ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Masked rider Eevil

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 ปีกสีฟ้าที่ไร้เดียงสา

    • อัปเดตล่าสุด 2 ต.ค. 65


    ..

    ........เจ็บๆ เจ็บหัว ชะมัด...เฮ้ยๆๆๆ เราอยู่บนต้นไม้ได้ไงเนี่ย!!!!????


    ???: ตื่นแล้วหรอ!!!!


    คาเงโร่: เธอคือ?



    : ปาปี้!!! ฮาร์ปี้ปาปี้!!! ไงล่ะ!!!


    คาเงโร่: อะไรกันเนี่ย...



    [ตอนที่ 3 ปีกสีฟ้าที่ไร้เดียงสา]


         ???: คิดดีแล้วหรอ ที่ให้ไวช์แสตมป์คะมาคิริให้กับ ไอ้เจ้านั้นไปโอเมก้า!!!


         โอเมก้า: ไม่หรอ คุณเยเกอร์ ไอ้เจ้านั้นก็แค่ตัวล่อ 


         เยเกอร์: แกเนี่ย ชอบใช่ประโยชน์จากมนุษย์จริง!!!ฝากนี้ก็มีหมากหมากที่ไม่ให้อีวิลหรือองค์กรฟินิกซ์รู้แผนของเรา


         โอเมก้า: เด็กผู้หญิงเผ่าฮาร์ปี้ที่คุณเยเกอร์ช่วยหรอ....


        เยเกอร์: ใช่!....ตอนนี้เรายังรวบรวมหมากไม่พอ แต่หมากพร้อมเมื่อไหร่ ไอ้อีวิลมันจบแน่!!!


    /////////////////////////


         คาเงโร่: ผมขอโทษนะครับ ที่เมื่อวานที่ทำให้พี่รัดเนร่าเกือบตกอันตราย.....


      


          คาเงโร่: ตั้งแต่ผมเสียพี่ชายไป ผมเอาแต่โทษ



          รัดเนร่า: เพราะเธอ ทำให้พี่เธอตัวเองในตอนเด็ก เพราะพี่เป็นเผ่าอารัดเน่...ทำให้พี่ถูกเกลียด ถูกรังแก.. มองว่าพี่ว่าเป็นตัวประหลาดไม่มีใครยอมรับ ความแตกต่างของพี่เลย.....


          คาเงโร่: เพราะแตกต่าง มันก็แค่เสน่ห์แต่ล่ะคน

    ถ้าโลกนี้ไม่มีความแตกต่างมันจะเป็น โลกที่น่าเบื่อ

    แต่ถ้าเรายอมรับความแตกต่าง 


    ของแต่ละกันได้ เราจะวิเศษไปกับความความแตกต่างไปกันได้....


          คาเงโร่: ตั้งแต่ผมเห็นพี่รัดเนร่าครั้งแรกไม่เคยคิดกลัวหรือรังเกียจ

    เพราะผมชอบความแตกต่างของพี่รัดเนร่าครับ!!!!


          รัดเนร่า: (>////<)... ขอบคุณนะคาเงโร่ เวลาที่

    พี่อยู่กับคาเงโร่.......เนี่ยรู้สึกสบายใจจังนะ


           คาเงโร่: .ครับ......พี่รัดเนร่า..หลับไปแล้ว... ราตรีสวัสดิ์ครับ //ห่มผ้าให้พี่รัดเนร่า


        (คนอะไรขนาดหลับยังน่ารักเลย....คิดบ้าอะไรไอ้คาเง่โร่!!!


          รัดเนร่า: zzZZ


          คาเงโร่: พี่รัดเนร่า!!!!..ถึงเราจะขัดขืนไปก็ไร้ความหมายซินะ.....พี่รัดเนร่าเนี่ย ทำให้ผมนึกพี่ชายผมนะครับ........


