[Seventeen X You] ฟิคเซบทีนเลี้ยงเด็ก

บทบรรยาย

 กริ๊งง..กริ๊ง 

เสียงนาฬิกาปลุกบวกกับแสงแดดที่ส่ิงแสงเข้ามาในห้องส่งผลให้เด็กผู้หญิงที่นอนหลับตาพริ้มลืมตาขึ้น

 NAEUN's Part

กริ๊งง..กริ๊ง-

 "อ่า..น่ารำคาญชะมัดเลย" ฉันสบถอย่างหัวเสียพร้อมกดปิดเจ้านาฬิกาปลุกที่ส่งเสียงน่ารำคาญไปทั่วห้อง "ตีห้าครึ่งเองนี่ ขอนอ-" "นาอึล รีบอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวด้วยนะ เดี๋ยวจะสาย" ฉันที่ยังพูดไม่ทันคำเสียงของผู้เป็นแม่ก็ดังขึ้นมาทันที 

          "ค่าๆๆๆๆ" ถึงอยากจะตอบว่าขอนอนต่ออีกหน่อยแต่ก็รู้ว่าไม่ได้ เลยต้องจำใจตอบไปแบบนั้นแหละน่ะ ว่าจบฉันก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายทันที อ่า..ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวสินะ ฉันชื่อ ซอง นาอึลมีพี่ชาย 1 คน พี่ชายฉันนะป๊อปสุดๆไปเลยละ! 

 แต่ฉันไม่ค่อยชอบพี่ชายตัวเองหรอกนะ 

 เมื่ออาบน้ำเสร็จฉันก็รีบแต่งตัวแล้วลงมากินข้าวทันที

 "อ้าว อึลมาแล้วเหรอ มาๆ รีบมากินข้าวเดี๋ยวไม่ทัน"

 "มันยังไม่สายขนาดนั้นเลยนะแม่"ฉันตอบแม่ไป ก็นี่มันพึ่งจะหกโมงเองนะ 

"เออ นาอึล พ่อมีเรื่องจะบอกกับหนูด้วยละทั้งสองคนเลย"พ่อของฉันพูดขึ้น ทำไมถึงรู้สึกแปลกๆนะ.

. "ว่าไงเหรอครับพ่อ" จีฮุน พี่ชายของฉันพูดขึ้น

 "คืองี้ พ่อกับแม่ต้องไปดูงานที่ต่างประเทศนะ แล้วทีนี้-" "อ่าเรื่องนี้สินะ พ่อหนูกับจีฮุนอยู่ได้น่า แล้วพ่อจะไปกี่วันอ่ะ" ฉันถามพ่อออกไป

               ที่ต้องไปดูงานน่ะ เพราะครอบครัวฉันเปิดบริษัท SDCA นะสิมันเป็นบริษัทสำหรับพวกส่งออกสินค้าเลยต้องไปดูงานที่ต่างประเทศบ่อยๆ ฉันกับจีฮุนก็อยู่กันสองคนจนชินแล้วละ 

"3" 

"3 วัน? จิ๊บๆน่าพ-" "3 เดือน" 

"อ่อออ 3 เดือน...ห้ะ!!!! 3 เดือน"3 เดือนเลยเหรอ มันนานไปมั้ยยยยยย

 "ลูกอยู่ได้นี่เนอะ แต่มีอีกอย่างนึง.."

 "อะไรอะพ่อ" 

"คือ จีฮุนมันขอไปอยู่บ้านเพื่อนนะ.."

 "ห้ะ!!" ช็อกสิคะ จุดๆนี้ 

               "ไปโรงเรียนแล้วนะครับ"ไอ้พี่ตัวดีของฉันรีบวิ่งออกไปทันที เพราะกลัวฉันจะระเบิดสินะ..ไม่ต้องกลัวหรอกตอนนี้มันใกล้ปะทุแล้ว!

