ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Stoped love ,, Stoped heart หยุดหัวใจไว้ที่นายคนเดียว 3*8

    ลำดับตอนที่ #14 : เส้นขนาน ?

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ย. 53


    Talk to Kaice writer
    ขอตอบคอมเม้นนะคะ ๆ
    อารมณ์ดี* [Z] XO :: แหะๆ  ขอบคุณสำหรับการติดตามจ้าเจ้แฮปปี้
    ปล.เดี๋ยวมันต้องมีวันที่เราใจตรงกันอ่ะจ๊ะเจ้ >///<
    ❤ GÜNNN\\\\\\\\\\\\\\\'(ตอนที่ี9) :: อ๊ากกก มาแล้วกาไอซ์ดีใจมากเล๊ยย !!*
    ❤ GÜNNN\\\\\\\\\\\\\\\'(ตอนที่11) :: แหะๆ ไม่ฉวยโอกาสเล๊ยย จริ๊งๆ O.o
    ❤ GÜNNN\\\\\\\\\\\\\\\'(ตอนที่10) :: รู้ทันกาไอซ์อีกแล้วอ่าาา T T'
    ❤ GÜNNN\\\\\\\\\\\\\\\'(ตอนที่12) :: เนียนตัวพ่อจ้า > <"
    ❤ GÜNNN\\\\\\\\\\\\\\\'(ตอนที่13) :: อ่ะจ๊ะๆ  กาไอซ์เข้าใจนะคะยังไงก็ขอบคุณมากเลยจ้า
    สำหรับการติดตามยังไงก็ขอให้สอบได้นะคะ !!*
    fernniss::  แหะๆ ยังไงก็ติดตามกันต่อไปจ้า >O<
    00.00
    :: โน่เกรซบ้าง ไรบ้างจ้า ;Pp
    D3KKO :: ขอบคุณมากนะคะ สำหรับการติดตาม ยังไงก็เป็นกำลังใจให้กันต่อไปนะคะ ; ))
    มีดของเธอนั้นหักคาหัวใจฉัน :: ขอบคุณมากจ้าๆ ๆ ฝากติดต่อต่อไปนะจ๊ะ :')
    FC - RUEANGRIT 85' :: ใครๆก็บอกเก่งเซนน่ารัก หรือเรื่องต่อไปกาไอซ์จะจัดป๊าม๊าเนี่ย ง่าาา
    กันริทเค้าถูกใจใครบ้างป่ะ ??
    SG un :: ขอบคุณน้องสาวซันมากเลยจ้าๆ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ > <"
    ฝันดี :: มาแล้วค่ะๆ ยังไงก็ให้กำลังใจกันต่อไปนะจ๊ะ^O^
    = Annlene = :: อสรพิษผู้ไม่เคยทำให้ชีวิตทุกคนได้อยู่สุข รวมถึงแฟนคลับ อ๊ากก O.o
    rukgunsudrit :: ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ เอ๊ะ ใช่น้องสาวบอมหรือเปล่าเอ่ย ??
    Je T'aimE ♥ P'RitZ :: ขอบคุณมากนะคะๆ ฝากติดตามด้วยจ้า
    Punch เนียนตัวพ่อจ้า ยังไงก็ให้ติดตามด้วยนะคะ ^^"
    loVE^0^Kim-JaeJooNG::  ตอนแรกก็งง เอ๊ะ ใครมาHBDเราเพราะปกติไม่ค่อยมีคนรู้
    อ๋อๆ น้องพลอยเพื่อนในห้องนี่เอง ขอบคุณนะคะน้องพลอย ;D
    loVE^0^Kim-JaeJooNG(ตอนที่2) :: ขอบคุณจ้าน้องพลอยๆ โอ๊วๆ ตามอ่านนะเนี่ย ;D
    loVE^0^Kim-JaeJooNG(ตอนที่3) :: เฮียโน่เค้าหวงน้องชายจ้า ก็น่ารักขนาดนั้นใครไม่หวงล่ะ ??
    loVE^0^Kim-JaeJooNG(ตอนที่4) :: แท้งกิ้วมากจ้าน้องพลอยที่แนะนำติชมจ้า แล้วจะนำไปปรับปรุงแก้ไขนะคะ ;D
    loVE^0^Kim-JaeJooNG(ตอนที่5) :: ต้องติดตามกันต่อไปจ้าน้องพลอยๆ ๆว่าแผนเฮียอ่ะเด็ดมั๊ย ??
    loVE^0^Kim-JaeJooNG(ตอนที่6) :: ฟิคนี้ดราม่าไม่ค่อยเกิดComedy ล้วนๆจ้าน้องพลอย ;D
    loVE^0^Kim-JaeJooNG(ตอนที่7) :: พี่ริทกำลังจะเคลิ้ม ?? เอิ่มม ... น้องพลอยใช้คำพูดดีดีหน่อยสิ
    ฟิคกาไอซ์จะโดนแบนนะ ;Pp
    loVE^0^Kim-JaeJooNG(ตอนที่8) :: ขอบคุณน้องพลอยมากนะคะ สำหรับกำลังใจอ่ะ ;D
    loVE^0^Kim-JaeJooNG(ตอนที่ี9) :: น้องพลอยบอกว่าน้องพลอยอ่านหมดแล้ว แต่เม้นได้แค่นี้เพระาเน๊ตหลุด
    ไม่เป็นไรจ้า ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ ยังไงก็ให้กำลังใจกันต่อไปเรื่อยๆจ้า > <"
    LittlêMemorÿ™ :: ขอบคุณมากจ้า แต่ตอนนี้จะหวานหรือเปล่า?? ต้องติดตามค่ะ !!*
    napataiw :: เขินมากกก แหะๆ ขอบคุณสำหรับการติดตามนะจ๊ะ ให้กำลังใจกันต่อไปจ้า : )


    ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะคะ ที่เมื่อวานไม่ได้มา แหะๆ  เน็ตเล่นไม่ได้ตอนกำลังจะอัพพอดีเล๊ยย
    แงๆ ๆ  ต้องขอบคุณสำหรับการติดตามนะจ๊ะ ยังไงก็ใกล้จะถึงตอนอวสานแล้ว หรือเปล่า ??
    อีกไม่กี่ตอนหรอกจ้า ขอบคุณมากนะคะ รักรีดเดอร์ทุกคนจ้า > <"

    Ps.ถึงเจ่เจ้แฮปปี้ แหะุๆ น้องไม่รู้ว่าเราจะได้ออนเอ็มคุยกันป่ะคะเนี่ย
    แต่ยังไงก็รักเจ้นะจ๊ะ จุ๊บ ;D


    Chapter 13


    ค่ำคืนที่ดวงดาวสุกสกาวอยู่บนฟากฟ้า น่าแปลกที่กรุงเทพไม่ค่อยจะได้เห็น
    ดวงดาวสักเท่าไหร่
    แต่ค่ำคืนที่กลับสว่างเต็มฟ้ากว้างยามค่ำคืน รวมถึงดาวดวงใหม่
    ที่เกิดขึ้นในวงการด้วย สองคนที่อยู่ระเบียง
    เงยหน้ามองท้องฟ้า
    อยู่นานก็ทำลายความเงียบลง
    "The Starคนใหม่ของเมืองไทย ดีใจด้วยนะ"ผู้ชายน่ารักตรงหน้าฉีกยิ้มให้เค้า ฝืนยิ้มโดยที่ไม่รู้ว่าจะฝืนมันได้นานเท่าไหร่
    แกล้งดีใจทั้งที่รู้ว่าเค้าโกหกไม่เนียนเสียเลย แต่ก็ทำมันเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ
    "ขอบคุณครับ"
    "กันนี่โชคดีจัง มีแต่คนรัก"น้ำเสียงสั่นเครืออยู่ตอนนี้ไม่สู้ดีเท่าไหร่
    เกิดอะไรขึ้น เค้าทำอะไรให้ไม่พอใจอีกหรือเปล่า
    "ริทเป็นอะไร?"อีกฝ่ายต้องเอ่ยปากถามเมื่อมันอัดอั้นตั้งแต่อยู่บนเวทีแล้ว
    หน้าตาดูไม่สดใส อยู่แต่กับพี่โตโน่ พยายามเข้าไปหา
    ก็ได้เหมือนจะไม่อยากเข้าใกล้
    "พรุ่งนี้กันต้องไปอยู่คอนโดที่เค้าจัดไว้ให้ ไม่สิความจริงต้องไปตั้งแต่วันนี้ด้วยซ้ำ แล้วเมื่อไหร่เราจะได้เจอกันอีก"
    คนที่อยู่ข้างริทเปลี่ยนอิริยาบทจากที่มองวิวทิวทัศน์อยู่
    หันหลับมามองริทอย่างจริงจัง 
    "ริททำไมพูดแบบนี้ ไม่น่ารักเลย"
    "ตอนนี้กันเป็นคนของประชาชนแล้ว จะทำอะไรก็ต้องระวังตัวนะ"
    น้ำตาคลออยู่ที่ดวงตากลม พร้อมที่จะร่วงพรู
    ดูเหมือนจะพยายามกลั้นมันไว้เท่าไหร่ นั่นก็เท่ากับทำให้มันเอ่อล้นมากขึ้นเท่านั้น
    "ริท...อย่าพูดแบบนี้"
    "กันต้องพูดเพราะๆ ยิ้มหวานๆ ใครเห็นเค้าจะได้รัก เข้าใจมั๊ย?"มือเรียวค่อยๆ
    จับใบหน้าหล่อคมนั่นอย่างเบามือ
    ทำไมสิ่งที่กลัวมาตลอดต้องเกิดขึ้นด้วย ทำไมเวลาที่ต้องอยู่ด้วยกัน
