ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [SF] แฟนเด็กโปรเจค #ยองดง (end)
[SF] แฟนเ็โปรเ #ยอ (end)
เรื่อที่ฮยอนอบัริมฝีปาล่าเวลาื่นเ้นและประหม่าะเป็นเรื่อริสินะ
ร่าบาในุเสื้อยืสีเียวเ้มแมท์ับาเยีนส์สีำ่อน้าไปทาที่ี มายืนรอรับนบานอยู่ที่หน้าเทที่นพี่ยืนยันมาแล้วว่าะออเทนี้แน่ๆ
ลอเวลาสี่ปีที่ผ่านมา ถึมันะเร็วเหมือนฟิ(?) แ่ฮยอน็ยัรู้สึว่ามัน้าอยู่ี เา้อุยับยอมินผ่านารวิีโออล หรือถ้าวันไหนที่นพี่ยุ่็ะอลเสียธรรมา ั้แ่ยอมินไปอยู่ที่นั่น ไม่มีวันไหนเลยที่ฮยอนไม่ไ้ยินเสียยอมิน
ิถึนอยาอ ิถึนอยาอ้อน ิถึนไม่อยาให้ไปไหนไลันอีแล้ว
"ินยอ พี่ื่นเ้นว่ะ" ร่าบาสะิน้อายัวแสบที่นั่อยู่บนเ้าอี้แถวนั้น แพินยอเยหน้าาโทรศัพท์มามอพี่ายแท้ๆอน
"พี่ะื่นเ้นอะไรนัหนา พี่ีฮุน็ลับมาวันนี้ผมยัไม่ื่นเ้นเลย" แพินยอพูถึนที่นแอบปลื้มมาั้นาน แ่เมื่อนัวเล็หันไปมอน้ออน็เห็นว่าแพินยอนั้นนั่สั่นเป็นลูหมาน้ำเลย
"สาบานว่าไม่ื่นเ้น" ฮยอนพู่อนะเบ้ปาเอือมๆ น้อายอเาึไ้แ่หัวเราะแห้ๆลับมาให้
"นิหน่อยหน่า แฮะๆ" ินยอพูแล้วใ้มือเาท้ายทอยแ้เิน
ร่าบาวาสายาไปรอบๆสนามบิน ึเห็นร่าสูที่เาไม่ไ้เอมาเป็นเวลาสี่ปีเือนออมาาเท พร้อมับนัวเล็หน้าหวาน แ่ฮยอน็ไม่ไู้ร้อนอะไร
"พี่ยอมินนนนนนน" ฮยอนะโนแล้วโถมเ้าอนพี่ทันทีที่ยอมินเินออมาาเท ยอมินทิ้ระเป๋าเินทาแล้วออบน้อ
"ไม่ิถึน้ออ่อพี่ฮยอน" นหน้าหวาน้าๆฮยอนพูึ้น พัีฮุนน้อายออิมยอมิน ที่ฮยอนรู้ัมาั้แ่ึ้นปีหนึ่ใหม่ๆ
"็ิถึแหละ" ฮยอนพู่อนะผละายอมินไปอีฮุน นัวเล็อฮยอนแน่นมา นเาเริ่มหายใไม่ออ
"แล้วพี่ีฮุนไม่ิถึผมหรอรับ" แพินยอพูึ้นหลัาที่ยืนเียบอยู่นาน แ่ีฮุน็ไ้โนสนโนแร์
"ไม่อ่ะ" ีฮุนพู่อนะผละออาฮยอนแล้วยิ้มให้ร่าบา ่อนะพาร่าอนลับไปยืน้ายอมินเหมือนเิม
"ไไอ้ื้อ มีใรเ้ามาบ้าเปล่า?" ยอมินพู่อนะยีหัวฮยอน ถึแม้ำถามมันะูละมุนนุ่มนิ่ม แ่มันะสื่อวามในว่า 'ถ้ามีใรเ้ามามันาย'
"็มี"
"..."
