คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro : อารัมภบท ศึกราชาเงา
ผมไม่เชื่อเลยว่าสิ่งที่ผมเห็นข้างหน้านี้จะเป็นความจริง
ทั้งๆ ที่ผมน่าจะตกตึกชั้น 7 เสียชีวิตแล้ว แต่ที่จริงผมกลับมีสติ มีความนึกคิดได้อยู่จนถึงตอนปัจจุบันนี้
น่าแปลกที่ๆ ผมอยู่ตอนนี้ไม่ใช่ที่ๆ รู้จักเลยแม้แต่น้อย แต่รอบข้างเป็นหมู่บ้านที่เก่าแก่ ราวกับยุคกลาง และรอบๆ เป็นเชิงป่า
ทั้งๆ ที่สิ่งมีชีวิตโดยรอบนั้นมีหน้าตาเหมือนมนุษย์ เช่นเดียวกับผม ไม่ทันที่จะก้าวไปทักพวกเขา จู่ๆ พื้นดินข้างล่างก็แตกเป็นเสี่ยงๆ
ผมกรีดร้อง
และหายไปในเงาดำเหล่านั้น
ผมปรากฏตัวอีกครั้งในเขตแดนที่มืดสนิท ท่ามกลางคนแปลกหน้า 6 คน แต่ละคนนั้นล้วนมีท่าทีกังวลใจทั้งสิ้น
“อา ในที่สุดคนสุดท้ายก็มาถึงเสียที” ที่บริเวณหน้าผม มีหมอกมืด รายล้อมอยู่ ผมสัมผัสได้ ความอันตราย ความเคียดแค้น และแรงอาฆาต พยาบาท
“ที่เรียกพวกท่านทั้งหลายมายังที่แห่งนี้ ณ เวลานี้ไม่มีเหตุผลอื่นใดหรอก เพียงแค่ ข้าอยากจะจัดการคัดเลือกราชาเงาครั้งที่ 3 เท่านั้น”
“ที่ต้องจัดก็คือ ข้าเห็นว่าราชาคนเก่านั้นอยู่ในช่วงชราภาพ และอ่อนแอเกินกว่าจะปฏิบัติหน้าที่ได้เหมือนเก่า”
“ดังนั้นข้าจึงทำพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์นี้ขึ้น แต่ครั้งนี้เป็นครั้งพิเศษ”
“หากผู้ใดได้เป็นราชาเงาแล้ว ข้าจะให้พรอันศักดิ์สิทธิ์หนึ่งประการ และของขวัญอีกหนึ่งชิ้นสุดท้าย”
“คนผู้นั้นจะได้รับพลังจากข้า พลังซึ่งเป็นอมตะ ไม่แก่ ไม่ตาย และยิ่งใหญ่ทัดเทียมกับพระเจ้า”
ผมไม่รู้จะเอ่ยคำว่าอะไรดีสำหรับเหตุการณ์ตอนนี้ เมื่อสังเกตสีหน้าของหลายต่อหลายคนต่างยิ้มยินดี ต่ออำนาจเหล่านั้น
ความหวาดกลัวเริ่มก่อตัวขึ้นในใจอย่างช้าๆ
“ข้าเฝ้าสังเกตพวกท่านมานาน บางรายก็ได้ผู้พิทักษ์กันเป็นเรียบร้อย และบางรายก็ยังไม่ได้ ทีนี้เพื่อเป็นการเริ่มต้นที่ดี ข้าอยากจะมอบอาวุธให้พวกท่านสักอย่างหนึ่ง”
“เลือกตามความประสงค์และข้าจะมอบอาวุธที่มีคุณสมบัตินั้นให้แก่ท่านเอง ขอให้ท่านส่งกระแสจิตมายังข้า”
หลายต่อหลายคนยิ้มด้วยความดีใจ เบื้องหน้าของผมเลือกได้แล้ว และอีกหลายๆ คนก็เลือกตามกันไป จนกระทั่งคนสุดท้ายเลือกเสร็จ เจ้าหมอกก็หันมายังผม
“เจ้าไม่เลือกอะไรเลยหรือ” มันถามด้วยน้ำเสียงที่กรีดแทงใจผม
และผมกลัวเกินจนไม่สามารถอ้าปากพูดได้
ผมขาสั่น
ทำได้เพียงจ้องหน้าเจ้าหมอกนั่น สุดท้ายมันก็พูดออกมา
“ข้าเกลียดการรอคอยจริงๆ เจ้าคนไม่ได้เรื่อง” มันเอ่ยก่อนสิ่งบางอย่างจะกระแทกเข้าหน้าของผมอย่างจัง
ผมจับดู และรู้สึกว่ามันเป็นหนังสือเล่มหนึ่ง
“ตอนนี้ก็มีอาวุธกันครบหมดแล้ว ต่อจากนี้เชิญเลือกคู่ต่อสู้ได้ตามสบาย”
จู่ๆ ร่างกายของผมถูกดูดด้วยแรงอะไรบางอย่าง หลังจากนั้นผมโผล่มายังเชิงป่าที่เก่า และคราวนี้ผมไม่ได้อยู่ที่แห่งนี้คนเดียวด้วย
เบื้องหน้าของผมคือชายชรา เขาจ้องมาที่ผมด้วยสายตาที่ผมไม่สามารถอ่านได้ และอ้าปากกล่าวว่า
“เธอจบสิ้นแล้ว”
ความคิดเห็น