    คืนก่อน ได้มีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้น เหยื่อส่วนใหญ่

    เป็นสาวมอนสเตอร์

    ผู้เสียชีวิตเหมือนจะถูกของแหล่งแทง ตอนนี้กำลังติดตามตัวฆาตกรอยู่ คดีอาจจะเกี่ยวข้องกับเดธแมน


    [เช้าวันต่อมา]


         คาเงโร่: หาวววว....


         รัดเนร่า: อรุณสวัสดิ์คาเงโร่!!!


         คาเงโร่: อรุณสวัสดิ์ครับ......


         รัดเนร่า: ขอบตาดำเป็นหมีแพนด้าเลย คาเงโร่นอนไม่หลับหรอ!


         คาเงโร่: จะไปหลับได้ไงครับ...เมื่อคืนพี่รัดเนร่าทั้งกอดผมแน่น ทั้ง


        รัดเนร่า: ขอโทษนะ ขอโทษนะคาเงโร่


        คาเงโร่: งั้นผมของขึ้นไปสู่อาการก่อนนะครับ..


    รัดเนร่า: อืมมม 


    คาเงโร่:.... ไม่เชื่อเลยว่าเราจะได้นอนกับผู้หญิง

    ครั้งแรก แถม

    เป็นผู้หญิงที่น่ารักอีก.....!!!!!!


    อื้อออออออออ


    รัดเนร่า: คาเงโร่!!!  คาเงโร่!!!!!



    ......เจ็บๆ เจ็บหัว ชะมัด...เฮ้ยๆๆๆ เราอยู่บนต้นไม้ได้ไงเนี่ย!!!!????


         ???: ตื่นแล้วหรอ!!!!


         คาเงโร่: เธอคือ?


        : ปาปี้!!! ฮาร์ปี้ปาปี้!!! ไงล่ะ!!!




         คาเงโร่: ปาปี้หรอ?


         ปาปี้: ฮาร์ปี้!!! เฮ้ย? ไม่ใช่ซิ ปาบี้ ปาบิ ปาปะ 


         คาเงโร่: แล้วครอบครัวเธอล่ะ ปาปี้? 


         ปาปี้: ก็เลยพาตัวนายไงล่ะ!!! 


         คาเงโร่: ฮ่ะ!!!!??


         ปาปี้: ไอติมเนี่ย น่าอร่อยจ้ง!!!!


         คาเงโร่: เดี๋ยวๆๆๆ ร่วงๆๆๆ


         ตึก!!!!


          ปาปี้: เจ็บบ่???


          คาเงโร่: ถามได้!!! ไม่คอหักตายก็บุญแค่ไหนแล้ว!!!


          ปาปี้: ช่างเถอะ รีบไปกินไอติมกัน!!!


          1...2...3...


          ปาปี้: .........เดียว!!! เองเป็นใครเนี่ย!!!


          คาเงโร่: อะไรของยัยนี่เนี่ย!!!!!


    /////////////////////////////////


          ปาปี้: ตั้งแต่เกิด ปาปี้เป็นโรดความจำสั้น การจำอะไรมันเป็นเรื่องยาก

    สำหรับปาปี้... จำไม่ได้แทนหน้าพ่อแม่ของตัว


         คาเงโร่: งั้นเธอ... คงใช่ชีวิตลำบากมากซินะ.


         ปาปี้:ไม่หรอ!!! เรื่องอะไรที่ไม่ดีปาปี้จะลืมไปได้ง่

    ถึงปาปี้จะลืม

    ความทรงจำดีๆ แต่พอมีเพื่อนช่วยสร้างความทรง

    จำดีๆไง!!!!


         คาเงโร่: ดีจังเลยนะ ปาปี้ฉันเองเป็นที่ลืมเรื่องอะไรแย่ๆยากซะด้วย...น่าอิจฉาปาปี้นะ 

    //ลูบหัวปาปี้


         ปาปี้: ปาปี้ก็อยากมีครอบครัวเหมือนคนอื่น พี่ชายคนนั้นบอกว่า

    ถ้าปาปี้พาตัวนายมา ปาปี้ครอบครัวไง

     

         คาเงโร่: ปาปี้!!! แล้วคนที่เป็นใครหรอ???


