คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 :: เดิมพัน!!
31 ธันวาคม
24.00 น.
"ไชโย!!!!!!!!!"
เสียงโห่ร้องดังขึ้นพร้อมกับพลุที่จุดขึ้นท่ามกลางท้องฟ้าอันมืดมิดเปล่งประกายออกเป็นแสงไฟระยิบระยับ
"Happy New Year นะยะ ยัยแชมเปญ!" โอเล่กอดคอฉันแน่นก่อนจะเอาหัวถูไปถูมากับผมฉันจนยุ่งเหยิง อุส่าแต่ตัวมาซะสวยยัยนี่ทำซะเสียทรง TOT
"Happy New Year เช่นกันย่ะ ยัยโอเล่!" ฉันไถหัวกลับไป ใครผ่านมาคงจะนึกว่าเป็นคนบ้าสองคนหลุดออกมาจากศรีธันยาเป็นแน่ เล่นมาเอาหัวชนกันสองคนยังกับควายขวิดกัน
นี่แน่ะๆ ทำหัวฉันยุ่งดีนัก >O<!! สงครามควายขวิดเริ่มขึ้นแล้ว ^O^ กรี๊ดดดดด ตุ้มหูช้านนน!!
"ยัยเปญ เอาตุ้มหูแกออกไปนะยะ!!" โอเล่ร้องทักขึ้นเมื่อผมอันสลวยของ She ติดแหงกอยู่ในตุ้มหูดาวแปดแฉกของฉัน ฉันพยายามดึงหัวออกมาแต่ไม่สำเร็จ ยัยโอเล่จับหัวฉันให้อยู่นิ่งๆ มือเรียวบางคลำบนใบหน้าและนิ้วสองนิ้วพยายามที่จะเสยรูจมูก
"ยัยโอเล่เอามือออกไปนะ ฉันหายใจไม่ออก" ฉันพยายามดึงมือโอเล่ออก แต่ยัยนี่กลับยิ่งล้วงลึกเข้าไปในจมูก อ๊ากกกกกกกก!!!!!! ยัยบ้าหายใจไม่ออกเฟ้ย
"แกเอาผมฉันออกจากตุ้มหูแกซะ ไม่งั้นฉันจะล้วงลึกไปกว่านี้แน่!" โอเล่ยื่นคำขาด ก่อนจะทะลวง TOT จมูกฉันนะยะ ไม่ใช่พายสัปปะรด!! ( แล้วมันเกี่ยวอะไรกัน )
"โอเคๆ T^T" ฉันพยายามแกะผมยัยโอเล่อย่างทุลักทุเล
"เร็วๆหน่อยสิยะ คนมองกันเต็มหมดแล้ว"
"แปปสิยะ ใครมันเริ่มถูไถหัวฉันก่อน!"
"ฉันขอโทษก็ได้!"
ไม่น่าเชื่อว่าวันขึ้นปีใหม่ฉันต้องมาทำเปิ่นๆต่อหน้าสาธารณชนเป็นแสน! ที่ย่านการค้าแห่งนี้.. เพราะยัยโอเล่คนเดียวเล่นขยี้หัวฉันนจนผมมาติดแหงกในตุ้มหูแปดแฉกของฉัน ซวยจริงๆเลยวันขึ้นปีใหม่แท้ๆ ไม่นานนักฉันก็แกะผมออกเสร็จ!
"เฮ้อ..นึกว่าจะต้องเป็นแฝดกันแล้ว" ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะจัดทรงผมให้เข้าที่เหมือนเดิม จู่ๆก็มีมือนึงจึ้ข้างหลังฉันและโอเล่
"พวกเธอสองคนถูกจับแล้ว"
O[]O!!!!!!!!
