คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : เข้าค่ายฝึกหัตถ์มารสยบฟ้า
" ปอกเสร็จแล้วว"
หลังจากที่นั่งปอกมันฝรั่งมานาน ก็เสร็จสักที ฮือออ เมื่อยจัง นี่มันเยอะมากเลยนะเนี่ย
" เดี๋ยวฉันยกเอาไปให้โดม่อนก่อนล่ะกัน"
" อื้ม "
" รุ่นพี่ซากุระ มัดผมแล้วหรอคะ" ตอนนี้เธออยู่กับฮารุนะสองคน เด็กสาวก็เลยถามเรื่องที่เธอมัดผม
" จ้ะ ตอนออกไปเมื่อกี้ไปซื้อยางมัดผมอันใหม่แล้วน่ะ" จริงๆแล้ว คนที่ซื้อคือชูยะอะนะ ฮะๆๆ
" ผูกโบว์แบบนี้รุ่นพี่ก็น่ารักไปอีกแบบนะคะ"
" ขอบคุณนะ" อย่าชมพี่ เดี๋ยวพี่ลอยย
" ไม่มีมันฝรั่งให้ปอกแล้วใช่ไหม" โกเอนจิที่เดินกลับมา ถามว่ามีงานเหลือหรือเปล่า แต่เธอก็บอกเขาไปว่าไม่มีแล้ว
" หมดแล้วล่ะ"
" อืม ไปล้างมือก่อนนะ"
" ไปด้วยย" เธอจึงเดินตามเขาไป
พวกเรากำลังเดินกลับไปรวมกับคนอื่นๆก็เห็นเอนโดที่นั่งแยกตัวมาคนเดียว
" เอนโดดูท่ายังไม่หายเครียดเลยนะ"
" นั่นสินะ"
" ซากุระ"
" หืม?"
" เธอคิดว่าพวกเราจะชนะไหม"
" แน่นอนอยู่แล้ว"
" หรอ"
" อย่าเครียดสิ แทนที่จะมานั่งเครียด เราควรจะฝึกให้เราแข็งแกร่งขึ้น เก่งขึ้นดี แล้วไปรอลุ้นตอนที่แข่งดีกว่า แค่ทำให้เต็มที่ก็พอ"
" อืม"
" แล้วเรื่องของคนที่ชื่อแอฟรอไดทีอะไรนั่นน่ะ จากที่ยูโตะบอก เขาเป็นกัปตันของเซอุส ปกติโรงเรียนนั้นเก็บตัวจะตายไป ทำไมถึงมาหาพวกเราเองถึงที่ด้วย" เธอจึงพูดในสิ่งที่สงสัยอยู่ ว่าทำไมแอฟฟรอไดทีจึงต้องมาที่โรงเรียนของเราด้วย
" อาจจะเพราะไรมงเป็นทีมที่ต้องแข่งด้วยในรอบชิง ไม่ก็เพราะคาเงยาม่าที่บงการอยู่"
" คาเงยาม่าหรอ"
" ไม่รู้สิ ฉันอาจจะคิดไปเองก็ได้"
" นั่นสินะ อย่าไปคิดมากเลยไปดูคนอื่นๆทำงานดีกว่า"
" จะไปป่วนคนอื่นน่ะสิ"
" บ้าหรือไงเล่า"
หลังจากนั้นเธอก็เดินไปหาอากิทันที ไม่ได้อยู่รอโกเอนจิที่เดินตามหลังมา
ในระหว่างที่กำลังรอให้แกงกะหรี่ของพวกเราสุกนั้น เสียงดังสนั่นก็ออกมาจากอาคารเรียน
" ผ ผีออกมาล้าววววว!!!!!!!"
