คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ความจริง !!*
ขอตอบคอมเม้นนะคะ ๆ
Punch :: 55 555555555. แถวบ้านเรียกแกล้งโง่ ;Pp
LittlêMemorÿ™ :: ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ,, ได้ยินมั๊ย? หัวใจฉันมันกำลังบอกรัก รักเธออยู่ >O<
Pat :: คิดคนเดียว ,, เข้าใจคนเดียว >> เนียนคนเดียวอีก ^O^
SG un :: 55 55555555. ขอบคุณมาค่ะน้องซัน ^^" ,, ตัวพ่อเราก็เนียนได้อีกอ่ะ !!*
เฟอ :: แหะๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า ;D
napataiw :: ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ >> โรงเรียนร้อยเอ็ดวิทยาลัย ม.4 ค่ะ ; ))
❤ GÜNNN' :: 55 5555555. เฮียกะจะเนียนซะงั้นเลยอ่ะ :')
อารมณ์ดี* [Z] XO :: เฮียกันกะจะเนียนกอดตัวเล็กซะก่อนๆ ๆ ^///^
yimroj :: ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับกำลังใจ ,, ติดตามต่อไปนะคะ ^O^
fernniss :: 55 555555. นั่นน่ะสิคะๆ ๆ โว๊ว !!* ใช้ไม่ได้ๆ : )
Misskimji :: ขอบคุณมากเลยจ้าที่ติดตาม ,, อย่าลืมให้กำลังใจกันต่อไปนะคะ > <"
nuaoo(จากตอนที่2) :: ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะๆ ,, ยังไงก็เม้นติดตามกันด้วยจ้า ^^"
kibgun :: ตอนต่อไปมาแล้วจ้าๆ ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ ;Pp
Chapter 4
“มึงแหละกันเพราะมึงมึงเลย”เสียงแบบนี้ดูจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปซะแล้ว
หาเรื่องกันได้ทุกวี่ทุกวัน
“ได้ไงก็มึงบอกจะรดน้ำต้นไม้กูก็ให้รดแล้วนี่ไง ดูสิเปียกหมดเลย
อยากอาบน้ำขนาดนั้นเชีย”ดูคนที่เถียงกันสองคนจะไม่ยอมลดละ
“มึงแกล้งกูใช่มั๊ย? ได้…”สายยางพลาสติกถูกฉีดใส่กันไม่ยั้ง
ด้วยความสนุกในอารมณ์ของอีกฝ่าย
“พอแล้ว !!* พอ”คราวนี้เห็นทีพี่ใหญ่ต้องออกโรงยืนกอดอก
ใส่ทั้งสองด้วยความเหนื่อยใจโตกันจนป่านนี้แล้ว เล่นกันเป็นเด็กไปได้
“มึงสองคนจะไม่ทะเลาะกันสักวันได้มั๊นตั้งแต่เช้าเลยๆ”โตโน่ตะโกนเสียงดัง
แต่ใช่ว่าจะสะทกสะท้านเสียที่ไหนกัน ก็แน่ล่ะโดนแบบนี้จนชินเสียแล้วโดยเฉพาะริท
“ก็มันอ่ะแหละพี่โน่ไอ้กันมันแกล้งริทอีกแล้ว”คนตัวเล็กเดินไปหาพี่ใหญ่ฟ้องมันซะเลย
“มึงก็ใช่ย่อยไปเลยไปอาบน้ำ”เมื่อริทเดินขึ้นไปบนห้อง
ก็ถึงเวลาสะสางกับคนเจ้าเล่ห์สักที
“นี่มึงจะเอาจริงๆใช่มั๊ย?”โตโน่ยิ้มกริ่มอย่างรู้ทัน เอาอะไร เอาใคร จะบ้าหรอ
“พี่โตโน่พูดอะไรเนี่ย”
