ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Inazuma eleven ฉันโผล่ในโลกการ์ตูน

    ลำดับตอนที่ #20 : วิหคเพลิง!! ( แก้ไข )

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1K
      53
      6 มิ.ย. 65

      

      สลาตันผันแปร!!!

     

      " เอนโดคุง!!"

      " เจ้าพวกนั้น หนอยแหนะ!!"

      " กัปตันจะไหวหรือป่าวนะ"

      " นั่นสิ ตอนที่รับลูกเตะคราวนั้นก็รับไม่ได้ด้วย"

      " พวกเขาต้องชนะอยู่แล้ว" ทีมพระเอกอะนะ


         สลาตันผันแปร!!!


      " เอนโด!"

      " รับได้แล้ว!!"

      " เฮ้ออ รับได้แล้วสินะ"

        

        สวัสดีค่ะทุกคน ตอนนี้เราอยู่ในการแข่งขันรอบรองชนะเลิศ ระหว่างไรมงกับคิโดกาว่าเซชู ในครึ่งแรกไรมงถูกคิโดกาว่าเซชูนำไป1ประตู ด้วยท่าไม้ตายสลาตันผันแปร แต่พอจะยิงรอบ2 เอนโดก็รับได้


        ไตรอาชาสวรรค์!!!

      

     " โกลลล ไรมงตีเสมอแล้วครับ! ด้วยท่าไม้ตายใหม่ และเอนโดมาช่วยบุกด้วยครับ"

      " เฮ้อ เสมอแล้วสินะคะ" "

      " สำเร็จแล้ว!!" 

      " เฮ้อ เล่นเอาใจหายหมดเลย"

     


      " ทุกๆคน สู้ๆเข้านะ ถ้าสามพี่น้องมุคาตะนั่นเริ่มเล่นรวนล่ะก็ เราทำประตูขึ้นนำได้แน่"

      " แต่ว่าครึ่งหลังคิดว่าเจ้าพวกนั้นคงจะแก้ไขได้"

      " อีกอย่างเจ้าพวกนั้นก็ยังไม่เอาท่านั้นออกมาด้วย"

      " สามเหลี่ยมสามประสานสินะ"

      " ใช่ คิดว่าเจ้าพวกนั้นคงไม่จบแค่นี้แน่"

      " ไม่เป็นไรหรอกน่ะ ถึงจะเป็นลูกเตะแบบไหน ฉันก็จะหยุดเอาไว้ให้ได้"



        สามเหลี่ยมสามประสาน!!!

     

      " ลูกยิงของสามพี่น้องมุคาตะ สามเหลี่ยมสามประสาน ทำประตูให้คิโดกาว่าเซชูขึ้นนำแล้วครับ"

     

      " ออกมาแล้วสินะ สามเหลี่ยมสามประสาน"

      " หัตถ์เถวะถูกทำลายงั้นหรอ"

      " โค้ชคะ ทำยังไงดีคะ"

      " ตอนนี้น่ะ เราต้องเชื่อใจพวกเอนโดคุงเท่านั้นล่ะ"

      " นั่นสินะ" สู้ๆนะทุกคน


      " อะไรกันครับ คิโดกาว่าเซชูจะบุกอีกครั้งอย่างนั้นหรอครับ"

      " เอนโด!"

      " อ้าว โกเอนจิครับ กองหน้าของไรมงกลับมาตั้งรับครับ และตอนนี้ก็ขึ้นบุกไปที่หน้าโกลของคิโดกาว่าเซชูแล้วครับ"


    ตอนนี้โกเอนจิที่เข้ามารับบอลของสามพี่น้องมุคาตะ ได้ขึ้นไปที่ด้านหน้าประตูของคิโดกาว่าเซชู โดยใช้ท่ายิงประสานกับโซเมโอกะ 


        มังกรสลาตัน!!

      

         ลมมหาอึด!!!


    แต่ก็ถูกผู้รักษาประตูของอีกฝ่ายกันไว้ได้ จนทำให้บอลถูกปัดขึ้นไปด้านบน ตอนนั้นเธอคิดว่าคงจะไม่เข้าแล้ว แต่โกเอนจิกลับขึ้นไปเตะบอลเข้าประตูอย่างสวยงานด้วยท่าไม้ตายของเขา


        อัคคีสลาตัน!!!!


      " โกลลล โกเอนจิเตะบอลที่ถูกปัดออกไปได้อย่างสวยงาม เข้าประตูด้วยท่าอัคคีสลาตันครับ!!"


