คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2 เมืองเหอเป่ย
แพรนั่เรื่อบิน เป็นเวลาสามั่วโม เรื่อบินลอเมือปัิ่ แพรเริ่มวิัวลว่าเพื่อนะมารับรึป่าว เรื่อบินลอเวลาไปเที่ยืนแล้ว เินลเรื่อมารอรับระเป๋าเินทา
รับระเป๋าเินทาเรียบร้อยเิน เ็ั๋วเรื่อบินผ่าน.ม เินออมามอหาเพื่อน ที่ว่าะมารอรับ มีรึเปล่าแพร แพรทานี้ฟเป็นเพื่อนอแพร
ฟอแพรอย่าีใ
"เป็นไเพื่อน สบายีมั้ย"
"สบายีสิ แพร"
"แล้วแพร สบายีมั้ย "
“อือ เราสบายีไม่้อห่ว"แพรล่าวบอเพื่อนสนิท
“ไ้ พรุ่นี้่อยเินทา เธอมาเหนื่อยหิวไหม” ฟถาม
“หิวนิหน่อย อยู่บนเรื่อบินเราเอาแ่ร้อไห้ ไม่ไ้ินอะไรเลย” แพรบอเพื่อน
"เี๋ยวเราพาไปิน้าว ร้าน้าทานะเพื่อน” ฟล่าวหยอล้อเพื่อนสนิท
"ไม่เป็นไรไ้หม เี๋ยววันนี้เรานอนโรแรม่อนนะ พรุ่นี้่อยเินทาไป เมือเห่อเป่ยัน" แพรล่าวบอเพื่อน
“ไ้ ไปิน้าวัน่อน” ฟบอและับรถออาสนามบิน
“แพร ินอะไรสั่เลยนะ” ฟบอและส่รายารอาหาร
“เธอสั่เลย เราินอะไร็ไ้” แพรล่าวบอให้เพื่อนสั่อาหาร
“ไ้ เราสั่เอ เธออบินหมูุ๋นใ่ไหม ร้านนี้อร่อยนะ เี๋ยวสั่ให้” ฟบอเพื่อน
“แพรลเรื่อเป็นยัไันแน่ เธอเลิันแล้วริๆ เหรอ” ฟถามเพื่อน อนที่เพื่อนโทรศัพท์มาหาเธอ เธอ็รู้แล้วว่ามีเรื่อเิึ้นับเพื่อนเธอ
“เลิแล้ว มันนอใัน...” แพรเล่าเรื่อที่เิึ้นับัวเอให้ฟฟัพร้อมน้ำาไหล
ฟพูและับมือเพื่อนอย่าเห็นใ"แพรไม่้อิมา เี๋ยวเราิ่อหนุ่มปัิ่ให้ มีแ่นหล่อๆ"
แพรไ้ฟัเพื่อนพู็หัวเราะอบใ"อบในะเราอทำใ่อน อนนี้ิว่าะทำานอะไรอยู่ เรายัไม่อยาะลับไปทำานที่ประเทศไทยเลย" แพรอบเพื่อน
"านที่นี่นะ ประเทศีนไม่อนุาให้ทำ"ฟ
ล่าว
“ริเหรอ ไม่เป็นไร เราออยู่เที่ยวสัพั่อน ่อยิอีที” แพรบอเพื่อน
"ไหนเราอูหนัสือเินทาหน่อย" แพรยื่นหนัสือเินทาให้ฟู
"อ่อ วี่าสามเือนเร เพื่อนยัมีเวลาเยอะ ที่ะไ้เที่ยวที่นี่"ฟล่าว
“อิ่มยั” ฟถาม
“อิ่มแล้ว เธอละ” แพรล่าว
“เรา็อิ่มแล้ว ไปันเลยไหม” ฟหยิบเินในระเป๋าส่ให้พนัาน
“ฟไม่้อ เรา่ายเอ” แพรบอและยื่นเินส่ให้พนัานแ่ แพรหยิบเินส่ืนฟ
ทั้สอออาร้านับรถไปโรแรมใล้ๆ
“แพรเธอพัที่นี่ไป่อนนะ พรุ่นี้ันะมารับ” ฟบอเพื่อนสนิท ่อนับรถออไปาโรแรม
แพรเินเ้าโรแรม ่อนะึ้นห้อไปอาบน้ำพัผ่อน
ความคิดเห็น