    มันถึงสั้นนัก 3เดือนแห่งความทรงจำ
    ทุกอย่างมันจบ มันจบแล้วกัน ต่อไปนี้ ริทไม่มีโอกาสได้ร่วมเวทีกับกันอีกแล้ว
    ไม่มีโอกาสที่จะคอยทะเลาะ ไม่มีแม้แต่โอกาส
    ที่จะได้มองหน้ากัน...
    "ริท...พอเหอะ"
    "แล้วกันกับริทก็จะไม่ได้เจอกันอีก กันต้องอยู่ในโลกของกัน
    ความฝันของกันเป็นจริงแล้ว"
    "กันบอกให้หยุดพูดไง !!*"ร่างสูงโผเข้ากอดเค้าด้วยอารมณ์ที่ไม่ต่างกัน
    กลัว... กลัวว่าอีกฝ่ายจะหายไป
    กลัวว่าจิตใจอีกฝ่ายจะแปรเปลี่ยน กลัวว่าเวลาที่เปลี่ยนไป
    จะทำให้คนในอ้อมแขนเปลี่ยนใจด้วย 
    "ฮือๆ ริทไม่อยากให้กันไป"เด็กน้อยที่พูดเสียงอู้อี้เอาแต่ใจตัวเอง
    กล่าวอย่างคนดื้ดึงคนหนึ่ง
    "กันไม่ไปไหน กันอยู่กับริท ตรงนี้ไงครับ เราต้องได้ทำงานร่วมกัน
    อีกตั้งหลายเดือน"คำปลอบโยนกล่าวออกไป 
    ใช่..เสียใจไม่ต่างกันหรอก ไม่ต่างกันเลยสักนิด ไม่อยากจากกัน
    แต่การควบคุมอารมณ์ไม่ให้คนตัวเล็กรู้สึกแย่ไปกว่านี้
    เค้าเองควรเป็นฝ่ายที่จะไม่แสดงความอ่อนแอให้เห็น
    "แล้วหลังจากนั้นล่ะ? คนเรามันอยู่ด้วยกันตลอดไปไม่ได้หรอกนะกัน
    ตอนนี้ทุกอย่างมันเหมือนเส้นขนานไปแล้ว
    เส้นขนานที่มันไม่มีวันจะมาบรรจบกันได้
    อีกหน่อยริทก็ต้องกลับไปเรียนต่อ ในอนาคตกันอาจจะลืมริทไปเลยก็ได้"
    ถูกต้อง ในอนาคตอะไรมันก็สามารถเป็นไปได้ทั้งนั้น
    "ไม่มีวันที่กันจะลืมริท ไม่มีแม้กระทั่งวินาทีเดียว ริทอย่าลืมสิว่า
    เส้นขนานถึงจะบรรจบกันไม่ได้ แต่มันก็จะอยู่คู่กันไปตลอด
    ไม่มีวันที่จะแยกจากกัน เหมือนกันไง กันจะอยู่กับริทตลอด
    ไม่มีวันที่กันจะแยกจากริท ถึงอยากให้ไปขนาดไหนก็จะอยู่
    ตลอดไปเลยแหละ ต่อให้ริทรำคาญก็จะอยู่ ดีมั๊ย? เลิกร้องไห้ได้แล้ว"
    เสียงหัวเราะปนเสียงสะอื้น บ่งบอกได้แล้วว่าอย่างน้อย
    คนตัวเล็กก็ดีขึ้นบ้าง
    "ถึงกันจะอยู่ที่อื่นแต่กันจะมาหาริททุกวันเลย"
    "แล้วถ้าไม่ได้มาล่ะ"เค้ารีบพูดดักไว้ทันที 
    "ถ้าไม่ได้มาหรอ? ก็โทรหาไง โทรทั้งวันทั้งคืนเลย"ตัวพ่อรีบหา
    คำพูดมากระแนะกระแหนใหญ่
    "ไม่เชื่อหรอก"คนน่ารักแลบลิ้นปลิ้นตาใส่กันอย่างหมั่นไส้
    พูดจาหวานๆแบบนี้ไม่รู้ไปพูดกับใครแล้วบ้าง
    "งั้นทำสัญญาเลย"ตัวพ่อยิ้มหวาน