    สุดยอดเลย เขาสามารถเตะบอลที่ถูกปัดได้ โกเอนจินี่เก่งสุดยอดไปเลยแฮะ

      " คุณโอโตนาชิ เวลาล่ะ"

      " เอ๊ะ ว้ายๆๆ ไม่มีเวลาแล้วล่ะค่ะ"

      " ..." ถึงจะรู้ผลอยู่แล้ว แต่มันก็ลุ้นนะเนี่ยยยย


      " เอาลาะครับ เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว จะมีการต่อเวลาหรือไม่ หรือจะมีทีมไหนทำแต้มได้ก่อนกันแน่"


         สามเหลี่ยมสามประสาน!!!

      

         หัตถ์เทวะ!!!

     

      " แย่แล้ว"

      " เอนโดคุง!!"

      " อ๊ะ คาเบยาม่าคุงกับคุริมัตสึคุงนี่"

    ตอนนั้นเองทางสามพี่น้องมุคาตะก็ใช้ท่าสามเหลี่ยนสามประสานในการทำประตู และเอนโดก็เหมือนจะรับไม่ไหว  แต่ว่าคาเบยาม่าและคุริมัตสึมาช่วยดันไว้ จนกระทั่ง

      " หยุดเอาไว้ได้แล้วครับ!!! ใช้ท่าตั้งรับของสามคนหยุดสามเหลี่ยมสามประสานเอาไว้ได้ ไรมงขึ้นบุกแล้วครับ"

    และเมื่อสามารถหยุดบอลได้ เขาจึงส่งบอลต่อเพื่อไปทำประตู

      " กัปตันออกมาแบบนั้น จะยิงไตรอาชาสวรรค์หรอคะ"

      " แต่ถ้าโดนตัดบอลอีกล่ะ"

      " อ๊ะ. นั่นมัน"

      " ไม่เหมือนไตรอาชาสวรรค์เลย"

      " เหมือนนกฟินิกซ์เลย"

      " นั่นสินะคะ"


    โดยท่านั้นไม่เหมือนไตรอาชาสวรรค์ เพราะใช้คนสามคนที่เป็นคนส่งบอลขึ้นไปบนฟ้า แต่คนที่เตะ แน่นอนก็ต้องเอซสไตรเกอร์ของไรมงอยู่แล้ว


      " โกลลล!! และไรมงก็ขึ้นนำได้แล้วครับ และก็หมดเวลาการแข่งขัน ไรมงที่ลุยอย่างดุเดือด และเข้ารอบชิงชนะเลิศที่ห่างหายไป40ปีได้แล้วครับ!!!"


      " ชนะแล้ว!!!"

      " ไชโยๆๆๆ"

    ลุ้นจนเหนื่อยเลยแฮะเรา เฮ้ออ


    หลังจากลุ้นกับการแข่งจนเหนื่อย ก็มาถึงงานที่เมเนเจอร์จะต้องทำนั่นก็คือการเก็บของต่างๆ เพื่อเตรียมกลับโรงเรียน

      " เดี๋ยวงานต่อไปต้องเอาผ้าขนหนูพวกนี้ไปซักสินะ" ผ้าขนหนูที่ถูกนำไปให้พวกเขาที่ลงแข่งในวันนี้ จะต้องถูกนำไปซักและต่างให้เรียบร้อย

      " ซากุระ"

      " อ้าว ยูโตะ มีอะไรหรอ หรือจะเข้ามาเอากระเป๋า"

      " เปล่า ตามสัญญานะ"

      " รู้แล้วคับบ สั่งมาสิ"

      " อืมมม ฉันอยากกินข้าวกล่อง"

      " จะให้ฉันไปซื้อหรอ ตอนนี้ยุ่งอยู่อ่า รอก่อนได้ไหม"

      " ไม่ใช่ ฉันหมายถึงข้าวกล่องแบบที่เธอทำให้โกเอนจิน่ะ"

      " อ๋อออ ก็ได้ๆ แค่นั้นใช่ไหม"

      " ที่เหลือติดไว้ก่อนล่ะกันนะ"

      " สั่งมาทีเดียวไม่ได้หรือไงเล่าา แล้วอีกอย่างจะให้ทำตามคำสั่งไปนานแค่ไหนอ่า กำหนดเวลามาหน่อยสิ ไม่ก็กำหนดว่ากี่ครั้งก็ได้"

      " แล้วทำไมตอนแรกไม่กำหนดเองล่ะ"

      " ก็ ฉันลืมอะ แหะๆๆๆ"

      " เฮ้อ งั้นแค่1อาทิตย์ โอเครไหม"

      " 5 วันได้ปะ"

      " 1 อาทิตย์"

      " ก็ด้ายยยย"

      " ดี อย่าลืมล่ะ"

