คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : แผนการสุดร้ายของนายโตโน่ !!*
ขอตอบคอมเม้นนะคะ ๆ
Pat :: มาแล้วค่ะๆ ๆ ฝากติดตามด้วยนะคะ ; ))
SG un (ตอนที่4) :: 55 55555555. มั่วตัวพ่อ >O<
SG un (ตอนที่5) :: ขอบคุณมากค่ะ ๆ มาอัพแล้วนะคะ ^O^
fernniss :: แหะๆ นั่นน่ะสิคะ >> แล้วพี่ริทชอบใครนะ ??
yimroj :: อัพแล้วค่ะๆ ฝากเม้นด้วยนะคะ ;D
kibgun :: มาอัพแล้วค่ะๆ ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ :')
มีดของเธอนั้นหักคาหัวใจฉัน :: มาดูได้เลยจ้าๆ แผนอะไรกันแน่เนี่ย ;Pp
Misskimji :: เฮียจะจัดการยังไงนะ ??
LittlêMemorÿ™ :: มาแล้วจ้าๆ ฝากติดตามด้วยจ้า ;Pp
napataiw :: แล้วแต่คนสะดวกจะเรียกค่ะ ,, จะไอซ์หรือกาไอซ์ได้ค่ะ ^^"
อารมณ์ดี* [Z] XO :: ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ; )
Punch :: แหะๆ มาอัพแล้วจ้า > <"
ขอโทษนะคะที่มาอัพช้าๆ ๆ เพราะว่าคนเม้นน้อย T T'
กาไอซ์ก็เลยดองไว้ซะงั้น = =;;
แต่ยังไงก็อัพแล้วนะคะ ,, แล้วต่อไปนี้สัญญาว่าจะมาอัพตามเวลาจ้า !!*
Chapter 5
“ตกลงเอาตามนี้นะ”ดูเหมือนเซนจะเห็นด้วยแต่อีกคนล่ะ
“เกตไม่อยากทำอ่ะค่ะพี่โตโน่”
“เฮ้ย !!* ทำไมล่ะเกตมันไม่กัดกันตายหรอก”พี่ใหญ่พยายามอธิบาย
“เผลอๆมันอาจจะรักกันตายซะด้วยซ้ำ”เซนรีบเสริม ใช่
เกตรู้ว่าพวกเค้าคิดจะทำอะไร แต่พวกเค้าล่ะรู้มั๊ยว่าเกตรู้สึกอย่างไร เคยรู้บ้างมั๊ย ?
“แต่เกตว่ามันอันตรายเกินไปนะคะพี่โตโน่ เนื่ยวันนี้ครึ้มๆ
เหมือนฝนจะตกด้วย”ข้ออ้างสารพัดที่ลูกเกตพูดให้โตโน่ยอมเปลี่ยนใจ
“โอ๊ย!!* เราแค่ล๊อคประตูบ้าน ออกไปเล่นฟิตเนส นั่งกินกาแฟ
ชิลๆแล้วปล่อยพวกนี้ทิ้งไว้นะเกต เชื่อพี่เหอะน่า
ถึงมันสองคนจะกัดกันแต่อย่างน้อยมันก็คืออสรพิษนะเว้ย ไม่ทิ้งกันหรอก”
“ผมว่าไม่มีเวลาแล้วพี่โตโน่ไอ้กันมันเห็นเราแล้วไปเร็วๆ”
มือเรียวล๊อคกุญแจบ้านจากข้างนอกแล้วรีบวิ่งออกไปทันที
“เป็นอะไรกันวะสามคนนี้ นับวันยิ่งแปลกๆ”คนที่อยู่ในบ้าน
เดินออกมารดน้ำต้นไม้แต่ก็สะดุดตากับอะไรบางอย่าง
~อยู่บ้านกันดีดีล่ะ เดี๋ยวพี่จะพาเกตกับเซนไปเปิดหูเปิดตาหน่อย ,, โตโน่(คนโก้)~
