คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แผนการให้มาดูตัวกันก่อน
หลัาวาสายานายหัวเหมราไปเรียบร้อย
นาอุษา ็ไ้โทรหาุแพรนวลเพื่อนสนิทที่เรียนห้อเียวันมาั้แ่ั้นประถม เป็นเพื่อนรัเพื่อนสนิทที่อยปรึษา่วยเหลือันในทุๆเรื่อมาโยลอ
"นวล
ันมีเรื่อะปรึษาเธอ" อุษาพูับเพื่อนรั
"เรื่ออะไรหรือสา
เล่าันมาสิ" แพรนวลถามเพื่อน
"ันลุ้มใเรื่อลูันนะสิ
นวลันแ่แล้วนะันอยามีหลาน อยาให้าเหมแ่าน" อุษาบอเพื่อนอย่าลัลุ้มใ
"เธอ็ไปอเมียให้าเหมเสียสิ
แ่านไ้แล้วามเหมนะเพียบพร้อมไปเสียทุอย่าเธอไปอลูสาวบ้านไหนเา็ยให้เธอทั้นั้นแหละ
เธอะลุ้มใทำไมัน" แพรนวลบอเพื่อน
"เธอว่าอย่านั้นเหรอนวล
แล้วถ้าันะอลูสาวเธอหนูเนื้อแพรให้าเหมลูายอันละเธอะั้อไหมนวล" อุษาถามเพื่อนรั ำถามออุษาทำให้แพรนวลนิ่เียบไป
"แ่ว่าลูสาวัน
ยัยแพรยัเรียนไม่บเลยนะสา อีอย่าลูสาวันนนี้พ่อเาามใมาเธอ็รู้
ันไม่รู้ว่ายัยแพระยอมแ่านหรือเปล่า" แพรนวลบอเพื่อน
"เธอ็ุยับลูสาวเธอสิ
แ่หมั้นัน่อนรออี2ปีหนูแพรเรียนบแล้ว่อยแ่็ไ้ นวลันอยาไ้หนูเนื้อแพรมาเป็นสะใภ้ริๆนะ
เธอ่วยันหน่อยเถอะนะนวลันอยาให้แม่อหลานันเป็นหนูเนื้อแพร"
อุษาอร้อเพื่อน
"แ่เ็สอนเาไม่ไ้รัันนะสา
เราไปับเาลุมถุนมันะีเหรอ" แพรนวล บอเพื่อน
"เรา็ให้เาสอนทำวามรู้ััน่อน็ไ้นะนวล" อุษาบอเพื่อน
"แล้วาเหมเามีนที่รัที่อบอยู่แล้วหรือเปล่า" แพรนวลถามเพื่อน
"็ไม่มีเป็นัวเป็นน
เป็นพ่อพวมาลัยลอยไปลอยมา เธอรัเียาเหมลูายันหรือเปล่านวล" อุษาถามเพื่อน
"ไม่ใ่อย่านั้นนะสา
ันไม่ไ้รัเียเธอเลย ไม่ไ้รัเียาเหม้วย เอาอย่านี้ีไหมสา
เธอลอุยับลูายเธอู่อนันเอ็ะุยับลูสาวัน่อน" แพรนวลพู
"เอาอย่านั้น็ไ้
แ่ว่าวันเสาร์นี้เธอพาหนูเนื้อแพรมาบ้านันที่ปาพะยูนไ้ไหมนวล"
อุษาถามเพื่อน
"ไ้้ะ พอีเลย
แพรเาลับบ้านพอี ันะให้ลูับรถให้แล้วันนะสา" แพรนวล บอเพื่อน
"ั้นลามนี้นะนวล
แล้วเอันวันเสาร์นะ อบใเธอมานะ" อุษาอบใเพื่อน
"แพรลูเล่นโยะเสร็แล้วลูึ้นไปอาบน้ำไป
วันนี้ับรถพาแม่ไปบ้านป้าสาหน่อย ป้าสาเาวนแม่ไปิน้าวที่บ้านเา
ป้าสาเายับ่นิถึแพรอยู่เลยไปับแม่นะลู" แพรนวลวนลูสาว
"ไ้สิะแม่
แล้วุพ่อไม่ไปับ้วยเหรอะ" เนื้อแพรถามแม่
"พ่อะเ้าไปที่ไน์านนะลู
ลูไปับแม่เาเถอะ" พ่ออเนื้อแพรเินเ้ามาพอีแล้วบอลูสาว
