รักนี้ไม่ธรรมดา

ลำดับตอนที่ #1 : แผนนี้จะดีเหรอ

ณ  ห้องเรียนของนักเรียนชั้นม.3/8  

\"สวัสดีครับ  ผมชื่อโซนนะครับ  ยินดีที่ได้อยู่ห้องเดียวกับเพื่อนๆทุกคนนะครับ\" เด็กใหม่ ตาหวาน  พูดแนะนำตัวเอง  ทำเอาเพื่อนหญิงในห้องคล้อยไปตามสายตาของเขา

            เด็กผู้ชายที่เพิ่งย้ายตามแม่มาจากอังกฤษ  บอกว่าดีใจที่ได้มาอยู่ห้องนี้  แต่ฉันว่าเป็นเรื่องที่น่าหนักใจเสียอีกที่ต้องมาอยู่ร่วมห้องกับพวกเรา  ซึ่งนักเรียนในสายชั้นเดียวกันต่างรู้ดีว่า พวกห้องเราแสบ  ขนาดไหน  เพราะแต่ละคนต่างก็ได้สร้างวีรกรรมเอาไว้กันทั้งนั้น  ซึ่งวีรกรรมที่ฉันสร้างไว้ก็เพิ่งผ่านมาสดๆใหม่ๆนี่เอง  ก็เมื่อวานนี้  ยัยจิ๊กเพื่อนซี้ที่สุดของฉัน  ซื้อถุงตดมา  กะจะเอามาแกล้งเพื่อนในห้อง  แต่ฉันคิดว่าถุงตดใบนั้นมันน่าจะมีประโยชน์มากกว่านี้  ก็เลยรวมหัวกัน  แล้วส่งฉันเป็นตัวแทน.........เอามั้นไปวางไว้ที่เก้าอี้  ก่อนที่อ.อำพรจะมาสอน  แล้ว.........นั่งลงไป  ลองนึกภาพดูแล้วกัน  ว่าอาจารย์จะต้องเสียหน้า  โมโหมากแค่ไหน  อาจารย์ถามเอาเป็นเอาตาย  วาใครกันเป็นคนทำแบบนี้  ฉันในฐานะที่เป็นคนไปวาง  กะจะยืนขึ้นแล้วยอมรับผิดแล้ว  แต่  แหม....ก็ฉันออกจะเป็นคนน่ารักซะขนาดนี้(ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยนะ  คนเขียน) ก็มีเพื่อนแสนดีอีกคนของฉัน  มันชื่อ ไอโดส  มันยอมรับผิดแทนฉัน  เฮ้อ ไม่น่าเลยเพื่อนเรา  โดนอาจารย์ทำโทษ  โดยการทำอะไรรู้มั้ย  ทำแบบที่ไม่ธรรมดาเลย  ก็..........แค่........เป็นคนรับใช้ให้อาจารย์1 อาทิตย์(ยกหนังสือ  ถือของ  เช็ดรถ  จัดโต๊ะ)ให้อาจารย์....ก็แค่นั้นเอง  นาสงสารมันนะ  เพราะใครหว่าไอโดสมันถึงต้องเป็นแบบนี้  คงไม่ใช่เพราะฉันนะ หุหุ

            \"นักเรียนทุกคนปรบมือเพื่อต้อนรับเพื่อนใหม่หน่อยค่ะ\" อ.อำพร  เป็นอาจารย์ประจำชั้นของฉันเองแหละ  เป็นคนที่ชอบพีธีการมากจริง  ทำไมต้องมาปรบมือด้วยนะ  ไอเด็กใหม่นั่นไม่ใช่ได้รับรางวัลอะไรสักหน่อย

           \"แปะๆๆๆๆๆ\" เสียงปรบมือจากพวกGIRLแก๊ง  ปรบเสียดังเชียว  สงสัยนายเด็กใหม่นั่นคงจะได้รางวัลจริงๆแล้วหละมั้ง  อิอิ

          คาบแรกมาถึงก็น่าเบื่อม๊ากมาก  อ.อัมพรก็สอนอีก  สอนวิชาไรไม่สอนดันมาสอนวิชาพุทธหลับหนา  เฮ้ย พุทธศาสนา  แถมยังมาเป็นอาจารย์ประจำชั้นเราอีก  ( ผิดที่อาจารย์  หุหุ)