โอเล่ทำหน้าเจี่ยมเจี๊ยมผสมหื่นเล็กน้อยถึงปานกลางเมื่อเจอตำรวจนอกเครื่องแบบสุดหล่อลากกระชากตับไตไส้พุงทะลุถึงม้ามท่อปะปาอสุจิเคลื่อนที่อะไรเทือกนั้น! ฉันกอดอกมองหน้ายามเฝ้าประตูย่างไม่พอใจ ตอนนี้ฉันกับโอเล่เพื่อนรักกำลังถูกควบคุมตัวข้อหาบ้าอะไรก็ไม่รู้ จู่ๆมาบอกถูกจับ -___-^ และยัดฉันใส่กรงขังนี่
"ปล่อยฉันออกไปน๊า >O<!" ฉันแหกปากโวยวาย แต่ก็โดนมือยัยโอเล่อุดปาก นี่ทะลวงเข้ารูจมูกไม่พอ ยังจะมาอุดปากฉันอีกนะยะ อุแหวะ! ทำไมมือแกเค็มอย่างนี้!! ยัยโอเล่
"เงียบๆสิยะ ยัยเปญ เทพบุตรกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ไม่เห็นหรอยะ" หนอยยย แกนั่นแหละตัวดีเลย ทำมาเป็นพูด คืนนี้จะได้นอนซังเตอยู่แล้วยังจะยิ้มหน้าระรื่นอีก ถ้าหลุดออกไปฉันจะฟ้องศาลข้อหาตำรวจไทยเดี๋ยวนี้ไม่ได้เรื่อง จับคนสุ่มสี่สุ่มห้า! แถมคนจับยังหล่ออีก ฮึ่มๆๆ ++ โมโหหิวเว้ย!
"เออ เดี๋ยวฉันลองดูก่อน พวกแกไปหามาเพิ่มอีกนะ" ไอยามเฝ้าประตูที่โครตจะแมนพูดขึ้นในโทรศัพท์มือถือยี่ห้อซัมซุง เสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตาดูยังไงมันก็ไม่ใช่ตำรวจแน่ๆ แล้วมันเป็นใครล่ะ ? ….หรือว่า …. เป็นแมวมอง!? จะจับฉันไปถ่ายโฆษณาละสิ >O< กรี๊ดดด แชมเปญจะได้เกิดในจอสี่เหลี่ยมแล้วโว้ยยยยยยยยย แต่ทำไมต้องจับมาใส่กรงขังด้วยละ หรือจะเป็นโจรเรียกค่าไถ่ O_O! ตายแล้ว เกิดมาฉันยังไม่เคยได้ไปกินพิซซ่าคอมพานนี่เลยนะ T^T ก่อนตายฉันอยากกินสักครั้ง >"<
"โอเล่ ฉันว่าอิตาบ้านั่นเป็นโจรเรียกค่าไถ่แน่เลย" ฉันหันไปกระซิบโอเล่
"จะเป็นอะไรก็ช่าง ฉันให้ทั้งตัวถวายหัวใจเลย >O<!" ยัยเพื่อนบ้า! แกไปเคลิ้มกับไปโจรสิบห้ามงกุฏได้ยังไงกันฟร่ะ! มันอาจจะจับแกไปต้มยำทำแกงข่มขืนสิบห้ารอบก็ได้ ยังจะไปหลงคารมคนหล่อ =O=!!! เชอะ… ฉันผลักหัวยัยโอเล่เผื่อมันจะทำให้สมองขับไล่อาการหิวโหยผู้ชาย แต่มันไม่ช่วยเลย TOT
"ฉันพร้อมแล้วแชมเปญ!"
"พร้อมอะไรแกยะ"
"ขึ้นเขียง เป็นหมูให้เทพบุตรได้เฉือนไง >O<"
"-___-^ แน่ใจว่าแกใช้สมองคิด ไม่ใช่ใช้ตาตุ่ม"
"แน่ใจสิ .. แกไม่คิดบ้างหรอ ถ้าแกตายไปแล้วยมทูตถามว่าตายเพราะอะไร แกก็สามารถตอบได้เลยว่า โดนคนหล่อข่มขืนแล้วลากไปฆ่า มีเกียรตินะยะ คนหล่อข่มขืนเชียว!" โอเล่ยังคงทำท่าเพ้อฝัน แกอาจจะอยากจะถูกฟัน แต่ฉันไม่เอาเฟ้ย คิดมาได้ ยมทูตเค้าอาจจะถีบแกลงจากนรกก็ได้ ประมาณว่า 'ผู้หญิงเยี่ยงนี้ ข้าไม่ปลื้ม' อะไรทำนองนี้
"ใครมันจะไปคิดเหมือนแก =O= ยมทูตอาจจะถามว่า อยากกินอะไรมากกว่า"
"ยมทูตที่ไหนจะถามแบบนั้นยะ!"
