คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : อินาสึมะคาราวาน
" ที่นี่คือที่ไหนหรอ"
" นี่คือ สถานที่ที่เจ้าพวกโรงเรียนเอเลียจับตัวนายกไซเซ็นไป เราจะเริ่มหาข้อมูลกันที่นี่"" หรอ"
เจอแล้วครับ!!!
ตอนนั้นเอง เสียงตะโกนของใครบางคนในทีมก็ดังขึ้น พวกเราจึงรีบไปรวมกันที่นั้นทันที
" อึ๊บบ หนักจังเลย"
" ดูๆแล้วบอลนั่นน่าจะหนักหลายกิโลเลยนะ"
" สามารถเตะของแบบนี้ได้อย่างสบายๆงั้นหรอ"
แต่ตอนที่พวกเรากำลังดูลูกฟุตบอลนั่นอยู่ ก็มีคนจำนวนมาก วิ่งมาทางพวกเรา
" ทุกคนอย่าขยับนะ พวกแกหนีไม่รอดแล้ว มนุษย์ต่างดาวโรงเรียนเอเรีย"
" เอ๋?"
" หมายถึงพวกเราหรอ"
" ท่านนายกไซเซ็นอยู่ที่ไหน พวกแกพาเขาไปไว้ที่ไหนกันแน่"
" เอ๋ เดี๋ยวสิครับ"
" หุบปาก ลูกบอลสีดำนั่นคือหลักฐานยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด"
" ไหนบอกว่าคุยกับพวกตำรวจแล้วไง"
" ไม่รู้สิ เฮ้อ"
" แต่พวกเราไม่ใช่มนุษย์ต่างดาวนะครับ"
" มาหาว่าพวกเราเป็นมนุษย์ต่างดาวแบบนี้ มันเสียมารยาทนะครับ"
" ใช่ๆ"
" มนุษย์ต่างดาวอยู่ที่ไหน!!"
" เอ๋! ก็บอกว่าพวกเราไม่ใช่มนุษย์ต่างดาวยังไงเล่า"
" .... ฮึ หลักฐานชัดเจนขนาดนี้ ยังจะมาเถียงอีก!"
" ต้องพูดอย่างไงถึงจะเข้าใจนะ ว่าพวกเราไม่ใช่มนุษย์ต่างดาว"
" มนุษย์ต่างดาว!"
" ไม่ใช่มนุษย์ต่างดาว!"
" งั้นก็พิสูจน์สิ ว่าพวกนายไม่ใช่น่ะ"
" ได้เลย!"
สุดท้ายก็จบลงที่แข่งฟุตบอลสู้กัน เพื่อพิสูจน์ว่าพวกเราไม่ใช่มนุษย์ต่างดาว
" แล้วทำไมต้องเป็นฟุตบอลด้วยล่ะ"
" ไม่รู้สิ แต่ก็ดีเหมือนกันนะ อีกทีมก็เป็นผู้ใหญ่อยากรู้เหลือเกินว่าพวกเขาจะสู้ได้ขนาดไหน"
" แต่ฉันพอจะเดาได้ล่ะนะ"
" เอ๊ะ ยังไงหรอ"
" รู้สึกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นจะรู้อยู่แล้ว ว่าเราไม่ใช่มนุษย์ต่างดาว แต่เพียงแค่อยากจะดูฝีมือของพวกเรามากกว่า เพราะถ้าพวกเรายังผ่านพวกเขาไม่ได้ แข่งกับมนุษย์ต่างดาวก็ไม่ต้องพูดถึงเลย"
" อย่างงั้นหรอกหรอ"
" ก็ต้องรอดูล่ะนะ ว่าพวกเขาจะจัดการกันยังไง" โดยเฉพาะชูยะ นายจะจัดการปัญหาของนายยังไงกัน คนพวกนั้นคุยอะไรกับนาย
" ถึงอีกทีมจะเป็นผู้ใหญ่ก็อย่าไปกลัวล่ะ เมื่อยืนอยู่ในสนามก็ถือว่าเป็นนักฟุตบอลเหมือนกัน"
" อ่า จะยิงให้พรุนเลย"
" แต่ฝ่ายนั้นได้เปรียบกว่าเราด้านกำลังกาย ให้ระวังจังหวะนั้นไว้ด้วยล่ะ"
" แถมทางนี้ก็ยังขาดคนไปหนึ่งคนด้วย"
" ไม่เป็นไรน่า ส่วนที่ขาดให้ทุกคนช่วยชดเชยไปก็หมดเรื่อง"
" เป็นทีมที่เล่นแบบไหนนะ"
" เจอแล้วค่ะ SP ฟิกเซอร์ คือทีมบอดี้การ์ดให้กับนายกไซเซ็นผู้เป็นแฟนคลับฟุตบอลตัวยงเลยล่ะค่ะ"
" หมายความว่าใช้ฟุตบอลขัดเกลาร่างกายยังงั้นหรอ"
" แล้วจะต่อสู้กันยังไงล่ะ"
" โค้ชครับ ขอคำแนะนำหน่อยสิครับ"
" ก่อนอื่น ให้เล่นตามแบบของพวกเธอก่อนแล้วกัน"
" เอ๋!!"
