ทำไฟไหม้หอ
หรือกระทะพัง
หรือมือตัวเองเป็นแผล
หรือข้าวไหม้
สารพัดที่ฉันจะทำมันได้
ทำได้ทุกอย่างยกเว้นข้าวผัดปูที่อร่อยนั่นแหละ
ฉันเหลือบไปมองหน้ามยองซูโอปป้าที่นั่งรออยู่
นั่งมองฉันอยู่ซะด้วย
เอ่อ
กดดันรู้ปะ
ฉันเริ่มต้นผัดข้าวผัดอีกครั้ง
เกลือนิดนึง
เอ๊ะ เขาใส่น้ำตาลมั้ยนะ
หรือใส่
หรือจะไม่
โอ้ยย ยากเป็นบ้าเลย
แต่สุดท้ายฉันก็ทำเสร็จถึงหน้าตามันจะดูน่าอร่อย
เอาไปให้โอปป้าชิมดีกว่า
"โอปป้า เสร็จแล้ว" ฉันเดินไปหามยองซูโอปป้า
"น่ากินจัง"
>>>>มยองซูพาร์ท<<<<
"ทานแล้วนะครับ" ผมพูดพลางตักข้าวผัดของยัยตัวยุ่งของผมขึ้นมา
เอิ่ม
ToT นี่มันอะไรเนี่ยยยยยยย รสชาติ คุณจินตนาการรสชาติของนมบูดสามวันผสมกับน้ำส้มรสชาติเค็มๆดูสิ มันเป็นแบบนั้นเลย
"เป็นไงๆ" ยังจะถาม
"ก็อร่อย" ToT เพื่อเธอ
"งั้นกินให้หมดนะโอปป้า ฉันไปล้างจานละ" กะ กะ กะ กิน ให้ หมด แม่จ๋า ช่วยมยองด้วย
>>>>จบมยองซูพาร์ท<<<<
ท่าทางจะอร่อยจริงๆแฮะ มยองซูโอปป้ากินไม่่หยุดเลยอ่ะ อิอิ (ยังไม่รู้>ไรต์)
"อืม หมดแล้ว" ฉันหันไปหามยองซูดอปป้าที่ยืนอยู่ข้างหลัง หมดเกลี้ยงเลย
"ว้าว เก่งจัง" ฉันพูดชมมยองซูโอปป้า
หลังจากที่ล้างจานเสร็จฉันเลยมานั่งข้างๆมยองซูโอปป้า
บรรยากาศมันแปลกๆแฮะ
"มยองซูโอปป้า" ฉันเริ่มบทสนทนา
"หืม"
"โอปป้ามีแฟนมากี่คนแล้ว" ถามบ้าอะไรเนี่ย สมองงงง
"ถามทำไม" เอ๋ นึกว่าจะตอบ
"ปล่าว แล้วโอปป้าชอบผู้หญิงแบบไหน ฉันเคยอ่านในเว็บ เขาบอกว่าโอปป้าชอบผู้หญิงที่มีผมสีดำเป็นลอน อะไรสักอย่าง"
"ตอนนี้เปลี่ยนแล้วละ" เอ๋
"หืม"
"ชอบแบบนี้" แล้วโอปป้าก็ชี้มาทางฉัน หมายความว่าอะไรกัน
"หืม"
"ทำไมชอบทำให้คนอื่นใจเต้นแรง"
"หา O_O"
"ดูทีวีดีกว่า" เห้ย เปลี่ยนเรื่องเฉยเลย หมายความว่าไง
วันนี้มีละครนี่นา
พระเอกกับนางเอก
หวานหยดย้อยเลย
แล้วก็
กอดกัน
นั่งอยู่บนโซฟา
ดูทีวีอยู่
ฉากนี้มัน
คุ้นๆ
เหมือนฉันกับโอปป้าตอนนี้เลย
ฉันเหลือบไปมองมยองซูโอปป้าเเล้วก็พบว่าเขาก็มองมาที่ฉันอยู่เลยรีบหลบตา
ฉันเขินทำไมเนี่ย
"ไม่สบายเหรอหน้าแดงจัง" เขินเว้ยย ไม่ได้ไม่สบาย
"อ๋อ ท่าทางเมื่อวานจะตากฝน"
"เมื่อวานฝนตกเหรอ" เออ ตกรึเปล่าว่ะ
"ตกสิโอปป้า ตอนโอปป้าซ้อมอยู่ไง เลยไม่รู้" เออ เอาเป็นว่าตกละกัน
"ไหนดูสิ"
/////O_O///////
