ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เจอกันอีกแล้ว
และแล้ว พวกพี่ๆFreeplay ก็เดินออกจากโรงเรียนของฉันไป พร้อมกับเสียงกรี๊ดจากแฟนคลับ และสายตาที่พวกแฟนคลับมองเราอย่าง
อิจฉาตาร้อน แต่ก็ไม่วาย พวกพี่ๆ Freeplay ก็ได้ฝากคำพูดไว้ บอกว่า แล้วจะกลับมาทำตามข้อตกลง
\" โอ...พระเจ้า ฉันยังไม่ได้ไปตกลงอะไรกับพี่เค้าเลยนะเว้ย จะกลับมาอีกทำไมวะ ไม่คิดว่าพวกพี่เค้าจะทำตามคำท้าเล่นๆของฉัน เฮ้อ...
พูดแล้วหนักใจหวะ \" ฉันบ่นขณะที่ขึ้นรถเมล์กับเพื่อนเพื่อไปทำงานพิเศษที่ห้าง
\" ก็สมควรแล้วแหละ แกนะแก พูดไม่รู้จักคิด \" ยัยบิมเพื่อนฉัน ตอกย้ำฉันอีก แทนที่จะปลอบใจ
\" ก็ดีหนิแก พวกพี่ๆ เค้าจะได้มาโรงเรียนเราบ่อยๆ \" นี่ไอมะนาว แกเห็นพวกผู้ชายดีกว่าเพื่อนอย่างนั้นเหรอ
\" มะนาว แกนิ ไม่รู้อะไร เดี๋ยวพวกเราจะพลอยซวยโดนอาจารย์ใหญ่ว่าไปด้วยนะเว้ย ถ้าอาจารย์ใหญ่รู้ว่า แก๊งเราให้
พี่เค้าไปขอให้มีการตั้งวงดนตรีในโรงเรียน มีหวังพวกเราซวยกันหมด\" ฉันบอกยัยมะนาว( คนที่เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน) ให้หูตาสว่างขึ้นมา
\" ก็เพราะขิงแหละน้า...ทำให้เรื่องมันใหญ่ อุบๆ..ขอโทษค่ะ\" ยัยอัสเผลอว่าฉัน แต่ไม่เป็นไร ฉันรู้ตัวดี ว่าฉันเองที่ผิด
\" งั้นถ้าเรื่องมันใหญ่ขึ้นมา ฉันจะรับผิดเพียงคนเดยว พวกแกไม่เกี่ยว \" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น จริงจัง ยอมรับผิด
\" ไม่นะ พวกเราต้องผิดด้วยกันสิ \" เพื่อนทุกๆคนของฉันพูดพร้อมกัน คำพูดนี้มันทำให้ฉันภูมิใจ เหลือเกิน ที่ได้มีเพื่อนที่ดีแบบนี้ ทำให้ฉัน
รักเพื่อนๆมากขึ้น ทั้งที่จริงก็รักกันมากอยู่แล้ว และพวกเราก็หัวเราะร่านกันไปตลอดทาง
ถึงแล้ว และแล้วเราก็มาถึง แฟชั่น ไอซ์แลนด์ พวกเรามาทำงานเสริมที่ร้านของเจ๊ภา ร้านขายเสื้อผ้าที่ส่งตรงมาจากต่างประเทศ เราเพิ่ง
มาทำกันได้แค่อาทิตย์เดียวเองจริงๆที่เรามาทำงานเสริมกัน ไม่ได้เพราะพวกเราไม่มีอันจะกินหรอกนะ พวกเราก็แค่อยากจะหาเงินด้วยตัว
เองบ้าง ไม่อยากขอจากพ่อแม่ให้มากเกินไป
เพราะพวกเรายิ่งโตมากขึ้นเท่าไหร่ รายจ่ายก็เยอะมาก และอีกอย่างก็อยากมาเที่ยวห้างด้วยแหละ อิอิ ส่วนมากเสื้อผ้าที่พวกเรา
ใส่กันก็ซื้อที่ร้านเจ๊ภานี่แหละ จะได้รับส่วนลดพิเศษด้วย(ไม่ค่อยงกเลยนะเรา) พวกเรามาทำงานเป็นลูกจ้าง ก็ คือเป็นคนที่แนะนำเสื้อผ้าให้
กับลูกค้า พาลูกค้าไปลองเสื้อก็เท่านั้นแหละ ร้านเจ๊ภามีลูกค้าเยอะมาก เพราะร้านแกเป็นเสื้อผ้าของนอกซึ่งถูกกว่าร้านอื่น
\" อ่าว..ทำไมวันนี้มาช้ากันจังหละคะเด็กๆ\"
อิจฉาตาร้อน แต่ก็ไม่วาย พวกพี่ๆ Freeplay ก็ได้ฝากคำพูดไว้ บอกว่า แล้วจะกลับมาทำตามข้อตกลง
\" โอ...พระเจ้า ฉันยังไม่ได้ไปตกลงอะไรกับพี่เค้าเลยนะเว้ย จะกลับมาอีกทำไมวะ ไม่คิดว่าพวกพี่เค้าจะทำตามคำท้าเล่นๆของฉัน เฮ้อ...