" ฉันจะไปนั่งรอข้างสนามนะ"
" อ อื้ม"
เธอที่รู้เหตุการณ์อยู่ก่อนแล้ว จึงขอออกมานั่งที่ข้างสนาม
" มาทันใช่ไหมครับ!"
" คาคุมะคุง มาได้ยังไงเนี่ย"
หมอนี่อยู่ทุกที่เลยหรอเนี่ย!! มาได้ยังไงอะ
" สถานที่ที่มีไรมงอิเลฟเว่นอยู่ ต้องมีคาคุมะ เคตะเสมอครับ!"
" ฮะๆๆ" จ้ะ โผล่มาทุกที่จริงๆ
" พักกันก่อนนะทุกคน"
" ไม่เหมือนขาดไปหนึ่งคนเลยนะ"
" ถ้าเป็นแบบนี้เราจะต้องชนะแน่"
" เอาล่ะ ทุกคน ฉันจะบอกแผนการในครึ่งหลังให้ โซเมโอกะคุง คาเซมารุคุง คาเบยาม่าคุง พวกเธอออกมานั่งพักสะ"
" เอ๋!"
" พื้นที่ที่ว่าง ขอให้สมาชิกคนอื่นๆอุดช่องโหว่ฝากไว้ด้วยนะ"
" ทำไมผมต้องออกมานั่งพักด้วยละครับ"
" แค่นี้สถานการณ์ก็ย่ำแย่อยู่แล้วนะครับ ผมไม่เข้าใจความคิดของโค้ชเลย"
" หรือเป็นเพราะเมื่อกี้ผมล้มหรอครับ"
" เป็นแผนการณ์เพื่อชัยชนะน่ะ"
" แต่แบบนี้เราสู้ไม่ไหวหรอกนะครับ"
" เราจะใช้แผนนี้สู้"
" แต่ว่า"
" ครึ่งหลังจะเริ่มแล้วนะ เร็วๆเข้า"
" ฉันคงต้องไปเตรียมกล่องปฐมพยาบาล"
" เอ๋ เดี๋ยวสิคะรุ่นพี่"
ยังไม่ทันได้ฟังที่ฮารุนะจังเรียก เธอก็รับเดินออกมาเพื่อเอากล่องปฐมพยาบาลซึ่งอยู่ที่รถ เพราะโค้ชที่สังเกตเห็นอาการบาดเจ็บของทั้งสามคน จึงให้พวกเขาออกมาพัก
" รุ่นพี่คะ"
" อ้าว มีอะไรหรอ"
" โค้ชให้มาหาน้ำแข็งน่ะค่ะ"
" ฉันเตรียมไว้ให้หมดแล้วล่ะ ทั้งน้ำแข็งประคบกับกล่องปฐมพยาบาลด้วย"
" ทำไม รุ่นพี่ถึงรู้ได้ล่ะคะ"
" จากการแข่งคราวที่แล้ว สามคนนั้นก็ได้รับบาดเจ็บมากพอตัว พอมาเห็นการเล่นวันนี้ การวิ่งหรือท่าเตะของทั้งสามคนดูไม่ปกติ ก็เลยคิดว่าน่าจะบาดเจ็บ แต่ฝืนลงแข่งน่ะ"
" สุดยอดเลย สังเกตได้ถึงขนาดนี้"
" งั้นหรอ อ่ะนี่ของที่ขอนะ"
" เดี๋ยวฉันจะรีบเอาไปให้รุ่นพี่คิโนะนะคะ"
" บาดเจ็บขนาดนี้ทำไมถึงต้องฝืนลงแข่งอีก"
" คนของเราไม่พอ อย่างน้อยถ้ามีพวกเราลงก็อาจจะช่วยป้องกันได้บ้าง"
" ฝืนมากเกินไป ก็ไม่ดีนะ มันจะทำให้บาดเจ็บยิ่งกว่าเดิม"
ตอนนี้ทั้งสามคนที่ถูกให้ออกมานั่งพักได้รับการปฐมพยาบาลจากพวกเรา ทำให้ตอนนี้ในสนามจำนวนคนของเราน้อยลง
หัตถ์มารสยบฟ้า!!!