         ปาปี้: .!!!.. ปาปี้จำไม่ได้แล้ว


         [จงนำตัวคาเงโร่มาให้พี่!!!]


          ปาปี้: อ่ะ!!!! อะไรเนี่ย ยังกินไม่หมดเลย!!! ทำไมการถืออะไรยากจัง!!!


         คาเงโร่: ปาปี้ พี่ ขอโทษนะ.. เพราะพี่ทำให้ไอติมเธอ หล่น...อ่ะนี้ไอติมของพี่ พี่ให้เธอนะ


         ปาปี้: ว้าว ไงหรอ!!!! ทานแล้วนะค่ะ!!!!


         คาเงโร่: !!!!!?? ปาปี้ทำไมค่อมพี่เดียว ไม่กินดีๆล่ะเดียวคนอื่นก็เขาใจผิดเหรอ


        ปาปี้: แบบนี้จะไม่ทำหล่นอีก ไงแล้วอีกอย่างให้พี่คาเงโร่ถือปาปี้ก็กินได้ง่ายๆ


        



          คาเงโร่: (ซวยแล้วไง!!!! ตูเป็นภัยสังคมแน่!!!!)

    ปาปี้พอได้แล้ว!!!!!

    //คาเงโร่ทำไอติมตกใส่หน้าปาปี้


         ปาปี้: !!!!!??? อะไรเนี่ย เปื้อนเต็มหน้าหมดเลย 


         คาเงโร่: พี่ขอโทษ รีบไปล้างหน้าก่อนเถอะ ฿#&!?#!!!?? อ้าาาาาาทำไรของเธอเนี่ยยยยยย


         ปาปี้: อาบน้ำไง! ก็ไอติมเปื้อนเต็มเสื้อปาปี้ไง


         คาเงโร่: แล้วทำไมเธอไม่ไปล้างที่ห้องน้ำ!!!  


         ปาปี้: น้ำตรงนี้มันเย็นดีนี้


         คาเงโร่: (ยัยนี้สมองกลวงเหมือนเราตอนสอบเลย)ปาปี้แบบนี้ไม่ได้นะ!!!!!


         ปาปี้: รออะไรล่ะ ลงมาเล่นน้ำด้วยกันซิพี่คาเงโร่


         คาเงโร่: ขอบอกอะไรนะ... อย่าทำแบบนั้นอีก!!!!


         เจอตัวแล้ว!!!!


         คาเงโร่: พี่รัดเนร่า....!!!!! แย่แล้ว!!!


         รัดเนร่า: แกบังอาจ มาลักพาตัวคาเงโร่ของฉันได้นะ 


         คาเงโร่: เดียวๆๆ พี่รัดเนร่าไม่ใช่อยากที่พี่รัดเนร่าคิดนะครับ!!!!


         ปาปี้: คาเงโร่ ป้านี้ใครหรอ???


         รัดเนร่า: ใครป้ากันย่ะ!!!!!!


         คาเงโร่:.... พี่รัดเนร่าอันตราย!!!! 

     

         ฉึบ!!!!


        รัดเนร่า/ปาปี้: คาเงโร่!!!!


    ทันใดนั้นคามาคิริเดธแมนโจมตีมาไม่ได้ตั้งตัว

      

        รัดเนร่า:คาเงโร่เป็นอะไรรึเปล่า!!!

        

        คาเงโร่: ไม่เป็นไรครับ เข็มขัดล่ะ!!!

     

        ปาปี้: พี่คาเงโร่นั้นตัวอะไรอ่ะ!!!!??


         คาเงโร่: คามาคิริเดธแมนมากันไม่ให้ตั้งตัวเลยนะ


        "ส่ง เด็กคนนั้นมา!!!"


          คาเงโร่: ใครมันจะเป็นยอมกันล่ะ...


          Jackal!!! 


