คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : File #XXX Prologue
คำเตือน : นิยายเรื่องนี้ ไม่เหมาะกับผู้มีอาการซึมเศร้า โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน และเนื้อหาทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติ
____________________________________________________________________
ฟู่......
ควันบุหรี่เคล้ากลิ่นนิโคตินถูกพ่นออกมาฟุ้งกระจายในอากาศ ก่อนจะโดนลมพัดพาออกไป ร่างสูงยืนทอดกายพิงขอบระเบียงด้วยความผ่อนคลาย
เมื่อมองไปยังเบื้องล่างก็จะเห็นท้องถนนที่คลาคล่ำไปด้วยรถยนต์มากมาย ร้านแผงลอยหลายร้านที่ออกมาทำมาหากินกันแต่เช้าเพื่อเลี้ยงชีพเลี้ยงชีวิตตน เหล่าผู้คนที่เดินทางด้วยความเร่งรีบและเพื่อแข่งกับเวลา มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ปะปนกันไป ซึ่งทุกสิ่งล้วนขับเคลื่อนไปข้างหน้า ดำเนินชีวิตกันไป....
ติ๊ง!
เสียงสัญญาณแจ้งเตือนดังขึ้น ร่างสูงล้วงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกางเกง กดดูข้อความด้วยความคล่องแคล่ว “อ่า นัดบ่ายโมง 1 รายสินะ”
เขาเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าก่อนจะก้าวเดินเข้ามาในห้องกระเบื้องที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบสีหม่น แล้ววางสิ่งๆหนึ่งลงบนโต๊ะแสตนเลสตัวยาว
“อีกไม่กี่ชั่วโมง จะจัดการขาอีกข้างทันได้ยันไงเล่า แค่อาบน้ำก็หมดเวลาแล้ว ไม่น่ารับงานติดๆกันเลย!”
.
.
.
“ตกลงว่าคุณมีความประสงค์ที่จะเสียชีวิตสินะครับ”
“ค่ะ...”
“ถ้าอย่างนั้นช่วยเล่าถึงสาเหตุว่าทำไมถึงไม่ต้องการจะมีชีวิตด้วยครับ”
“เอ่อ....” ลูกค้าเหลือบสายตาไปมองคนในชุดกาวน์ที่นั่งอยู่โซฟาด้านตรงข้ามตน
“อ่อ ไม่ต้องกังวลครับ คนๆนี้เป็นจิตแพทย์จากทางภาครัฐครับ แค่มาสังเกตการณ์ และยืนยันว่าคุณลูกค้ามีความประสงค์ที่จะเสียชีวิตจริงๆตามข้อตกลงน่ะครับ” ยกยิ้มการค้าให้ “เอาเป็นว่า มาต่อเรื่องของเราดีกว่าครับ ว่าทำไมคุณลูกค้าถึงต้องการจะจบชีวิตลงล่ะครับ”
“ค่ะ...”
.
.
.
“อืม....ผมเข้าใจทุกอย่างแล้วครับ” นักพยักหน้าสองสามครั้ง ก่อนหันไปหาชุดกาวน์ข้างตัว “ได้ใช่มั้ยครับ”
คนในชุดกาวน์ข้างตัวดันแว่นขึ้นแล้วเซ็นเอกสารอนุมัติทีอยู่ในมือ “ได้ครับ”
นักฉีกยิ้ม “งั้นเรามาเลือกวิธีการกันครับ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าได้คิดไว้บ้างรึเปล่าครับ ว่าต้องการจะจบชีวิตแบบไหน”
“ยะ...อยากจะให้สบายที่สุดค่ะ ไม่อยากทรมานแล้ว...”
“รับทราบครับ” นักลุกขึ้นไปหยิบแฟ้มที่ชั้นด้านหลัง แล้วเดินกลับมานั่งที่เดิม เปิดแฟ้มไปหน้ารายการ ‘ไม่ทรมาน’ ด้วยความคล่องแคล่ว ก่อนจะเลื่อนแฟ้มในมือไปหยุดตรงหน้าลูกค้า “นี่เป็นลิสวิธีจบชีวิตที่ไม่ทรมานครับ ส่วนใหญ่เราจะให้ยาที่ทำให้หลับควบคู่ไปด้วย จะได้ไม่รู้สึกเจ็บปวดหรือทรมาน ทางเรารับประกันว่าไม่มีตื่นมากลางคันแน่นอนครับ”
“ส่วนแฟ้มนี้จะเป็นภาพจากเคสตัวอย่างวิธีที่ไม่ทรมานที่ทางเราจบงานครับ” มือเรียววางบนแฟ้มอีกเล่มอย่างแผ่วเบา “ถ้าคุณลูกค้าต้องการจะดูก็เชิญเปิดได้ครับ แต่ผมขอแนะนำว่าไม่เปิดดูจะดีกว่า เพราะมีบางภาพไม่ค่อยน่าอภิรมย์เท่าไหร่ครับ”
“....” ลูกค้าคนนั้นเม้มริมฝีปากจนขาวซีด ก่อนจะชี้ไปที่หัวข้อวิธีการที่ตัวเองตัดสินใจแล้ว และอาจจะเป็นการตัดสินใจมาตั้งแต่ก่อนจะก้าวเข้ามาที่นี่ด้วยซ้ำ “ฉันเลือกอันนี้ค่ะ...”
“ได้ครับ วิธีการxxxนะครับ” นักจดรายละเอียดลงในเอกสารแผ่นหนึ่ง “อ่อ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าต้องการให้จัดการร่างด้วยมั้ยครับ เช่น การจัดงานตามประเพณี การส่งร่างกายให้ญาติหรือครอบครัว หรือว่ามีประสงค์ที่ต้องการจะทำลาย ทางเราก็มีบริการครับ”
เลือดสีแดงค่อยๆซึมตามแนวฟันที่กำลังกัดลงบนริมฝีปาก ความเศร้า ความเสียใจ ความรู้สึกมากมายอบอวนอยู่รอบๆลูกค้าคนนั้น “.....ช่วยทำลายให้หายไปด้วยค่ะ! จะได้ไม่ต้องรกโลกอีก...ฮึก...”
“รับทราบครับ เดี๋ยวผมจะทำเอกสารให้ รบกวนคุณลูกค้าอ่านรายละเอียดวัสดุอุปกรณ์ที่จะใช้ในการลงมือ สถานที่ และวิธีการให้ละเอียดด้วยนะครับ” นักหยิบแฟ้มเตรียมจะลุก “ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะทำให้ความต้องการของคุณเป็นจริงเอง”
เพราะงานของเขาคือการพรากชีวิตของคนที่ไม่ต้องการจะมีชีวิต และไม่กล้าจะลงมือด้วยตัวเอง....
งานของ ‘นักรับจ้างฆ่า’
ความคิดเห็น