(INFINITE X YOU ) DREAM STORY

ลำดับตอนที่ #2 : dream 2 อุบัตติเหตุ

สายแล้วเว้ยยยยยยยย
ฉันรีบวิ่งลงจากห้องทันทีเมื่อเห็นว่ากำลังจะแปดโมง 
เพราะเมื่อคืนนั่งดูโอปป้าดึกไปหน่อยแท้ๆ

ก็ ถึงตีสามอ่ะนะ

"ตาล ไม่ทานอาหารเช้าเหรอลูก"
"ไม่ทงไม่ทานแล้วค่ะแม่"
"นอนดึกอีกละสิ"
"โดว่แม่ หนูไปแล้วนะ เดี๋ยวไม่ทันนนนน"

ฉันวิ่งแบบติดสปีททททททททออกมา และตรงไปยังมหาวิทยาลัยทันที
เป็นเพราะฉันพลาดกับรถเมย์เลยต้องวิ่งมาแบบนี้

ฉันวิ่งไปยังมหาวิทยาลัยแบบติดจรวด แต่ก็หันไปเห็นป้ายๆหนึ่ง ที่ฉันแทบจะกรี๊ดออกมา
"อินฟินิทจะมีแฟนมีทติ้งในไทย" ฉันต้องมาให้ได้เลยอ่ะ กรี้ดแปป


แต่เดี๋ยวววววว

สายยยยยยยแล้วววววววววววว

ฉันวิ่งแบบลืมหูลืมตาไปยังมหาลัยอีกครั้ง (แกวิ่งมาหลายรอบแล้วนะ (-_-))

กริ๊งงงงง
"ฮัลโหลยัยสา"
(น้ำตาล แกอยู่ไหนเนี่ย)
"ใกล้ถึงมหาลัยแล้ว ทำไมว่ะแก"
(ก็.......)
เอี๊ยดดดดดดดดดดดด

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

"โอ๊ยยยยย เกือบไปเลยเรา"  ทำไมนะเหรอ ก็ไอรถสิบล้อจากที่ไหนไม่รู้ขับรถเฉียดหน้าฉันไปนิดเดียวเองนะสิ จริงๆเลย

ฉันบ่นพลางก้มลงไปเก็บไอโฟนสุดที่รักของฉัน

แต่ปัญหาก็คือ.......

แปปนะ  ทำไมหยิบไม่ได้ว่ะ  เฮ้ยยยยย

ฉันพยายามหยิบไอโฟนอีกครั้ง แต่มันกลับผ่ายมือฉันไปเหมือนฉันเป็นอากาศ

ฉันเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง หลังจากเห็นรถตำรวจแลพรถพยาบาลมากมายมารมล้อม ร่างกาย
.
.
.
.
.
ร่างกายของฉัน



นี่ฉัน ตายเหรอ



"ฉันตายแล้วเหรอ"
"ก็ไม่เชิง"  เฮ้ยยยย

ฉันตกใจเมื่อไอบ้าที่ไหนไม่รู้มากระซิบอยู่หลังฉัน

"นาย เห็นฉันเหรอ"
"ก็ใช่นะสิ ฉันเป็นเทวดา"
"หาาาาา  นายอ่ะนะ "
"เธอพูดกับเทวดาอย่างนี้รึไง"
"นายยังพูดกับวิญญาณอย่างนี้เลย"
"ฉันกำลังจะช่วยเธอนะ พูดดีๆหน่อย"
"หมายความว่ายังไง ช่วยฉันอ่ะ"
"เธอยังไม่ถึงเวลาตาย ถ้าเธออยากมีชีวิตอยู่ต่อก็ต้องรับภารกิจ"
"ภารกิจแบบไหนกัน"
"ฉันจะส่งเธอไปหารักแท้"  เหมือนในนิทานเลยแฮะ
"ฉันจะไปหาจากที่ไหนกัน"
"นั่นมันหน้าที่ของเธอ ผู้ชายในฝันของเธอ คนคนนั้นนั่นแหละ ถ้าเธอทำมันสำเร็จ ชีวิตของเธอ จะเป็นดั่งฝัน"
"คือว่า....เฮ้ยเดี๋ยววว"  ฉันยังไม่ทันจะถาม เทวดาก็หายวับไป  ทิ้งไว้แต่แสงขาวๆที่ทิ่มตาชะมัด >_<








