ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ลิขิตรัก,,ขัดใจพี่ใหญ่ !!*
Talk to Kaice writer
ขอตอบคอมเม้นนะคะ ๆ
nuaoo :: 55 55555. อย่าเชื่อในสิ่งเห็น เพราะบางทีมันอาจไม่เลวร้ายขนาดนั้นค่ะ ^^"
มีดของเธอนั้นหักคาหัวใจฉัน :: แหะๆ ยังไงก็ต้องติดตามต่อไปจ้า :')
fernniss:: นั่นไงกาไอซ์ไม่ค่อยชอบคนที่รู้ทันเลยอ่ะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยจ้า > <"
FC - RUEANG 8' < nan > :: ขอบคุณมากๆค่ะ มาอัพแล้วนะจ๊ะ !!*
D3KKO :: นั่นน่ะสิคะๆ ยังไงก็ให้กำลังใจกันต่อไปค่ะ ^O^
yimroj :: กาไอซ์ไม่ค่อยชอบคนรู้ทันเลย แงๆ กาไอซ์หมดมุกแล้วนะ = =;;
แบม :: เฮียกันเค้าเจ็บเลยแหละ แงๆ ตัวเล็กนิสัยไม่ดี ToT
napataiw :: ตัวเล็กใจร้ายมากเลยแหละค่ะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะจ๊ะ >O<
Misskimji :: แน๊ะๆ จะมีแผนดีมั๊ยนะ? ฝากให้กำลังใจกันด้วยจ้า ;Pp
SG un :: กาไอซ์เปล่าหักมุมนะคะ เอ๊ะหรือหักดี ยังไงก็ต้องติดตามให้กำลังใจกันต่อไปจ้า ;D
LittlêMemorÿ™ :: มันไม่มีอะไรแน่นอนจ้า ฝากติดตามนะคะ ^^
Punch (ตอนที่9) อย่าไว้วางใจอสรพิษตัวพ่อเด็ดขาดค่ะ 55 55555555.
Punch :: ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะคะ ยังไงก็ติดตามกันต่อไปจ้า ; ))
อารมณ์ดี* [Z] XO :: นั่นไงพี่สาวอ่ะ น้องไม่ชอบพวกรู้ทันเลย หมดกันเลย หมดแล้วมุกกาไอซ์ ไม่มีอะไรเล่นแล้ว
รู้งี้แต่งให้ดราม่าเป็นสิบๆตอนเลยก็ดี ง่าาา T T'
กาไอซ์มาอัพแล้วนะคะ พอตอนที่แล้วจบไปกะจะดราม่าอีกสักหลายตอนกว่านี้
แต่เนื่องด้วยเหตุผลบางประการทำให้กาไอซ์คิดว่า เลิกดราม่ากันสักที แหะๆ
เพราะฟิคเรามันหวานแหวว ลิขิตรัก ขัดใจพี่ใหญ่มันน่าจะสนุกกว่า ยังไงรับกวนแนะนำติชมด้วยจ้า ;DD
Chapter 10
ทางด้านเซน โตโน่ ที่แอบดูอยู่ระเบียง
"เฮ้ย !!* ทำไมคดีถึงพลิกอ่ะครับพี่โตโน่"เซนรีบพูดขึ้นทันที
"ก็ไม่รู้ว่ะครับเซน กูก็อยู่กับมึงเนี่ย แต่ที่รู้ๆมึงช่วยขยับเข้าไป
ชิดผนังกว่านี้สิครับ ไม่งั้นก็ไปพลิกตกบ้านแน่"
กลับมาเข้ามาหาคนที่อยู่ในห้อง
"เดี๋ยวที่ริทจะบอกคือริทไม่ได้ชอบกัน แต่ริทรู้สึกดีกับกัน
รู้สึกแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ริทบอกแบบนี้ได้หรือเปล่า?"
คนฟังถึงกับตาโตเงยหน้าขึ้นมามองริทอย่างเคย
"งั้นเป็นแฟนกันนะ ?"ตัวพ่อถึงกับฉีกยิ้มร่า
"ไม่ได้ๆ เหวออ ... ตุ๊บ !!*"เสียงเอะอะโวยวายจากทางระเบียง
ทั้งสองรีบออกไปดูข้างนอกทันที
"เฮ้ย สองคนนี้มาได้ไง"กันตะโกนเสียงหลง
ในขณะที่ริทเองช่วยพยุงโตโน่ขึ้น
"ปีนมา แต่มึงอย่าพึ่งถามกูเลยแขนกูจะหักมั๊ยเนี่ย"
เมื่อนั่งลงโตโน่ก็เอาแต่ร้องโอดโอยจนน่าหมั่นไส้
คุณหมอก็บีบน่นกดนี่จนเริ่มรู้สึกว่ามันเข้าที่แล้ว
"พี่โน่เส้นก็ไม่ได้พลิก แขนก็ไม่ได้เคล็ดนะแล้วเจ็บตรงไหน?"
