คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความหวัง 2
“ ที่คุณโทรฯหาผม บอกว่ามีเรื่องด่วน ไอเรื่องด่วนของคุณ นั่นมันคืออะไรล่ะครับ คุณเบตา ”
เจ้าของเรือนผมสีบอนเงินกล่าวขึ้นกลางห้องประชุมเล็ก ภายหลังจากที่เค้าได้รับโทรพอยส์(1)จากบุรุษนาม เบตา ให้เค้ามาที่นี่ด่วน !! ด้วยหวังว่าเค้าจะมีคำตอบที่เหมาะสมพอ
“ ใจเย็นสิครับ.............บบบ คุณแกมมา ที่ผมเรียกคุนกับคุณเอลฟา มาเพราะผมมีเรื่องจะขอร้อง พวกคุณน่ะคับ (>๐<) ”
บุรุษเจ้าของเรืองผมสีฟ้าอ่อนเอ่ย พร้อมใช้มือของตนทาบลงไปบนหน้าจอของ คอมเพอร์(2) เผยให้เห็น ดวงดาวที่เป็นบ้านเกิดของทุกสรรพสิ่งในอดีตที่ยังคงมีพื้นที่สีขียวขจีปกคุมพื้นที่บริเวณกว้าง บนหน้าจอขนาดยักษ์ภายในห้องประชุม เมื่อภาพดำเนินต่อไปภาพดาวเคราะห์สีเขียวขจีที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา พลันกลัยกลายดาวเคราะห์สีน้ำตาลอันปกคุมไปด้วยฝุ่นละอองและไร้ซึ่งชีวิตเฉกเช่นปัจจุบันกาล
“ คุณให้พวกเราดูภาพพวกนี้ทำไมกันล่ะครับ? คุณเบตา ”
ชายหนุ่มเจ้าของคำถามคนเดิม เอ่ยออกมาพร้อมส่งแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย ไปยังบุรานัยน์ตาสีคราม
“ มันเกี่วยข้องกับเรื่องที่ผมจะขอร้องให้พวกคุณช่วยไงล่ะครับ ”
บุรุษผู้ถูกชักถามกล่าวตอบพร้อมขยับเก้าอี้ให้เข้าที่
“ เบตา!! คุณอย่าบอกนะครับว่า เรื่องที่ว่ามันคือ ….. ”
บุรุษอีกผู้ในห้องเอ่ยขึ้น หลังจากพอตีความได้ว่าเรื่องที่คนเจ้าคนเรียกประชุมต้องการสื่อถึง มันคืออะไร แต่ก็ถูกเจ้าคนที่มีผมสีฟ้าเอ่ยขัดก่อนที่จะพูดจบ
“ ใช่ครับ!!! เรื่องนั้นล่ะ( >๐< ) ”
“ O๐O !! ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นเอลฟาถึงกับตาโต เพราะไม่คิดว่าไอเรื่องที่ตนพูดเล่นๆจะกลายเป็นเรื่องจริงจังให้ไอคนตรงหน้ามันเอามาเปิดประเด็นประชุมได้
“ พวกคุณช่วยอธิบายให้ผมเข้าใจด้วยครับว่ามันเรื่องอะไรกัน(-_- ^) ”
ชายหนุ่มผู้ไม่รู้เรื่องอะไร เอ่ยขึ้นขัดก่อนที่ไอคนรู้เรื่องสองคนมันจาพากันไปไกลกว่านี้ โดยปล่อยให้ตนนั่งจับงูสองตัวมาชนกันคนเดียว
“ ผมจะทำการชุบชีวิตให้ดาวดวงนี้ครับ (>๐<) ”
“ O๐O ”
“ -_-^ ”
เบตากล่าวตอบด้วยแววตาที่มุ่งหมั่น เรียกความสับสนให้แก่แกมมาผู้ตั้งคำถามเป็นอย่างมาก อะไรอีกวะ??จะคืนชีวิตให้ดาวที่ตายไปแล้วเหรอ ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก
“ ผมไม่มีเวลามาเล่นกับคุณนะครับ คุณเบตา ( +_+* ) ”
