คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : เชื่อใจ ^^"
ขอตอบคอมเม้นนะคะ ๆ
SG un :: ง่าาา เจ้ขอโทษๆ ๆ เจ้ลืมว่าน้องสาวแพ้ดราม่า T T' ฮึ้กกก
Misskimji :: 55 55555555. เจ้ตองอ่ะๆ ๆ ฟิคน้องเน้นโรแมนติค ,, คอเมดี้ค่ะ : ))
อารมณ์ดี* [Z] XO :: ป้าแฮปปป แอร๊ยย ต่อไปนี้ทุกคนจะเรียกไรเตอร์แฮปว่า "คุณป้าแฮปปี้" > <"
อารมณ์ดี* [Z] XO :: ไม่ต้องเลยเจ้อ่ะ ๆ ๆ 55 555555. น้องรัน น้องพิช ฝากมาบอกว่า
ห้ามดราม่านะป้าแฮปสุดสวยจ๋าาา !!*
D3KKO :: แหะๆ ๆ ไม่ดราม่าค่ะ ฟิคกาไอซ์ไม่เค๊ยดราม่า O.o
peee :: ง่าาา ฟิคกาไิอซ์ไม่เคยดราม่านะคะ แหะๆ ๆ ฝากติดตามต่อไปจ้า ^^"
yimroj :: ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า แหะๆ ๆ ฟิคกาไอซ์ไม่เคยดราม่าน๊าาา T T'
nfbbg :: ขอบคุณค๊าบๆ ๆ ติดตามให้กำลังใจกันต่อไปนะคะ :D
fernniss :: แน๊ะๆ เจ้เฟิร์นก็อีกคนแห๊ะ ฟิคน้องไม่เคยดราม่าน๊าาา ขอบคุณสำหรับการติดตามจ้า !!*
rukgunsudrit :: 55 555555. ไม่รับปากนะน้องบอมสุดน่ารักๆ ๆ แงๆ ๆ ;Pp
★Ameчez'g :: 55 55555555. น้องสาวอายอ่ะ เจ้จะพาไปเป็นทัพหน้า แต่ของแบบนี้ต้องใช้เวลาหน่อยนะ : ))
Punch :: ไม่ดราม่าน๊าา ฟิคกาไอซ์ไม่เคยดราม่า แหะๆ ขอบคุณสำหรับการติดตามจ้า ^O^
napataiw :: อ๋อๆ น้องไม่ได้นอยด์อะไรจ้า มันเป็นเรื่องที่น้องนอยด์เองมากกว่า ;Pp เจ้อิ๋วอย่าคิดมากนะคะๆ
noritz_Y :: แอร๊ยย IPโน่ริทมาติดตามฟิคเค้าอีกแล้ว ๆ ๆ ขอบคุณนะคะ !!*
ฝันดี :: มาอัพแล้วจ้า ๆ ๆ >O<
RiT the Stitch' รักห้าแปด♥ :: ง่าาา ฟิคกาไอซ์ไม่มีดราม่าน๊าา แหะๆ ๆ ขอบคุณที่ติดตามให้กำลังใจจ้า ;')
= Annlene = :: ฟิคกาไอซ์ไม่มีดราม่าค๊าบ หร๊อออ ?
แบม :: แหะๆ ๆ นั่นน่ะสิ ตัวยุ่งชอบนอยด์ = =;;
LittlêMemorÿ™ :: ง่าาาา เจ่เจ้อ้อมไม่รักน้องแล้ว T T' ฮึ้กกก ใครๆก็ไม่รักน้อง มีแต่คนจะฆ่าเค้า ;Pp
กอหญ้ากอไผ่(ตอนที่17) :: ขอบคุณสำหรับการติดตามจ้า ๆๆ แวะมาบ่อยๆนะคะ : )
Misskimji :: น่านนน เจ้ใบตองมาอีกคนแล้วๆ ๆ เชอะๆ มีแต่คนไม่รักน้อง มีแต่คนจะฆ่าเค้า แงๆ ๆ T T'
ก่อนอื่นต้องขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะคะ
ว่าฟิคกาไอซ์ ไม่เคยดราม่าเล๊ยย จริ๊งๆ ๆ = =;; เอิ่มม หร๊อออ ?
55 5555555555.
ตอนที่ผ่านมาให้มันผ่านไปจ้า รับรองตอนนี้ไม่ดราม่าแน่น๊อนน หร๊อออ ??