      " ค่ะๆ" 



    หลังตากที่กลับมาจากสนาม พวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านแน่นอนเธอก็ต้องกลัยกับโกเอนจิอยู่แล้ว แต่ต้องชมเขาหน่อยนะวันนี้ เล่นทำประตูสะเยอะเลย

      " วันนี้เท่มากเลยนะ คุณเอซสไตรเกอร์คนเก่ง"

      " เหรอ"

      " 3 คนนั้นคงเข้าใจนายแล้วใช่ไหม" เห็นตอนแข่งเสร็จเข้าไปคุยกับสามพี่น้องมุคาตะ

      " อืม"

      " ดีจัง ทีนี้ก็ไม่ต้องหัวเสียเถียงกับพวกนั้นแล้ว หมดปัญหาไป"

      " นี่"

      " ห้ะ??"

      " คิโดขออะไรเธอหรอ"

      " อ๋อ ให้ทำข้าวกล่องให้ แต่แค่อาทิตย์เดียวเท่านั้นล่ะ ยังไงฉันก็ทำของฉันและของชูยะอยู่แล้ว ก็เลยสบายๆ"

      " งั้นหรอ"

      " แล้วชูยะล่ะ"

      " ห้ะ?"

      " จะขอไรอะ"

      " ไม่รู้สิ ติดไว้ก่อนแล้วกัน" อะไรกัน ผู้ชายเรื่องนี้นี่ชอบคำว่าติดไว้ก่อนกันหรอ หรือยังไง ทำไมไม่สั่งมันให้จบๆไปเลยเล่า เดี๋ยวฉันไปแบ่งทำทีละวันเอง

      " ก็ได้ อย่าลืมบอกล่ะ"

      " อืม"

      " แต่รู้สึกว่าวันนี้จะหนักพอสมควรเลยนะ"

      " นั่นสิ"

      " หัตถ์เทวะถูกทำลาย ด้วยท่าสามเหลี่ยมสามประสานนั่น"

      " ด้วยความที่ท่านั้นเป็นท่าประสาน 3 คนจึงทำให้ความรุนแรงเพิ่มมากขึ้น เอนโดจะรับไม่ได้ก็ไม่แปลก"

      " แต่คราวหน้ารอบชิงชนะเลิศ เราต้องเจอกับเซอุส  จากที่ฉันลองค้นหาข้อมูลรู้สึกจะเป็นทีมน้องใหม่ทำให้ไม่มีข้อมูลอยู่ในระบบ มีแค่ชื่อผู้เล่นเอง"

      " พึ่งจะลงแข่งสินะ"

      " ใช่ แต่ถ้าดูจากการที่เอาชนะเทย์โคขุได้ แถมยังชนะต่อมาเรื่อยๆ ก็น่าจะเป็นทีมที่เก่งอยู่นะ แต่แปลกที่กลับไม่มีข้อมูลในระบบ"

      " จริงสิ ถ้าเก่งขนาดนั้นทำไมถึงไม่เคยได้ยินชื่อในการแข่งรอบก่อนๆเลยล่ะ"

      " แล้วอีกอย่าง ฉันไปลองดูการแข่งมาด้วยนะ ที่เซอุสแข่งน่ะ แต่ก็ไม่เข้าใจอะไรมาก รู้แค่ว่าท่าเตะพวกนั้นรุนแรงมากๆ ถ้าเราแข่งด้วยต้องมีคนได้รับบาดเจ็บแน่"

      " ท่าเป็นอย่างนั้นจริง ก็แย่แน่ๆ"

      " แต่อย่าเครียดไปเลย พวกเราชนะแน่นอน!"

       เพราะฉันดูมาแล้ว พวกนายชนะแน่นอน เพราะพวกนายคือพระเอกของเรื่องนี้ยังไงล่ะ

      " มั่นใจจังนะ"

      " แน่นอน แต่ตอนนี้กลับบ้านเหอะ หิวแล้ว ใช้พลังเชียร์มากไปหน่อย หมดแรงเลย"

      " อ่า กลับสิ"




    ..........❤❤❤❤❤..........

    มาอัพแว้ววว ไม่ได้อัพมาน่าจะ3วัน55555 วันก่อนก็เป็นไข้นอนทั้งวัน เมื่อวานก็ไปสัมภาษณ์มาทั้งๆที่ยังมีเจ็บคอนิดหน่อย เลยไม่ได้อัพ55555 แต่มาอัพแล้วคับ 

     ขอบคุณทุกคอมเมนต์ ทุกการติดตาม และขอบคุณคนอ่านทุกคนคับบ ❤❤


      

      

      

     



     

      

       


         

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×