    "สัญญายังไง?"
    "ก็ถ้ากันมาหาริทได้นะแลกกับการมาหาครั้งล่ะหนึ่งจูบ
    แต่ถ้ากันไม่ได้มาหากันยอมให้ริทจูบกันเลยอ่ะ กี่จูบก็ได้"
    หน้าหล่อ
    สรรหาข้อตกลงที่บอกได้คำเดียวว่า "หื่น"
    "โอ้โห โคตรจะแฟร์เลยนะ"ริทรีบประท้วงทันที
    "ก็แฟร์สิ แต่กันอุส่าห์ยืมขาดทุนให้ริทจูบนะเนี่ย"คนเจ้าเล่ห์ส่งสายตา
    หวานหยดย้อยอย่างพอใจ แหมมันแฟร์มากกกก
    "แล้ววันนี้ริทก็ติดหนี้กันด้วย"
    "ติดหนี้? ติดหนี้อะไรตั้งแต่ออกมากูยังไม่ทันได้ซื้อของเลยนะ"ใช่ เท่าที่จำได้
    ก็ตรงมาที่คอนโดเลย
    "ก็กันมาหาริทแล้วนี่ไง ความจริงมันนี้กันต้องอยู่คอนโดนะ หรือไม่จริง"หน้าหล่อยักคิ้วให้จนน่าหมั่นไส้ เจ้าเล่ห์จริงๆ ให้ตายเถอะ คนอะไร
    "แต่สัญญาพึ่งเริ่มนี่"เอาแล้วคุณหมอเถียงเข้าไป
    ไหวพริบมันก็ดูกันตรงนี้แหละ แต่ว่าจะชนะคนร้ายเดียงสาได้หรือเปล่า
    นั่นมันก็อีกเรื่องหนึ่ง
    "ไม่รู้แหละกันมี3แพ๊คเกจให้เลือก
    1.ยอมจ่ายนี้วันนี้แล้วก็จบกันไป
    2.ถ้าพลัดจ่ายคิดดอกเบี้ยเพิ่มวันละ3%นั่นเท่ากับคุณริทต้องจูบเพิ่มวันล่ะ3ครั้ง
    หากคุณยังไม่พอใจตัวเลือกข้อสุดท้ายคือ
    3.ถ้าเลื่อนการชำระหนี้ไปอย่างไม่มีกำหนดคุณกันสุดหล่อต้องได้รับ
    Special Bonusโดยการที่จะทำอะไรคุณริทก็ได้ โอเคถือว่าริทตกลงแล้ว
    งั้นเลือกข้อ3นะ"พูดเองเออเองอีกแล้ว 
    อสรพิษตัวพ่อเล่นเอาอสรพิษแสบสุดริทแทบคิดตาไม่ทัน
    เรียนเศรษฐศาสตร์เค้าสอนกันแบบนี้หรอ? 
    อยากจะรู้จังว่าเค้าสอนให้ฉลาดแกมโกงแบบนี้ด้วยหรือเปล่า
    "เดี๋ยวๆ ยังไม่ทันตกลงเลย"
    "ไม่ได้ต้องเลือกมา ไม่งั้นจะถือว่าเลือกข้อ3นะ"
    "งั้นขอผ่อนจ่ายได้ป่ะ? เอิ่มม เอาแบบนี้แล้วกัน"พูดจบรืมฝีปากบาง
    ก็ทาบลงบนริมฝีปากของกัน เพียงแค่แตะริทฝีปาก
    เท่านั้น แค่เท่านั้นจริงๆ
    ไม่ได้มีอะไรนอกเหนือจากนั้นเลย เพราะเพียงแค่นี้ก็ทำให้หัวใจทั้งสองดวง
    เต้นไม่เป็นจังหวะเสียแล้ว นับว่าเป็นการล่วงเกินครั้งแรก
    จากริทตั้งแต่รู้จักกันมา นี่ถ้าเกิดเลือกสักแพ๊คเกจที่กันเสนอมา 
    ป่านนี้คงละลายลงตรงนี้แน่...

    End Chapter 13


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×