" เอนโดคุง ไม่เวลาแล้วนะ!!"
" ได้เลย คิโด!!"
อัคคีสลาตัน!!!
ทางนั้นคงติดกับที่คิโดวางเอาไว้แล้วสินะ ด้วยการให้เอนโดขึ้นมาหลอกว่าจะยิงวิหคเพลิง จึงเน้นไปป้องกัน3คนนั้น แต่จริงๆแล้ว ให้ชูยะยิงแทน
" โกลลล!!!! แล้วก็หมดเวลาการแข่งขัน ด้วยแต้มตัดสินในวินาทีสุดท้าย ไรมงก็เป็นฝ่ายชนะไปด้วยประตู 1 ต่อ 0"
" ไชโย!! ชนะแล้วๆๆๆ"
" เฮ้อ ชนะสะที"
ตอนที่เธอกำลังเอาน้ำแข็งที่นำไปใช้ประคบให้สามคนนั้นมาทิ้ง และเก็บอุปกรณ์ต่างๆ คิโดก็เดินมาบอกเธอ ว่าเราจะต้องเดินทางอีกครั้งเพื่อไปต่อสู้กับโรงเรียนเอเรีย
" ว่ายังไงนะยูโตะ เจ้าพวกมนุษย์ต่างดาวนั่นมาท้าแข่งอีกแล้วหรอ"
" ใช่ เราเลยต้องไปที่สนามแข่งอีกที่เพื่อจะแข่งกับพวกมัน แล้วเธอ ไม่ตกใจเรื่องของโทวโกะหน่อยหรอ" เรื่องที่ว่าก็คือโทโกะเป็นลูกสาวของนายกไซเซ็นที่ถูกจับตัวไปน่ะสิ
" เรื่องนั้นน่ะ รู้อยู่แล้ว เลยไม่ตกใจ"
" เธอรู้ได้ไง"
" ก ก็ดูจากข้อมูลนักเตะไง ก็เลยคิดว่าคงเป็นพ่อลูกกัน"
" หรอ แล้วช่วงนี้เป็นอะไรไป เธอดูเหม่อๆนะ"
" ปกติน่า"
" ปกติของเธอคือซุ่มซ่ามนะ หาเรื่องเจ็บตัวได้ตลอด แต่ช่วงนี้คือเธอเหม่อ ไม่ปกติ"
" อะไรเล่า! ไม่ได้อยากเจ็บตัวสะหน่อย แล้วก็ไม่ได้เหม่อด้วย"
" แน่ใจ"
" แน่ใจสิ" คิโดทำหน้าเหมทอนไม่เชื่อนิดๆ
" เฮ้อ พกผ้าเช็ดหน้ามาหรือป่าว"
" พกมา นี่ไง" เธอชูผ้าเช็ดหน้าให้เขาดู แน่นอนผืนเดิมกับตอนที่เขาพันเข่าให้เธอนั่นล่ะ
" เอามานี่"
" อะไร ทำไมอะ" เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าของเธอไปพร้อมกับจับหน้าของเธอให้หันไปทางเขา
" หน้าเธอเปื้อนดิน ไม่รู้ตัวหรือไง จะเช็ดหน้า"
" เช็ดเบาๆได้ไหมเล่า มันเจ็บนะ!"
" เช็ดเบาๆมันไม่ออกนี่"
" ฉันไปล้างหน้าดีกว่า งั้นอะ"
" ไม่ทันแล้ว เราต้องรีบไป ฉันจะเช็ดให้"
" ก็เช็ดเบาๆสิยะ หน้าฉัน ฮือออ"
" 2 คนนี้ สนิทกันจังนะ"
" เอ๊ะ?"
โทโกะมาตอนไหนกัน ทำไมเธอไม่ได้ยินเสียงล่ะ
" ฉัน ไซเซ็น โทโกะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
" ฉัน โนซากะ ซากุระ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ"
" อื้ม แต่สนิทกันจริงๆนะ ทั้ง2คนน่ะ"
" งั้นหรอ ฮะๆๆ" เธอหันไปหัวเราะแห้งๆให้กับโทโกะ เมื่อกี้เกือบตีกันนี่เรียกสนิทหรอ
" คงงั้น"
.........❤❤❤❤❤........
กลับมาแว้ววววววว จะเปิดเทอมแล้ว ตื่นเต้นนน ยังไม่ได้เตรียมของเลย555555
ขอบคุณทุกคอมเมนต์ ทุกการติดตาม
และขอบคุณคนอ่านทุกคนคับบบ
ความคิดเห็น