อยู่ๆมยองซูโอปป้าก็เอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากฉัน
ใครเขาวัดไข้กันอย่างนี้เล่า
ปัง
"กลับมาแล้วครับบบบบ" ว้าาา ขัดจังหวะ เห้ย ไม่ใช่สิ
เพราะตอนนี้ อินฟินิตกลับมากันแล้ว
นั่นทำให้มยองซูโอปป้าผละออกจากฉันเร็วมากก
"นี่ ฉันซื้อไก่มาฝากด้วยน้า"ซองยอลโอปป้าเอาไก่มาวาง
"ว้าว น่าทานจัง" ฉันกลบเกลื่อนความอายแล้วหยิบไก่มาทาน
"ง่วงนอนอ่า วันนี้มีแขกด้วยน้า" อูฮยอนโอปป้าพาผู้ชายคนนึงเข้ามา
คีย์ วง SHInee
"คีย์โอปป้า อันยองค่ะ" ฉันสวัสดีคีย์โอปป้า
"เอ่อ ยองซอล วันนี้คีย์มานอนกับโอปป้า ท่าทางที่นอนจะไม่พอ งั้นให้แอลไปนอนห้องยองซอลคืนนึงนะ" ห๊ะ ห้องฉัน วายยยย
"เอ่อ เรื่องนั้น.."
"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ให้ฉันนอนด้วยเถอะนะ" โห ขอกันแบบนี้เลยเหรอมยองซูโอปป้า
"ใช่ๆ ยองซอล ให้แอลฮยองนอนด้วยเถอะ ผมไม่อยากนอนกับฮยองเขา" ซองจงโอปป้าบอก
"นอนกับฉันมันทำไมฮะ ซองจง"
"ก็ฮยองจะมาฝึกท่าจระเข้ฟาดหางกับผมตอนกลางคืน ไม่เอาหรอกนะ ครั้งที่แล้วแขนผมยังเจ็บอยู่เลย" ซองจงโอปป้าทำท่าลูบแขนตัวเอง
"ย่าส์ ฉันไม่ได้นอนดิ้นขนาดนั้นนะ"
"เถอะนะ นะ นะ นะ นะ นะ ยองซอล" ซองจงโอปป้ารีบมาอ้อน
"ก็ได้ค่ะ"
เอาว่ะ
แค่คืนเดียว
หลังจากนั้น ทุกคนก็แยกย้ยเข้าไปในห้อง นั่นทำให้ฉันต้องนอนอย่างระแวงที่สุดเพราะมีคนนอนอยู่ข้างๆเตียง ที่โซฟาข้างๆเตียงนี่แหละ
"เอ่อ โอปป้า ถ้าไม่สะดวกก็ ไปนอนตรงหน้าต่างก็ได้นะ"
"ฉันสะดวก" แต่ฉันไม่!
"งั้นแล้วแต่เลย" แต่ใจมันไม่กล้าพอ
-------------------------
จบไปอีกตอนละน้าาา
ต้องคอยดูว่าคืนนี้จะมีซัมธิงอะไรบ้าง
มยองของเราจะทำอะไรยองซอลรึเปล่า
โอปป้าทุกคนตั้งใจฝึกภาษาไทยกันมาก และพวกเขาตื่นเต้นที่จะได้ไปไทย
พวกเราได้สิทธิ์พักผ่อนตั้งสามวันที่ไทย น่าสนุกจังเลย
"โอปป้าร้องเพราะขึ้นมากเลยอ่ะ ชัดด้วย"ฉันเดินเข้าไปหาโอปป้า
"ก็คนสอนน่ารักนี่" ซองกยูโอปป้าลูบหัวฉัน
"นี่ยองซอล" มยองซูโอปป้าดึงแขนเสื้อฉันเหมือนเด็กๆ
"หืม"
"วันนี้ ฉันกับเธอ ต้องอยู่หอกันสองคนนะ เรามาทำอาหารกันมั้ย" ห๊ะ สะสะสะสะสะสะสะสะสะสะ (สะเยอะ)สองคน
"ทำไมฉันกับโอปป้าต้องอยู่หอกันสองคนอ่ะ"
"ก็คนอื่นๆต้องไปธุระอ่ะ(ที่จริงไปกินอาหารที่ร้านของซองยอลแล้วก็เที่ยวแถวแม่น้ำฮัน แคระอ่ะ)"