"พวกเธอสองคนพูดเรื่องอะไรกัน" ไอคนหล่อหน้าใสยิ้มระรื่นยื่นหน้าเข้ามาเชยชมในกรงขัง ( มาเป็นกลอน )
"เรื่องที่จะถวายตัวให้" เอ๊ะ! ยัยโอเล่แกกล้าพูดได้ยังไง เป็นสาวเป็นแซ่ ดันไปยั่วสวาทใส่ผู้ชาย หน้าไม่อายสิ้นดี! น่าจะถีบให้ไปยมโลกมากกว่าจะมาเป็นเพื่อนฉัน
ผัวะ! ตบสั่งสอนยัยโอเล่เผื่อวิญญาณรักนวลสงวนตัวจะกลับเข้าสิ่ง
โป๊ก! ยัยโอเล่สลบเหมือดทันทีเมื่อหัวดันไปกระแทกกรงขัง
O[]O!!!!!!! ไม่นะ ยัยโอเล่ T^Tฉันไม่จงใจฆ่าแกนะยะ ตื่นขึ้นมาก่อนเซ่~~ ไม่มีแกแล้วฉันจะอยู่ยังไง ( แล้วเมื่อกี้ใครจะถีบฉันให้ไปยมโลกวะ! ---> โอเล่ )
"เพราะนายคนเดียวเลย" ฉันหันไปตวาดไอหน้าหล่อ ที่กำลังมองฉันกับโอเล่อย่างงงๆ หนอยย มาทำหน้าซื่อ! คิดหรือว่าคนสวยจะหลงคารม เอาคาราเต้ไปกินก่อนมั้ย?
"ฉันไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย เธอต่างหากที่ตบหัวเพื่อนเธอจนสลบไปน่ะ!"
ฉึก! เหมือนมีดปักอก… คำพูดหมอนี่มันจี้ชะมัดยาด
"แล้วก็เธออีกที่เขย่าร่างเพื่อนเธอจนหัวไปกระแทกกรงขัง"
ฉึก ฉึก !! เหมือนลูกศรพุ่งตรงมายังหัวใจทะลุไขสันหลังและบินออกไปนอกร่างกาย TOT
"ฉันไม่ได้ทำนะยะ! ใครใช้ให้นายเกิดมาหล่อจนเพื่อนฉันหลงงมงายอย่างนี้" เอาวะ ไหนๆก็จะตายอยู่แล้ว ด่าให้เปิงไปเลย เวลาตกนรกยมทูตถามจะได้บอกว่า ด่าคนหล่อจนโดนเชือดค่ะ TOT น่าภูมิใจ
"ฉันไม่คิดจะจับเธอไปทำต้มยำหรอกนะ"
ฮันแน่! ที่จริงก็จะจับฉันไปทำต้มยำจริงๆด้วย
"เนื้อฉันเหม็นสาบคนไม่อาบน้ำมาสิบปี อย่ากินเลยนะ"
ความจริงมันก็มีกลิ่นตุๆเหมือนกัน สงสัยเมื่อเช้าไม่ได้อาบน้ำ T^T
"ใครว่าฉันจะกินเธอเล่า"
"ก็นายบอกเองว่าจะพาฉันไปทำต้มยำ"
"ฉันบอกว่า ฉันไม่คิดจะจับเธอไปทำต้มยำหรอกนะ"
"แต่เมื่อกี้นายบอกว่าจะจับฉันไปใส่ตู้ปลา!!!"
