ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : dream 5 ลุคใหม่
"ยองซอลจ๊ะ เราไปเปลี่ยนชุดกันเถอะ" สไตล์ลิสคนสวยเข้ามาเรียกฉัน
"ค่ะออนนี่"
ฉันเดินตามออนนี่ไป ออนนี่เอาชุดๆหนึ่งให้ฉัน เล่นเอาฉันอึ้งสุดๆ
ชุดราตรียาวสีขาวอมชมพู เป็นชุดสายเดี่ยว กระโปรงข้างหน้าสั้นกว่าข้างหลัง ฟรุ้งฟริ้งสุดๆ พร้องเครื่องประดับสวยๆแบบสาวน้อยริมทะเล
"ชุดนี้แน่นะค่ะ"
"ค่ะ" สไตล์ลิสตอบแบบไม่ลังเล
>>>>>MAYUNGSOOTALK<<<<<
ผมไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดสูทนิดๆ แต่สบายๆ แหวกให้เห็นไหปลาร้าหน่อยๆ
"ว้าว ยองซอล"
"นางฟ้าชัดๆ น้องสาวโอปป้า"
ผมได้ยินพวกฮยองพูดแบบเสียงเยิ้มๆ ยองซอลงั้นเหรอ
คือ
งานนี้มีอึ้ง
ยองซอลมาด้วยลุคใหม่ ผมยาวสลวยของเธอถูกดัดให้เป็นลอนตรงปลายผม ผมถูกประดับด้วยไข่มุก ผิวกายมีกากเพชรวิบวับส่องประกายเหมือนกำลัวจะถ่ายแบบ ชุดราตรีสีขาวอมชมพูเข้ากับผิวซะเหลือเกิน
ผมไม่ได้คิดว่าเธอสวยหรอกนะ
ไม่สักหน่อย
ม่ายยยยย หยุดคิดเรื่องนั้นไปเลยยย
ยองซอลเดินเข้ามาอยู่ในหมู่พวกผม
สวยว่ะ เฮ้ย ม่ายยย
>>>END<<<
"ยองซอลสวยจังเลย" INFINITE ยกเว้น มยองซูแทบจะประสานเสียงพร้อมกัน
"ขอบคุณค่ะ"
ฉันพูดเเล้วเดินเข้าไปใกล้มยองซูโอปป้ามากขึ้น มั่นใจอ่ะว่าสวย อิอิ
"มยองซูโอปป้า อึ้งเลยอะเด้" ฉันเดินเข้าไปยักคิ้วใ่มยองซูโอปป้าที่กำลังยืนแข็งเป็นแพนกวิน
"O-O"
"มยองซูโอปป้า"
"O-O"
"มยองซูโอปป้า" ฉันตะโกนอีกครั้ง
"ตะโกนทำไมเนี่ย หูจะแตก"
"อะไร ก็โอปป้าไม่ยอมตอบ"
"ก็ฉันอึ้ง เอ๊ย ขี้เกียจตอบ" มยองซูโอปป้าหลบสายตาฉัน
"อึ้งก็บอก ฉันสวยอะเด้"
"อะไรของเธอ" มยองซูโอปป้าหน้าแดงเลย
"หน้าแดงทำไมอ่ะ"
"อากาศมันร้อน"
"ลอกมุกฉันนี่"
"ก็มันร้อนนี่ เธอหนาวรึไง"
"พอๆเลย ไปทำงานไป" ดงอูโอปป้ามาห้ามศึดอัศจรรย์ของฉันกับมยองซูโอปป้าเอาไว้ ไม่งั้น ได้เกิดศึกใหญ่แน่ๆ
ฉันกับมยองซูโอปป้าเดินมาที่ริมชายหาด ในขณะที่INFINITE ที่เหลือที่เป็นตัวประกอบเอ็มวีรอเข้าฉากอยู่
"คราวนี้ แอลเห็นนางเอกนะครับ แล้วก็ทำหน้าอึ้งๆ พร้อมวิ่งไปอุ้มนางเอกขึ้นนะครับ ทำหน้าแบบมีความสขด้วยนะ"
"ครับ"
มยองซูโอปป้าทำหน้าอึ้งได้เนียนมาก(เอาออสการ์ไปเลย) แล้วก็วิ่งมาอุ้มฉันขึ้นจากทราย
"คัท ไม่เนียนเลยแอล หน้าห่างกันเกือบวา เอาแบบจมูกชิดกันเลยสิครับ"
"ขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ"
"การแสดงน่า"
"ค่ะ"
ฉันแอบเห็นพวกโอปป้าคนอื่นยิ้มน้อยๆพอเห็นว่าฉันกับมยองซูโอปป้ากำลังจะเล่นฉากนี้
"เอาล่ะ 1 2 3 อุ้ม"
ตึก ตึก ตึก
ทำไมใจฉันต้องเต้นแรงขนาดนี้นะเหรอ ก็หน้าของฉันกับมยองซูโอปป้า...