 "หยุดเลยนะ ไอ้พี่-" "นาอึลไม่ต้องกลัวนะ ระหว่างที่พ่อกับแม่ไม่อยู่นะ เดี๋ยวก็จะมีคนมาดูแลหนูเองละ" แม่พูดพร้อมยกยิ้มแต่ฉันกลับรู้สึกแปลกๆแหะ

 "แล้วพ่อกับแม่ไปวันไหนอะ?"ฉันไม่ถามหรอกนะว่าใครที่จะดูแลฉันก็คงเป็นพวกป้าแก่ๆนั้นละ-.-ปีที่แล้วแม่ให้ป้ามาดูแลฉันแต่กลับเป็นฉันต้องดูแลป้าแกแทนซะงั้น

 "วันนี้จ้ะ"ช็อก x2 สิจ้ะ "

"งั้นกลับมาก็ไม่เจอพ่อกับแม่สิแล้วคะ"อยู่ๆก็รู้สึกตันๆแหะ "อย่าร้องนะ เดี๋ยวแม่จะโทรมาหาบ่อยๆ ไปโรงเรียนได้แล้ว" 

"ค่ะ.." ฮรือๆ ไม่เอาๆนาอึลเธอต้องไม่ร้องๆ 

 "ไง" จีฮุนพี่ชายตัวแสบที่นั่งอยู่หน้าบ้าน ยังไม่ได้ไปโรงเรียนสินะ 

"ไงอะไรของพี่ล่ะ! ทำไมพี่ต้องไปอยู่บ้านเพื่อนไม่อยู่กับฉันละ!!" แค่พูดไม่พอฉันยังเอามือตีไอ้พี่ชายของฉันด้วย ก็ไหงทิ้งน้องอยู่บ้านรอรับกรรมดูแลคนชราคนเดียวละ! 

"ย๊าห์ๆ พอได้แล้วน่า ฉันต้องไปอยู่กับเพื่อนนี่นา พออยู่โรงเรียนเดี๋ยวเราก็ได้เจอกันน่า รีบไปโรงเรียนกันเถอะ" พูดจบมันก็เดินนำไปทันที รอกันหน่อยสิเฟ้ย 

               "แฮ่กๆ เหนื่อยอะ ใครสั่งให้พี่เดินเร็วขนาดนี้ห้ะ!"

 "ย๊าห์! อย่ามาว่าฉันนะเธอขาสั้นเองนะ" นี่กล้ามาว่าฉันขาสั้นเหรอไอ้พี่..

. "ไอ้-" "ขึ้นห้องเรียนไปๆ"ฉันยังพูดไม่ทันจบมาดันตัวไล่ฉันซะงันโว้ะ! 

               "อ้าว นาอึลมาแล้วเหรอ?" เสียงเพื่อนในห้องพูดขึ้น

 "อือ แล้ว หยก ฮาย แอ้น การ์ฟิลด์ ยังไม่มาเหรอ?" หยก ฮาย แอ้น การ์ฟิลด์ คือเพื่อนสนิทของฉันเองแหละ

 "มาแล้ววว" พูดไม่ทันจบหยกก็เดินเข้าห้องมาทันที "ทำไมทำหน้าบูดงั้นอะ" หยกถามฉันขึ้น

 "ก็คืองี้..."ฉันเล่าเรื่องที่พ่อแม่ฉันต้องไปดูงานที่ต่างประเทศ และทิ้งให้ฉันอยู่บ้านกับป้าแก่ๆไว้(จากการคาดคะเน)

 "ทำใจเว้ย แกแค่ต้องดูแลป้าคนนึงเอง5555555" ยังจะขำอีก-- ผ่านไปสักพักเพื่อนของฉันก็ทยอยมากันครบ แต่พอฉันเล่าเรื่องพ่อแม่ให้ฟัง ทุกคนกลับขำสะงั้น มันเป็นเรื่องเศร้านะเว้ย 

ตื๊อดือตื๊อดือ

 ผ่านไปสักพักออดก็ดังขึ้น เข้าแถวแล้วเว้ยยย 

"วันนี้ ผอ. ก็จะไม่พูดอะไรมากนะ เพราะแดดมันก็แรงมาก งั้นเข้าเรื่องเลยละกัน..บลาๆๆๆๆๆ" 

15 นาทีผ่านไป เอ่อ..มีใครบอกมั๊ยคะว่านี้เรียกนาน.. แล้วแดดนี่จะให้ซ้อมไว้เผื่อตอนตกนรกใช่มั้ยห้ะ?