จริงๆจ้า ไม่เชื่อลองติดตามดูเล๊ยย
ดราม่าตรงไหน เนอะๆ รักรีดเดอร์ จุ๊บ
Ps. น้องซันเจ้ขอโทษ เจ้ลืมว่าน้องสาวแพ้ดราม่า แงๆ ๆ T T'
ความผิดเจ้เองน้องซันน้ิอย !!*
Ps2.ไว้จะมาแก้คำผิดครั้งต่อไปนะคะ รักรีดเดอร์ ม๊วฟฟฟ >3<
Chapter 20
เช้าวันรุ่งขึ้น
คนตัวเล็กอาบน้ำแต่งตัวลงมาข้างล่างก็เจอสองคนที่กำลังทานอาหารเช้ากันอยู่แล้ว
“ริทวันนี้มึงว่างใช่เปล่าวะ พอดีเลยกูจะไปเที่ยวกับพี่เก่งมึงไปด้วยกันมั๊ย?”เซนกล่าวทักทาย
“มึงจะให้กูไปเป็นกองขี้ควายหรือไงครับเซน กูไม่โง่นะเว้ย”
“ไอ้เซนก็ไม่อยู่งั้นมึงไปดูกูซ้อมละครเวทีป่ะล่ะ? จะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียว”โตโน่พูดกับ
คนที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่
“ไม่ดีกว่า เดี๋ยวเป็นข่าวขึ้นมาอีกพี่โน่ก็ว่าริทอีก อยู่คนเดียวแหละดีแล้ว”ริทส่ายหน้า
ให้ผู้เป็นพี่ทันที เค้าดูจะไม่ชอบเท่าไหร่กับการเป็นข่าวกับพี่ชายตัวเอง
“เออ งั้นกูไปนะๆ”ช่วงเวลาพักผ่อนนี่ก็สบายดีเหมือนกัน เวลาว่างแบบนี้หายากนัก
กับดาวดวงใหม่ของวงการ
แต่ไม่ทันไรก็มีเสียงอีกคนเดินเข้ามาในบ้าน สงสัยเซนคงลืมอะไรอีกตามเคย
“ลืมอะไรล่ะมึง…”ริทกล่ามถามขึ้นโดยที่สายตายังจับจ้องไปที่จอสี่เหลี่ยม
ที่กำลังออกอากาศรายการที่กันเป็นแขกรับเชิญอยู่พอดี
“คิดถึงขนาดเปิดดูรายการที่กันไปออกเลยหรอ?”น้ำเสียงตื่นเต้นของคนที่พึ่งเข้ามา
เล่นเอาริททำอะไรไม่ถูก ว่างแล้วหรอถึงมาได้ นึกยังไงถึงมาล่ะ มือเรียวกดรีโมทปิดโทรทัศน์ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่น้ำตาก็พาลจะไหลออกมาให้ได้
“เมื่อคืนริทไปไหนมา?”ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งข้างริทแล้วเข้าเรื่องอย่างเป็นห่วง
“ยังจะมาถามอีกหรอว่าไปไหนมา ริทรอกันตั้งแต่4โมงเย็นจนจะ5ทุ่มอยู่แล้ว
กันว่าริทควรจะไปไหนดีล่ะ เดินช๊อปปิ้งรอกันดีมั๊ย เอ๊ะ หรือไปดูหนังสัก3-4เรื่อง
รอกันดีล่ะ?”เอาเลยริท ประชดกันเลย เอาให้มันสาสมกับที่ทำไว้เลย
“กันก็รีบนะ แต่พี่ทีมงานเค้าดูตารางงานผิด กันมีงานต่ออีก….”พูดไปก็หาว่าแก้ตัว
ริทคงไม่อยากฟังหรอก
“กันก็เลยปล่อยให้ริทรอ โดยที่ไม่โทรหาริทเลยงั้นหรอ? ดีจังเลยเนอะ”กลั้นไว้ไม่อยู่แล้วน้ำตา ต่อให้หันหน้าหนีเค้าขนาดไหนก็ยังเผยความอ่อนแอให้เห็นอยู่วันยังค่ำ
ริทเมื่อไหร่จะเลิกอ่อนแอเสียที ร้องไห้อยู่ได้
“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะครับริท กันลืมโทรศัพท์ไว้บนรถ พอจะยืมพี่ทีมงานเค้าก็บอกว่า
ต้องอัดรายการแล้ว”
“พอแล้ว ริทไม่อยากฟัง กันกลับไปทำงานของกันต่อเถอะ ริทเหนื่อยแล้วจะนอน”คนตัวเล็กผลักไสอย่างไม่ใยดี
“กันขอโทษนะครับริท ขอโทษที่ทำให้ริทต้องรอ ขอโทษที่ไม่ได้โทรบอก ขอโทษ…”
แต่กันนอกจากจะไม่ฟังคำสั่งแล้ว หนำซ้ำยังคงกอดริทไว้อีกต่างหาก
“ไม่ต้องขอโทษหรอก ริทเข้าใจ ว่ากันต้องทำงาน เอางี้ดีกว่ามั๊ย?