ห่างกันถึงเซนมั้ยเนี่ยยย
คัท
คัท
คัทสิโว้ยยยยยยยย
มยองซูโอปป้ายิ้มขณะอุ้มฉัน (ฉันก็ต้องยิ้ม-_-")
ผ่านไปสามสิบวิ
ผ่านไปห้าสิบวิ
ผ่านไปหนึ่งนาที
ผ่านไปหนึ่งนาทีสี่สิบห้าวิ
คัทสิโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
"คัทครับ ดีมากเลย เดี๋ยวเราจะไปถ่ายในทะเลกันนะ เช่าเรือไว้ละ"
"ค่ะ/ครับ"
"พวกนายคนอื่นๆรออยู่นี่นะ"
"ทำไมอ่ะ" อินฟินิตประสานเสียง
"ก็เราจะถ่ายแค่สองคนนี้นี่ พวกนายจะไปทำไม" ผู้กำกับเถียง
"พวกเราอยากไปนะ นะ นะ นะ นะ นะ ฮยอง"
"นายเลือกไปเลย ฉันให้ไปดูแค่สองคน"
เป่ายิงชุบ เป่ายิงชุบ
เอ่อ
พวกโอปป้าทั้งหกเริ่มสู้กันด้วยค้อน กรรไกร กระดาษแล้ว
"นี่ เขินรึไง นิ่งเชียว" มยองซูโอปป้าที่มายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้กระซิบ
"ตกใจหมดเลยโอปป้า เขินอารายยยย ไม่มี๊"
"เสียงสูง -_-" มยองซูโอปป้าทำหน้ากวน
"ไม่มี" ฉันกดเสียงให้ต่ำ
"เย่ ไปกันเถอะ" ฉันได้ยินเสียงซองยอลโอปป้าและซองกยูโอปป้าตะโกนเนื่องจากชนะ
พวกเรานั่งเรือไปกลางทะเล ผู้กำกับบอกให้ฉํนกับมยองซูโอปป้าเล่นเหมือนในเรื่องไททานิคไรงี้
หลังจากนั้นก็มีอะไรอีกมากมาย
จนพระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า
เหนื่อยเว้ยยยยยย
พวกเรากลับมายังรีสอร์ทแล้วแยกย้ายกันไป
นี่สี่ทุ่มกว่าแล้ว
และถึงจะกินข้าวเย็นไปแล้ว
ฉันยังหิวอยู่เลย
ฉันเดินออกจากห้องของตัวเองไปยังห้องส่วนกลาง มยองซูโอปป้านั่งอยู่ที่นั่น
"โอปป้า หิวอ่าาาา"
"บอกทำไม"
"ทำรามยอลให้กินหน่อยดิ" ฉันทำตาวิ้งๆใส่โอปป้า
"ทำไมฉันต้องทำด้วย ทำเองดิ"
"ถ้าฉันทำ มยองซูโอปป้าต้องกินเป็นเพื่อนนะ"
"โอเค"
ฉันลุกขึ้นไปหยิบรามยอลมาทำอย่างรวดเร็วด้วยความหิว
ฉันเอาชามมาวางไว้ระหว่างฉันกับโอปป้าพร้อมกินพร้อมกัน
>>>>>มยองซูพาร์ท<<<<<
ยัยตัวยุ่งหายเข้าไปในครัวพักนึง จนผมคิดว่าโดนน้ำร้อนลวกไปแล้ว แต่เธอก็ออกมาพร้อมกับรามยอลถ้วยใหญ่
"เราจะกินหมดรึไง"
"หมดดิโอปป้า"
ผมกับยองซอลเริ่มกินรามยอลกันแบบเงียบๆ
ที่จริง
ผมกลัวว่าจะมีแอคซิเดนส์บางอย่างเหมือนในหนัง
เช่นกินรามยอลเส้นเดียวกันไรงี้
เฮ้ย คิดบ้าอะไรเนี่ย
ผมกินมันไปเรื่อยๆจนกระทั่งผมคิดว่า ยองซอลกับผมกำลังกินรามยอเส้นเดียวกัน
ก๊อกๆ
แต่ก็มีคนมาขัด ขัดทำไมว่ะ อย่าให้รู้นะว่าใคร