"่ะพ่อ ั้นแพรไปอาบน้ำแ่ัว่อนนะะ"
เนื้อแพรบอพ่อับแม่
"้ะลู
แ่ัวสวยๆเลยนะลูนะ" แพรนวลบอลูสาว
"่ะแม่
แพร็สวยทุวันอยู่แล้วละะริไหมะพ่อา"
เนื้อแพรพูและหันไปประบพ่อออหอมแ้มพ่อทันที
"ริรับลู
ลูสาวพ่อสวยที่สุอยู่แล้ว" วิัยพูับลูสาว
"ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะเราโเป็นสาวแล้วยัประบพ่อเป็นเ็สามวบ
ไปอาบน้ำไปลู" แพรนวลพู และิอย่าหนัใเนื้อแพรยัเ็เินไปริๆ
ะให้หมั้นหมายับเหมรานเอ็ลืนไม่เ้าายไม่ออริๆ เพื่อนรัเอ่ยปาอเอ
ไหนะบุุที่เย่วยเหลือุนเือันมาอี ทำให้แพรนวลหนัใอย่ามา
เมื่อเนื้อแพรเินึ้นไป้าบนแล้วแพรนวลึุยับสามี
"พี่วิัย
พี่ว่ายัยแพรลูเราะยอมไหมะ นวลละลุ้มใริๆ" แพรนวลบอสามี
"พี่ว่า ลอให้เาไปเอัน่อนเถอะ
อีอย่าถ้าเาู่ัน็ไ้แ่ันแ่ถ้าไมู่่ัน็มีเหุให้พลัพราันไปเอนวลอย่าไปิให้มาเลย
เรื่อบุุแ่่อนเ่า
ุสาเอเา่วยเรา็ริเราไม่ลืมแ่ถ้าเ็ไม่รัันะให้ทำยัไนวลว่าริไหม
พี่ว่านวลอย่าิมาเลย" วิัยุยับภรรยา
เนื้อแพรอาบน้ำแ่ัวลมา้าล่าและับรถพาแม่ไปปาพะยูนระหว่าทาแพรนวลให้ลูสาวแวะื้อนมไปฝาเพื่อนรั้วย
"แพรลู
แวะื้อเ้ท่าแ ไปฝาป้าสาหน่อยนะลู" แพรนวลบอลูสาว
"่ะแม่
เี๋ยวแพรลไปื้อให้ แม่รอแพรในรถ่อน็ไ้เพราะมันร้อนมา่ะ"
เนื้อแพรบอแม่อย่าเป็นห่ว
เมื่ออรถเสร็เนื้อแพร็ลไปื้ออฝาและลับมาับรถ่อใ้เวลาเินทาประมา 40
นาที็ถึบ้าน นาอุษาที่ปาพะยูน
"มาันแล้ว นวล
หนูเนื้อแพร แล้วนี่หอบอะไรมาเยอะแยะละลู"
อุษาล่าวทัทาย่อนเมื่อเห็นเพื่อนรัและว่าที่ลูสะใภ้เินลารถ
"ุป้าสา
สวัสี่ะำแพรไ้ไหมะ ไม่เอป้าสาั้หลายปี่ะ แ่แพรำป้าสาไ้
ป้าสายัสวยเหมือนเิมใีอบื้อุ๊าไปฝาแพรบ่อยๆ" เนื้อแพรสวัสีป้าสา
ุป้าใีอัวเอ
"ไหว้พระเถอะลูหนูเนื้อแพร
เอาริๆนะป้าำแทบไม่ไ้ โึ้นสวยึ้นมา อนนั้นำไ้หนูเป็นเ็ผิวาว
ามอวบๆว่านี้นะ แ่อนนี้หุ่นีสวยัเลยลู" อุษามว่าที่ลูสะใภ้
"ุป้า
อนนั้นหนูอ้วนน่าเลียเลยละะ 555" เนื้อแพรุยับอุษา
"อนนั้นน่ารั้ะ
แ่อนนี้สวย เ้าบ้านันเถอะลูแแรแล้วผิวสวยๆ ะเสียหม
ไปนวลเ้าบ้านันันทำุ้อบวุ้นเส้นไว้ให้เธอ้วยนะ"
อุษาวนเพื่อนและว่าที่ลูสะใภ้เ้าบ้าน
"แม่อาบให้ใรไปามุเหมที่เรือนเล็หน่อย
บอเพื่อนันมาหาใหุ้เหมมาหาันที่ห้อรับแนะ
และเรียมั้สำรับมื้อเที่ยที่สวนหลับ้านนะอาบ" อุษาสั่วามแม่บ้าน
