คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ชอบเกรซ ??
Talk to Kaice writer
ขอตอบคอมเม้นนะคะ ๆ
fernniss :: 55 555555555. พี่กันก็นะๆ ทำเป็นอินโนเซ็นต์ >O<
Misskimji (ตอนที่2) :: ขอบคุณมากค่ะๆ ๆ ^^"
Misskimji (ตอนที่3) :: มาต่อแล้วค่ะ ;D
kibgun :: นั่นน่ะสิ ,, สงสารเฮียกันได้มั๊ยเนี่ย ??
ชิน&นายน์ รักกันริท :: นั่นไงจ๊ะ?? เสียงซาวน์นี่มันติดเรทนะ O.o
Punch (ตอนที่2) :: ถ้าคนเม้นเยอะ ,, ก็จะอัพบ่อยๆจ้า ^O^
Punch (ตอนที่3) :: โหดเข้าไว้ ,, ก็มีน้องชายน่ารัก >O<
มีดของเธอนั้นหักคาหัวใจฉัน :: ขอบคุณมากนะคะ ๆ ,, จะพยายามให้ดีที่สุดค่ะ !!*
P'zLE:] :: แหะๆ ขอบคุณมากจ้า ,, เฮียโน่จะยอมมั๊ยเนี่ย ??
❤ GÜNNN' :: สงสารพี่กันมาก T T'
อารมณ์ดี* [Z] XO (ตอนที่2) :: 55 55555555 . ขอบคุณค่ะๆ คู่รัก,,คู่กัด >///<
อารมณ์ดี* [Z] XO (ตอนที่3) :: ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า ,, แหะๆ ๆไว้ค่อยเม้นก็ได้จ้า ^^"
LittlêMemorÿ™ :: เฮียกันอ่ะน่าสงสารจ้า Y Y'
topfee :: 55 555555555 . บุคคลนี้คือหน้าม้า = =;; ท๊อปหล่อเพื่อนกาไอซ์ที่ซุ่มอ่านเอง !!*
topfee(ตอนที่2) :: นี่ก็ท๊อปหล่อเพื่อนกาไอซ์ ,, ขอบคุณมากนะคะที่อุส่าห์ซุ่มแล้วเม้น = =;;
napataiw :: ดูเฮียจะหวงน้องใช่ย่อย O.o
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นจ้า ๆ ๆ
ขอบคุณท๊อปหล่อเพื่อนกาไอซ์ด้วย ,, ที่ตามซุ่มอ่านพอกาไอซ์เอาโน้ตบุ๊คไปพิมพ์ฟิคที่โรงเรียน
ท๊อปหล่อก็แอบใช้คอมพ์กาไอซ์เม้น >> ขอบคุณมาจ้า ^O^
Chapter 3
วันคอนเสิร์ตล่วงเลยผ่านไปจนถึงอาทิตย์ที่สามเข้าแล้ว
~ขอแสดงความเสียใจกับเกรซครับ~
มือหนากุมมือคนตัวเล็กแน่นท่ามกลางความเสียใจไม่แพ้กันของทุกคน
“พี่โน่โอเคนะ”คนข้างๆไม่ตอบได้แค่ยืนมองสาวน้อยที่อยู่กลางเวทีอยากเพียงแค่จดจำช่วงเวลาก่อนที่เธอจะจากไป
“พี่กันสงสารพี่โตโน่นะคะดูหน้าพี่เค้าสิ”ลูกเกตพูดขึ้น สงสารหรอ? สงสารทำไม?