           \"ง่วงชมัดเลย\" ฉันหันไปคุยกับยัยจิ๊กที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน

           \"แกว่าปะ  อาจารย์อำพรหนะ  เขาไปเรียนวิชาเป่าปีมาจากพระอภัยมณีเหรอ  ถึงได้พูดแล้วง่วงแบบนี้\" ยัยจิ๊กเพื่อนLOVEของฉันพูดเสียเว้อ

         \"นี่เธอสองคน  จะพูดกันอีกนานมั้ย  คุยอะไรกันมาคุยให้เพื่อนๆฟังบ้างสิ\" โดนเข้าแล้วหละเรา  โดนสายตาอำมะหิตของอ.อำพร  มาทางเราสองคน  ยัยจิ๊กสะดุ้งโหยงเลย(ก็มันเป็นคนขี้ตกใจ)

        \" ฉันบอกให้เธอสองคนออกมาข้างนอกไง  ได้ยินมั้ย\" ทำเอาเพื่อนๆหันสายตามาเป็นเส้นตรงแล้วพุ่งเข้ามาที่เราสองดน  โดยเฉพาะเด็กใหม่นั่น  ฉันเห็นมันแอบหัวเราะ  หนอยแหนะ  เพิ่งเข้ามาใหม่แท้ๆมาดูหมิ่นฉันไม่ได้นะยะ  \"ฝากไว้ก่อนเหอะ\" ฉันส่งสายตาแทนคำพูดไปที่ไอเด็กใหม่นั่น

    \"ออกไปกันเหอะ  พริก\" ยัยจิ๊กส่งสายตาออดอ้อนขอร้องมาทางฉัน

    เราสองคนลุกไปหน้าห้อง  

   \"เธอสองคนหนะ  มีอะไรสำคัญมากเหรอ  ถึงต้องมาคุยกันในคาบเรียนของฉัน\" อ.อำพรส่งสายตาอำมะหิตมาอีกแล้ว  แต่ยังไงฉันก็ไม่กลัวหรอก  (เหอๆๆก็คนมันเจ๋ง  เรื่องแค่นี้ไม่กลัวง่ายๆหรอก)

    \"คือว่า  หนูปวดท้องค่ะ  ก็เลยบอกจิ๊กว่าให้พาไปห้องพยาบาลหน่อย  แต่จิ๊กบอกว่ากลัวอาจารย์ด่า\" เป็นไงหละ  คำพูดที่ฉันสัญหามา  เพื่อไม่ให้ต้องโดนด่า  ต้องพูดแบบนี้หนะสิ อิอิ  

     คำพูดของฉันทำเอาอาจารย์อึ้ง  อาจารย์คงจะรู้ตัวสินะ  ว่าทำตัวน่ากลัวเกินไป  เด็กก็เลยไม่กล้าขออนุญาตอาจารย์ออกไปนอกห้อง

\"งั้น  ก็ไปห้องพยาบาลสิ  เชิญ\"  อาจารย์ทำหน้าเชิดนิดๆ  คงจะกลัวเสียฟร์อมหละมั้ง

\"ค่ะ\"เราสองคนกล่าวลาแล้วไหว้อาจารย์ก่อนออกจากห้อง  

   เราสองคนเดินออกมานอกตึกแล้วก็หัวเราะขำกันยกใหญ่  เรื่องแผนที่หลอกอาจารย์ได้สำเร็จ  แต่ฉันรู้สึกว่ายัยจิ๊กมันทำท่าทางเหมือนกลัวนิดๆ  คงกลัวว่าจะมีใครรู้ความจริงหละมั้ง  แต่เชื่อมือฉันเหอะ  ไม่มีใครรู้ได้แน่ๆ

     เราสองคนเดินมาเรื่อยๆ  แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปไหนดี  ก็เลยตกลงกันไปโรงอาหารไปหาอะไรกินสักหน่อย  ตอนเช้าทานข้าวไม่ทัน(ตื่นสาย)

แต่ยังไม่ถึงโรงอาหารก็เกิดเรื่องขึ้น

        \" สวัสดีค่ะ  น้องชื่อไรหรือคะ\" รุ่นพี่ม.4 หน้าตาดี๊ดี  พูดก็เพราะ  ถามว่าฉันชื่อไร  เอ่..?  แต่จะถามไปทำไมนะ  พี่เขาอยากรู้จักฉันหละมั้ง