          ปาปี้: พี่คาเงโร่เป็นมาสไรเดอร์หรอ


          Confimed!!!!! 


          Eeny, meemy, miny, moe,!!!Eeny, meemy, miny, moe,!!!


          แปลงร่าง!!!


          Versus Up!!! 


          Fee a thrill!!! Spial!!! Kamen Rider Eevil Jackal!!! 


    game start!

        



          อีวิล: ขอจัดการแบบรวดเร็วล่ะกัน!!!!


        "  ย้าาาาาาา


           มาสไรเดอร์อีวิลสไลด์หลบการโจมตีและก็สวนกลับ


         เฉ้ง!!!!


    !!!!!....หายไปไหนแล้ว!!!??


       [ มาสไรเดอร์อีวิลกระหน่ำโจมตีคามาคิริเดธแมน]


    อื้ออออออ.....อะไรกันความเร็วของมัน!!!??


         อีวิล:.... บอกมาใครเป็นคนส่งแกมา!!!!


    บอกไปก็โง่ ซิ!!!! ข้าแค่ได้รับคำสั่งมาให้เอาเด็กคนนั้นกลับ!!!!


          อีวิล: //หลบ// แน่จริงอย่าบินซิเว้ย!!! 



         ???: มีเด็กตกอยู่บนต้นไม้!!!


         : หนูกลัว....



         ปาปี้: ไม่เป็นไรด้วย ปาปี้เอง!!!!...

     หน้าปาปี้ไถลไปกับพื้น


         ปาปี้: ลืมไปว่า ปีกเปียกเลยบินไม่ขึ้น...


         รัดเนร่า: อะไรของยัยนี้... แบบนี้ก็คงเป็นหน้าที่ฉันซินะ....



    อย่าหวังจะได้ใช้!!!


    ฉึก!!!!


          อีวิล: ฉันจะเอาแกลงมาเอง!!!  !!!!(มีเด็กติดอยู่ต้นไม้เนี่ย พี่รัดเนร่า!!!!??


    เป็นอะไร!!!!! ไอ้ โง่!!!!


         ฉึก!!!!


          อีวิล:อ้าาาาา


    "กระเด็นตกแบบนี้แกเสร็จข้าล่ะ!!!!!"



    ...แน่จริง ก็อย่าหนีลงน้ำซิว่ะ ถึงจะลงน้ำแบบนี้

    ก็ไม่ได้ช่วยอะไรแกหรอ!!!


          อีวิล:ใครจะหนีกัน ย้ะ!!!

    มาสไรเดอร์อีวิลพุออกจากน้ำ


    ฟึก!!!!


     แก!!!!... !!!!??? อะไรกันปีกของข้า ทำไมถึงบิน

    ไม่ได้


    อีวิล:ตอนที่ปีกของแกเปียกน้ำแล้ว!!! มาสู้กันแบบแฟร์ๆหน่อย!!!!


    คนที่โดนจัดการก็คือแก!!!!!


    Finisher Confirned!!! 


    Jackal!!!  Darkness Finish!!!! 


    เฉ้งงง!!!!!!


    อ้าาาาาาา.....อื้ออออออ


    ตู้ม!!!!!


    อีวิล: จัดการพวกชั่วได้ตามเคย..... แกเนี่ยไม่เห็นเท่าไหร่....!!!!???ไม่มีผู้ใช้ไวไวช์แสตมป์ 

    !!!!!!


        


         ปาปี้: แย่แล้ว ปีกหนักจงเริ่มไม่ไหวแล้ว!!!!..... อ่ะ!!!!???


         ในทันใดนั้นมาสไรเดอร์อีวิลได้กระโดดรับตัวของปาปี้กับเด็กสาว


          อีวิล: .....!!!!! อื้อออออออ


    จะเรียกรับได้รึเปล่า ถ้าจะเรียกว่าเป็นเบาะลอยให้ปาปี้นั่งมากกว่า


           ปาปี้: พี่คาเงโร่ช่วยหนูไว้ หรอ?...