 "อะ สุดท้ายขึ้นห้องได้!" จบสักทีโว้ยย 

"โอ้ย กูรอคำนี้มานานละ!" การ์ฟิลด์พูดขึ้น 

คาบโฮมรูม 

"อะๆ นักเรียนนั่งที่ๆ" ครูประจำชั้นของฉันพูดขึ้น เพื่อนๆต่างวิ่งไปนั่งที่ "วันนี้ห้องเราจะมีนักเรียนมาใหม่นะ" 

"ผู้หญิงหรือผู้ชายคะ"  "ผู้ชายๆแน่ๆอะฉันคอนเฟิร์ม"เสียงเจื้อยแจ้วดังทั่วห้อง

 "เอ้าๆเงียบๆ เพื่อนเขาเป็นผู้ชายนะ ย้ายมาจากโซล อะเข้ามา"

              "สวัสดีครับ ชเว ฮันซลครับ" นักเรียนใหม่นี่หน้าตาดีใช้ได้เลยฮะ สูงอีกด้วย ห้องฉันนี่กรี๊ดกันกระจาย แต่จะว่าไปหมอนี่คล้ายคนในเซเว่นทีนเลยแฮะ แต่คงไม่ใช่หรอกมั้ง!

 "อะๆฟังๆ เนื่องจากเป็นนักเรียนใหม่ที่ครูก็อยากให้เขาอยู่กับคนเก่งภาษาและก็รู็เรื่องหน่อย อะฮันซลเดี๋ยวไปนั่งข้าง จิรัชญา นะ" จิรัชญา? ชื่อคุ้นๆแหะ...เดี๋ยวนะชื่อฉันนี่หว่า!!

! "โอ้ยอิจฉาอะ,รู้งี้กูน่าจะตั้งใจเรียนภาษาตั้งแต่แรก"เสียงของเพื่อนผู้หญิงดังเต็มไปหมด

 "เราขอนั่งด้วยนะ" ฮันซลเดินเข้ามาและดึงเก้าอี้นั่งข้างฉัน

 "ฉันปฏิเสธได้ด้วยเหรอ?" ก็ครูเขาบอกให้มานั่งข้างฉันนี่นาปฏิเสธได้ทีไหนกันละ

 "หึ"หมอนั่นหัวเราะในลำคอ ขำอะไรยะฉันจริงจังนะเฟ้ย

 "แล้วนี่เธอชื่อไรอะ?" เขาถาม

 "จิรัชญา" 

"ย๊าห์ เอาชื่อเล่นสิ!"เดี๋ยวนะ นี่ฉันสนิทกับเขาจนพูดย๊าห์ได้แล้วเหรอเนี่ย

 "นาอึล ซอง นาอึล" 

"อ่า..นาอึล.."พอพูดอย่างนั้นหมอนั่นก็ยิ้มออกมา เป็นอะไรของมัน? 

HANSOL's Part

"..งั้นเธอไปนั่งข้างจิรัชญานะ" พอครูพูดจบผมก็รีบเดินไปที่นั่งตรงนั้นทันที

 "เราขอนั่งด้วยนะ" ผมพูดแล้วยิ้มพอเป็นมารยาทแล้วดึงเก้าอี้ลงนั่งทันที

 "ฉันปฏิเสธได้ด้วยเหรอ?"ก็นะ ปฏิเสธไม่ได้หรอก ก็ครูเข้าให้ผมมานั่งข้างเธอนี่ครับ

 "หึ" "แล้วนี่เธอชื่ออะไรอะ?"ผมถาม

 "จิรัชญา"เธอตั้งใจตอบกวนตีนหรือว่ายังไงกันนะ

 "ย๊าห์ เอาชื่อเล่นสิ" พอผมพูดออกไปเธอทำหน้าเหมือนแบบ 'กูสนิทกับมึงตอนไหน

' "นาอึล ซอง นาอึล" ซอง นาอึลเหรอ?

 "อ่า..นาอึล.."คนนี้เองสินะครับที่พ่อแม่เธอฝาก พวกผม ดูแลนะ ทำไมถึงรู้สึกสนุกกันนะ? 

                                                   100%