เอ๊ะ! ใครพูด..ฉันหรอ O_O!! ปล่าวนะ…ท้องฉันพูดตะหาก TOT หิวงะ … ไม่มีอะไรตกถึงท้องฉันเลย
ร่างสูงหัวเราะจนฉันอดหันไปมองไม่ได้ … แหม คนหล่อทำอะไรก็ดูดีไปหมดนะ หัวเราะยังเห็นฟันครบ 32 ซี่เลย ฟันกรามซี่ที่สามนับจากข้างในหมอนี่อุดฟันด้วยแฮะ! ( เอ๊ะ! ลึกขนาดนั้นเชียว )
"หิวงะ TOT หาอะไรให้กินหน่อยสิ" ฉันเริ่มอ้อนวอน ท้องมันเริ่มปั่นป่วนตาเริ่มลายสติเริ่มฟั่นเฟือนก่อนจะกลายเป็นหมาบ้าน้ำลายฟูมปาก เอ๊ย ไม่ช่ายยย~
"ก็ได้ แต่เธอต้องทำตามที่ฉันบอก โอเคนะ" จะให้ฉันทำอะไรพิเรนๆใช่มั้ยละ อย่างเช่นถอดเสิ้อผ้าโชว์หวิว แก้ผ้าเต้นจ้ำบ๊ะ คลานเป็นลิง เดินเป็นหมา กระโดดเหมือนจิ้งโจ่ใช่มั้ย!! TOT เสียศักศรีดิ์ลูกผู้หญิงนะ! เกิดมาฉันยังไม่เคยแก้ผ้าโชว์ให้ใครดูเลย
โครกกกกกกกกกกก~~~ ท้องเวร หยุดร้องซะที! ให้ฉันหลุดออกจากกรงขังก่อนได้มั้ย แล้วฉันจะหาอะไรยัดใส่ปากแก!
"ว่าไง ^_^" ยิ้มทีใจละลาย …
ครากกกกกกกกกก~~~ (กรุหิวงะ)
"ต..ตกลง Y^Y"
หมอนั่นยิ้มแป้นและเดินออกจากกรงขังเปิดมือถือซัมซุงอีกครั้งและติดต่อหมายเลขปลายทาง
"กุได้แล้ว พวกมึงเลิกหา"
O.O หาอะไร.. ให้ฉันไปจับแมวหรอ ?
ผมสับปะรดสีดำไฮไลท์เทามันช่างดูสง่าจริงๆ ทั้งๆที่น่าจะเหมือนพวกคนแก่มากกว่า จมูกโด่ง หน้าสวยได้รูปจนผู้หญิงอย่างฉันยังอาย ปากชมพูเรียวขมุบขมิบตามจังหวะการเคี้ยวของหมากฝรั่งลิ๊กลี้ ดับเบิ้ลมิ้นท์ ( แกก็ช่างสังเกตุนะ! ) ดวงตาสีดำกลมเรียวดูมีสเน่ห์ เสื้อเชื้ตสีขาวแขนยาว กางเกงทรงแนวฮิปฮอบ และ…. เล็บเท้าที่ถูกดูแลอย่างดี ขี้เล็บไม่มีสักแอะ! O.O! และทำให้เผลอหน้าแดงโดยไม่รู้ตัว … อ๊ากกกกกกกกกก -----!!!!! คนอะไรหล่อตั้งแต่หัวจรดตรีน มันไม่ใช่คนแล้ว !!