"ไ้ะนายหิ"
อาบรับำนายหิอบ้าน
"เอ่อุป้า่ะ
หนูอไปเ้าห้อน้ำหน่อย่ะ ห้อน้ำไปทาไหนหรือะ" เนื้อแพรถามึ้น
"อ๋อ! ไ้สิลู
หนูเินรไปแล้วเลี้ยว้ายนะ๊ะ" อุษาบอเนื้อแพร
"่ะ
ุป้าอบุนะะ" เนื้อแพรเินไปเ้าห้อน้ำ
เมื่อเสร็ธุระเนื้อแพร็เินออมาาห้อน้ำ แ่ไ้ยินเสียนร้อเสียัน่าฟั
ึลอเปิประู้าน้าอรัวออไป็เป็นสวนสวยมี้นไม้ร่มรื่น
มีนรหัวุที่อยู่ในรแวนไว้ หลายัว
เนื้อแพรึเินออไปูนที่ส่เสียร้อน่าฟั เินูนอยู่เพลินๆ
็นึึ้นไ้ว่าหายมานานสัพัแล้วแม่ะเป็นห่วึรีบหมุนัวะลับเ้าบ้าน
แ่ันไปนับร่าอมนุษย์ผู้ายร่าายสูให่ยัับยัษ์เ้าเสีย่อน
"โอ๊ย....ว้าย"
เนื้อแพรร้ออุทานและทำท่าะล้มหายหลั
ีที่นายยัษ์นนั้น่วยุัวอเนื้อแพรไว้ไ้ทัน
"ุเป็นอะไรหรือเปล่า"
เหมราถามเนื้อแพร
"ไม่เป็นไร่ะ
อบุนะะที่่วยิันไม่ให้ล้มหายหลั แล้ว็อโทษ้วย่ะที่นุ"
เนื้อแพรล่าวอโทษและอบุเหมรา
"ไม่เป็นไรรับ ว่าแุ่.."
เหมราะถามื่อ
"ือิันมาเยี่ยมป้าสาับแม่อะ่ะ
อัว่อนนะะ" เนื้อแพรบอเหมราแล้วรีบเินึ่วิ่เ้าบ้านไป
ทำให้เหมรารู้โยทันทีว่าแม่สาวน้อยนสวยนนี้เป็นว่าที่เมียนเอ
เพราะแม่อเาไ้เริ่นบอไว้ั้แ่อนเ้าบนโ๊ะอาหารแล้ว
เนื้อแพรเินเ้ามายัห้อรับแ
ปราว่าผู้ายที่นเอนนเือบล้มนั่อยู่ในห้อรับแ
ทำให้เนื้อแพรใเล็น้อยแ่็ไม่ไ้พูอะไร
"อ้าวหนูเนื้อแพรลู
หายไปไหนมาั้นานละ ป้าให้เ็ไปูที่ห้อน้ำ็ไม่เห็น" อุษาถามเนื้อแพร
"แพร เอ่อแพร!
ไ้ยินเสียนมันร้อเพราะีะ เลยเินามเสียนออไปที่สวนหลับ้าน่ะุป้า
แพร้ออโทษ้วย่ะที่เสียมารยาทเินออไป" เนื้อแพรเล่าอุษา
"อ๋อ!
นรหัวุอพ่อเหมเานะ เาอบหนูแพรอบนเหมือนันเหรอลู มาๆ
มานั่ใล้ๆพี่เา นี่พี่เหม หนูแพรำพี่เาไ้ไหม เยเอันสมัยเ็ๆเลยนะป้าว่า"
อุษาพูให้เนื้อแพรมานั่ใล้เหม ทำให้เนื้อแพรปิเสธไม่ไ้
้อนั่ลใล้ๆแล้วยมือสวัสีนายหัวเหมรา
"สวัสี่ะพี่เหมรา
ือแพรำไม่ไ้่ะุป้า" เนื้อแพรบออุษาและไหว้เหมรา
"ยัยแพรำไม่ไ้ริๆแหละสา
อนเอพ่อเหมน่าะ 2-3 วบละมั้อนนั้นพ่อเหมไปสอบเ้าโรเรียนประำัหวัใ่มั้ยลูน้านวลำไม่่อยไ้"
แพรนวลพูและถามเหมราเพื่อวามมั่นใ
"รับน้านวล
ผมเอ็ำน้อเนื้อแพรไม่ไ้เหมือนัน แล้วนี่เรียนอยู่ มอไหนแล้วรับ"
เหมราพู
"แพรเาเรียนอยู่ปี
2 แล้ว้ะพ่อเหม" แพรนวลอบแทนลูสาว
"อ๋อ!
