NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Mr.XY สืบ ล่า ศพ | Shonen-ai

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ ชีวิตใหม่แสนสุข

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.ค. 66



    บทนำ

     

    'แกแน่ใจจริง ๆ เหรอ จีน'

    "หมายถึงเรื่องไหนล่ะ เรื่องลาออก หรือ เรื่องเปิดร้าน" ปลายสายส่งเสียงขัดใจ ก่อนกระชากเสียงตอบกลับมาดังจนต้องยกสมาร์ทโฟนออกห่างจากหน้า

    'ทั้งคู่นั่นแหละโว้ย!!! มีที่ไหนทำงานสายลับมาเป็นปีเป็นชาติ แต่ลาออกไปเป็นทำงานแบบนั้นอ่ะนะ สมองขี้เลื่อยของแกคิดอะไรอยู่ฟะ!!!' คาร์โล ฟรานเชสโก ผู้ครองตำแหน่งเพื่อนสนิทตลอดกาล คนดีและคนเดียวที่จีโน่คบมานานที่สุด ใบหน้าของชายหนุ่มบนหน้าจอสมาร์ทโฟนตอนนี้ดูหงุดหงิดเกินทนไหว

    ไม่ได้อยากจะดูถูกเพื่อนตัวเองหรอก แต่คนแบบ จีโน่ คาลิสโต้ ทำกับข้าวกินเองได้นับว่าสวรรค์เมตตาแล้ว! หมอนี่มีดีแค่หน้าตากับฝีมือเท่านั้นแหละ นอกเหนือจากเรื่องพวกนี้จีโน่นับว่าเป็นคนไร้ความสามารถโดยสมบูรณ์ สติปัญญาอันเฉลียวฉลาดที่มีทุ่มเทให้งานจนหมดเกลี้ยงไม่เหลือไว้ใช้ในส่วนการใช้ชีวิตเลยสักนิดเดียว ยกตัวอย่างเปรียบกับเด็กทารกยังกระดากปากเลย!

    จีโน่ยิ้มแหย ๆ หลบสายตาร้อนแรงของเพื่อน "โถ่ คาร์ลฉันเบื่องานที่ต้องเดินทางบ่อย ๆ นี่หน่า" ชายหนุ่มเอ่ยแก้ตัวเสียงแผ่ว "อีกอย่างนะ ใช่ว่าฉันจะทำงานไม่เป็นสักหน่อย ฉันเคยปลอมตัวทำงานกับพวกค้ายาตั้งครึ่งปีแน่ะ เรื่องค้าขายเนี่ยได้เรียนรู้มาตั้งเยอะ!"

    น้ำเสียงภาคภูมิใจเรื่องไม่เป็นเรื่องทำคาร์โลอยากทะลุหน้าจอไปซัดหน้าเพื่อนตัวเอง

    ค้ายากับขายของมันต่างกันเว้ย ไอ้เพื่อนเวรนี่!

    สุดท้ายมาจบลงตรงที่คาร์โลต้องสั่งสอนจัดเรียงระบบความคิดแปลก ๆ ของเพื่อนสนิทใหม่ เขาอธิบายมีวิธีการลงทุนเปิดร้าน การทำธุรกิจ และเรื่องที่จำเป็นต้องรู้จนหมด ใช้เวลาครึ่งชั่วโมง จีโน่ก็ร้อง'อ่อ'ออกมา คนทำหน้าที่อาจารย์จำเป็นจึงโล่งใจไปเปราะนึง ขอบคุณมันสมองที่แสนฉลาดของหมอนี่จริง ๆ อย่างน้อยก็เข้าใจระบบการทำงานคร่าว ๆ แล้ว

    'เรื่องใบอนุญาตเปิดร้านฉันจัดการเอง ส่วนเรื่องสินค้ากับติดตั้งตู้น้ำมันแกลองติดต่อมิสจีน่าดู เธอน่าจะพอช่วยได้' คนฟังส่งเสียงตอบรับ พลางค้นสมองนึกเบอร์อดีตเจ้าหน้าที่ที่เกษียณอายุงานไปทำธุรกิจด้านของอุปโภคและบริโภคในชีวิตประจำวัน โชคดีสามีของเธอทำธุรกิจปั๊มน้ำมันและแก๊ซน่าจะพอแนะนำได้บ้าง

    "ขอบใจนะคาร์ล นายช่วยฉันไว้อีกแล้ว" จีโน่กล่าวขอบคุณอย่างจริงใจ ถ้าเขาขาดคาร์โล ชีวิตซวย ๆ ของเขาคงต้องลำบากยิ่งกว่าที่เป็น บุญคุณของเพื่อนสนิทชดใช้เท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด

    เจ้าของชื่อส่ายหัวกรอกเสียงตอบกลับเนือย ๆ 'ทำไงได้ ฉันกับแกคบกันอยู่สองคน ไม่ช่วยแกให้ช่วยหมาที่ไหนล่ะ' ถึงด่าว่าจีโน่สารพัด แต่ทำใจทิ้งเพื่อนแบบมันไม่ลงหรอก ลำบากมาด้วยกันตั้งมากมายมีกินก็กินด้วยกัน ยามอดอยากก็นั่งกอดคอกันท้องร้อง ผ่านด้วยกันมาตั้งเท่าไหร่กว่าจะก้าวมาระดับนี้ได้คาร์โลไม่เคยลืม

    ยังไงชีวิตเขาก็เหลือหมอนี่เป็นครอบครัวคนเดียวแล้ว สู้ช่วยเหลือกันสุด ๆ ไปเลยนั่นแหละ

    จีโน่ยิ้มกว้างชวนเพื่อนสนิทพูดคุยอีกสักพักใหญ่ จนถึงเวลาที่คาร์โลต้องกลับไปทำงานต่อ คนว่างงานไม่อยากรบกวนเลยต้องจำใจกดวางสายไป

    ร่างโปร่งขยับตัวบิดซ้ายบิดขวาคลายความเมื่อยล้า ก่อนลุกจากโซฟาตัวเล็กเดินมายืนส่องกระจกหน้าห้องน้ำ

    เรือนผมน้ำตาลแดงเริ่มยาวระต้นคอ ใต้ตาที่เคยกระจ่างปรากฏรอยดำจาง ๆ ผิวหน้าที่ครั้งหนึ่งเคยเนีบนใส เริ่มมีริ้วรอยก่อนวัย บริเวณสันกรามลงมาถึงคางมีไรหนวดขึ้นประปราย

    เงาสะท้อนสภาพร่างกายที่ถูกละเลยตอกย้ำว่าเขาคิดถูกเรื่องลาออก

    ช่วงหลัง ๆ มา จีโน่ยอมรับว่าทำงานหนักมากเกินไป จากเคยไปผ่อนคลายออกทริปกับเพื่อนหรือเข้าร้านนวดคลายกล้ามเนื้อที่ทำประจำ กิจกรรมต่าง ๆ ถูกพับเก็บลงกรุ แทนที่ด้วยกองงานสูงเหนือหัวแทน

    ตลอดหลายเดือนมานี้ เขาเดินทางเข้าออกต่างประเทศเป็นว่าเล่น เวลาพักผ่อนพลอยน้อยลงตามไปด้วย ร่างกายจากแข็งแรงทรุดโทรมลงอย่างเห็นได้ชัด แรก ๆ มีอาการเวียนหัว หนักเข้าคือเผลอวูบระหว่างอ่านเอกสารงาน โชคดีลูกน้องมาเจอและพาส่งโรงพยาบาลได้ทัน หลังจากเหตุการณ์เคราะห์หนักคราวนั้น เขาจึงกลับมาพิจารณาชีวิตตัวเองจริง ๆ จัง ๆ อีกครั้งนึง จนได้ข้อสรุปว่าจะลาออกมาหาทำงานที่ไม่ทำลายสุขภาพ

    หวยเลยมาตกที่มินิมาร์ทกับปั๊มน้ำมันนอกเมือง

    งานง่าย ๆ ไม่ต้องทำอะไรมาก แถมเวลาดูแลสุขภาพยังถมเถ

    จีโน่ศึกษาสถิติรถเข้าออกบริเวณแถบชานเมือง จำนวนนักท่องเที่ยวเข้าออกแต่ละเดือนไม่ต่ำกว่าสามพันคน ส่วนใหญ่เดินทางมาพักผ่อนหย่อนใจและเข้ามาหางานทำอาศัยในเมืองถาวร ซึ่งบริเวณที่เขาซื้อไว้ติดกับทางเข้าเมืองพอดิบพอดี แถมแถว ๆ นั้นยังไม่มีใครนอกจากชาวบ้านที่ทำไร่ทำสวน อย่างน้อยเดินทางมาไกลต้องแวะพักรถเติมน้ำมันกันบ้าง 

    ไม่ต้องรายได้เยอะเว่อร์วังแค่ได้ใช้ชีวิตปกติตามต้องการไปเรื่อย ๆ ก็เพียงพอแล้ว

    ภาพฝันคืนวันแสนสงบไหลเข้ามาเป็นฉาก ๆ แค่นึกว่าช่วงบั้นปลายชีวิตได้อยู่โดยไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง หมดสิ้นไร้ทุกความกังวลใด ๆ ความสุขก็ตีตื้นทะลักออกมาจนหุบยิ้มไม่ได้

    "เอาล่ะ มาเริ่มเก็บของเลยดีกว่า"

    ได้เวลาเริ่มต้นใหม่แล้ว!




    ไรทึเต้อ : แน่ใจหรอมจีน

    จีน : !!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×