ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สามี ความโสดคืนให้แล้ว

    ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 10

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 67


    ในที่สุดเธอก็มั่นใจว่าเป็นเขา เขาที่เธอเคยรักมาตลอดห้าปี….

    โดยปกติเธอมักจะพาลูกชายออกมารับแสงแดดยามเช้าที่สวนหน้าบ้านเสมอ เมื่อวันก่อนเธอสังเกตเห็นรถยนต์คันหรูมาจอดเทียบที่รั้วหน้าบ้าน อันที่จริงมันไม่ใช่รั้วที่เป็นกำแพงสูงมันเป็นเพียงกำแพงรั้วที่ทำมาจากไม้เท่านั้น อีกอย่างคนพื้นที่จะรู้ดีว่าถนนที่ตรงนี้เป็นถนนสาธารณะก็จริง แต่จะไม่มีใครเอารถมาจอดกัน

    “พี่ควีนนั่นรถใครน่ะ เห็นจอดแบบนี้มาสองวันแล้ว เมื่อวานก็มา”

    เสียงของกันเอ่ยขึ้นเรียกสติ เธอหันไปมองที่รถยนต์คันนั้นอีกครั้งเพราะมันเป็นรถยนต์คันหรูที่ไม่คุ้นตาเอาเสียเลย แต่สำหรับควีนแล้วเธอเห็นรถคันนี้จอดตรงนั้นตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้ก็ยังมาจอดอีก

    “พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ใช่รถของคุณพ่อพี่ด้วย”

    ถ้าเป็นรถยนต์ของพ่อเธอก็คงเอาเข้ามาจอดหน้าบ้านเหมือนทุกทีแล้ว

    “ให้กันลองไปเรียกไหม เผื่อเขาจะเป็นลูกค้าที่ร้านอาหารหรือเปล่า”

    “ลองดูก็ได้”

    เมื่อกันเดินไปถึงรถและได้แจ้งเขาเรื่องที่ห้ามจอดบริเวณนั้น เจ้าของรถก็ไปจอดในลานจอดสำหรับร้านอาหารที่อยู่ข้างๆ เมื่อเห็นว่ารถจอดในที่ที่ควรจอดแล้วคิดว่าอาจจะเป็นลูกค้าที่มาทานอาหารที่ร้าน

    เมื่อกำลังจะละสายตาออกจากหน้าต่าง ก็มีชายหนุ่มที่กำลังเปิดประตูรถคันหรูและเดินออกมา ทำให้เธอต้องเบนสายตากลับไปอีกครั้ง

    “พี่กวิน….”

    ชื่อนี้ลอยเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็ว ควีนไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้เจอเขาที่นี่ เขาไม่ใช่แค่สามีเก่า แต่เขายังเป็นอดีตที่เจ็บปวดที่สุดของเธอด้วย

    พี่กวินเคยเป็นคนที่ฉันรักจนหมดหัวใจ ตลอดเวลาห้าปีที่แต่งงานนั้นมันเต็มไปด้วยช่วงเวลาที่มีความสุขสำหรับเธอแต่คงไม่ใช่สำหรับเขา เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็เป็นคนทำลายความสัมพันธ์ของเราด้วยมือตัวเอง ปราง ชื่อของผู้หญิงคนนั้นถึงแม้เธออยากจะลืมก็ลืมไม่ได้ มันเป็นความเจ็บปวดที่มันฝังลึกอยู่ในอก เธอยังจำได้ดีถึงความรู้สึกที่เหมือนโดนคลื่นก้อนใหญ่ในทะเลซัดกระหน่ำ

    ควีนรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่แทรกซึมเข้ามาในใจ ความรู้สึกเก่าๆ ที่เคยรักเขา แม้มันจะถูกบดบังด้วยความเจ็บปวดและความโกรธ แต่ก็ยังคงมีบางส่วนในใจที่ไม่เคยลืมเลือนแม้แต่วินาทีเดียว เธออยากจะก้าวออกไปหาเขา และถามเขาว่าทำไมเขาถึงมาที่นี่… เขามาเพื่ออะไร อยากจะถามเขาในอีกหลายๆ เรื่อง

    แต่ในขณะเดียวกัน ควีนก็รู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว การที่เขาไปมีลูกกับผู้หญิงคนอื่น ทำลายทุกอย่างที่พวกเขาเคยสร้างร่วมกันไว้ เธอไม่เคยคาดคิดเหมือนกันว่าผู้หญิงที่เธอเอ็นดูมากที่สุดอย่างปราง จะกลายมาเป็นต้นเหตุของความเจ็บปวดที่เจ็บที่สุดในชีวิตเธอได้

    ควีนสูดหายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง แล้วเดินไปนั่งข้างลูก หัวใจของเธอเริ่มสับสน ในอนาคตเธอควรบอกลูกอย่างไรดีเมื่อเขาโตขึ้น

    หลังจากที่เห็นกวินเดินออกมาจากร้านอาหารแล้วเธอก็รีบเดินออกจากบ้านเพื่อที่จะได้พูดคุยกับกันเรื่องของการทำขนมสำหรับงานรีสอร์ตที่จะถูกจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ อันที่จริงเธอตั้งใจเดินออกไปให้เขาเห็นเพราะอยากจะรู้ท่าทีของเขาว่าจะทำยังไง