       \"  ชื่อพริกค่ะ  มีอะไรเหรอคะ\"  ฉันก็ยังงอยู่ดีว่าพี่เขามาถามชื่อฉันทำไมกัน

        \" นี่ น้องใช่มั้ย ที่เป็นแฟนใหม่ของพี่ระตะ  น้องนิสัยแย่มากเลยนะ  แย่งแฟนชาวบ้านได้หน้าด้านๆ\"  อะไรกัน  ทำไมพี่เค้าอารมณ์เปลี่ยนอย่างรวดเร็ว  เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย  แล้วฉันไปแย่งแฟนพี่เค้าตั้งแต่เมื่อไหร่กันหนิ?

       \" อะไรกันคะพี่  หนูไปแย่งใครตั้งแต่เมื่อไหร่  อย่ามาใส่ร้ายคนอื่น  ไม่ดูตาม้าตาเรือแบบนี้สิคะ\"ฉันเริ่มหงุดหงิด  อยู่เฉยๆก็มาทำให้ฉันกลายเป็นศูนย์กลางสายตาของนักเรียนที่เดินไปเดินมาแถวโรงอาหาร  บางคนก็หยุดดูเรา(คงจะคิดว่าจะตบกันมั้ง  เรื่องแบบนี้ชอบมุงกันจริง)

          ยัยจิ๊กกำมือฉันแน่น  คงจะกลัวว่าฉันจะทำอะไรรุนแรงหละสิ  (ขี้กลัวจังเลยนะจิ๊ก)

          \"ไม่ต้องกลัวนะจิ๊ก\" ฉันบีบมือจิ๊กเพื่อเป็นการแสดงให้รู้ว่า  ไม่ต้องเป็นห่วง

         \"แย่งเมื่อไหร่หนะเหรอ  ทำมาเป็นหน้าซื่อ  ที่แท้แกก็พวกไม่มียางอาย  ชั้นทนไม่ไหวแล้วนะเว้ย\" ยัยพี่บ้านั่นพูดจบ  ก็รุมตบฉันกับยัยจิ๊ก    ฉันดันยัยจิ๊กออกไป  บอกให้ไปที่อื่นก่อน (เดี๋ยวกลัวว่าจิ๊กจะโดนลูกหลง) ฉันไม่ยอมง่ายๆหรอก  เล่นรุมฉัน 4 ต่อ 1เลยเหรอ  หนอยแหนะ  ดูถูกฉันเกินไปแล้ว  ฉันหนะ เทควันโดสายดำนะรู้มั้ย  

        ฉันรวบรวมวิชาที่เรียนมาทั้งหมด  จัดการกับพวกรุ่นพี่ไม่มีเหตุผลพวกนั้น  ในที่สุดฉันก็ชนะ  (ก็พี่พวกนั้นเล่นตบเอาตบเอาอย่างเดียว  โดนหมัดฉันไปหน่อย ก็มึนกันหนะสิ)

   \" นิพวกเธอทำอะไรกัน  นี่มันโรงเรียนนะ  ไม่ใช่สนามมวย\"  อ.วิภาดา  ( ฝ่ายปกครอง)  เข้ามาหยุดพวกเรา  ทำเอาพวกไทยมุง  วิ่งหนีไปกันหมด  ก็แหงหละสิ  อาจารย์คนนี้ไล่นักเรียนออกกี่คนแล้ว(นับไม่ถ้วน)  

    \"อาจารย์คะ  น้องคนนี้ค่ะ  หนูอยู่ดีๆ  ก็รุมตบหนู  บอกว่าหนูไปแย่งแฟนเค้าค่ะ\" อะไรกันวะ  พี่พวกนี้หน้าหนาจริง  ประโยคนี้เป็นประโยคที่ฉันต้องพูดไม่ใช่เหรอ  สวมบทฉันเลยนะ  ไอพวกรุ่นพี่ไม่มียางอาย

     อ.วิภาดา มองมาที่ฉัน  ฉันจะยอมได้ไง  ถ้ายอมก็ไม่ใช่ฉันแล้ว  ก็ฉันไม่ใช่คนผิดนี่หน่า  พวกรุ่นพี่หน้าหนานั่นต่างหาก