ฉันลืมตาขึ้นมา เมื่อปรับโฟกัสได้ ก็พบว่าฉันอยู่ในห้องเล็กๆห้องหนึ่ง คล้ายๆในซีรีย์เกาหลีที่ฉันเคยดูเลยอ่ะ
"ยองซอล ลงมาได้แล้ว โอปป้ามารอแล้วนะ"
"เอ๊ย นั่นมัน เสีงแม่นี่"
ฉันรีบวิ่งลงบรรไดจนเกือบจะสะดุดล้ม  แม่ฉันยืนอยู่ตรงหน้าประตูพร้องกับผู้ชายคนหนึ่ง
ฉันรีบวิ่งเข้าไปกอดแม่เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่โดนรถชน
"ยองซอล ร้องไห้เป็นเด็กๆไปได้ลูก  กลัวคิดถึงแม่ละสิ ไม่อายโอปป้ารึไง" โอปป้าไหนว่ะ
ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองคนเป็นโอปป้า

สตั้นท์สิบวิ

คือ

เขาคือ

ซองกยู INFINITE

ใช่เขาจริงๆ

"5555 ไม่เปลี่ยนเลยนะยองซอล"
"ไปได้แล้วลูก โทรมาหาแม่บ่อยๆนะ เรียนจบเร็วๆจะได้มาช่วยงานที่บ้าน เรานะได้ไปเที่ยวกับโอปป้าเขาตั้งสามสี่เดือน เที่ยวใกฃห้สนุกและอย่าดื้อกับโอปป้าเขาละ" นี่เหรอ ภารกิจ รักแท้ของฉันคือหนึ่งในอินฟินิทสินะ
"ค่ะแม่"

ซองกยูโอปป้าเปิดประตูรถให้ฉัน ก่อนจะขับตรงไปยังกรุงโซล

เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นประเทศเกาหลีจริงๆ ตื่นเต้นอ่ะ
"ยองซอล ระวังคอเคล็ดล่ะ มองอย่างกับไม่เคยเห็น"
"เอ่อ แค่ชมวิวไปงั้นค่ะโอปป้า"
"พูดซะเพราะ จะประจบโอปป้าเหรอ" แสดงว่าฉันต้องสนิทกับโอปป้าสินะ
"งั้นพูดเหมือนเดิมก็ได้"
"นี่สิ ยองซอลคัมแบ็ค"

ซองกยูโอปป้าขับรถมาจนถึงหน้าคอนโดซึ่งเป็นหอพักของพวกเขา
หอพักของ INFINITE อยู่ที่ชั้น 15 ของคอนโด สูงเป็นบ้าาาา



"นายอย่าเอาตุ๊กตาไปวางตรงนั้นนะ"
"ฮยอง ระวังโคมไฟ"
"นายกำลังจะทำเตียงเธอพัง"
"เฮ้ยๆๆๆๆๆ  เก็บนั่นขึ้นมา"
"วางหมอนลงนะฮยอง"
"พวกนายชักจะตื่นเต้นเกินเหตุละ"
"โดว่ เฮ้ยยย เจ็บอ่าาาา"


เอิ่ม  ความวุ่นวายบังเกิด แบบว่า มันจะอะไรนักหนาเนี่ยยยย
ฉันเดินเข้าไปในห้องโถงกลางหอพัก
หอพักของ INFINITE เป็นห้องๆหนึ่งในคอนโด ในห้องก็มีห้องแยกไปอีกสามสี่ห้อง น่าจะเป็นห้องนอนสามห้อง นอกนั้นก็ห้องน้ำและห้องครัว แล้วก็โถงใหญ่นี่  ซองกยูโอปป้าเล่าให้ฟังระหว่างทางว่า ซองกยูโอปป้าแชร์ห้องกับอูฮยอนโอปป้า(กยูอูสักหน่อย>_<) ดงอูโอปป้าแชร์ห้องกับโฮย่าโอปป้า(ย่าดงด้วยยย) ซองยอลโอปป้าได้แชร์ห้องกับซองจงโอปป้า และเนื่องจากมยองซูโอปป้าเป่ายิงชุบแพ้ พวกโอปป้าคนอื่นๆก็เลยสงสารที่มยองซูโอปป้าแพ้ตลอด ก็เลยยกห้องเดี่ยวให้ นั่นทำให้มยองซูโอปป้าดีใจสุดๆ แต่พอฉันย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ปีนึง มยองซูโอปป้าเลยต้องย้ายข้าวของไปอยู่ห้องเดียวกับซองยอลและซองจงโอปป้า   นั่นทำให้มยองซูโอปป้าหัวเสียไม่น้อยเลย -_-

"นั่นๆ เธอมาแล้ว" ซองจงโอปป้าที่อายุห่งกับฉันแค่สองปีชี้มาทางฉัน
หลังจากนั้น INFINITE คนอื่นๆก็เดินมาหยุดตรงหน้าฉันกับซองกยูโอปป้า