" อะไร ออกมาเร็วจังเลย เหวอออ" ฮันดะที่ได้ยินเสัยงตะโกนจึงหันไปถาม แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไรคาเบยาม่าก็วิ่งตัดหน้าไปหลบที่มุมตึกสะก่อน
" อ๊ะ! เกิดอะไรขึ้น"
" อะไรออกมาแล้ว ผีอะไร"
" ผีอะไรไม่มีจริงหรอกครับ" เมงาเนะที่เห็นแบบนั้นจึงบอกออกไปด้วยท่าทางมั่นใจ แต่ยังไม่ทันไร เสียงยานๆของคาเงโนะที่ดังขึ้นด้านหลังก็ทำให้เขาถึงกับเป็นลมไปเลย
" มีจริงๆนะ มีผู้ใหญ่อยู่ในตึกเรียน"
" แต่โค้ช คุณบาโทระ กับครูสึงาตะก็อยู่ที่นี่นะ" อากิจึงบอกกับคาเงโนะว่าผู้ใหญ่ทุกคนอยู่ที่นี่
" หรือจะเป็นคาเงยาม่า" ฮันดะจึงพูดสิ่งที่สงสัยออกมา
" เอ๋! คาเงยาม่าหรอ"
" อาจจะเป็นลูกน้องของคาเงยาม่า มาทำอะไรสักอย่างให้พวกเราเกิดอุบัติเหตุก่อนการแข่ง หรือทำให้ไปแข่งไม่ได้ก็เป็นฝีมือของคาเงยาม่านี่นะ"
" ห้ะ"
" นั่นสินะครับ"
" ถ้างั้นก็ต้องไปดู จับตัวหมอนั่นให้ได้"
" โอ้อออ!!!"
" จะใช่จริงๆหรอ"
" อะไรหรอ ซากุระ"
" ไม่รู้สิ แต่เรารีบไปดูกันเถอะ"
" คุณนัตสึมิคะ ฝากดูไฟด้วย"
พวกเราทุกคนจึงรีบวิ่งขึ้นไปดูบนอาคารเรียนตามที่คาเบยาม่าและคาเงโนะบอก
เมื่อขึ้นมาในตึกเรียนพวกเราจึงไปรวมกันที่ห้องเรียนที่คาเงยาม่าบอกว่ามีคนเข้ามาในห้องเรียนนี้ ทุกคนจึงไปรวมกันที่นั่น
" ในนี้สินะ"
" อ่า"
เอนโดจึงเป็นคนเปิดประตูเข้าไปเป็นคนแรก
" ออกมาเดี๋ยวนี้นะ ยอมแพ้สะ หนีก็ไปก็เปล่าประโยชน์"
" ไม่มีใครเลยนี่นา" แต่ตอนนี้ในห้องกลับว่างเปล่า
" หรือว่าจะหนีไปแล้ว"
ในตอนนั้นที่ทุกคนกำลังสนใจที่ห้องเรียน ก็มีเงาของใครบางคนที่อยู่ตรงทางเดินกำลังวิ่งลงบันได้ไป
" อยู่นั่นไง ทางนั้น!!"
" ไม่ให้หนีหรอกน่า" เอนโดที่เห็นอย่างนั้นจึงหยิบหมอนของชิชิโดะมาแล้วเตะไปที่เงานั้นทันที จนได้ยินเสียงร้องออกมา
" โอ้ย!!"
" ไนซ์ชู้ต!"