ริทว่าเราห่างกันก่อนดีมั๊ยให้ต่างฝ่ายต่างทำงานเถอะ ทำหน้าที่ตอนนี้ให้ดีที่สุด
แล้วเรื่องของเราไว้ค่อยว่ากันใหม่”น้ำเสียงที่หนักแน่นกล่าวออกไป
ทั้งที่น้ำตายังคงไหลไม่หยุด แต่จิตใจตอนนี้มันเจ็บปวดเกินที่คำว่าขอโทษของกัน
จะเยียวยาเสียแล้ว
“ริทคงไม่ได้หมายถึงว่าจะเลิกกับกันหรอก ใช่มั๊ยครับ?”
“เราไม่ได้เลิกกัน เพียงแต่เราลองคิดทบทวนดูให้ดีก่อน ว่าถ้าเราห่างกันแล้ว
กันจะคิดถึงริทมั๊ย กันยังอยากคบกับริทอยู่หรือเปล่า ริทคิดว่าทำแบบนี้มันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด”ทางออกที่ดีที่สุดงั้นหรอ ไม่มีแม้แต่วินาทีเดียวที่กันจะไม่คิดถึงริท
ไม่มีแม้แต่วินาทีเดียวที่กันไม่อยากคบกับริท ไม่อยากอยู่ใกล้ริท
และไม่เคยมีแม้แต่ลมหายใจเดียวที่กันจะไม่รักริท
“ถ้าริทตัดสินใจแบบนั้น กันก็คงห้ามไม่ได้สินะครับ งั้นริทก็ดูแลตัวเองให้ดีด้วยแล้วกัน กันจะรอ จนกว่าริทพร้อมที่จะเจอกันนะ”กันผละอ้อมกอดออก
แล้วเดินจากไปอย่างช้าๆ ทิ้วไว้เพียงแค่ร่างคนตัวเล็กที่ทรุดลงบนพื้นอย่างหมดแรง
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจะประชดไปเพื่ออะไร การทำแบบนี้มันถูกแล้วอย่างนั้นหรอ ตัดสินใจแบบนี้มันไม่เจ็บอย่างนั้นหรอ เสียใจไม่ต่างกัน
ความรู้สึกตอนนี้คืออยากขอโทษเหมือนกัน หลายอย่างที่ทำให้ควรจะวิ่งออกไป
บอกว่ากลับมาเหมือนเดิม แต่คงเป็นไปไม่ได้ ต่อไปนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
หวังว่าทุกอย่างคงจะยังเหมือนเดิม หัวใจดวงนี้ยังคงเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง….
จากที่สองคนทะเลาะกันอีกฟากฝั่งหนึ่งเองก็เกิดเหตุการณ์
ที่ดูเหมือนจะตรึงเครียดไม่ต่างกัน
“เกรซมันไม่ใช่อย่างนั้นนะ ข่าวมันก็คือข่าว แค่เล่นทวิตเตอร์นะเกรซน้อย”น้ำเสียงของผู้ชายที่ดูเหมือนจะง้อไม่เป็นเลยด้วยซ้ำพยายามอธิบายถึงความจริงในข่าว
“ค่ะ แล้วยังไงต่อหรอคะ ?”