สักพักคนหล่อก็เดินกลับมาหยุดตรงหน้าฉันที่กำลังเกาะกรง ( เหมือนแมวยั่วสวาทที่กำลังเต้นอยู่ในกรงอะโกโก้เลยงะ =O=! )
"ฉันมีเรื่องให้เธอช่วยแลกกับข้าวฟรี 10 มื้อ"
โอ๊ะ!! 10 มื้อ ไม่ใช่จะหาได้ง่ายๆนะ แต่แลกกับการจับแมวสิบตัวรึปล่าว!? >.< ฉันส่ายหน้าโดยอัติโนมัติ โบราณว่าไว้แมวมันมีเก้าชีวิต เกิดหายไปชีวิตนึงมันไม่ตามราวีฉันจนตายแล้วเอาวิญญาณฉันไปหรอ TOT
(- - )( - -)(- - )( - -)
"เลี้ยงพิซซ่าถาดใหญ่ น่องไก่นีออนก็ได้ ให้กินข้าวฟรี 15 มื้อเลย! พาเที่ยวด้วย เอ้า… โปรโมชั่นสุดคุ้มนะ"
อู้วว์ !! พิซซ่าถาดใหญ่ น่องไก่นีออน ข้าวฟรี 15 มื้อ พาเที่ยว O[]O อะไรมันจะคุ้มซะยิ่งกว่าคุ้ม … โครกกกกกก~~~ ( กรุเอา กรุเอา ) ไอท้องตะไล ! ได้ยินของกินแล้วเอาใหญ่เชียวนะ ฉันพยักหน้าตกลงอย่างเลี่ยงไม่ได้ ก็ไอกระเพาะมันบิดจนเผลอพยักหน้างะ TOT
"ฉันชื่อฟาโรห์ เป็นหัวหน้าแก๊งค์ Hero คุมพื้นที่แถบนี้พอรู้จักมั้ยละ" ใครมันจะไปรู้จักฟ่ะ! ชื่อก็แปลกเกิดมาไม่เคยพบไม่เคยเจอมาก่อนคนชื่อฟาโรห์ ( ก็พบแล้วนี่ไง ---> ฟาโรห์) ไอแก๊งค์ฮีรงฮีโร่ก็ไม่รู้จัก เพราะฉันเพิ่งเคยมาแถวนี้เป็นครั้งแรก =O=!
"ไม่รู้ … ฉันหิว คิดอะไรไม่ออก"
"งั้นเอานี่ไปกิน.." ฟาโรห์ยื่นข้าวกล่องให้ฉันสองกล่อง O_O!!! นายหาว่าฉันโลภตะกละใช่มั้ย ถึงส่งให้สองกล่องนะ
"ให้เพื่อนเธอด้วย.." เหมือนจะเดาความคิดฉันออก ฉันจึงรับปากและรีบสวาปามก่อนที่กระเพาะจะไม่ทำงาน - -* เห็นมั้ยฉันบอกแล้ว เดี๋ยวจะหาอะไรยัดใส่ปากแกให้ได้ เจ้ากระเพาะ!
"เอ้า น้ำ..เดี๋ยวเธอต้องทำงานแล้วล่ะ"
อึก! อึก! อึก! ฉันรีบดื่มน้ำอย่างรวดเร็ว
"ทำงานอะไร..คงไม่ใช่ขายตัวใช่มั้ย" ไอหมอนี่มันเป็นแมงดารึป่าวฟ่ะ! ทำงานอะไรตอนตีหนึ่งตีสองแบบนี้!
"คิดอะไรไร้สาระ! ฉันไม่ใช่แมงดานะ" อ้าว เหมือนอ่านความคิดฉันออกอีก! ฉันมองโอเล่อย่างเป็นห่วง…นี่แกจะไม่ตื่นมาให้กำลังใจเพื่อนแกหน่อยรึไง จะไปออกรบแล้วนะยะ!!