    “น้องกันวันนี้ปิดรับออเดอร์ออนไลน์นะคะ แล้วก็เดี๋ยวมาเริ่มทำขนมกัน เย็นนี้เรามานอนที่บ้านพี่นะ พรุ่งนี้ต้องไปที่งานแต่เช้า…”

    ปากพูดอยู่กับกันแต่สายตาเธอจ้องมองไปที่เขา เธอเห็นเขายังคงยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น เธอมั่นใจว่าเขาได้ยินเสียงเธอถึงได้ยืนหยุดนิ่งอยู่กับที่ แต่ในทันทีที่เธอพูดจบเขาก็รีบเดินกลับไปที่รถในทันที

    ควีนมองตามแผ่นหลังของเขาที่เคยคุ้นเคย ตอนที่เขาเดินออกไปจากชีวิตเธอครั้งแรกในวันที่เขาเลือกผู้หญิงอีกคน ความเจ็บปวดในวันนั้นมันก็ยังสดใหม่ เหมือนแผลที่ไม่เคยหายสนิทหรือถึงแม้แผลจะหายสนิทแต่ก็ยังมีรอยแผลเป็นอยู่ดี

    แต่เมื่อเวลาผ่านไป เธอได้เรียนรู้ที่จะอยู่โดยไม่มีเขาแล้ว เธอพยายามรักษาแผลเป็นนั้นและพยายามแข็งแกร่งขึ้นเพื่อลูก และเพื่อชีวิตใหม่ที่เธอสร้างขึ้นมาเอง

    เสียงเครื่องยนต์ของรถค่อยๆ ดังขึ้น และควีนเห็นรถของกวินเคลื่อนตัวออกไปช้าๆ จนลับสายตาไปในที่สุด ความเงียบเข้ามาแทนที่อีกครั้ง แต่คราวนี้ มันไม่ใช่ความเงียบที่หนักอึ้งเหมือนก่อนหน้านี้ ควีนกลับรู้สึกโล่งใจ ไม่ใช่เพราะเขาจากไป แต่เพราะเธอได้เห็นแล้วว่าอดีตที่เคยผูกมัดเธอเอาไว้ มันไม่ได้รั้งเธอไว้ได้อีกแล้ว

    อดีตไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ แต่ควีนรู้ว่าเธอจะไม่ปล่อยให้ความรู้สึกเสียใจในอดีตมาทำลายความสุขในปัจจุบันของเธอได้อีก ปัจจุบันเธอจะคิดถึงครอบครัวของตัวเองกับลูกเท่านั้น

    “อ๋อ เจ้าของรถคันนั้น ที่แท้ก็เป็นลูกค้าจริงๆ ด้วยนะคะ” เสียงของกันพูดขึ้น

    ควีนไม่ได้สนใจอะไรต่อเธอเดินกลับเข้าไปในบ้านหยิบโทรศัพท์เครื่องเก่าที่เธอเคยใช้งานเมื่อนานมาแล้ว เธอปิดมือถือเครื่องนี้ไปตั้งแต่วันหย่าและจากนั้นก็ซื้อโทรศัพท์เปิดเบอร์ใหม่ทันที จะมีก็แต่ครอบครัวและเพื่อนสนิทเท่านั้นที่จะรู้เบอร์ใหม่ของเธอ อีกทั้งโซเชียลมีเดียที่เธอเคยใช้ก็ปิดเอาไว้ไม่ได้ใช้งานมาเป็นปี

    หลังจากเปิดมือถือแล้วเธอก็จัดการใส่รหัสผ่านบัญชีโซเชียลมีเดียเข้ากับมือถือที่เธอใช้อยู่ปัจจุบันทันที ในเมื่อเขารับรู้เรื่องลูกแล้วเธอก็ไม่จำเป็นที่จะต้องปิดบังอะไรอีกต่อไป ต่อไปนี้เธอจะกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม ไม่ใช่ใช้ชีวิตที่เหมือนมนุษย์ยุคหินแบบนี้

    ทันทีที่เธอออนไลน์ทั้งเพื่อนสนิท คนรู้จัก หรือแม้แต่ครอบครัวของพี่กวินต่างส่งข้อความเข้ามาไม่หยุด แต่เธอไม่ได้ตอบกลับในทันทีเพราะเธอมีงานต้องทำ ใช่แล้วล่ะ งานเปิดตัวรีสอร์ตใหม่วันพรุ่งนี้

    (ในที่สุดควีนก็กลับมาออนไลน์สักที รู้ไหมพี่เป็นห่วงเรานะ ถึงกับต้องบินกลับมาจากเยอรมันทันทีที่เสร็จงานเลย หวังว่าเธอจะสบายดี พี่จะรอเธอตอบกลับข้อความ….)

    เป็นข้อความจากพี่เกรซพี่สาวของพี่กวิน ฉันจำได้ว่าก่อนที่ฉันจะแต่งงาน ก็มีพี่เกรซนี่แหละคอยแนะนำเรื่องต่างๆ พี่เกรซเอ็นดูฉันเหมือนกับน้องสาวแท้ๆ คนหนึ่งเลย ไม่ว่าจะมีปัญหา หรือเวลาทุกข์ใจฉันก็จะปรึกษาพี่เกรซตลอด

    เอาไว้จบงานค่อยตอบกลับข้อความก็แล้วกัน….

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    ×