แกมมาเอ่ยพร้อมลุกขึ้นยืนเตียมจะออกจาห้องไป
“ ผมไม่ได้ล้อเล่นนะครับ ผมจะชุบชีวิตให้ดาวดวงนี้ !!! ”
เบลตาเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เรียกให้ผู้ที่กำลังจะออกจากห้องไปต้องหยุดยืนกับที่
“ ผมว่าคุณควรฟังเค้าหน่อยเถอะครับ ถ้าไร้สาระก็ไม่ต้องทำตาม ไหนๆก็ว่างอยู่ไม่ใช่เหรอไงครับ ผมคิดว่ามันไม่เห็นเสียหายอะไรเลยนี่ครับ ”
เอลฟาเอ่ยขึ้นพร้อมกับยกแก้วกาแฟตรงหน้าขึ้นดื่มอย่างใจเย็น ฝ่ายแกมมาเมื่อเห็นท่าทีของผู้ร่วมชะตากรรมดังนั้นก็นั่งลงพร้อมขยับแว่นตาของคุณให้เข้าที่
“ จากการศึกษาของผมพบว่า นับจากดาวดวงนี้เกิด สิ่งแรกที่ดาวดวงนี้สร้างคือพืชสีเขียวที่เติบโตขึ้นและพัฒนามาพร้อมกับดาวดวงนี้ บัดนี้ ดาวดวงนี้ถึงคราวใกล้ดับ พีชสีเขียวที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกก็มีอยู่แค่ในพิพิธภัณฑ์เท่านั้น
ผมจึงคิดว่า ถ้าเราฟื้นฟูพืชสีเขียว ให้กลับมาคงเดิม ดาวดวงนี้ก็คงมีชิวิตขึ้นมาอีกครั้ง ”
เบตาเอ่ยขึ้นพร้อมกับภาพบนจอมอนิเตอร์ที่เปลี่ยนไปมานับแต่ยุคสร้างโลกจนถึงยุคโลกดับ แล้วโลกก็กลับคืนมามีชีวิตอีกครั้งด้วยเหล่าพืชพรรณนานาชนิด
“ แล้วคุณจะเอาพืชที่ไหนมาเปิดล่ะครับ ?? ในเมื่อพืชของจริงล้วนถูกเก็บอยู่ในพิพิธภัณฑ์หมดแล้ว ”
แกมมาเอ่ยพร้อมใช้แววตาสีควันจ้องสบนัยน์ตาสีคราม
“ ก็พืชในพิพิธภัณฑ์นั่นล่ะครับ เราจะทำการตัดต่อพันธุกรรมของพืชเหล่านั้นใหม่ ให้เป็นสายพันธุ์ที่เหมาะสม แล้วจากนั้นเราจะทำการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ เพื่อเร่งการเจริญเติบโตและขยายพันธ์ให้เร็วขึ้น ”
เบตาเอ่ยตอบพร้อมเลื่อนเก้าอี้ของตนไปมาอย่างไม่แยแสสายตาสีควันที่จ้องมองมา
“ ถ้าทำแบบที่คุณกล่าวมา มันก็ไม่ต่างไปจากพืชเทียม ที่เราสร้างขึ้นมาสิครับ ”
แกมมายังคงตั้งคำถามเพื่อไล่ต้อนอย่าไม่ลดละ
“ ต่างครับ เพราะพืชที่ผมสร้างมันจะเป็นพืช GMO ไม่ใช่พืชเทีบมที่ตัดต่อจนไม่เหลือความเป็นพืช นอกจากแค่ภายนอกที่บอกเราว่านั่นคือพืชอย่างเช่นปัจจุบัน ”
เบตาเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันขึ้น หลังจากเจอคำถามไล่ต้อนของแกมมา ผู้ซึ่งพยายามทำให้ตนล่ะความตั้งใจอันแน่วแน่กับโครงการนี้
“ แต่คุณก็ชอบไปมองมัน ราวกับมันเป็นของจริง (>๐<) ”
แอลฟาเอ่ยขึ้นมาลอยๆด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม พร้อมหมุนช้อนกาแฟเล่นโดยไม่สนใจบรรยากาศตึงเครียดภายในห้องแม้แต่น้อยนิด เรียกให้ผู้ก่อสงครามน้ำลายทั้งสอง หันมาสนใจด้วยความไม่พอใจ