“กูเป็นพี่มึงนะกัน ทำไมแค่นี้กูจะไม่รู้”ยังไม่วายที่เค้าจะคาดคั้น
นี่มึงจะโกหกตัวเองไปถึงไหนวะกัน
“รู้อะไร? เพี้ยนไปหรือเปล่าเนี่ยเฮีย”เค้าส่ายหัวให้แทนคำตอบ
“กูว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมากูจะรออยู่นี่”
ไม่นานกันก็ลงมาหาพี่ใหญ่ตามที่นัดไว้
“อะไรหรอพี่โตโน่”มือเรียวตบไหล่โตโน่
“ลามปามแล้วมึงๆ”
“ว่าแต่มีอะไรเนี่ย สำคัญขนาดนั้นเลย”ใช่มันสำคัญขนาดที่คนอย่างโตโน่มานั่งรอเค้า
“กูรู้นะว่ามึงคิดอะไรอยู่”เอาอีกแล้วเมื่อกี๊ไม่เท่าไหร่แต่ตอนนี้นี่สิเงียบไว้ท่าจะดีกว่า
“มึงชอบริทใช่มั๊ย?”เหมือนมีอะไรมาจุกที่อกทั้งใจเต้น ทั้งหลายอย่างวนในหัวไปหมด
“ชอบ เชิบอะไรของพี่โตโน่อีกเนี่ย โอ๊ว งง”
“กูดูออกว่ะกัน”น้ำเสียงขรึมบ่งบอกว่าไม่ได้ล้อเล่นแต่อย่างใด
ดูจะตรึงเครียดเสียด้วยซ้ำ
“ถ้ากันบอกว่าใช่ล่ะ”
“ก็แสดงว่ามึงชอบ”
“แล้วถ้ากันบอกว่าไม่ใช่ล่ะ”
“ก็แสดงว่ามึงชอบ”
“แล้วถ้ากันบอกว่าไม่รู้ล่ะ”
“นั่นก็แสดงว่ามึงชอบ”
“อ้าว!!* พี่โตโน่โมเมว่ะโคตรไม่แฟร์เลย"ตกลงตอบแบบไหน
ก็แปลว่าชอบหมดเลยงั้นสิ”หน้าหล่อขมวดคิ้วให้โตโน่อย่างไม่เข้าใจ
“เออ ตอบมาเหอะน่า”โตโน่ยังคงคาดคั้นต่อไปเรื่อยๆ
“ไม่รู้ว่ะพี่โตโน่ แต่ที่รู้ๆคือริทมันชอบพี่โตโน่นะ”ตอบไม่ตรงคำถามเอาซะเลยตัวพ่อ
แบบนี้เค้าเรียก“แถตัวพ่อนะเนี่ย”
“ห๊ะ? มึงจะบ้าหรอกันนี่ตกลงมึงไม่เชื่อกูใช่มั๊ย กูบอกว่า กูกับริทเป็นพี่น้องกัน”พี่ใหญ่พยายามอธิบายให้คนที่เข้าใจผิดฟัง
“สำหรับพี่โตโน่น่ะอาจจะใช่นะ แต่สำหรับริทคือไม่ว่ะพี่โตโน่ ริทมันชอบพี่โตโน่”คราวนี้ดูตัวพ่อจะเข้าโหมดซีเรียสไม่ต่างกัน ไม่เข้าใจตัวเองที่พูดเรื่องนี้ขึ้นมาตอนไหน
รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจทุกครั้ง
“ริทมันไม่ได้ชอบกู เชื่อกูสิกันริทมันไม่ได้ชอบกู กูดูออกว่ามันชอบใคร”โตโน่ทิ้งท้ายประโยคไว้อย่างน่าสงสัย
“แล้วมันชอบใคร เอ่อคือ กันไม่ได้อยากรู้หรอกนะ
แต่เห็นว่ามันเป็นเพื่อนก็เลยถามไปงั้นแหละ?”แม้ใจอยากจะรู้
แต่ด้วยท่าที่เก๊กไว้คงต้องหยั่งเชิงคำถามดูก่อน
“เดี๋ยวมึงกูรู้ แต่ที่แน่ๆมันไม่ได้ชอบกู อ้าวนั่น ไม่เชื่ออีก … เอางี้กูมีแผนของกูแล้วกันตกลงนะ”แล้วร่างสูงก็เดินกลับเข้าไปในบ้าน พี่ใหญ่คิดจะทำอะไรอีกนะ แล้วสิ่งที่พี่ใหญ่ถามทำไมเค้าเองก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ สับสน วุ่นวายไปหมดแล้ว
End Chapter 4
ความคิดเห็น