ยองซอลหยุดกินทันทีแล้วเดินไปเปิดประตู
ไร้แอคซิเดนส์ใดๆ หงุดหงิดเว้ยยยย
"อ้าว ซองจงโอปป้า มีอะไรเหรอค่ะ" ยองซอลพูดกับคนที่ผมไม่อยากจะเจอ ที่จริง ก็ไม่อยากเจอใครตอนนี้
"คือ โอปป้ามาามมยองซูฮยองไปนอนด้วย พวกโอปป้าคิดแล้ว เราว่าน่าจะให้ยองซอลนอนคนเดียวดีกว่า" ไอ้ซองจงงงงงงงงง นายยยยยยยยยย เป่ายิงชุบแพ้ละสิ
"ทำไมอ่ะ ฉันนอนที่นี่ได้" ผมแย้งทันทีที่เดินไปถึงหน้าประตู
"ฮยองอยากนอนกับยองซอลเหรอ"
"ปล๊าววววววว ไม่อยากนอนเล๊ย" หงุดหงิดเว้ย
"งั้นไปนอนกับผมเถอะนะฮยอง ไปกัน"
เฮ้ยยยย พอซองจงพูดแบบนั้น คนอื่นๆที่แอบอยู่ก็ออกมา ทั้งซองยอล อูฮยอน ซองกยู โฮย่า ดงอู มาหมดเลย
พวกนายยยยยยยยย
>>>>จบพาร์ทมยองซู<<<<<
มยองซูโอปป้าถูกลากออกไปจากบ้านแล้ว เหลือแต่ฉันคนเดียว
เงียบ
หงอย
เหงา
เฮ้ย เหงาบ้าเหงาบออะไร ม่ายย
ฉันเข้านอนดีกว่า
-------------------------------
จบไปอีกตอน มยองซูถูกเมมเบอร์ลากออกจากฉากสวีตไปเฉยยยย เรื่องนี้เป็นความคิดใคร คอยติดตามน้าาา
"ค่ะออนนี่"
ฉันเดินตามออนนี่ไป ออนนี่เอาชุดๆหนึ่งให้ฉัน เล่นเอาฉันอึ้งสุดๆ
ชุดราตรียาวสีขาวอมชมพู เป็นชุดสายเดี่ยว กระโปรงข้างหน้าสั้นกว่าข้างหลัง ฟรุ้งฟริ้งสุดๆ พร้องเครื่องประดับสวยๆแบบสาวน้อยริมทะเล
"ชุดนี้แน่นะค่ะ"
"ค่ะ" สไตล์ลิสตอบแบบไม่ลังเล
>>>>>MAYUNGSOOTALK<<<<<
ผมไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดสูทนิดๆ แต่สบายๆ แหวกให้เห็นไหปลาร้าหน่อยๆ
"ว้าว ยองซอล"
"นางฟ้าชัดๆ น้องสาวโอปป้า"
ผมได้ยินพวกฮยองพูดแบบเสียงเยิ้มๆ ยองซอลงั้นเหรอ
คือ
งานนี้มีอึ้ง
ยองซอลมาด้วยลุคใหม่ ผมยาวสลวยของเธอถูกดัดให้เป็นลอนตรงปลายผม ผมถูกประดับด้วยไข่มุก ผิวกายมีกากเพชรวิบวับส่องประกายเหมือนกำลัวจะถ่ายแบบ ชุดราตรีสีขาวอมชมพูเข้ากับผิวซะเหลือเกิน
ผมไม่ได้คิดว่าเธอสวยหรอกนะ
ไม่สักหน่อย
ม่ายยยยย หยุดคิดเรื่องนั้นไปเลยยย
ยองซอลเดินเข้ามาอยู่ในหมู่พวกผม
สวยว่ะ เฮ้ย ม่ายยย
>>>END<<<
"ยองซอลสวยจังเลย" INFINITE ยกเว้น มยองซูแทบจะประสานเสียงพร้อมกัน
"ขอบคุณค่ะ"
ฉันพูดเเล้วเดินเข้าไปใกล้มยองซูโอปป้ามากขึ้น มั่นใจอ่ะว่าสวย อิอิ
"มยองซูโอปป้า อึ้งเลยอะเด้" ฉันเดินเข้าไปยักคิ้วใ่มยองซูโอปป้าที่กำลังยืนแข็งเป็นแพนกวิน
"O-O"
"มยองซูโอปป้า"