“แต่มันไม่มีอะไรจริงๆ พี่ให้วิวสอนเล่นทวิตเตอร์แค่นั้นไม่รู้เป็นข่าวได้ไง”นั่นน่ะสิ
ถ้าแค่สอนเล่นทวิตเตอร์จริงแล้วจะเป็นข่าวขึ้นแบบนี้ได้ไง ผู้หญิงต่อให้ใจแข็งแค่ไหน
ถ้าเจอเรื่องพวกนี้เข้าไปก็ต้องหวั่นไหวบ้างนะ
“ก็ดีแล้วไงคะพี่โตโน่จะได้ดังขึ้นไปอีก เกรซว่าเกรซขอตัวก่อนดีกว่า
นั่งรอพี่โตโน่ซ้อมแบบนี้เดี๋ยวเป็นข่าวอีก เพราแค่เล่นทวิตเตอร์ยังเป็นข่าวเลย ไปนะคะ”
สีหน้าที่ปั้นยิ้มระรื่นราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยิ่งง้อไม่เป็นเสียด้วย
หนำซ้ำไม่เคยเห็นเกรซในโหมดนี้มาก่อนอีกต่างหาก งานเข้าให้แล้วล่ะโตโน่
“โหยยย เกรซมันไม่มีอะไรจริงๆ นี่อธิบายไปแล้วไม่รู้เรื่องพี่ก็ไม่รู้จะพูดไงแล้วนะ”
ด้วยความเหนื่อยล้าจากการที่พึ่งซ้อมละครเวทีเสร็จและไหนจะทำอะไรไม่ถูก
เลยพลั้งพูดอะไรไม่เข้าหูให้นึกแล้วก็อยากจะตบปากตัวเองแรงๆสักที
“แล้วพี่โตโน่เป็นอะไรล่ะคะ เกรซแค่ถามเฉยๆนะ แต่พี่โตโน่ก็เอาแต่ตะโกน
ตะโกนใส่เกรซ ถ้าแค่ถามว่าทำไมถึงเป็นข่าวแค่นี้พี่โตโน่โมโห
เกรซว่าเกรซไม่ยุ่งเรื่องของพี่โตโน่แล้วดีกว่าค่ะ
งั้นพี่โตโน่ก็กลับไปเล่นทวิตเตอร์ของพี่โตโน่ต่อเถอะ”ร่างบางของหญิงสาวรีบจ้ำอ้าว
เดินหนีแฟนหนุ่มอย่างเสียใจ ตลอดเวลาเค้าไม่เคยทำอะไรให้ไม่น่าไว้ใจ
แต่ครั้งนี้มันก็เกินไปจริงๆ เป็นข่าวกับผู้หญิงกี่คนแล้ว เธอเองก็ไม่เคยคิดอยากจะถาม แต่พอตัดสินใจถามขึ้นก็กลับพูดจาแบบนี้ใส่ ถ้าไม่มีอะไรจริง
ทำไมต้องฉุนเฉียวแบบนี้ด้วย สิ่งเดียวที่พึ่งได้ในตอนนี้คือพวกพี่ๆสินะ
โทรไปหาใครก็ต่างไม่รับสาย หรือปิดเครื่องกันทั้งนั้น เว้นเพียงแต่ริท
เธอจึงตัดสินใจไปหาพี่ชาย เผื่ออย่างน้อยจะได้ไม่ต้องคิดอะไรมากไปกว่านี้
“พี่ริท !”สาวน้อยวิ่งเข้าไปกอดริทพลางปล่อยโฮอย่างหนัก
ตั้งแต่รู้จักเกรซมาเธอแทบไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็นเลย
แต่ครั้งนี้มันทำให้ริทได้เห็นถึงความอ่อนแอของน้องสาวอย่างน่าสงสาร
“เป็นอะไร ใครทำอะไรเกรซบอกพี่มาสิ”คำพูดปลอบโยนที่กล่าวราวกับว่า
ริทจะสู้รบปรบมือกับใครได้พูดออกไป น้องสาวอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้ริทฟัง
อย่างเสียใจ และผิดหวังอยู่ไม่น้อย จนทำให้ริทลืมเรื่องของตัวเองไปเสียสนิท
“ใจเย็นๆก่อน บางทีมันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้ พี่เข้าใจนะว่าเกรซคิดมาก
เอางี้เดี๋ยวถ้าไอ้พี่โน่กลับมานะ พี่จะถามให้ตกลงมั๊ย?”
“อย่าถามเลยค่ะ บางทีงานพี่โตโน่เยอะ พี่โตโน่อาจจะเหนื่อย
อย่าไปเซ้าซี้พี่โตโน่เลยค่ะพี่ริท”งานหรอ งานอีกแล้วหรอ ทำไมหน้าที่บ้าๆนี่
ต้องทำให้ใครหลายคนรวมถึงริทต้องเจ็บปวดกับคำนี้ด้วยนะ
“นั่นสินะ คงไม่ว่าง งานยุ่งอยู่ เราก็ไม่ควรไปรบกวน”เมื่อนึกถึงอีกคน
ก็ยิ่งทำให้อยากจะร้องไห้ขึ้นมาอีก นี่ต้องห่างกันจริงๆน่ะหรอ
“อะไรนะคะพี่ริท?”