"เดี๋ยวฉันให้คนเฝ้าเพื่อนเธอให้ แต่เธอต้องไปทำงานกับฉันก่อน" และแล้วกรงขังก็ถูกเปิดออก ฉันลุกขึ้นยืนและแอบใช้ตีนเขี่ยร่างโอเล่เบาๆเผื่อมันจะตื่นแล้วลุกขึ้นมาตายพร้อมกัน ( ไอเพื่อนบ้า! ---> โอเล่ )
"ทำงานอะไรอ๊ะ!" ฉันถามอย่างอยากรู้ แต่ไม่ทันที่ฟาโรห์จะตอบ ผู้ชายเกือบสามสิบคนก็มาเรียงแถวอยู่หน้าโกดังร้าง พอดีตอนเข้ามาถูกปิดตาโดยกระสอบเลยไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน TOT ทุกคนต่างผงกหัวให้ฟาโรห์ … ก่อนจะมีผู้ชายสองคนเสนอหน้าออกมา -__-
"ยัยนี่เหรอที่มึงจะพาไปด้วย ไอโร" ผู้ชายผมแดงเพลิงถามขึ้น นิ้วเรียวชี้มายังหน้าฉันจนต้องผงะถอยห่างสองก้าว เพราะอีกสามเซนมันก็เข้าตาฉันแล้ว … ไอเวรนี่ เดี๋ยวแม่สวนกลับด้วยป๊อปทีนซะเลย..ใส่แล้วปิ๊ง ถีบแล้วป๊อป
"เออ…ยัยนี่แหละ…เธอชื่ออะไรนะ" ฟาโรห์หันมาถามฉันและจับมือไอคนที่ชี้หน้าฉันอยู่ให้เอามือลง
"แชมเปญ"
"อืม ฉันชื่อพาสเตอร์นะ ^O^" ผู้ชายผมแดงเพลิงพูดขึ้นดูขี้เล่นยังไงไม่รู้ =O=! และผู้ชายอีกคนก็ก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าฉันผมสีดำขลับและนัยต์ตาดูครุ่นคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา
"ฉันชื่ออะตอม ^^" ชื่อยังกับโมเลกุลใหญ่เล็ก มีพี่น้องชื่อ อิเล็กตรอน กับโปรตรอนมั้ยละ ? พ่อแม่คงจะชื่อ แม่เหล็กกับผงถ่าน 555+ (คิดไปได้)
"เดี๋ยวเจอกันที่โรงยิมร้างนั่นนะ..ระวังตัวระหว่างทางด้วย เผื่อแก๊งค์ Red Eye อาจจะดักลอบทำร้าย" สิ้นเสียงฟาโรห์ทุกคนก็ตอบขาลรับอย่างดี ไอแก๊งค์ตาแดงนี่มันอะไรฟ่ะ แล้วเกี่ยวอะไรกับแก๊งค์ฮีโร่ ?? แล้วพาฉันมาทำไมละยะ!
"เธอไม่ต้องกลัว..อยู่เฉยๆก็พอ จับเสื้อฉันให้แน่นที่สุด"
มอเตอไซต์นับยี่สิบคันพุ่งตัวออกจากโกดังร้างอย่างรวดเร็วโดยมีรถคันสีเทานำหน้าซึ่งก็คือรถก็ฟาโรห์นั่นเองซึ่งมีฉันซ้อนท้ายอยู่ .. ไอนี่มันขับรถยังกะวิ่งหนีความตาย =O=! และสีแดงตามด้วยสีดำขนาบข้างไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครใช่ม่ะ ?... ก็อิตาพาสเตอร์กับอิตาอะตอมไง ..