“เค้าได้กำลังใจดีขนาดนั้นจะสงสารทำม?”หน้าหล่อพึมพำเบาๆ
เมื่อกลับมาถึงบ้านดูพี่ใหญ่จะพยายามเก็บอารมณ์ให้ได้มากที่สุด
~ดูแลตัวเองดีๆนะ~
~ค๊าบผม~
รถแจ็สคันหรูแล่นออกไปทุกคนทำให้บรรยากาศดีขึ้น
“อย่าไปเครียดพี่โตโน่เดี๋ยวออกไปก็ได้เจอกันเชื่อเกตสิคะ”สาวน้อยที่เหลือ
เพียงคนเดียวในบ้านยื่นแก้วน้ำให้โตโน่
“โหย!!*ไรเนี่ยไม่สมกับเป็นเฮียโตโน่เลยอ่ะ”เซนเดินไปเสริมอีกแรง
ทิ้งให้อีกสองอสรพิษนั่งอยู่หน้าบ้าน
“กูไม่เคยเห็นพี่โตโน่เป็นแบบนี้เลย”นี่คงเป็นครั้งแรกที่เค้าพูดดีกับริทและ
สิ่งที่ริทสมควรทำคือต้องพูดดีด้วยซินะ
“เค้ารู้ๆกันอยู่ว่ะกัน”
“รู้ๆกันอยู่คืออะไรทำไมกูไม่เห็นรู้ๆกันอยู่อะไรด้วยเลย”หน้าหล่อส่ายหน้าอย่างไม่เข้าใจ
“อ้าว!!*นี่มึงโง่หรือโง่เนี่ยดำแล้วยังโง่อีก”ดูตัวเลือกจะมีแค่โง่กับโง่เลยนะไอ้ตัวเล็ก
ได้ทีเนี่ยเอาใหญ่เชียว กันได้แต่เงียบเพราะเป็นห่วงพี่ใหญ่ขึ้นมา
ส่วนริทเค้าอุส่าห์พูดดีด้วยกลับยียวนกลับเองซะงั้น
ทั้งที่ปกติริทต้องพอใจเสียด้วยซ้ำที่เอาคืนเค้าได้แต่ครั้งนี้รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่
“นี่มึงไม่รู้จริงหรอ? พี่โตโน่ชอบเกรซไง”
‘พี่โตโน่ชอบเกรซไง’
‘พี่โตโน่ชอบเกรซไง’
‘พี่โตโน่ชอบเกรซไง’
ห๊ะ? พี่โตโน่ชอบเกรซ บ้าน่าแล้วริทล่ะเค้าไม่เสียใจหรอ? เอ๊ะ !!*
หรือว่าริทจะแอบชอบพี่โตโน่ฝ่ายเดียว
ไม่จริงอ่ะ งั้นก็แสดงว่าพี่โตโน่กำลังให้ความหวังริทโดยไม่รู้ตัวน่ะสิ
“ไงอึ้งกิมกี่ไปเลยสิมึง”และนี่ก็คงเป็นครั้งแรกอีกเช่นกันที่ริทยิ้มให้กัน
อย่ามาฝืนยิ้มหน่อยเลยริทกันเข้าใจว่ามันเจ็บ
“เอ่อมึงOkมั๊ยเนี่ย”ทำไมก็ไม่รู้ถึงเป็นห่วงคนตัวเล็กอย่างประหลาด
“แล้วกูทำไมต้องไม่Okด้วยไม่เข้าใจ”ริทหันไปมองหน้าหล่ออีกครั้ง
“เอาน่าๆยังไงมึงก็มีกูเว้ย”ตัวพ่อฉีกยิ้มบ้างก็น่ารักไปอีกแบบ
น่ารักกว่าตอนที่เก๊กตั้งเยอะ
“มีมึงแล้วไงเนี่ย? กูงงกับมึงจัง”ตัวเล็กก็ยังไม่เข้าใจเหมือนเดิม
“มึงแอบชอบพี่โตโน่แล้วพี่เค้ารู้มั๊ย??”
“ห๊ะ? กูเนี่ยนะแอบชอบพี่โน่ มึงบ้าหรือเปล่ากัน”คิ้วหนาขมวดเป็นปมเล็ก
ปากบางเผยอขึ้นให้เห็นเหล็กจัดฟันสีสวย
“ไม่ต้องมาทำหน้าแอ๊บมึงอาจจะใช้ไม้นี้กับแฟนคลับได้แต่ไม่ใช่กู”แม้ในใจก็ยอมรับ
ว่าน่ารักมากแต่ด้วยฟอร์มที่วางไว้
“อ้าว!!*เดี๋ยวกูไม่เคลียร์เรื่องพี่โน่”
“แต่กูเคลียร์ว่ามึงแอบชอบพี่โตโน่แล้วมึงก็เจ็บมากที่เห็นเค้าเป็นแบบนี้
กูเข้าใจมึงริท กูเข้าใจไม่เป็นไรเว้ย”พูดจบร่างสูงก็สวมกอดเค้าเบาๆ
แล้วเดินเข้าบ้านไปเดี๋ยวนะเมื่อกี๊เค้ายังไม่ทันพูดอะไรสักคำกันเองนั่นแหละ
ที่พูดเองเออเองไปซะหมด
ไอ้ดำเอ้ย
‘เอาน่าๆยังไงมึงก็มีกูนะเว้ย’
‘กูเข้าใจมึงริท กูเข้าใจ’
แม้อ้อมกอดนั้นจะไม่แค่ไม่กี่วินาทีแต่กลับทำให้รู้สึกดีอย่างประหลาดเกิดอะไรขึ้นนะ ความรู้สึกแบบนั้นเรียกว่าอะไรกัน
End Chapter 3
ความคิดเห็น