คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เคลียร์ ^O^
ขอตอบคอมเม้นนะคะ ๆ
napataiw :: น่าสงสารเฮียริทอ่าาา T T'
SG un :: เฮียกันฟอร์มจัดมาก = =;;
fernniss :: จะเคลียร์ได้มั๊ยเนี่ย?? ฝากติดตามจ้า ^^"
มีดของเธอนั้นหักคาหัวใจฉัน :: จะง้อได้มั๊ย?? ยังไงก็ติดตามจ้า ;D
LittlêMemorÿ™ :: ตอนต่อไปมาแล้วค่ะๆ ยังไงก็ฝากติดตามนะคะ ^O^
Misskimji :: แหะๆ จะง้อได้มั๊ย?? ติดตามกันต่อไปค่ะ ; )
yimroj :: นั่นน่ะสิคะๆ เฮียกันยิ่งเข้าใจอะไรยากๆอยู่ด้วย ,, แบบนี้ต้องติดตามค่ะ : ))
Je T'aimE ♥ P'RitZ :: ง้อได้หรือเปล่าเนี่ยสิคะมันเรื่องใหญ่ ;Pp
❤ GÜNNN' :: ไม่ว่ากันจ้าๆ แหะๆ กาไอซ์ยังอัพช้าเลยเนี่ย T T'
แซ็ก น่ะ (ตอนที่1) :: เอิ่มมม แซ็กเพื่อนกาไอซ์เองค่ะๆ อย่ามาดราม่าสิเจ้เค้ากันริทนะ !!*
loVE^0^Kim-JaeJooNG :: น้องพลอยๆ นี่ก็เพื่อนกาไอซ์ ขอบคุณมากนะคะ > <"
loVE^0^Kim-JaeJooNG(ตอนที่1) :: ยังไงก็ติดตามกันต่อไปจ้าน้องพลอย :')
NumbeR4♥(ตอนที่1) :: นี่ก็เบนซ์เพื่อนกาไอซ์ ^^" 55 555555. ไรเตอร์หน้าม้าเยอะค่ะ !!*
napataiw :: น้องไปสอยมาแล้วค่ะพี่สาว >///< โอ๊ยยย เลือดกระชูดอ่ะ ไม่ไหวเคลียร์ๆ
เรืองฤทธิ์&ภาคิน :: นี่ก็อีกคน น้้องเวฟน้องสาวสุดน่ารักของกาไอซ์เอง ,, ยังไงก็ติดตามนะจ๊ะ ; )
ก่อนอื่นกาไอซ์ต้องขอโทษทุกคนอย่างงามๆที่มาอัพช้า
คือว่าคอมพ์ให้เพื่อนไปลงวินโดว์ใหม่ให้อ่ะค่ะ
แล้วอีกอย่างก็คือกาไอซ์สอบชิงทุนไปเมกาได้ ฉะนั้นเลยมาอบรมเรื่องชิงทุนที่กรุงเทพ
ตอนนี้กาไอซ์ก็อยู่กรุงเทพเลยขอยืมโน้ตบุ๊คพี่สาวมาอัพให้ เพราะว่ามันนานมากกลัวทุกคนจะหายอ่ะ T T'
อย่าโกรธกาไอซ์นะคะ แถมอีกอย่างตอนนี้มันไม่เท่าไหร่ตอนต่อไปนี้มันก็ดราม่าด้วยน่ะสิ !!*
ติดตามให้กำลังใจกันต่อไปนะคะ ๆ ;DD
Chapter 8
เช้าวันรุ่งขึ้น
“พี่โตโน่ริทล่ะ ริทอยู่ไหน”กันรีบถามคนที่พึ่งลงมาทันที สายขนาดนี้แล้วแน่นอน
ว่าริทตื่น แต่ทำไมยังไม่ลงมาอีก
“ไม่กินข้าวมั้ง มันบอกไม่ลงมา”
“แล้วพี่โตโน่รู้ยังว่ามันนอยด์เรื่องอะไร?”เซนชิงถามขึ้นก่อน
เพราะรู้ดีว่าตัวพ่ออยากจะรู้ใจแทบขาด โตโน่เล่าเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ให้ทั้งสองฟัง
แทนที่กันจะเข้าโหมดซีเรียสแต่กลับขำพรืดออกมาเสียได้
“มึงจะหัวเราะทำไมครับกัน เพราะตัวเองแท้ๆดั้นระรื่นอีก สงสัยท่าจะโรคจิต”
โตโน่มองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ
“55 5555555. งั้นเดี๋ยวกันเอาข้าวขึ้นไปให้ริทเอง”ตัวพ่อตัดบท
“เดี๋ยวๆผัดผักเนี่ยนะ”เซนรีบปรามไว้
“แถมต้มจืดฟัก ที่กูกินหมูหมดแล้วด้วยเซน กูว่ามันจะไม่หายโกรธมึงก็ตอนนี้แหละ”
โตโน่ส่ายหัวให้คนที่จะไปง้อแต่ใช่ว่าเค้าจะสนใจ เดินขึ้นไปบนห้องอย่างหน้าตาเฉย
เมื่อเข้าไปก็พบคนที่พึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแต่ไม่ยอมลงมาทานข้าวนั่งเหม่ออยู่โซฟา
“ริทบอกแล้วไงพี่โน่ว่าริทไม่กิน … “คนที่เดินเข้าไปกลับไม่ใช่พี่ใหญ่อย่างเคย
“เข้ามาทำไม?”