"สวัสดี ฉันอีซองจง เป็นมักเน่นะ เรามาเล่นด้วยกันเถอะ" ซองจงโอปป้าส่งยิ้มหวานให้ฉัน
"ฉัน โฮย่านะ ยินดีที่ได้รู้จัก :)" โฮย่าโอปป้าแนะนำตัว
"ผม อูฮยอน เจ้าชายหัวใจคร้าบบบ" อูฮยอนโอปป้าพูดพร้อมทำท่าปาหัวใจมาให้ฉัน นั่นทำให้ฉันขำไม่หยุดเลย
" ฉัน จางดงอู เป็นแร็พเปอร์ เธอมาฝึกแร็พกับฉันก็ได้นะ" ดงอูโอปป้ายิ้มอย่างเป็นมิตรสุดๆ
"ฉัน ซองยอล ย่าส์ เรามาเป็นพี่น้องกันเถอะ" ซองยอลโอปป้าพูดพร้อมส่งมือมาไฮไฟว์(เขียนงี้มั้ยอ่า)
"ฉัน มยองซู" มยองซูโฮปป้าพูดแบบนิ่งๆวางมาดสุดๆ


ไม่อยากจะเชื่อ



ฉันยืนอยู่ตรงหน้า INFINITE



ฉันเนี่ยนะ



แบบกรี๊ดดดดด อยากเอามือตบหน้าดู ทั้งจิกหมอนทุบโต๊ะแทะผ้าห่มแล้ววเว้ยยย



"ยองซอล ไม่สบายรึเปล่า หน้าแดงแถมนิ่งเชียว"  ซองกยูโอปป้าพูดพร้อมเอามือมาแตะที่หน้าผากฉัน
"ปล่าวน่าโอปป้า" ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากูดเพราะนะ แต่มันต้องพูดแบบนี้เพื่อความเนียน
"แหม โอปป้าแค่เป็นห่วง" เอ๋ ?  เป็นห่วง
"ซองกยูฮยองจะห่วงน้องสาวออกนอกหน้าแล้วนะครับ" ซองยอลโอปป้าพูดพร้อมทำหน้าล้อเลียนซองกยูโอปป้า
"ย่าส์ ไม่เกี่ยวกับนาย" ซองกยูโอปป้าเอามือไปโขกหัวซองอยลโอปป้าที่กำลังขำแบบสุดๆ

"เราต้องไปทำงานแล้วนะ วันนี้มีซ้อมถึงเย็นนู่นไม่ใช่เหรอ ลีดเดอร์" มยองซูโอปป้าพูดด้วยสีหน้าแบบ 'ฉันอยากออกไปจากตรงนี้ใจจะขาดแล้ว' อะไรแบบนั้น
"เออ เนอะ" อูฮยอนโอปป้าก้มมองนสฬิกาบนมือ
"งั้น ยองซอลก็อยู่ที่นี่แล้วกันนะ แล้วก็หาอะไรทานไปเลย ไม่ต้องรอพวกเรานะ พวกเราอาจจะกลับดึกหน่อย แย่านอนดึกละ"
"ค่าาาาาาา สั่งซะยาวเลยโออป้าก็" 
"ฮยองเขาเป็นแบบนี้แหละ 555" ดงอูโอปป้าพูดแล้วก็ขำไปด้วย
"ไปได้แล้วพวกนาย ;v "

แล้ว INFINITE ทั้งหมดก็ออกไปจากห้อง

เฮ้ออออออออ



MYUNGSOO TALK
"น้องสาวฮยองนี่น่ารักอ่ะ จีบได้ป่ะ" อูฮยอนฮยองพูดขึ้นมาแล้วเข้าไปเกาะแขนซองกยูฮยอง
"ไม่ได้เว้ยยยย" ซองกยูฮยองผลักหัวอูฮยอนออกไป ทำเอาหมอนั่นเซเกือนชนกับซองจง
"ผมว่าเธอนิสัยดีนะฮยอง" ซองจงก็อีกคน
"สวยด้วยยย" ซองยอลก็เอาด้วย
"ฉันว่า ฉันไม่ค่อยชอบเธอสักเท่าไร" ผมพูดแบบหงุดหงิดสุดๆ ก็ยัยนั่นแย่งห้องผมไปนี่
"ที่นายไม่ชอบเพราะว่าเธอแย่งห้องนอนนายไปใช่มั้ยละ" ซองยอลพูดขึ้นมา รู้ได้ไงว่ะ
"ปล่าว เรื่องแค่นั่น" ผมพูดเสียงสูงงง
"โดว่ นายนี่มันจริงๆเลยนะมยองซู" โฮย่าฮยองพูดขึ้นมาพร้องมาเดินข้างๆผม


ไม่รู้ดิ





------------------------------------------------------
ย่าส์ จบตอนแรกไปแล้วน้าาาาา


ช่วยติดตามต่อด้วยน้าาาาา