เจ้าสาวหนีทัพ

ฮ่องเต้อยากหาคู่ครองที่เหมาะสมให้กับพระอนุชาที่แสนเกเร ผู้มีหน้าที่รักษาชายแดนแสนห่างไกล ลูกสาวตระกูลสูงศักดิ์ไม่มีใครอยากจะแต่งงานกับท่านอ๋องอัปลักษณ์ที่ต้องใส่หน้ากากเหล็กตลอดเวลาเพื่อปกปิดรอยแผลเป็นบนใบหน้า หลังแต่งงานก็ต้องไปอยู่ชายแดนอันแสนแล้งแค้น ผลสุดท้ายหวยดันมาออกที่ลู่หวงหลาน ลูกสาวอนุของเสนาบดีลู่

หญิงสาวที่หมอบอยู่แนบพื้นด้วยทีท่าสั่นกลัวชายผู้สวมหน้ากากอยู่ตรงหน้า

“ได้โปรดเมตตาข้าด้วยเจ้าค่ะ ข้าไม่อยากเป็นพระชายาของท่าน”

หลี่อี้เฉิงหน้ากระตุก มองหญิงสาวด้วยแววตาขุ่นเคืองอย่างไม่พอใจ ‘ข้าเป็นถึงพระโอรสของอดีตฮ่องเต้ แค่ลูกสาวเสนาบดี ยังบังอาจมาปฏิเสธข้าอีกรึ’

“ถ้าเจ้าไม่อยากเป็นชายาของข้า เช่นนั้นก็เลือกเอาเถิดว่าจะเป็นสาวใช้หรือนางบำเรอ”

“ข้าขอเป็นแม่ครัวได้หรือไม่”

คำตอบของนางทำให้หลี่อี้เฉิงขบคิดอยู่ชั่วครู่ จากนั้นจึงให้คำตอบหญิงสาว

"ได้ ถ้าเช่นนั้นข้าขออิ่มทั้งกายอิ่มทั้งใจ แถมยังได้อิ่มท้องด้วย"

*****************************

จากใจผู้เขียน

              ฝากนิยายจีนโบราณเรื่องแรกด้วยนะคะ เรื่องราวของบุตรสาวเสนาบดี ชีวิตนี้มารดาพาเข้าครัว เติบโตแตกต่างจากคุณหนูทั่วไป พอต้องแต่งงานไปอยู่ชายแดน สิ่งที่มารดาสอนสั่งก็ได้นำออกมาใช้ประโยชน์สักที มาเจอกับท่านอ๋องผู้มีนิสัยเสียมากมาย ในสนามรบว่าเก่งกาจแล้ว  ในสนามรักกลับไม่ยอมหยุดพัก ลู่หวงหลานที่ไม่อยากมีสามี แต่ท่านอ๋องอยากได้ภรรยา เมื่อความปรารถนาต่างกัน แล้วคนทั้งสองจะปรับตัวเช่นไรเพื่อให้หัวใจตรงกัน ท่านอ๋องกิน(ข้าว)โหดไม่ปราณีเมีย