คุณหมอดูจะไม่เข้าใจ ก็แน่ล่ะชั้งเชิงขั้นสูงแบบนี้มีเพียงคนที่รู้ทันเท่านั้น
"ตรงนี้ๆริทลามขึ้นไหล่มาแล้วมาดูใกล้ๆ"ริททำตามอย่างว่าง่าย
คนเจ็บที่หายนานแล้วส่งสายตาให้กันอย่างเป็นต่อ
พี่โตโน่คิดหรอครับว่าเป็นหัวหน้าแก๊งค์อสรพิษแล้วจะชนะกัน
เสียใจด้วยนะพี่โตโน่
"ริทถอยไปก่อน มาพี่โตโน่เดี๋ยวกันดูให้
กันจะจีบหมอเป็นแฟนแค่นี้สบายมาก"
อสรพิษตัวพ่อเริ่มใช้ไม้ตาย ดึงแขนพี่ใหญ่อย่างแรง
"โอ๊ย !!*"
"กันทำอะไรเนี่ย?"ริทตกใจไม่แพ้กันที่โตโน่ร้องเสียงหลง
"พี่โตโน่หายแล้วใช่มั๊ยครับ"
"ครับหายดีเลย เข้าเรื่องสักที เมื่อกี๊มึงขอน้องกูเป็นแฟนหรอ ไม่ได้เว้ย"
โตโน่เอาคืนบ้าง เล่นเอาตัวพ่อถึงกับสะดุด
"อ้าวทำไมล่ะพี่โตโน่?"กันเริ่มเล่นบทน่าสงสาร
"มึงจะขอเป็นแฟนน้องกูมึงจีบน้องกูหรือยัง?"
"ยัง"
"แล้วนี่มึงจะกล้ามาขอน้องกูเป็นแฟนอีกหรอ ไม่ได้เว้ย"
พี่ใหญ่ออกอาการหวงทันที
"งั้นกันขอจีบน้องพี่โตโน่ได้มั๊ยครับ"โตโน่นั่งนิ่งอย่างใช้ความคิด
ไอ้กันมันเจ้าเล่ห์ ไอ้กันไว้ใจอะไรไม่ได้เลยนะโตโน่ เผลอนิดเผลอหน่อย
น้องชายสุดหวงอาจจะกลายเป็นของมันโดยไม่รู้ตัว
"เอิ่มม งั้นก็ได้ แต่มีข้อแม้ ห้ามรุ่มร่ามกับน้องกูจนกว่ามันจะตกลงเป็นแฟนมึง
ถ้ามึงขัดคำสั่งกูแม้แต่นิดเดียวมึงได้ไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลแน่"
พี่ใหญ่ยิ่นคำขาด คนอะไรหวงได้หวงดี
ให้ริทตอบตกลงก่อนเถอะ จะจับจูบโชว์เลย
"แล้วไอ้รุ่มรามนี่อะไรหรอครับพี่โตโน่ กอดหรอ หอมแก้มหรอ หรือ จูบ เอ๊ะ
หรือว่าปล้ำ"สายตาตัวพ่อกรุ่มกริ้มจับจ้องไปที่ริทอย่างพิจารณา
นั่นน่ะสิแล้วแบบไหนล่ะ ถึงเรียกว่ารุ่มร่าม
"ทะลึ่ง ไอ้บ้า"คราวนี้ริทเป็นคนพูดบ้าง
"ไอ้กัน "โตโน่กล่าวด้วยน้ำเสียงโมโห
"โหย รู้แล้วน่าไม่ทำหรอกค๊าบ ใครจะกล้าขัดคำสั่งหัวหน้าแก๊งค์อสรพิษได้ล่ะ
ไปดีกว่า ที่รักอย่านอนดึกนะครับเป็นห่วง"มือเรียวแตะริทฝีปากตัวเอง
แล้วผ่านไปแตะลงที่ริมฝีปากบางของริท ก่อนที่จะเดินจากไป
"ไอ้กัน มึงนะมึง"โตโน่ตะโกนเสียงดัง
"อะไรพี่โตโน่ กันเปล่านะ กันรุ่มร่ามอะไร นอนแล้วๆง่วง"เสียงตะโกนตอบกลับช่างยียวนเสียนี่กระไร ไอ้ริทนี่ก็ซื่อปล่อยให้มันฉวยโอกาสตลอด
แต่ก็หวังว่ากันจะทำตามสัญญที่ให้ไว้วันนี้
ถ้ารุ่มร่ามเมื่อไหร่โตโน่ไม่ปล่อยไว้แน่ น้องชายสุดหวงทั้งคนถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาล่ะก็ ไอ้กันนนน...