"อ่อ ได้สิ ฉันจะโชว์ฝีมือ" แต่ ฉันทำอาหารเกาหลีไม่เป็นนี่หว่า
"ดีเลย"
"เอ่อ แต่ ฉันทำข้าวผัดปูเป็นนะ เดี๋ยวฉันทำให้กิน" ข้าวผัดปูคืออาวุธ
"ย่าส์ ฉันอยากกินอ่ะ ฉันไม่ไปกินไก้ร้านซองยอลแล้ว" ดงอูโอปป้า(นางชอบข้าวผัดปู)พูด
"ฉันก็อยากกิน" โฮย่าโอปป้าพูดด้วย
"เฮ้ยม่ายด้ายยยยยยย พวกนาย ไปกินไก่ไป๊"เอ๋ แล้วจะไปไล่เขาทามมายย
"เออๆก็ได้ๆ" อินฟินิตเอชทำหน้ามุ่ยทันที น่ารักอ่ะ
จนเวลานี้ก็มาถึง
เอาละ
มันก็แค่ข้าวผัดปู
แค่ข้าวผัดปูเอง
ฉันคงไม่ทำไฟไหม้หอ
หรือกระทะพัง
หรือมือตัวเองเป็นแผล
หรือข้าวไหม้
สารพัดที่ฉันจะทำมันได้
ทำได้ทุกอย่างยกเว้นข้าวผัดปูที่อร่อยนั่นแหละ
ฉันเหลือบไปมองหน้ามยองซูโอปป้าที่นั่งรออยู่
นั่งมองฉันอยู่ซะด้วย
เอ่อ
กดดันรู้ปะ
ฉันเริ่มต้นผัดข้าวผัดอีกครั้ง
เกลือนิดนึง
เอ๊ะ เขาใส่น้ำตาลมั้ยนะ
หรือใส่
หรือจะไม่
โอ้ยย ยากเป็นบ้าเลย
แต่สุดท้ายฉันก็ทำเสร็จถึงหน้าตามันจะดูน่าอร่อย
เอาไปให้โอปป้าชิมดีกว่า
"โอปป้า เสร็จแล้ว" ฉันเดินไปหามยองซูโอปป้า
"น่ากินจัง"
>>>>มยองซูพาร์ท<<<<
"ทานแล้วนะครับ" ผมพูดพลางตักข้าวผัดของยัยตัวยุ่งของผมขึ้นมา
เอิ่ม
ToT นี่มันอะไรเนี่ยยยยยยย รสชาติ คุณจินตนาการรสชาติของนมบูดสามวันผสมกับน้ำส้มรสชาติเค็มๆดูสิ มันเป็นแบบนั้นเลย
"เป็นไงๆ" ยังจะถาม
"ก็อร่อย" ToT เพื่อเธอ
"งั้นกินให้หมดนะโอปป้า ฉันไปล้างจานละ" กะ กะ กะ กิน ให้ หมด แม่จ๋า ช่วยมยองด้วย
>>>>จบมยองซูพาร์ท<<<<
ท่าทางจะอร่อยจริงๆแฮะ มยองซูโอปป้ากินไม่่หยุดเลยอ่ะ อิอิ (ยังไม่รู้>ไรต์)
"อืม หมดแล้ว" ฉันหันไปหามยองซูดอปป้าที่ยืนอยู่ข้างหลัง หมดเกลี้ยงเลย
"ว้าว เก่งจัง" ฉันพูดชมมยองซูโอปป้า
หลังจากที่ล้างจานเสร็จฉันเลยมานั่งข้างๆมยองซูโอปป้า
บรรยากาศมันแปลกๆแฮะ
"มยองซูโอปป้า" ฉันเริ่มบทสนทนา
"หืม"
"โอปป้ามีแฟนมากี่คนแล้ว" ถามบ้าอะไรเนี่ย สมองงงง
"ถามทำไม" เอ๋ นึกว่าจะตอบ
"ปล่าว แล้วโอปป้าชอบผู้หญิงแบบไหน ฉันเคยอ่านในเว็บ เขาบอกว่าโอปป้าชอบผู้หญิงที่มีผมสีดำเป็นลอน อะไรสักอย่าง"
"ตอนนี้เปลี่ยนแล้วละ" เอ๋
"หืม"
"ชอบแบบนี้" แล้วโอปป้าก็ชี้มาทางฉัน หมายความว่าอะไรกัน
"หืม"
"ทำไมชอบทำให้คนอื่นใจเต้นแรง"
"หา O_O"
"ดูทีวีดีกว่า" เห้ย เปลี่ยนเรื่องเฉยเลย หมายความว่าไง