ฉันจับชายเสื้อเชิ้ตสีขาวไว้แน่น ยังดีที่เป็นตีสองกว่าๆ รถเริ่มจะไม่ค่อยมี ( มันไม่มีเลยตะหาก ) นี่มันวันขึ้นปีใหม่นะยะ!! ทำไมรถไม่ขวางทางไอพวกซิ่งรถบ้าง..เอาให้มันระเบิดเป็นจุลลอยขึ้นไปในอากาศเลย … แต่ฉันก็นั่งซ้อนอยู่ด้วยนี่ ไม่เอาๆๆ ไม่มีรถนั่นแหละดีแล้ว
และแล้วเครื่องก็ดับลง ฉันมองไปข้างหน้าก็พบกับผู้ชายฝูงใหญ่ๆคนก็คงจะราวๆสามสิบเหมือนของอิตาฟาโรห์หัวทรงสับปะรดแช่แข็งนี่ละมั้ง .. หัวหน้าทีมก็คงจะเป็นผู้ชายวางมาดสุดหล่อคนนั้น นี่มันศึกคนหล่อรึไง มีแต่คนหล่อๆทั้งนั้น =O=!! แต่ฝั่งนั้นหล่อน้อยกว่าฟาโรห์ซะอีก -..- ทุกคนใส่เสื้อกล้ามสีดำมิดเผยให้เห็นรอยสักรูปดวงตาที่หัวไหล่ข้างซ้ายของทุกคน
อ๊ะ! นั่นมันผู้หญิงนี่ …
"มรึงจะเอายังไง ว่ามา" ฝ่ายตาแดงเริ่มพูดขึ้นก่อน
"แล้วแต่มรึง นัดแก๊งค์พวกกูออกมาคงมีอะไรใช่มั้ย ไอคลาส" ฟาโรห์พูดขึ้นตอนนี้เค้าดูเหมือนสิงโตผงาดง้ำค้ำโลกไปเลย >O<! กรี๊ดดด เท่มากค่ะ
"ชนะได้ผู้หญิงของอีกฝ่ายไป มรึงจะทำปู้ยี้ปู้ยำอะไรก็ได้หนึ่งวัน..วันนี้มรึงพามาน่ารักด้วยสิ … ใครแพ้ก็ต้องเสียทั้งผู้หญิงและพื้นที่ที่ตนคุมไว้ส่วนหนึ่ง"
O[]O!!!!!! ขอบใจที่ ชมฉันว่าน่ารัก!! แต่ฉันไม่ซึ้งหรอกนะยะ! จะมาปู้ยี้ปู้ยำฉันฝันไปร้อยปีเหอะ! เอ๊ะ~ ปู้ยี้ปุ้ยำ o_O เฮ้ย! พาฉันมาเดิมพันอะไรงี่เง่าอย่างนี้เนี่ยนะ
"โอเค..." ฟาโรห์ตอบรับและหันไปซุบซิบอะไรกับอิตาอะตอม และอะตอมก็เดินลากฉันออกไปนั่งบนลังไม้ตบไหล่ฉันสองที TOT
"ทำใจดีๆไว้.." พูดงี้หมายความว่าพวกนายแพ้ใช่ม่ะ?
"TOT ผู้หญิงมีเป็นล้านทำไมไม่เอามา เอาฉันมาเดิมพันทำไม" ฉันเริ่มโวยวาย
"มันเป็นกฏอยู่แล้ว .. คนแพ้ต้องเสียผู้หญิงของฝ่ายตนไป เธอน่าจะฟังกติกาให้ดีกว่านี้" อะตอมหันไปมองข้างหลังซึ่งกำลังจะเริ่มต่อสู้กันแล้ว ลากฉันมาเป็นของเดิมพันเนี่ยนะ ผู้ชายอย่างพวกนายมันเห็นคุณค่าของผุ้หญิงแค่นี้หรอ
"แล้วนายจะให้ฉันทำยังไง อยู่ดีไม่ว่าดีต้องมาโดนเป็นของเดิมพันให้คนอื่นเนี่ยนะ!" ฉันเริ่มตวาดขอบตาร้อนผ่าว วันขึ้นปีใหม่ปีนี้มันเฮงซวยที่สุดเลย! ถูกจับมาเดิมพันแก๊งค์งี่เง่าอะไรกันก็ไม่รู้ จะตีก็ตีกันแต่ตัวสิ หาของมาเดิมพันทำไม!!
"ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมวันนี้ไอฟาโรห์มันเพี้ยนอะไรถึงเอาเธอมา..ปกติมันจะให้พวกลูกน้องพามามากกว่าหรือไม่ก็ไปเอาพวกขายตัวมาเดิมพัน" อะตอมยิ้มให้กำลังใจ
"ถ้าแพ้ละ" คำถามที่ฉันอยากถามมากที่สุด T^T ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ยอมให้พวกนั้นปู้ยี้ปู้ยำทำฉันเหมือนจิ้งโจ้หรอกนะ
"เธอก็ซวย"
แล้วอะตอมก็เดินออกไปรวมกลุ่มกับแก๊งค์ฮีโร่ รอคอยสัญญาณก่อนจะเริ่มตะลุมบอลกัน สายตาฉันจับจ้องอยู่ที่ผู้ชายใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวที่กำลังเสยคางไอเตี้ยนั่น =O=! และหลายๆคนเข้ามารุมแต่ก็โดนนายพาสเตอร์และนายอะตอมดึงตัวไว้ก่อน..ไอพวกนี้มันหมาหมู่ชัดๆเลย … จะว่าไปคนพวกนี้ไปเรียนวิชาต่อยตีมาจากใคร ทำไมถึงดูแข็งแรงและแกร่งกันจัง เท่าที่ฉันดูมา ฟาโรห์โดนหมัดไปแค่ 2-3 หมัดเองบางคนเลือดกระฉูดก็มี TOT บ้านนายไม่สั่งสอนรึไงว่าไม่ควรใส่เสื้อผ้าสีขาวมาต่อยน่ะ!! ผู้หญิงอีกฝั่งดูยิ้มดีใจที่จำนวนฝั่งตาแดงเหลือน้อยกว่าฝั่งฮีโร่ คงอยากจะนอนกับผู้ชายหน้าตาดีๆใช่มั้ยยะ >O<
"ไอสัด มึงเล่นขี้โกง" ฟาโรห์ตะโกนเสียงดังขึ้นมาทำให้ฉันหันไปสนใจกับการต่อสู้อีกครั้ง เลือดสีแดงไหลลงมาจากชายเสื้อของลูกน้องคนนึงก่อนที่เค้าสลบไป ฟาโรห์ปรี่เข้าไปกระชากคอเสื้อของไอตัวที่ถือมีดก่อนจะง้างมือขึ้นต่อยอย่างรวดเร็วและกระทืบซ้ำ!จนมันสลบคาที่
"เรดอายไม่เคยขี้โกง กติกามันไม่ได้บอกไว้นี่ว่าห้ามใช้อาวุธ" อ้าวไอเวรตะลัยคลาส! ขนาดฉันไม่ได้อยู่ในสนามรบยังฉุนมากเลย พวกที่อยู่ในสนามคงจะเดือดเลือดพุ่งพล่านเป็นแน่ แต่ฟาโรห์กลับใจเย็นอย่างไม่น่าเชื่อ รวมทั้งพาสเตอร์และอะตอมด้วย -__-^ ทำไมมันกลับตัลปัดอย่างนี้นะ
"ก็ดี มรึงใช้อาวุธได้ กรุก็ใช้อาวุธได้จริงมั้ย" แล้วลูกน้องทุกคนต่างก็สวมสนับมือสีเงินแวววาว =O=! ไอพวกนี้มันเตรียมกันมาก่อนแล้วรึไง มิน่าดูใจเย็นอย่างไม่น่าเชื่อ ฝั่งเรดอายหน้าซีดลงทันที คลาสถุยน้ำลายลงพื้นก่อนจะวิ่งเข้าไปหาฟาโรห์
ทั้งคู่ดูสูสีกันมาก แต่ส่วนใหญ่คลาสโดนต่อยมากกว่า พาสเตอร์และอะตอมนั่งลงกับพื้น ทั้งสนามรบเหลือแค่หัวหน้าของแต่ละฝ่าย O_O! ฟาโรห์สบตาฉันแวบเดียวก่อนจะโดนเสยคางอย่างแรงจนเลือดออกทางจมูกและถูกสวนต่อด้วยมีดเล่มเล็ก
ฉึก!
ท่ามกลางความตกตะลึงของฝ่ายฮีโร่ ! เสื้อสีขาวกลับเปื้อนคราบเลือดจนเกือบกลายเป็นสีแดง
"เกมจบแล้วฟาโรห์!"
------------------------------------------->
ตอนแรกคงยังไม่สนุกแน่ๆเลย T^T
กำลังปั่นตอนที่สองกับสามอยู่คะ
แล้วจะเอามาลงเรื่อยๆนะ >O<!
เพิ่งหัดแต่งอ่า
ความคิดเห็น