[FIC BTS] [VMIN] That smell and touch คิดถึงแทบบ้า

จีมิน ผู้มีกลิ่น หอมหวาน สดชื่น ร่างเริง แต่อบอุ่น เป็นมิตรกับผู้คน 

หากเมื่อได้ลองสัมผัสลงไปแล้ว ภายนอกเป็นกลิ่นของความเป็นมิตร เข้มเเข็ง แต่ภายในอาจจะมีบ้างสิ่งที่ไม่มีแค่ใครได้รู้ อาจจะมีบ้างสิ่งที่ไม่มีใครเคยได้รู้ จริงเเล้วอาจจะด้านอ่อนแอแบบที่ไม่เคยเปิดเผยให้กับใครได้รับรู้สึ

แล้วอีกอย่างผมชอบสกินชิพ คนอื่นหน่ะ หรือเรียกอีกอย่างว่าชอบสัมผัสคนอยู่รอบข้างเสมอ ก็มันเป็นไปเอง จนชินเเล้วนิ ให้ทำไงได้

ไม่ทันเเล้วสินะ ผมหลงรักกลิ่นนี้เข้าให้เเล้วเหมือนหลงมากหรืออาจจะเรียกว่า เสพติด เลยก็ว่าได้

แทฮยอง กลิ่น ไม่เเน่นอนหรอก เปลี่ยนไปเรื่อยไป ผมเป็นคนขี้เบื่อ 

แต่ผมชอบนะ ชอบสกินชิพอะ ผมว่ามันรู้สึกไม่โดดเดียวดี แล้วมันก็ยังเป็นวิธีเเสดงความรู้สึกผ่านออกมาโดยไม่ต้องพูด ไม่ว่าจะผ่านสายตาด้วยการมอง หรือการสัมผัสไม่ว่าจะเป็นการจับมือ โอบเอว โอบไหล่ ควงเเขน อะไรประมาณนั้น

ทำไมนะ ถึงผมจะขี้เบื่อ แต่ผมไม่เคยลืมเลยกลิ่นนี้มันชังหอมหวาน เมื่อได้สัมผัสเเล้วก็ไม่อยากจะให้มันหายไป อยากจะสูดดม จนกว่าจะหมดลมหายใจ 

แต่โชคชะตาชังกลั่นแกล้งให้ผมต้องห่างหายสัมผัสนั้นอยู่เรื่อยๆ

ใช่เเล้วทุกๆสามปีเราก็จะได้เจอกันใหม่

Talk Talk

เรื่องเเรกของไรด์เลย ผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะคะ ว่าได้เเต่อย่าเเล้วน้าาา ฝากด้วยนะคะ ส่วนทุกๆๆสาปีที่ว่าก็คือ เจอกันสามปี เเล้วก็หายไปสามปี เเล้วก็เจอกันใหม่อีกสามปี วนไปเรื่อยๆๆ