คนเราเกิดมาต้องมีหน้าที่เป็นของตัวเอง และหน้าที่ของผม คือ ดูแลคุณหนูเอาแต่ใจ..
ผมเป็นคนหนึ่งที่มีชีวิตไม่เป็นอิสระ แต่ผมมีความสุขนะ ก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน...
"เดี๋ยว" น้ำเสียงเรียบนิ่งที่แฝงไปด้วยความเย็นยะเยือก ผมรีบหันไปตามเสียงนั้นทันที
"......"
"คืนนี้มานอนเป็นเพื่อนด้วย"
"ครับ คุณหนู.."
เพราะความผูกพัน มันทำให้เราจากกันไม่ได้
เวหา.
ไม่จำเป็นหรอก ยังไงก็ต้องอยู่ที่นี่ด้วยกันไปตลอดชีวิตอยู่แล้ว.
วันว่าน.
ใครจะไปรู้ว่าชีวิตผมจะเปลี่ยนไปขนาดนี้.
"วันว่าน" เป็นการรีไรท์นิยายใหม่ จากเดิมชื่อเรื่องคุณหนูของสายหมอกนะคะ หวังว่าทุกคนจะชอบเวอร์ชั่นนี้เหมือนกับเวอร์ชั่นที่ผ่านมา
bidoffer
Twitter : @bidofferr
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น