           คาเงโร่: ปาปี้....ไม่เป็นไรก็ดีเเล้วล่ะ......เรียกที่เธอ ช่วยเด็กได้.....ปาปี้เก่งมากนะ........


           :ขอบคุณมากค่ะ


           รัดเนร่า: ทั้งที่ฉันพยายามจะช่วยแล้ว.. แต่เกือบทำเด็กตกไปอีก....


           คาเงโร่: ไม่เป็นไรครับ  พี่รัดเนร่าพยายามได้ดีแล้วครับ.


          :เอ้???ไม่เห็นมีตั๊กแตนเดธแมนกับ เด็กติดอยู่บนไม้เลย


          ปาปี้: มาช้าแล้ว!!!


         รัดเนร่า: คือคะมาคิริเดธแมน มาสไรเดอร์จัดการไปแล้ว

    แล้วเด็กที่ติดบนต้นไม้ ยัยหนูช่วยเอาไว้ค่ะ


         : คุณคาเงโร่ครับ หัวหน้าสมิธอยากจะพบคนที่บ้านครับ...


        คาเงโร่: อืม!!!


    /////////////////////


           สมิธ: ขอโทษน้าา... ที่คะมาคิริเดธแมนบุกมา

    ฉันก็ไม่ได้ช่วย


           คาเงโร่: ไม่ครับ เพราะเป้าหมายของคะมาคิริเดธแมนตั้งแต่แรก


          รัดเนร่า: แล้วรู้เรื่องตัวจริงของคามาคิริเดธแมนยัง...


         สมิธ:ตอนที่ยังเลย..... ก่อนที่จะ จับตัวคนร้าย

    เพื่อความปลอดภัยของปาปี้ เธอต้องอยู่บ้านรังนี้


        ปาปี้: จริงหรอ!!!! ปาปี้จะได้มีบ้านแล้วหรอค่ะ!!!


        รัดเนร่า: จ่ะ บ้านรังนี้เป็นบ้านของเธอแล้วอย่าทำดื้อล่ะ!!!!


         ปาปี้: ค่ะ!!! เย้!!! เย้!!!! เย้!!! เย้!!!เย้!!!! เย้!!! เย้!!!


        รัดเนร่า: เป็นอะไรหรอคาเงโร่...


        คาเงโร่: เปล่าครับ.... ผมคาใจคนที่ สั่งให้ปาปี้ให้

    ลักพาตัวผม


        ปาปี้: ไม่เป็นไรเนี่ย ต่อไปพี่คาเงโร่กับพี่รัดเนร่าจะเป็นครอบครัวของปาปี้แล้ว...


         คาเงโร่: หรอ...ปาปี้....(.คงเป็นแกซินะ....

     ไอ้เพื่อนยาก)


    //////////////////////////


         เยเกอร์: คาเงโร่ เพราะคนอย่างทรยศความเชื่อใจข้า ทรยศได้

    แม้กระทั่งเพื่อนแท้ๆต่อไปนี้ แกจะต้องได้รับกรรมที่แกก็เอาไว้


    วันที่ 3 ตุลาคม แผนการสังหารมาส ไรเดอร์อีวิลจะเริ่มขึ้น!!! เพื่อล้างแค้นให้พ่อเธอด้วยใช้ได้!!!


         ???:ค่ะ!!! คุณเยเกอร์!!!


         Pteara!!!! 


         Condor!!!! 


         Spider!!!! 


    ///////////////////////////


       ติดตามตอนไป


    ขอโทษที่ผมไม่ได้ลงนิยายนานครับ เนื่องจากผม

    ติดเรื่องเรียนกับงานครับ

    แต่ ตอนนี้ผมปิดเทอมแล้ว ก็เลยกับมาแต่งนิยายต่อแล้วผมจะ

    พยายามเต็มทีครับ แล้วขอบคุณนะครับที่ ยังอ่านนิยายผมต่อ ขอบคุณมากครับ


       

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×