" หมอนฉันน" ชิชิโดะจึงรีบวิ่งไปเอาหมอนของเขาทันที
" แสดงตัวเดี๋ยวนี้ ห๋า! มาสเตอร์!!" ทุกคนจึงวิ่งไปดูตามเสียงร้องแต่กลับพบกับคนที่พวกเรารู้จัก
" แหะๆๆ"
" ว่าแล้วเชียว"
" เกิดอะไรขึ้น" แล้วก็มีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
" คุณบิรูดะ กับคุณคามิมูระ แล้วก็คุณไอดะด้วย"
" อะไรกันครับเนี่ย"
สุดทเานกลุ่มคนที่แอบเข้ามาก็คือ อดีตสมาชิกทีมอินาสึมะอิเลฟเว่น พวกเขาเลยได้มาทานแกงกะหรี่กับเราด้วย
" ว่าแล้วว่าต้องเป็นพวกนาย"
" สึงาตะบอกว่าวันนี้จะมาเข้าค่ายกันนะ"
" พวกเราเลยนำสิ่งนั้นมาเปิดเผื่อจะได้อึ้งทึ่งเสียวกันน่ะ"
" ไอนั่น"
" ใช่แล้วล่ะ ไอนั่นน ฮิๆๆๆ"
เพราะคำพูดของพวกเขาทั้งสามคนทำให้เราสงสัย แต่เมื่อเข้ามาในโรงฝึกอินาบิคาริ ทุกคนก็ตกใจกับสิ่งที่ตั้งอยู่ตรงหน้า
" เอ่อ..."
" อะไรหรอคะ รุ่นพี่"
" เปล่าหรอกค่ะ ไม่มีอะไร" คือเห็นในการ์ตูนว่าเก่าแล้วนะ มาเจอของจริงแบบนี้ เก่าจริงๆด้วย
" นี่มันเครื่องอะไรหรอคะ?"
" นี่คือเครื่องฝึกหัตถ์มารสยบฟ้า ที่พวกเราช่วยกันคิดขึ้นมา"
" เคล็ดลับอยู่ที่สะโพกและเอว พวกเราก็เลยมาลองทำดู"
" คิดถึงเมื่อก่อนเลยล่ะ ไปเข้าค่ายที่บ้านไอดะทุกคืนเลย"
" เอ๋ แล้วทำสำเร็จไหมครับ" ฮันดะที่ได้ยินอย่างนั้นจึงถามขึ้น
" ไม่ได้น่ะ"
" อ้าว"
" แต่ก็เกือบได้ล่ะนะ"
" งั้นก็หมายความว่า ถ้าใช้เครื่องนี้อาจจะทำได้สินะคะ"
" ก็อาจจะ"
" เอนโดคุง"
" อื้ม โค้ชครับ" เอนโดจึงหันมาขออนุญาตจากโค้ชเรื่องใช้เครื่องฝึกนี่
" ไม่รับประกันนะว่าจะทำท่านั้นสำเร็จ"
" ครับ"
" งั้นก็ได้"
ตอนนี้เอนโดก็ได้ยืนอยู่บนเครื่องฝึกหัตถ์มารสยบฟ้า ซึ่งกำลังให้โค้ชบอกวิธีการฝึก
" ขาขวากับขาซ้ายต้องสลับกันเหยียบที่วงกลมแล้วเดินไปให้สุด ถ้าโดนสิ่งกีดขวางต้องมาเริ่มต้นใหม่"
" ครับ"
แต่ด้วยความเก่าของเครื่องทำให้มันฝืดเกินไป จนไม่สามารถหมุนตัววงล้อได้ ทำให้เครื่องไม่ทำงาน แต่ก็แก้ปัญหาโดยที่ใช้น้ำมันหยอดลงไป จนสามารถใช้เครื่องได้ โดยกลุ่มของปีสองก็อาสาช่วยกันหมุนวงล้อด้านนอกในช่วงแรก โดยการหมุนกลไกด้านนอกก็เพื่อให้ตัวเครื่องทำงาน แต่เพราะต้องหมุนเป็นเวลานาน แต่ละคนจึงเริ่มออกอาการเหนื่อยทำให้หมุนได้ช้าลง
" พักกันก่อนไหม"
" งั้นเดี๋ยวพวกเราทำต่อเองนะครับ"