"O-O"
"มยองซูโอปป้า" ฉันตะโกนอีกครั้ง
"ตะโกนทำไมเนี่ย หูจะแตก"
"อะไร ก็โอปป้าไม่ยอมตอบ"
"ก็ฉันอึ้ง เอ๊ย ขี้เกียจตอบ" มยองซูโอปป้าหลบสายตาฉัน
"อึ้งก็บอก ฉันสวยอะเด้"
"อะไรของเธอ" มยองซูโอปป้าหน้าแดงเลย
"หน้าแดงทำไมอ่ะ"
"อากาศมันร้อน"
"ลอกมุกฉันนี่"
"ก็มันร้อนนี่ เธอหนาวรึไง"
"พอๆเลย ไปทำงานไป" ดงอูโอปป้ามาห้ามศึดอัศจรรย์ของฉันกับมยองซูโอปป้าเอาไว้ ไม่งั้น ได้เกิดศึกใหญ่แน่ๆ
ฉันกับมยองซูโอปป้าเดินมาที่ริมชายหาด ในขณะที่INFINITE ที่เหลือที่เป็นตัวประกอบเอ็มวีรอเข้าฉากอยู่
"คราวนี้ แอลเห็นนางเอกนะครับ แล้วก็ทำหน้าอึ้งๆ พร้อมวิ่งไปอุ้มนางเอกขึ้นนะครับ ทำหน้าแบบมีความสขด้วยนะ"
"ครับ"
มยองซูโอปป้าทำหน้าอึ้งได้เนียนมาก(เอาออสการ์ไปเลย) แล้วก็วิ่งมาอุ้มฉันขึ้นจากทราย
"คัท ไม่เนียนเลยแอล หน้าห่างกันเกือบวา เอาแบบจมูกชิดกันเลยสิครับ"
"ขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ"
"การแสดงน่า"
"ค่ะ"
ฉันแอบเห็นพวกโอปป้าคนอื่นยิ้มน้อยๆพอเห็นว่าฉันกับมยองซูโอปป้ากำลังจะเล่นฉากนี้
"เอาล่ะ 1 2 3 อุ้ม"
ตึก ตึก ตึก
ทำไมใจฉันต้องเต้นแรงขนาดนี้นะเหรอ ก็หน้าของฉันกับมยองซูโอปป้า...
ห่างกันถึงเซนมั้ยเนี่ยยย
คัท
คัท
คัทสิโว้ยยยยยยยย
มยองซูโอปป้ายิ้มขณะอุ้มฉัน (ฉันก็ต้องยิ้ม-_-")
ผ่านไปสามสิบวิ
ผ่านไปห้าสิบวิ
ผ่านไปหนึ่งนาที
ผ่านไปหนึ่งนาทีสี่สิบห้าวิ
คัทสิโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
"คัทครับ ดีมากเลย เดี๋ยวเราจะไปถ่ายในทะเลกันนะ เช่าเรือไว้ละ"
"ค่ะ/ครับ"
"พวกนายคนอื่นๆรออยู่นี่นะ"
"ทำไมอ่ะ" อินฟินิตประสานเสียง
"ก็เราจะถ่ายแค่สองคนนี้นี่ พวกนายจะไปทำไม" ผู้กำกับเถียง
"พวกเราอยากไปนะ นะ นะ นะ นะ นะ ฮยอง"
"นายเลือกไปเลย ฉันให้ไปดูแค่สองคน"
เป่ายิงชุบ เป่ายิงชุบ
เอ่อ
พวกโอปป้าทั้งหกเริ่มสู้กันด้วยค้อน กรรไกร กระดาษแล้ว
"นี่ เขินรึไง นิ่งเชียว" มยองซูโอปป้าที่มายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้กระซิบ
"ตกใจหมดเลยโอปป้า เขินอารายยยย ไม่มี๊"
"เสียงสูง -_-" มยองซูโอปป้าทำหน้ากวน
"ไม่มี" ฉันกดเสียงให้ต่ำ
"เย่ ไปกันเถอะ" ฉันได้ยินเสียงซองยอลโอปป้าและซองกยูโอปป้าตะโกนเนื่องจากชนะ
พวกเรานั่งเรือไปกลางทะเล ผู้กำกับบอกให้ฉํนกับมยองซูโอปป้าเล่นเหมือนในเรื่องไททานิคไรงี้