“ คุณอยากทำอะไรก็ตามใจ ผมไม่ห้ามถ้ามันจะก่อนให้เกิดผลดีต่อมวลมนุษยชาติ แต่ผมไม่เอาด้วย!! ”
แกมมากล่าวด้วยน้ำเสียงกึ่งประชดพร้อมยกมือขึ้นเพื่อดูเวลา
“ แล้วคุณจะรอดู มวลมนุษยชาติดับสูญงั้นเหรอครับ ”
เบตาเอ่ยลอยๆด้วยหวังว่าสติของแกมมาจะกลับคืนมา
“ มวลมนุษย์ชาติจะไม่ดับสูญ เพราะเราจะไปสร้าง WORLD ใหม่ที่ดาว MOTHER ที่นั่นจะเต็มไปด้วยการเริ่มต้น ”
แกมมากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง
“ ที่เต็มไปด้วยนายทุนหน้าเลือด !!! ”
เบตาเอ่ยขัด ก่อนที่แกมมาจะลอยไปไกลกับความคิดของเค้า พร้อมเอ่ยต่อไป
“ และเมื่อเวลาผ่านไป WORLD ใหม่ ก็จะดับสูญ ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย กลับมาเป็นเหมือนเดิม ดาว MOTHER ก็จะกลายเป็นดาวที่ดับสูญ เหมือนดาวดวงนี้ ”
พจมานนี้ของเบตา ส่งผลให้แกมมาผู้ไม่ค่อยชอบใจกับความคิดของเบตานัก ต้องหยุดคิดทบทวนและทำการตัดสินใจใหม่อีกครั้ง
“ ….. ” ( แกมมา )
“ ….. ” ( เบตา )
“ ผมตกลงทำตามโครงการของคุณครับ คุณเบตา ( >๐< )”
ชายหนุ่มผู้นั่งเงียบมานาน เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ ภายในห้องประชุม พร้อมด้วยดวงตาสีแดงที่เป็นประกาย และไม่ลืมที่จะทิ้งรอยยิ้มที่มุมปาก ไว้ก่อนจะก้าวเท้าออกจากห้องประชุมไป
ส่วนสองหนุ่มที่เหลืออีกสองคนได้แต่นั่งเงียบ เล่นเกมจ้องตากัน ด้วยลุ่นว่าอีกฝ่ายจะเอายังไงต่อไป
“ ….. ” ( เบตา )
“ ….. ” ( แกมมา )
“ ผมอยากให้คุณคิดดูดีๆนะครับ ผมขอตัวก่อน ”
บุรุษเจ้าของโครงการเอ่ยขึ้น พร้อมลุกจากเก้าอี้เดินไปเปิดประตู เพื่อจะออกจากห้อง
ทันใดนั้นเอง ชายหนุ่มที่เหลืออีกคนในห้องก็เอ่ยออกมาลอยๆว่า
“ ตกลง ผมจะร่วมมือกับคุณ ”
“ >๐< ”
ปัง!!! แล้วในห้องก็เหลือแต่ความว่างป่าว
_________________________________________________________________________________________
(1)โทรพอยส์ คือ เครื่องมือสื่อสารชนิดหนึ่งมีลักษนะคล้ายโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในรูปนาฬิกาข้อมือ เพียงแต่จะต่างจากโทรศัพท์ก็ตรงที่ จะมีภาพสามมิติของคู่สนทนาปรากฎให้เห็น
(2) คอมเพอร์ คือ อุปกรอิเล็กโทนิคลักษณะคล้ายคอมพิวเตอร์ เพียงแต่ใช้งานด้วยการใช้ฝ่ามือทาบลงไปบนหน้าจอแล้วความคิดทุกอย่างที่ต้องการสื่อจะปรากฎออกมายังหน้าจอมอนิเตอร์ทันที
ความคิดเห็น