End Chapter 10
ขอตอบคอมเม้นนะคะ ๆ
nuaoo :: 55 55555. อย่าเชื่อในสิ่งเห็น เพราะบางทีมันอาจไม่เลวร้ายขนาดนั้นค่ะ ^^"
มีดของเธอนั้นหักคาหัวใจฉัน :: แหะๆ ยังไงก็ต้องติดตามต่อไปจ้า :')
fernniss:: นั่นไงกาไอซ์ไม่ค่อยชอบคนที่รู้ทันเลยอ่ะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยจ้า > <"
FC - RUEANG 8' < nan > :: ขอบคุณมากๆค่ะ มาอัพแล้วนะจ๊ะ !!*
D3KKO :: นั่นน่ะสิคะๆ ยังไงก็ให้กำลังใจกันต่อไปค่ะ ^O^
yimroj :: กาไอซ์ไม่ค่อยชอบคนรู้ทันเลย แงๆ กาไอซ์หมดมุกแล้วนะ = =;;
แบม :: เฮียกันเค้าเจ็บเลยแหละ แงๆ ตัวเล็กนิสัยไม่ดี ToT
napataiw :: ตัวเล็กใจร้ายมากเลยแหละค่ะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะจ๊ะ >O<
Misskimji :: แน๊ะๆ จะมีแผนดีมั๊ยนะ? ฝากให้กำลังใจกันด้วยจ้า ;Pp
SG un :: กาไอซ์เปล่าหักมุมนะคะ เอ๊ะหรือหักดี ยังไงก็ต้องติดตามให้กำลังใจกันต่อไปจ้า ;D
LittlêMemorÿ™ :: มันไม่มีอะไรแน่นอนจ้า ฝากติดตามนะคะ ^^
Punch (ตอนที่9) อย่าไว้วางใจอสรพิษตัวพ่อเด็ดขาดค่ะ 55 55555555.
Punch :: ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะคะ ยังไงก็ติดตามกันต่อไปจ้า ; ))
อารมณ์ดี* [Z] XO :: นั่นไงพี่สาวอ่ะ น้องไม่ชอบพวกรู้ทันเลย หมดกันเลย หมดแล้วมุกกาไอซ์ ไม่มีอะไรเล่นแล้ว
รู้งี้แต่งให้ดราม่าเป็นสิบๆตอนเลยก็ดี ง่าาา T T'
กาไอซ์มาอัพแล้วนะคะ พอตอนที่แล้วจบไปกะจะดราม่าอีกสักหลายตอนกว่านี้
แต่เนื่องด้วยเหตุผลบางประการทำให้กาไอซ์คิดว่า เลิกดราม่ากันสักที แหะๆ
เพราะฟิคเรามันหวานแหวว ลิขิตรัก ขัดใจพี่ใหญ่มันน่าจะสนุกกว่า ยังไงรับกวนแนะนำติชมด้วยจ้า ;DD
Chapter 10
ทางด้านเซน โตโน่ ที่แอบดูอยู่ระเบียง
"เฮ้ย !!* ทำไมคดีถึงพลิกอ่ะครับพี่โตโน่"เซนรีบพูดขึ้นทันที
"ก็ไม่รู้ว่ะครับเซน กูก็อยู่กับมึงเนี่ย แต่ที่รู้ๆมึงช่วยขยับเข้าไป
ชิดผนังกว่านี้สิครับ ไม่งั้นก็ไปพลิกตกบ้านแน่"
กลับมาเข้ามาหาคนที่อยู่ในห้อง
"เดี๋ยวที่ริทจะบอกคือริทไม่ได้ชอบกัน แต่ริทรู้สึกดีกับกัน
รู้สึกแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ริทบอกแบบนี้ได้หรือเปล่า?"
คนฟังถึงกับตาโตเงยหน้าขึ้นมามองริทอย่างเคย
"งั้นเป็นแฟนกันนะ ?"ตัวพ่อถึงกับฉีกยิ้มร่า
"ไม่ได้ๆ เหวออ ... ตุ๊บ !!*"เสียงเอะอะโวยวายจากทางระเบียง
ทั้งสองรีบออกไปดูข้างนอกทันที
"เฮ้ย สองคนนี้มาได้ไง"กันตะโกนเสียงหลง
ในขณะที่ริทเองช่วยพยุงโตโน่ขึ้น
"ปีนมา แต่มึงอย่าพึ่งถามกูเลยแขนกูจะหักมั๊ยเนี่ย"
เมื่อนั่งลงโตโน่ก็เอาแต่ร้องโอดโอยจนน่าหมั่นไส้
คุณหมอก็บีบน่นกดนี่จนเริ่มรู้สึกว่ามันเข้าที่แล้ว
"พี่โน่เส้นก็ไม่ได้พลิก แขนก็ไม่ได้เคล็ดนะแล้วเจ็บตรงไหน?"