นั่นไงแปลกๆตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว นี่คือแผนที่พูดไว้ใช่มั๊ย …
พี่โตโน่นะพี่โตโน่มีหวังได้ทะเลาะกันบ้านแตกแน่
“ริทๆ ตื่นเร็วเว้ยเกิดเรื่องใหญ่แล้ว”
“เออตื่นนานแล้วเว้ยวันนี้กูอารมณ์ดีตื่นเช้า แล้วเรื่องใหญ่อะไรของมึง
คงไม่ใช่มึงขาวขึ้นหรอกนะ”มือหนาตบหัวคนตัวเล็กเบาๆ แล้วยื่นกระดาษให้ริท
“แล้วไงครับกันกระดาษเปล่า - -*”
“เอาฮามั๊ยครับริท? พลิกอีกด้านสิ”ริทได้แต่ยิ้มจนตาหยี
โว๊วๆไอ้ตัวเล็ก น่าสิ่วน่าขวานขนาดนี้ยังจะมาเล่นอีก
“เฮ้ย!!* โอ๊ว น่าตื่นเต้นเนอะ แล้วไงเราก็ตามออกไปสิ” ริทเดินไปเลื่อนประตูหน้าบ้าน
“เอ๊ะโอ!!* สงสัยประตูจะเปิดไม่ออก อ้าวเฮ้ย นั่นมันล๊อคจากข้างนอกนี่หว่า
เฮ้ย ไม่น้า ไม่”พึ่งจะรู้หรอ? ร้อนใจตอนนี้แล้วได้ประโยชน์อะไร
“มึงจะปีนออกไปหามั๊ยครับ? เอ๊ะ แต่ลืมไปมึงกลัวความสูงนี่เนอะ
แล้วก็พึ่งมาโวยวาย”เหมือนว่าตัวพ่อจะรู้จุดอ่อนอีกจุด
ที่ริทกลัวความสูงและรั้วบ้านก็แหลมอีกต่างหาก
“กูไม่เห็นอยากปีนเลย กูเปล่ากลัวนะกูแค่หิวแล้วมีอะไรกินบ้าง”
ริทรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีไอ้ตัวพ่อปัญญาอ่อน กันเดินไปหยิบนั่นนี่ออกมา
ไม่นานก็กลายเป็นกับข้าวหลายอย่างแต่ริทเองก็ยังไม่วายจะหาเรื่องจนได้
“แหมว่าจะมานะบ๋อยไม่รอให้กูรากงอกเลยล่ะ?”อุส่าห์เอามาเสิร์ฟยังบ่นเสียได้
คนตัวเล็กทำอย่างเคยคือเขี่ยผักออกจากจานแต่ครั้งนี้ยื่นให้คนตรงหน้าแทน
“คนอะไรไม่กินผัก นิสัยไม่ดีว่ะ”เค้าไม่พี่ใหญ่นะที่จะยอมให้ริททำตามใจตัวเอง
“คนหล่อ ,, กูไม่กินไงกูถึงหล่อ อ๋อมึงชอบกินล่ะสิไม่น่าล่ะขี้เหร่”
ริทยักคิ้วให้เค้าอย่างกวนอารมณ์
“ไม่ต้องเลยกินเข้าไปเดี๋ยวนี้เลย อ้าปาก”เค้าส่ายหน้าไปมาช้าๆ
“ไม่กูไม่อ้า…”ฉับพลันช้อนสแตนเลสถูกยัดเข้าปากริททันที
“เดี้ยวเดี๋ยวนี้ถ้ามึงไม่เคี้ยวนะข้าวไม่ต้องกิน”ได้ผลคนตัวเล็กพยายามกินผักอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าไม่สู้ดีนัก
“มึงมันนิสัยไม่ดี”ตาโตค้อนเค้าอีกครั้งได้ตัวพ่อเผด็จการ อย่าให้ถึงทีเค้าบ้างนะ
End Chapter 5
ความคิดเห็น