“อ๋อเปล่าๆ นั่นไงมาโน่นแล้ว พี่ว่าพี่ออกไปเดินเล่นข้างนอกหน่อยดีกว่า”ริทเดินออกจากบ้านไปพร้อมกับพูดกับคนที่พึ่งเข้ามาอย่างเคืองเล็กๆ
“ทำอะไรให้เค้างอนไว้ก็รีบไปเคลียร์ซะนะ หล่อจริ๊งพ่อคู๊ณ พ่อโตโน่เดอะสตาร์
อาตี๋เล็ก เจ้าชู้นักนะ”ร่างบางชนไหล่พี่ชายก่อนจะแลบลิ้นปลิ้นตาให้ราวกับโกรธนักหนา ตกลงเกรซหรือริทกันแน่ครับพี่งอนพี่เนี่ย
“เกรซ โหยยย งอนพี่หรอ? ขอโทษนะ”สิ้นลายหัวหน้าแก๊งค์อสรพิษก็วันนี้แหละโตโน่เอ้ย
“เปล่าค่ะ เกรซไม่ได้งอน เกรซแค่ไม่เข้าใจว่าพี่โตโน่จะตะโกนใส่เกรซทำไม”น้ำเสียงของหญิงสาวกล่าวออกไปอย่างน้อยใจ
“โธ่ พี่ก็แค่ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เกรซเชื่อว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ อ่ะนี่
เกรซจะดูโทรศัพท์พี่ก็ได้นะ”คราวนี้โตโน่เลือกที่จะ
อธิบายด้วยเหตุผลมากกว่าที่จะต้องใช้อารมณ์
“ถึงพี่โตโน่ไม่อธิบายเกรซก็เชื่อค่ะ แต่เกรซแค่อยากจะลองถามดูเฉยๆ”หน้าสวยยิ้มให้เค้าอย่างเคย เชื่ออย่างหมดหัวใจว่าโตโน่ไม่ทำแบบนั้นแน่
อย่างที่ว่าไว้ว่าความรักต่อให้รักกันมากแค่ไหนแต่หากขากความเชื่อใจ
ความรักที่มีอยู่คงไม่มีความหมายอะไรเลย ….
“เฮ้อ นึกว่าเกรซจะโกรธพี่เสียอีก”โตโน่ถอนหายใจอย่างโล่งไปหนึ่งเปราะ
ที่อย่างน้อยเธอก็ยังเป็นเกรซคนเดิม ผู้หญิงที่ไม่เหมือนใคร ผู้หญิงที่เข้าใจเค้าอย่างดีที่สุด แต่ยังไม่โล่งอีกเปราะก็เรื่องน้องชายตัวดีนี่แหละ
“เกรซรู้มั๊ยไอ้ริทกับไอ้กันมันทะเลาะกันอีกแล้วนะ”โตโน่กลับมาทำสีหน้าครุ่นคิดอีกครั้ง
“แล้วพี่โตโน่มีแผนอะไรอีกคะ เกรซช่วยได้นะ”รู้ใจดีเสียเหลือเกินสาวน้อยคนนี้
เห็นทีแผนครั้งนี้จะต้องอาศัยความร่วมมือระหว่างบัวบานเสียด้วยแล้วแหละ
“เกรซอยากไปทะเลอีกมั๊ย? พี่ว่าเราไม่ได้ไปด้วยกันนานมากแล้วนะ”
หลายเดือนอยู่เหมือนกันตั้งแต่ถ่ายทำมิวสิควีดีโอที่พวกเค้าไม่ได้ไปพักผ่อนเลย
“เกรซว่าถ้าจะไปมันก็ง่ายอยู่นะคะ แต่ดูคิวงานของแต่ล่ะคนสิ ยาวเป็นหางว่าวทั้งนั้น
เราจะทำยังไงล่ะคะพี่โตโน่”
“พี่ว่ามันพอจะมีทางอยู่บ้าง ระดับพี่แล้วน่าอยู่สักอาทิตย์เลยเป็นไง”นิ้วเรียวดีด
เสียงดังเปราะราวกับว่าสำหรับเค้าแล้วไม่มีคำว่าเป็นไปไม่ได้อยู่ในพจนานุกรม
“แค่3วันก็หาให้มันได้ก่อนเถอะค่ะพี่โตโน่”หญิงสาวส่ายหน้า
ให้กับความเจ้าเล่ห์ของเค้าอย่างระอาเสียเต็มประดา
ก็แน่ล่ะไม่รู้ว่าคิดจะเล่นแผลงๆอะไรของพี่โตโน่อีก….
End Chapter 20
ความคิดเห็น