คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่เราจะได้พบกัน
เช้าวันที่แสนจะธรรมดาวันหนึ่ง ผู้คนเดินไปมาเหมือนอย่างทุกวัน บางคนต้องตื่นเช้ากว่านั้นเพื่อที่จะไปให้ทันเวลาตอกบัตรเข้างานหรือไปให้ทันที่จอดรถเพราะก้อรู้ๆกันอยู่ว่าในกทม.เนี้ยรถติดมากกกตอนช่วงเช้านะอย่าพูดถึงแต่ก้อยังดีที่ช่วงนี้โรงเรียนต่างๆได้ปิดเทอมช่วงsummerกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วจึงไม่ค่อยจะมีรถติดมากเท่าไหร่ แต่ทว่ามันก็ยังมากอยู่ดี- -"
เพนเด็กหญิงอายุประมาณ17คนหนึ่งตื่นเช้ามาโดยเสียงเรียกปลุกของผู้เป็นแม่อย่างนี้ทุกวี่ทุกวันโดยหวังที่จะให้ลูกสาวตื่นมาช่วยงานช่วยการบ้างซึ่งเวลานั้นเป็นเวลา7.30น. ทั้งๆที่ตัวเทอไม่อยากจะลุกเลยเพราะว่ามันเป็นวันปิดเทอมบวกกับเป็นวันที่เทอไม่ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียนอีกแล้วเพราะว่าเทอได้เรียนจบปวช.จากโรงเรียนพาณิชยการเอกชนชื่อดังย่านสาทรไปแล้ว " ฉันละเบื่อจิงๆเลย ลุกกันมาช่วยงานกันบ้างสิเนี้ย!!ตอนช่วงนี้คนก้อเยอะหนิก็รู้ๆกันอยู่!! " แม่ของเพนบ่นปนอาการโมโหเล็กน้อยตอนเดินเข้ามาปลุกที่ห้องของลูกสาว แต่เธอก็ไม่มีวี่แววว่าจะลุกจากเตียงเลยแม้แต่น้อย จนแม่ของเธอได้เข้ามาปลุกอีกครั้งด้วยอาการโมโหจัด เธอจึงยอมลุกไปช่วยงานด้วยท่าทีแอบประชดเล็กน้อยที่มารบกวนการนอนของเธอ ที่เธอต้องลุกขึ้นมาช่วยตั้งแต่เช้าก็เพราะว่าที่บ้านของเธอเป็นร้านขายข้าวเปิดมาหลายปีและติดอยู่กับบริษัทหลายแห่งจึงทำให้พนักงานบริษัทแถวๆนั้นแห่กันมาที่ร้านของเธอตั้งแต่เช้าทุกๆวัน หลัง8โมงเช้าเธอก็ได้เวลาพักผ่อนอีกแต่เวลานี้เธอก็มาหลับต่อไม่ลงเสียแล้วเพราะว่าเธอตาสว่างแล้ว ช่วงนั้นเธอมีเวลาส่วนตัวเยอะแต่เธอก็ไม่ได้ทำอะไรมากมายนักหรอก นอกจากอ่านหนังสือ ดูทีวี เล่นอินเตอร์เนต อ่านการ์ตูน คือทำอะไรไร้สาระไปวันๆ
เวลา11.00ใกล็เที่ยงขึ้นมาทุกทีเธอรู้ดีว่าตอนเที่ยงที่ร้านขายอาหารของเธอคนต้องเยอะทุกวันอยู่แล้ว เทอจึงเตรียมตัวเพื่อที่จะออกไปช่วยงานอีกครั้ง แต่ก่อนที่เธอจะออกไปเทอก็หันไปเจอหนังสือรุ่นเล่มเก่าของปีที่แล้วอยู่ " เล่มนี้ฉันไม่ได้ไปถ่ายรูปลงหนังสือหนิหว่า " เธอบ่นพืมพำ ด้วยอาการคิดถึงเพื่อนๆ คิดถึงรุ่นพี่ รุ่นน้อง ที่โรงเรียน คิดถึงมิส และ มาเซอร์ที่โรงเรียนเลยเปิดดูซะก่อนเพื่อนึกถึงความหลังนิดๆหน่อยๆ " หึหึ!!ดีนะที่วันนั้นเราไม่สบาย ลยหยุดเรียนไม่ได้ถ่ายรูปลงหนังสือ ไม่งั้นหน้าคงจะบานแน่ๆเลย555 " เทอแอบดีใจที่ไม่ได้ถ่ายรูปลงในหนังสือรุ่นเล่มนั้นเพราะทุกๆคนที่ถ่ายจะต้องติดกิ้บที่ผมให้เรียบร้อยตามกฎระเบียบของโรงเรียน
เธอเปิดไปเรื่อยๆจนมาถึงหน้าของชั้นปีที่ 2/5 ซึ่งเป็นห้องเรียนของเทอ เทอนั่งมองรูปเพื่อนๆแต่ละคนเรียงไปเรื่อยๆแล้วก็นึกถึงท่าทางบุคลิกของแต่ละคน " เพน!! เพน!! ไปซื้อของให้แม่หน่อยเร็ว " เม่ของเพนตะโกนเรียก " จ้า!!เดี๋ยวไปแป้ปนึง " เทอรีบวิ่งออกไปจากห้องแล้วเปิดหน้า 2/5 ทิ้งไว้บนโตะริมหน้าต่างกระทบกับเสียงแดดที่ส่องแดดแรงจ้ามาจากนนอกหน้าต่าง........
แสงแดดอันร้อนแรงในเวลาใกล้เที่ยงกระทบกับหนังสือรุ่นของเทอจนเกือบไหม้
" โอ้ย!! ร้อนวะ นี่กุอยู่ไหนวะเนี้ย "
โอ้พระเจ้าจอร์ท!! นั่นมันเสียงของใคร!!......
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น