“เอาข้าวมาให้กินกลัวว่าคนแถวนี้จะหิวตายซะก่อน”เค้าวางถาดอาหารลงตรงหน้าริท
“ดีปล่อยให้กูตายไปเลย ออกไปได้แล้วกูอยากอยู่คนเดียว”คนตัวเล็ก
เองที่เป็นฝ่ายลุกพรวดพราดขึ้นเพราะกลัวว่ากันจะเห็นน้ำตา
“ริทเป็นอะไร? ร้องไห้ทำไม”มือเรียวรีบคว้าริทไว้ทันที เป็นอะไร?
นี่ยังกล้าถามอยู่อีกหรอ เพราะตัวเองแท้ๆคนบ้า
“ปล่อย”คำพูดที่อ่อนแรงนั่นกลับยิ่งทำให้ร่างสูงโอบรัดแน่นขึ้นไปอีก
“เรื่องเมื่อคืนใช่มั๊ย? ฟังนะเกตมาบอกรักกันก็จริง แต่ที่ริทเห็นอ่ะมันไม่ใช่อย่างนั้น
กันบอกเกตว่ากันรักเกตก็ใช่อีกนั่นแหละ แล้วกันก็พูดต่อว่าแบบพี่น้อง
แต่ริทอ่ะฟังไม่หมด”คนที่ซบอยู่บนอกกว้างเริ่มหยุดสะอื้น
แล้วผละตัวออกจากอ้อมแขน
จะบอกว่าเค้าผิดใช่มั๊ยล่ะที่เป็นคนฟังไม่หมดเอง ใครมันจะไปทนเห็นภาพนั้นได้
ไม่ใช่พระอิฐพระปูนเสียหน่อย
“จริงหรอ?”ริทถามเสียงสั่น
“จริงสิ กันจะชอบเกตได้ไงในเมื่อกันมีคนที่ชอบอยู่แล้วนี่”มีคนที่ชอบอยู่แล้ว…
ใคร กันชอบใคร
“ไอซ์น่ะหรอ?”คนตัวเล็กเปลี่ยนโหมดทันที
“ไม่บอกหรอกทีริทยังไม่บอกกันเลย…”ตัวพ่อจอมเจ้าเล่ห์ย้อนคืนบ้าง
“มึงมันนิสัยไม่ดี”
“กินข้าวได้แล้ว มัวแต่ร้องไห้กับข้าวเย็นหมดพอดี”คนตัวเล็กมองกับข้าวที่อยู่ในจาน
ไอ้หิวน่ะมันก็หิวอยู่หรอก แต่ดูกับข้าวที่กันเตรียมมาสิ เค้าตักแต่ข้าวเปล่าๆเข้าปาก
“ทำไมไม่กินกับล่ะ ?”รู้ทั้งรู้แต่ยังจะแกล้งอยู่เรื่อย ไอ้กันมันบ้า
“แล้วมึงจะให้กูกินกับอะไร”
“อ้าวแล้วอยู่นี่มีอะไรบ้างล่ะริท มึงตายบอดหรอ ต้มจืดฟัก ผัดผักแสนอร่อย”
ริทส่ายหน้าอย่างไม่เอาด้วย
“กูไม่กินผัก กูว่ากูบอกมึงรอบที่แปดสิบสามล้านได้แล้วมั้ง”
“จะกินไม่กิน เอ๊ะ หรือว่าอยากได้แบบตอนนั้น”ไม่อยากจะนึกสภาพที่กันบีบปากเค้า
แล้วยัดช้อนเข้าไปแบบวันนั้นอีก เผด็จการที่สุด
แต่ก็แน่นอนริทค่อยทานมันลงไปทีละนิดจนกระทั่งหยุดทาน
ไม่ใช่เพราะอิ่มหรอกนะ แต่เพราะมันเหม็นเขียวผักต่างหาก
อย่าให้ถึงทีเค้าบ้างแล้วกันแล้วจะหาว่าไม่เตือน
“กูอิ่มแล้วบอกกูได้ยังว่าตกลงมึงชอบใคร?”ริทยินกอดอกถามกันอย่างจริงจัง
“กูบอกมึงหรอว่าถ้ามึงอิ่มแล้วกูจะบอก อย่ามามั่วกับกูสิครับริท”
ใช้ไม้ไหนกับตัวพ่อจอมเจ้าเลห์ดีนะ ถึงจะยอมบอกสักทีว่าตกลงชอบใครกันแน่ๆ
อย่างน้อยเราก็เป็นเพื่อนกันนะ บอกแค่นี้ก็ไม่ได้
End Chapter 8
ความคิดเห็น