หลังจากนั้นก็มีอะไรอีกมากมาย
จนพระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า
เหนื่อยเว้ยยยยยย
พวกเรากลับมายังรีสอร์ทแล้วแยกย้ายกันไป
นี่สี่ทุ่มกว่าแล้ว
และถึงจะกินข้าวเย็นไปแล้ว
ฉันยังหิวอยู่เลย
ฉันเดินออกจากห้องของตัวเองไปยังห้องส่วนกลาง มยองซูโอปป้านั่งอยู่ที่นั่น
"โอปป้า หิวอ่าาาา"
"บอกทำไม"
"ทำรามยอลให้กินหน่อยดิ" ฉันทำตาวิ้งๆใส่โอปป้า
"ทำไมฉันต้องทำด้วย ทำเองดิ"
"ถ้าฉันทำ มยองซูโอปป้าต้องกินเป็นเพื่อนนะ"
"โอเค"
ฉันลุกขึ้นไปหยิบรามยอลมาทำอย่างรวดเร็วด้วยความหิว
ฉันเอาชามมาวางไว้ระหว่างฉันกับโอปป้าพร้อมกินพร้อมกัน
>>>>>มยองซูพาร์ท<<<<<
ยัยตัวยุ่งหายเข้าไปในครัวพักนึง จนผมคิดว่าโดนน้ำร้อนลวกไปแล้ว แต่เธอก็ออกมาพร้อมกับรามยอลถ้วยใหญ่
"เราจะกินหมดรึไง"
"หมดดิโอปป้า"
ผมกับยองซอลเริ่มกินรามยอลกันแบบเงียบๆ
ที่จริง
ผมกลัวว่าจะมีแอคซิเดนส์บางอย่างเหมือนในหนัง
เช่นกินรามยอลเส้นเดียวกันไรงี้
เฮ้ย คิดบ้าอะไรเนี่ย
ผมกินมันไปเรื่อยๆจนกระทั่งผมคิดว่า ยองซอลกับผมกำลังกินรามยอเส้นเดียวกัน
ก๊อกๆ
แต่ก็มีคนมาขัด ขัดทำไมว่ะ อย่าให้รู้นะว่าใคร
ยองซอลหยุดกินทันทีแล้วเดินไปเปิดประตู
ไร้แอคซิเดนส์ใดๆ หงุดหงิดเว้ยยยย
"อ้าว ซองจงโอปป้า มีอะไรเหรอค่ะ" ยองซอลพูดกับคนที่ผมไม่อยากจะเจอ ที่จริง ก็ไม่อยากเจอใครตอนนี้
"คือ โอปป้ามาามมยองซูฮยองไปนอนด้วย พวกโอปป้าคิดแล้ว เราว่าน่าจะให้ยองซอลนอนคนเดียวดีกว่า" ไอ้ซองจงงงงงงงงง นายยยยยยยยยย เป่ายิงชุบแพ้ละสิ
"ทำไมอ่ะ ฉันนอนที่นี่ได้" ผมแย้งทันทีที่เดินไปถึงหน้าประตู
"ฮยองอยากนอนกับยองซอลเหรอ"
"ปล๊าววววววว ไม่อยากนอนเล๊ย" หงุดหงิดเว้ย
"งั้นไปนอนกับผมเถอะนะฮยอง ไปกัน"
เฮ้ยยยย พอซองจงพูดแบบนั้น คนอื่นๆที่แอบอยู่ก็ออกมา ทั้งซองยอล อูฮยอน ซองกยู โฮย่า ดงอู มาหมดเลย
พวกนายยยยยยยยย
>>>>จบพาร์ทมยองซู<<<<<
มยองซูโอปป้าถูกลากออกไปจากบ้านแล้ว เหลือแต่ฉันคนเดียว
เงียบ
หงอย
เหงา
เฮ้ย เหงาบ้าเหงาบออะไร ม่ายย
ฉันเข้านอนดีกว่า
-------------------------------
จบไปอีกตอน มยองซูถูกเมมเบอร์ลากออกจากฉากสวีตไปเฉยยยย เรื่องนี้เป็นความคิดใคร คอยติดตามน้าาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น