" พวกรุ่นพี่พยายามกันขนาดนี้พวกเราก็จะไม่ยอมอยู่เฉยๆเหมือนกันครับ"
" พวกเราก็จะช่วยด้วยค่ะ"
เหล่าปีหนึ่งและเมเนเจอร์จึงเข้ามาเพื่อที่จะช่วยในการฝึกครั้งนี้ เมื่อเอนโดได้เห็นความตั้งใจของทุกคนที่อยากจะช่วยให้เขาฝึกหัตถ์มารสยบฟ้าให้ได้ เขาก็เลยหันมาพูดกับทุกๆคน
" ทุกคน นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย มีเพื่อนขนาดนี้แท้ๆ พอทำหัตถ์มารสยบฟ้าไม่ได้ ก็เป็นบ้าอยู่คนเดียว ฉันมันบ้าที่สุดในโลกเลย "
เอนโดที่ตอนแรกมัวแต่นั่งกังวลกับการฝึกท่าอย่างเดียว พอตอนนี้เข้าใจแล้วว่าเขายังมีเพื่อนที่คอยช่วยอยู่ ทำให้เขาตั้งใจที่จะฝึกซ้อมมากขึ้น
" เอนโดคุง"
" ช่วยหน่อยนะทุกคน ฉันจะทำให้สำเร็จให้ได้เลย"
" พวกเราทุกคนมาช่วยเอนโดฝึกหัตถ์มารสยบฟ้ากันเถอะ"
" โอ้อออ!!!"
เมื่อฝึกกับเครื่องจนชินแล้ว และสามารถหลบสิ่งกีดขวางได้แล้ว โค้ชฮิบิกิจึงให้มาฝึกกับท่าเตะจริง
" อันนี้คือลองฝึกจริงในการรับลูกเตะนะ"
" ครับ"
โค้ชฮิบิกิ จึงให้เอนโดรับลูกประสานสามคนเขา โกเอนจิ และคิโด
อัสนีทะลวงภพ!!
หัตถ์มารสยบฟ้า!!
เอนโดจึงได้ลองทำท่าหัตถ์มารสยบฟ้า แต่มันก็ไม่สำเร็จ
" ยังทำไม่ได้เลย จะไหวไม่เนี่ย"
แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร ก็ยังไม่สามารถทำหัตถ์มารสยบฟ้าได้
หัตถ์มารสยบฟ้า!!!
" ทำไม่ได้จริงๆสินะ" ทุกคนเมื่อเห็นเอนโดทำไม่ได้จึงเริ่มกลัวและ มีสีหน้าที่เหมือนจะยอมแพ้
" อย่ายอมแพ้สิทุกคน ถ้าเรารับลูกไม่ได้ เราก็ต้องพยายามยิงลูกให้เข้าสิ โดนยิงไป10 เราก็ต้องทำให้ได้11 ทำประตูให้มากกว่าสิ"
" นั้นสินะ โดนยิงไป 100 เราก็ต้องทำให้ได้ 101 เอาหละทุกคน มาพยายามกันต่อเถอะ"
" โอ้ออออ!!!!"
เมื่อทุกคนได้ยินเอนโดพูดแบบนั้นจึงเริ่มมีกำลังใจกลับมา แล้วก็เริ่มที่จะฝึกในส่วนของตัวเองเพื่อที่จะพัฒนาความสามารถของตนให้เก่งขึ้น เพื่อเอาชนะเซอุส
..........❤❤❤❤❤..........
หายไปนานมว้ากกกกกกก 55555 โดนตัดเน็ตค่ะ ลืมจ่าย55555 เลยไม่ค่อยได้มาแต่ง พอเปิดเทอมคงแทบจะไม่ว่างเลยเพราะเรียนพยาบาล แถมยัง3เทอมอีก ปิดประมาณ2อาทิตย์ พี่เราบอกเตรียมตัวไม่ได้นอนได้เลย55555
ใครที่จะเปิดเทอมแล้วก็สู้ๆนะคะ เราจะต้องผ่านชีวิตมหาลัยไปให้ด้ายยย
ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ ทุกการติดตาม และขอบคุณคนอ่านทุกคนค่ะ
ความคิดเห็น