เหรอรับ" เหมราพูและส่สายามอเนื้อแพร
แ่เนื้อแพรลับหลบาไม่สนใเหมรา
"ระหว่ารอแม่อาบเา
ั้โ๊ะมื้อเที่ย เหม็พาน้อเินเล่นมรอบๆบ้านเรา่อนสิลู"
อุษาหันไปพูับบุราย
"เอ่อ!.....ไม่เป็นไรหรอ่ะุป้าสา ือแพรเรใ่ะ อีอย่ามันร้อน้วย่ะ้านอ แพรว่าแพรเอานมับผลไม้ไปแะใส่านให้ในรัวีว่า่ะ"
เนื้อแพรบอับอุษา
"เอาอย่านั้น็ไ้ลู
ั้นเหมไป่วยน้อทำไปลู" อุษาหันไปบอลูาย
"รับแม่
น้อเนื้อแพรเิ้านนี้เลยรับ" เหมรารับำแม่และพาเนื้อแพรไปในรัว
"แพร
เรียนเี่ยวับอะไรเหรอรับ" เหมราถาม
"เรียนบริหารธุริ่ะ"
เนื้อแพรอบเหมราแล้ว็ปอแอปเปิลไป้วย เหมราเห็นเนื้อแพรสบปาสบำ
ไม่พูอะไร่อึถามเนื้อแพรอี
"แล้วแพรไปเรียนยัไ
ไปลับบ้านหาให่เหรอรับ" เหมราถาม
"เปล่าะ
แพรพัอยู่อนโ่ะ ะลับบ้านเสาร์อาทิย์่ะ" เนื้อแพรอบ
"แล้วพัอยู่นเียวหรือรับ
ือพี่หมายถึอยู่ับแฟนหรือเปล่า" เหมราถาม
"เอ๊ะ!.. นายหัวถามแบบนี้หมายวามว่ายัไะ"
เนื้อแพรเยหน้าึ้นถามเหมราเพราะไม่อบใในำถามอเหมรา
"็พี่ถามอยารู้ว่าแพรมีแฟนแล้วยั"
เหมราถามยิ้มๆ
"เรื่อส่วนัว่ะ
แพระมีหรือไม่มี็เรื่ออแพร อีอย่าถึแพระมีแฟน็ไม่ใ่สามี่ะ
ะอยู่้วยันที่อนโไม่ไ้
รบวนหลีทา้วย่ะเสร็แล้วแพระยออไป้านอ" เนื้อแพรพู
แล้วเินออารัวไป้านอ
"เรื่อส่วนัวเหรอ
ถามแ่นี้ะโรธทำไมวะ" เหมราพูับัวเอ
เมื่อรับประทานอาหารเที่ยเสร็
แม่อเหมรา็เปิโอาสให้เหมราไ้อยู่้วยันโยแล้ทำทีว่านเอและแม่อเนื้อแพรมีเรื่อสำั้อุยัน
ให้เหมราพาเนื้อแพรไปเินเล่นย่อยอาหาร่อน
เหมราึพาเนื้อแพรไปเินเล่นที่สวนอล้วยไม้ใล้ับเรือนเล็
เหมราึวนเนื้อแพรุย
"น้อเนื้อแพร โรธพี่เรื่อถามถึแฟนเหรอ"
นายหัวเหมราถาม
"เปล่าะ
ไม่ไ้โรธพูเรื่ออื่นไ้ไหมะ" เนื้อแพรพูึ้น
"ั้นพูเรื่ออะไรละรับ"
เหมราถาม
"พี่เหมอบเลี้ยนเหรอะ"
เนื้อแพรถาม
"รับ
แพรอบนเหรอ ไว้ว่าๆไปเที่ยวเาะรันสิ นเยอะมาเลย" เหมราบอ
"ไม่เป็นไร่ะแพรเรใ
ริๆแพร็อบน่ะ อบฟัเสียมันร้ออนเ้าๆ" เนื้อแพรพู
เนื้อแพรับเหมราุยันสัพัแม่อเนื้อแพร็มาามว่าะลับบ้านแล้ว
เนื้อแพรเลยลาเหมราลับบ้าน
"แพรลับบ้าน่อนนะะ
สวัสี่ะ" เนื้อแพรยมือไหว้เหมรา
"รับสวัสีรับไว้เอันนะน้อแพร"
เหมราพู และหันไปไหว้ลาแพรนวล้วย
ความคิดเห็น