พูดแล้วหนักใจหวะ \" ฉันบ่นขณะที่ขึ้นรถเมล์กับเพื่อนเพื่อไปทำงานพิเศษที่ห้าง
\" ก็สมควรแล้วแหละ แกนะแก พูดไม่รู้จักคิด \" ยัยบิมเพื่อนฉัน ตอกย้ำฉันอีก แทนที่จะปลอบใจ
\" ก็ดีหนิแก พวกพี่ๆ เค้าจะได้มาโรงเรียนเราบ่อยๆ \" นี่ไอมะนาว แกเห็นพวกผู้ชายดีกว่าเพื่อนอย่างนั้นเหรอ
\" มะนาว แกนิ ไม่รู้อะไร เดี๋ยวพวกเราจะพลอยซวยโดนอาจารย์ใหญ่ว่าไปด้วยนะเว้ย ถ้าอาจารย์ใหญ่รู้ว่า แก๊งเราให้
พี่เค้าไปขอให้มีการตั้งวงดนตรีในโรงเรียน มีหวังพวกเราซวยกันหมด\" ฉันบอกยัยมะนาว( คนที่เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน) ให้หูตาสว่างขึ้นมา
\" ก็เพราะขิงแหละน้า...ทำให้เรื่องมันใหญ่ อุบๆ..ขอโทษค่ะ\" ยัยอัสเผลอว่าฉัน แต่ไม่เป็นไร ฉันรู้ตัวดี ว่าฉันเองที่ผิด
\" งั้นถ้าเรื่องมันใหญ่ขึ้นมา ฉันจะรับผิดเพียงคนเดยว พวกแกไม่เกี่ยว \" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น จริงจัง ยอมรับผิด
\" ไม่นะ พวกเราต้องผิดด้วยกันสิ \" เพื่อนทุกๆคนของฉันพูดพร้อมกัน คำพูดนี้มันทำให้ฉันภูมิใจ เหลือเกิน ที่ได้มีเพื่อนที่ดีแบบนี้ ทำให้ฉัน
รักเพื่อนๆมากขึ้น ทั้งที่จริงก็รักกันมากอยู่แล้ว และพวกเราก็หัวเราะร่านกันไปตลอดทาง
ถึงแล้ว และแล้วเราก็มาถึง แฟชั่น ไอซ์แลนด์ พวกเรามาทำงานเสริมที่ร้านของเจ๊ภา ร้านขายเสื้อผ้าที่ส่งตรงมาจากต่างประเทศ เราเพิ่ง
มาทำกันได้แค่อาทิตย์เดียวเองจริงๆที่เรามาทำงานเสริมกัน ไม่ได้เพราะพวกเราไม่มีอันจะกินหรอกนะ พวกเราก็แค่อยากจะหาเงินด้วยตัว
เองบ้าง ไม่อยากขอจากพ่อแม่ให้มากเกินไป
เพราะพวกเรายิ่งโตมากขึ้นเท่าไหร่ รายจ่ายก็เยอะมาก และอีกอย่างก็อยากมาเที่ยวห้างด้วยแหละ อิอิ ส่วนมากเสื้อผ้าที่พวกเรา
ใส่กันก็ซื้อที่ร้านเจ๊ภานี่แหละ จะได้รับส่วนลดพิเศษด้วย(ไม่ค่อยงกเลยนะเรา) พวกเรามาทำงานเป็นลูกจ้าง ก็ คือเป็นคนที่แนะนำเสื้อผ้าให้
กับลูกค้า พาลูกค้าไปลองเสื้อก็เท่านั้นแหละ ร้านเจ๊ภามีลูกค้าเยอะมาก เพราะร้านแกเป็นเสื้อผ้าของนอกซึ่งถูกกว่าร้านอื่น
\" อ่าว..ทำไมวันนี้มาช้ากันจังหละคะเด็กๆ\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น