วันนี้มีละครนี่นา
พระเอกกับนางเอก
หวานหยดย้อยเลย
แล้วก็
กอดกัน
นั่งอยู่บนโซฟา
ดูทีวีอยู่
ฉากนี้มัน
คุ้นๆ
เหมือนฉันกับโอปป้าตอนนี้เลย
ฉันเหลือบไปมองมยองซูโอปป้าเเล้วก็พบว่าเขาก็มองมาที่ฉันอยู่เลยรีบหลบตา
ฉันเขินทำไมเนี่ย
"ไม่สบายเหรอหน้าแดงจัง" เขินเว้ยย ไม่ได้ไม่สบาย
"อ๋อ ท่าทางเมื่อวานจะตากฝน"
"เมื่อวานฝนตกเหรอ" เออ ตกรึเปล่าว่ะ
"ตกสิโอปป้า ตอนโอปป้าซ้อมอยู่ไง เลยไม่รู้" เออ เอาเป็นว่าตกละกัน
"ไหนดูสิ"
/////O_O///////
อยู่ๆมยองซูโอปป้าก็เอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากฉัน
ใครเขาวัดไข้กันอย่างนี้เล่า
ปัง
"กลับมาแล้วครับบบบบ" ว้าาา ขัดจังหวะ เห้ย ไม่ใช่สิ
เพราะตอนนี้ อินฟินิตกลับมากันแล้ว
นั่นทำให้มยองซูโอปป้าผละออกจากฉันเร็วมากก
"นี่ ฉันซื้อไก่มาฝากด้วยน้า"ซองยอลโอปป้าเอาไก่มาวาง
"ว้าว น่าทานจัง" ฉันกลบเกลื่อนความอายแล้วหยิบไก่มาทาน
"ง่วงนอนอ่า วันนี้มีแขกด้วยน้า" อูฮยอนโอปป้าพาผู้ชายคนนึงเข้ามา
คีย์ วง SHInee
"คีย์โอปป้า อันยองค่ะ" ฉันสวัสดีคีย์โอปป้า
"เอ่อ ยองซอล วันนี้คีย์มานอนกับโอปป้า ท่าทางที่นอนจะไม่พอ งั้นให้แอลไปนอนห้องยองซอลคืนนึงนะ" ห๊ะ ห้องฉัน วายยยย
"เอ่อ เรื่องนั้น.."
"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ให้ฉันนอนด้วยเถอะนะ" โห ขอกันแบบนี้เลยเหรอมยองซูโอปป้า
"ใช่ๆ ยองซอล ให้แอลฮยองนอนด้วยเถอะ ผมไม่อยากนอนกับฮยองเขา" ซองจงโอปป้าบอก
"นอนกับฉันมันทำไมฮะ ซองจง"
"ก็ฮยองจะมาฝึกท่าจระเข้ฟาดหางกับผมตอนกลางคืน ไม่เอาหรอกนะ ครั้งที่แล้วแขนผมยังเจ็บอยู่เลย" ซองจงโอปป้าทำท่าลูบแขนตัวเอง
"ย่าส์ ฉันไม่ได้นอนดิ้นขนาดนั้นนะ"
"เถอะนะ นะ นะ นะ นะ นะ ยองซอล" ซองจงโอปป้ารีบมาอ้อน
"ก็ได้ค่ะ"
เอาว่ะ
แค่คืนเดียว
หลังจากนั้น ทุกคนก็แยกย้ยเข้าไปในห้อง นั่นทำให้ฉันต้องนอนอย่างระแวงที่สุดเพราะมีคนนอนอยู่ข้างๆเตียง ที่โซฟาข้างๆเตียงนี่แหละ
"เอ่อ โอปป้า ถ้าไม่สะดวกก็ ไปนอนตรงหน้าต่างก็ได้นะ"
"ฉันสะดวก" แต่ฉันไม่!
"งั้นแล้วแต่เลย" แต่ใจมันไม่กล้าพอ
-------------------------
จบไปอีกตอนละน้าาา
ต้องคอยดูว่าคืนนี้จะมีซัมธิงอะไรบ้าง
มยองของเราจะทำอะไรยองซอลรึเปล่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น