ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักแสบใสของยัยไม่รู้จักโต

    ลำดับตอนที่ #1 : เด็กใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 19 ส.ค. 49


    "หนูจ๋า ที่ลงทะเบียนอยู่ทางนี้จ๊ะ"
    อาจารย์ผู้ดูแลทะเบียนเรียกฉันให้ไปทางนั้น ฉันจึงยิ้มและเดินไปหาอาจารย์ตามที่เขาเรียกฉัน
    "ไม่ทราบว่าหนูอยู่ห้องไหนเหรอคะ"
    ฉันถามอาจารย์ออกไปด้วยความเซ่อซ่า หน้าด้านที่มีอยู่มากแล้วในตัวของฉัน ^^" ~~ อาจารย์ถามชื่อจริง + นามสกุลของฉัน
    "หนูชื่ออะไรล่ะจ๊ะ"
    "อิชิมารุ มารุโกะ ค่ะ"
    อาจารย์ค้นหาชื่อของฉันที่มีอยู่ และแล้วก็พบว่า...ฉันได้อยู่ชั้นม.1/6 ฉันขอบคุณอาจารย์แล้วรีบไปทางด้านรายงานตัวทันที พร้อมกับคุณแม่ที่แสนภักดีของฉัน
    "แม่ ขอใบทะเบียนบ้านให้หนูด้วย"
    ด้วยความที่ฉันเป็นคนไม่อ่อนน้อมต่อใคร ทุกคนจึงหันมามองทางฉันกันหมด รวมทั้งอาจารย์ผมหยิกหน้าแหยอีกคนหนึ่งที่เป็นคนสั่งให้ฉันนำทะเบียนบ้านยื่นต่อเขาด้วย หล่อนมองหน้าฉันเชิงดูถูก เชอะ ฉันก็เด็กดีนะยะ แค่ฉันพูดเพราะกับใครไม่เป็นแค่นี้  ทำเป็นมองหน้า >,<
    "อันที่จริง...โตแล้วน่าจะเตรียมเองได้แล้วนะ ไม่น่าให้คุณแม่มาช่วยหรอก"
    เหอะๆ ฉันรู้ตัวเองดีน่า ก็แหม...! ฉันแค่ให้แม่ช่วยนิดๆหน่อยๆแค่นี้มันจะเป็นอะไรไปล่ะ แต่แล้ว แม่ของฉันก็เป็นไปด้วย เซ็งชะมัดอะ
    "ใช่ๆๆ ใช่เลยลูก ลูกน่าจะทำเองเตรียมเองได้แล้วนะ" ฉันเริ่มหงุดหงิดยกกำลังสองเมื่อเจอคำพูดแบบนี้ จึงรีบพูดให้แม่สงบโดยด่วน ก่อนที่ฉันจะต้องหาเก้าอี้มานั่งพนมมือฟังคำเทศนาของแม่
    "โธ่ -*- แม่อะ อย่าพึ่งมาสอนหนูตอนนี้ได้มั้ย เขาให้กรอกอะไรก็ส่งๆมาเหอะน่า อย่าชักช้านะ" 
    แม่หน้าซีดเผือกเลย ไม่รู้ว่าฉันพูดแรงเกินไปหรือเปล่า ยัยอาจารย์หน้าแหยก็ยังมองหน้าฉันไม่เลิกอยู่นั่นแหละ เป็นอะไรของเขานะ ~>,<~
    วันที่ 14 พฤษภาคม เป็นวันเปิดภาคเรียน ฉันคิดไว้แล้วว่า ถ้านับจากวันที่ฉันรายงานตัวในวันนี้ แล้วถึงวันที่ 14 พฤษภาคม ฉันจะได้อาจารย์หน้าแหยนั่นเป็นอาจารย์ประจำชั้นของฉันหรือเปล่า ไม่สิ ฉันไม่อยากจะคิด อาจารย์คงจะดุและโหดมากทีเดียว และที่สำคัญ T_T อาจารย์หน้าแหย คงต้องเอาเรื่องในวันนี้ไปนินทาให้เพื่อนในห้องฟัง หรือไม่ก็ประจานฉันแน่ๆแย่แล้ว ฉันจะทำยังไงดี พระเจ้า มันบ้ามากเกินไปแล้วจริงๆ - -"
    เอาเถอะยัยมารุโกะ เธอจะต้องเจออะไรอีกมาก แล้วก็อาจจะไม่เป็นอย่างที่เธอคิดก็ได้ ^_* เธอต้องได้เจออาจารย์ประจำที่ใจดีสุดๆอยู่แล้ว
    ฉันคิดและหวังเช่นนั้นตลอดช่วงเวลาที่ใกล้เปิดเทอม  ในเวลาปิดเทอมนี้...ฉัน ไม่ได้ไปเที่ยวนอกบ้านเหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆเลย อยู่กับบ้านตลอด บางทีก็ได้ไปบ้านญาติๆ ที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันแค่นั้นเอง และในเปิดเทอมนี้ฉันก็หวังว่าคงจะได้พบรุ่นพี่ที่เท่ หล่อ เพอร์เฟคมากสักคน มาดูแลหัวใจของฉันบ้างนะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×