ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fanfic Baramos] The Prince's tale เรื่องเล่าของเจ้าชาย 2

    ลำดับตอนที่ #5 : ศึกแห่งราชวงศ์ 1 20%

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ค. 49


    มือของเขากำแน่นอย่างเจ็บใจ.. แม้เสียงของรถม้าที่กำลังควบกุบกับเต็มฝีเท้ารีบเร่งจะกลับเมืองให้ทันก่อนรุ่งสางนั้นก็ไม่อาจลบความว้าวุ่นภายในจิตใจเขาไปได้เลยสักนิด เขายังคงปวดร้าว และหนักใจ

                    เขาทำได้แค่นี้.. แค่นี้จริงๆใช่ไหม

                    ได้แต่เฝ้ามองดูอยุ่ห่าง ๆ.. แล้วปรากฎกายยามค่ำคืนที่เธอหลับใหล

                    ชายหนุ่มสะบัดศีรษะไล่ความฟุ้งซ่านออกไป ขณะพยายามระลึกถึวสถานะของตน

    เจ้าชายทุกพระองค์มีหน้าที่ เขาก็มีหน้าที่ที่ต้องทำในตอนนี้ ..ไม่ควรจะมัวเอาเวลามานั่งคิดถึงใคร หน้าที่ของเขาตอนนี้ก็คือ ต่อสู้ให้เต็มที่ เพื่อบัลลังก์

    แล้วจิตใจที่เพียรจะคุมให้หนักแน่นก็หวั่นไหว..

    ...บัลลังก์หรือ ?

    เป็นกษัตริย์แล้วได้อะไร ? ความภาคภูมิ เกียรติยศ ? หรือหัวโขนหนัก ๆ ที่เธอชอบว่าไว้ ?

    ...

    ดันวกไปคิดถึงเธออีกแล้วสิ

    ...ให้ตายสิ เขาต้องมีสมาธิสิ คู่แข่งที่น่ากลัวรออยู่มากมาย และเขาก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถฝ่าฟันไปได้จนตลอดรอดฝั่งไหม

    ยิ่งดิออซ..

    สมองระลึกถึงเจ้าของดวงเนตรสีเขียวมรกตที่เปล่งประกายแห่งอำนาจและซ่อนความเคียดแค้นอยู่ภายใน เจ้าชายผู้หล่อเหลา หากแต่จิตใจโสมม

    เรื่องทั้งหมดเริ่มที่เรนอน.. รักสามเส้า รักสามเส้าที่ไม่มีใครสมหวัง แถมตอนนี้ ..เรนอนก็มีคิลแล้ว

    เขาเคยได้ยิน ว่าพลังแห่งความเคียดแค้นมีอานุภาพมหาศาล ..ยิ่งถ้ากอปรกับนักดาบอันดับหนึ่งของคาโนวาลอย่างเจ้าชายดิออซด้วยแล้วล่ะก็..

                    "ฝ่าบาท ถึงประตูเมืองคาโนวาลแล้วพ่ะย่ะค่ะ"

                    คาโลถอนหายใจแล้วเหม่อมมองออกไปบนท้องฟ้าสีแดง.. ดวงตะวันเริ่มสาดแสงต้อนรับวันใหม่แล้ว

                    คงถึงเวลาแล้วกระมัง ที่เขาจะต้องละทิ้งความรู้สึกส่วนตัวเสียที

     

                " นี่มันจะถึงเวลาแล้วนะ.."

                    เจ้าชายดิออซที่นั่งอยู่บนขอบสนามเหลือบมองนาฬิกาเรือนใหญ่ที่ฝังอยู่บนเสาอีกฟากฝั่งของลานประลองหลวงแห่งราชวงศ์คาโนวาล แล้วตวัดดวงเนตรสีมรกตมามองเจ้าชายคาลวินผู้เป็นหนึ่งในผู้ท้าประลองของวันนี้ที่มีสีหน้ากระวนกระวายระคนเบื่อหน่ายเต็มที

                    หรือศึกยกนี้ ชัยชนะจะเป็นของเจ้าชายคาลวินโดยไม่ต้องลงแรงอะไรเลย !

                    แล้วขุนนางคนหนึ่งซึ่งเป็นกรรมการก็หมดความอดทน จึงเอ่ยประกาศขึ้น

                    " บัดนี้ เนื่องจากการแข่งขันครั้งนี้ ผู้ร่วมแข่งขันนั่นคือ เจ้าชายคาโล วาเนบลี ...."

                    แต่ก่อนที่จะมีใครได้ใจไปมากกว่านี้ ..ร่างสูงสง่าที่กำลังถูกพาดพิงถึงก็ก้าวเท้าเข้าสู่ลานประลองด้วยท่าทีองอาจสมชาติกษัตริย์ นัยน์ตาสีฟ้าคมกวาดมองดูสายตาของคนรอบข้าง เมื่อสะดุดกับเนตรสีมรกตที่ขุ่นเคืองก็กระตุกรอยยิ้มบางเบา ก่อนจะตวัดกลับมามองคู่ต่อสู้ร่วมสายเลือด

                    เจ้าชายลูกพี่ลูกน้อง.. คาลวิน วาเนบลี

                    ดวงตาสีฟ้าคู่นั้นอ่อนแสงลงเล็กน้อยอย่างจำใจ แต่เมื่อนึกถึงปณิธานแน่วแน่ที่ตั้งไว้แล้วก็กลับมาโชนแสงอีกครั้ง.. มีเพียงคำตอบเดียวที่อยู่ในหัวสมอง

                    มันคือหน้าที่ที่จำต้องปฎิบัติ.. และไม่อาจหลีกเลี่ยง

                    กรรมการขุนนางคนนั้นเมื่อเห็นเขาก็ถวายความเคารพ ก่อนจะกระกาศก้อง

                    " ศึกการต่อสู้แย่งชิงบัลลังก์ระหว่างเจ้าชายคาลวิน วาเนบลี และเจ้าชายคาโล วาเนบลี กำลังจะเริ่มต้น ณ บัดนี้ "

                    ....แล้วจิตใจก็หวั่นไหว กับนามสกุลที่เหมือนกัน

                    คนร่วมสายเลือด..

                    " เริ่มได้ !! "

                    มือขาวสะอาดที่ประคองคทาโบราณจากเดมอสขยับลูบไปตามลายนูนตรงด้ามเพิ่มความถนัดถนี่ในการใช้ก่อนจะควงสว่านเป็นเครื่องปัดป้องดาบจากอีกฝ่ายหนึ่งที่กำลังฟาดฟันลงมาอย่างรุนแรง คาลวินเป็นผู้ที่นำทัพของคาโนวาลออกรบชายแดนบ่อย.. กว่าเขานัก จึงไม่แปลกถ้าแทคติกและฝีมือดาบจะยอดเยี่ยมไม่แพ้ใคร

                       

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×