คุณหมอดูจะไม่เข้าใจ ก็แน่ล่ะชั้งเชิงขั้นสูงแบบนี้มีเพียงคนที่รู้ทันเท่านั้น
"ตรงนี้ๆริทลามขึ้นไหล่มาแล้วมาดูใกล้ๆ"ริททำตามอย่างว่าง่าย
คนเจ็บที่หายนานแล้วส่งสายตาให้กันอย่างเป็นต่อ
พี่โตโน่คิดหรอครับว่าเป็นหัวหน้าแก๊งค์อสรพิษแล้วจะชนะกัน
เสียใจด้วยนะพี่โตโน่
"ริทถอยไปก่อน มาพี่โตโน่เดี๋ยวกันดูให้
กันจะจีบหมอเป็นแฟนแค่นี้สบายมาก"
อสรพิษตัวพ่อเริ่มใช้ไม้ตาย ดึงแขนพี่ใหญ่อย่างแรง
"โอ๊ย !!*"
"กันทำอะไรเนี่ย?"ริทตกใจไม่แพ้กันที่โตโน่ร้องเสียงหลง
"พี่โตโน่หายแล้วใช่มั๊ยครับ"
"ครับหายดีเลย เข้าเรื่องสักที เมื่อกี๊มึงขอน้องกูเป็นแฟนหรอ ไม่ได้เว้ย"
โตโน่เอาคืนบ้าง เล่นเอาตัวพ่อถึงกับสะดุด
"อ้าวทำไมล่ะพี่โตโน่?"กันเริ่มเล่นบทน่าสงสาร
"มึงจะขอเป็นแฟนน้องกูมึงจีบน้องกูหรือยัง?"
"ยัง"
"แล้วนี่มึงจะกล้ามาขอน้องกูเป็นแฟนอีกหรอ ไม่ได้เว้ย"
พี่ใหญ่ออกอาการหวงทันที
"งั้นกันขอจีบน้องพี่โตโน่ได้มั๊ยครับ"โตโน่นั่งนิ่งอย่างใช้ความคิด
ไอ้กันมันเจ้าเล่ห์ ไอ้กันไว้ใจอะไรไม่ได้เลยนะโตโน่ เผลอนิดเผลอหน่อย
น้องชายสุดหวงอาจจะกลายเป็นของมันโดยไม่รู้ตัว
"เอิ่มม งั้นก็ได้ แต่มีข้อแม้ ห้ามรุ่มร่ามกับน้องกูจนกว่ามันจะตกลงเป็นแฟนมึง
ถ้ามึงขัดคำสั่งกูแม้แต่นิดเดียวมึงได้ไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลแน่"
พี่ใหญ่ยิ่นคำขาด คนอะไรหวงได้หวงดี
ให้ริทตอบตกลงก่อนเถอะ จะจับจูบโชว์เลย
"แล้วไอ้รุ่มรามนี่อะไรหรอครับพี่โตโน่ กอดหรอ หอมแก้มหรอ หรือ จูบ เอ๊ะ
หรือว่าปล้ำ"สายตาตัวพ่อกรุ่มกริ้มจับจ้องไปที่ริทอย่างพิจารณา
นั่นน่ะสิแล้วแบบไหนล่ะ ถึงเรียกว่ารุ่มร่าม
"ทะลึ่ง ไอ้บ้า"คราวนี้ริทเป็นคนพูดบ้าง
"ไอ้กัน "โตโน่กล่าวด้วยน้ำเสียงโมโห
"โหย รู้แล้วน่าไม่ทำหรอกค๊าบ ใครจะกล้าขัดคำสั่งหัวหน้าแก๊งค์อสรพิษได้ล่ะ
ไปดีกว่า ที่รักอย่านอนดึกนะครับเป็นห่วง"มือเรียวแตะริทฝีปากตัวเอง
แล้วผ่านไปแตะลงที่ริมฝีปากบางของริท ก่อนที่จะเดินจากไป
"ไอ้กัน มึงนะมึง"โตโน่ตะโกนเสียงดัง
"อะไรพี่โตโน่ กันเปล่านะ กันรุ่มร่ามอะไร นอนแล้วๆง่วง"เสียงตะโกนตอบกลับช่างยียวนเสียนี่กระไร ไอ้ริทนี่ก็ซื่อปล่อยให้มันฉวยโอกาสตลอด
แต่ก็หวังว่ากันจะทำตามสัญญที่ให้ไว้วันนี้
ถ้ารุ่มร่ามเมื่อไหร่โตโน่ไม่ปล่อยไว้แน่ น้องชายสุดหวงทั้งคนถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาล่ะก็ ไอ้กันนนน...
End Chapter 10
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น