"แ่ไม่มีใรสู้พี่ยอมินอเราไ้สัน" ฮยอนอบ่อนะยิ้มโว์ฟันรบทั้สามสิบสอี่ให้ยอมินู ยอมินโผลเ้าอน้ออีรอบอย่าแน่นๆ
"น่ารัแบบนี้ไพี่ถึไปไหนไม่ไ้" ยอมินพูทั้ที่ยัอน้ออยู่ ฮยอนออบพี่แล้วอบลับไป
"ลอไปิ ไ้เห็นีันแน่" ฮยอนอบอย่าทีเล่นทีริ ยอมินหัวเราะเบาๆอย่าเอ็นูนเป็นน้อ
"ป่ะ ลับบ้านัน" ยอมินผละออแล้วพูับน้อ ฮยอนถึับมวิ้ว นี่ไปอยู่นิวยอร์แ่สี่ปีลืมแล้วหรอ
"เราอยู่อนโนะพี่ ไม่ใ่บ้าน" ฮยอนพู ยอมินึยิ้มเบาๆให้น้อแล้วลูบหัวน้อเบาๆ
"วันนี้พี่ะพานายไปบ้านพี่ ไปหาุแมุ่พ่อัน" ยอมินพู ฮยอนไม่ไ้ทำใไว้ว่าะ้อไปเอพ่อแม่อพี่ยอมิน แล้วพวท่านะรับไ้มั้ยที่ลูายอเาบเพศเียวัน...
ยอมินพูบฮยอน็ไม่ไ้พูอะไร่อ ยอมินึับมือพานัวเล็ไปึ้นรถที่ทาบ้านส่มารับเาและพัีฮุน โีที่ฮยอนนั่รถแท็ี่มา ทั้หมึไปบ้านอยอมิน้วยรถที่บ้านอเา
- บ้านอยอมิน -
ร่าบาอฮยอนเินเ้ามาในบ้านอยอมิน โยมีนเป็นพี่เินนาบ้าอยู่้วย ยอมินับมือฮยอน่อนะบีบมือเบาๆ เารู้ว่าฮยอน่อน้าื่นเ้น เพราะน้อไม่เยมาเอพ่อแม่เาเลยสัรั้
"พ่อรับ แม่รับ นี่ฮยอน" ยอมินเปล่ยเสียเรียพ่อแม่อเาที่นัู่รายารทีวีันอยู่ ฮยอนโ้ทำวามเารพุพ่อและุแม่อเา
"สวัสี้ะ แหม ัวริเนี่ยน่ารัว่าที่ยอมินเล่าเยอะเลยนะ๊ะ" ุแม่อยอมินทัทายฮยอนอย่าสนิทสนม ทำให้นัวเล็ผ่อนลายไปเยอะ แ่็้อหุบยิ้มลอีรั้เมื่อเอสายาที่้อมาอุพ่ออยอมิน
"ีฮุนับินยอ็ึ้นไปพัันไ้เลยนะ พี่ะุยอะไรับพ่อแม่หน่อย" ยอมินพูับน้อๆแล้วับมือฮยอนไปนั่ลที่โฟา นน้อเินามไปอย่าๆ
"ุพ่อรับ ุแม่รับ นี่ฮยอนแฟนผม" ยอมินแนะนำฮยอนอีรอบ ุนายอิมยัยิ้มอย่าสใสเหมือนเิม แุ่พ่อนี่สิ ยัทำหน้าอึมรึมเหมือนเิม
"เมื่อหลายปีที่แล้วยับอว่าีบอยู่เลย อนนี้บะแล้ว ไวริๆเลยลูนนี้" ุนายอิมหยอลูอย่าสนิทสนม ส่วนุพ่อหันหน้ามาทาฮยอน่อนะเรียน้อ
"ิมฮยอน" ุพ่อออิมยอมินเรียฮยอนเสียเรียบ ทำเอานน้อสะุ้ทันที
" รับ" ฮยอนอบ อยาะบปาัวเอริๆเลย ะเสียสั่นทำไมัน
"นายิว่าวามรัอพวนายมันะไปไ้ยาวนาไหน" ุพ่อออิมยอมินถาม ทำเอาฮยอนใทันที เาไม่ิว่าะ้อมาเอำถามแบบนี้ ฮยอนึเลือะอบไปามวามิอน
"ผมไม่รู้ว่ามันะยืนยาวนาไหน แ่ผมะไม่มีทาปล่อยมือพี่ยอมินแน่นอน" ฮยอนอบแล้วเลื่อนมือไปับมือนพี่ อิมยอมินึบีบมือน้อเบาๆ
"พ่อีใที่ลูเลือนไม่ผินะยอมิน เี๋ยวพ่อับแม่ะออไป้านอหน่อย ามสบายเลยนะ" ุพ่อออิมยอมินพู่อนะยิ้มให้เาทั้สอ ทำไมเปลี่ยนาหน้ามือเป็นหลัมือแบบนี้ ฮยอนไม่ไ้ิว่ามันะ่ายนานี้
"รับุพ่อ" ยอมินอบพ่ออน ่อนที่ท่านะเินออไป
ยอมินหันมาโถมัวใส่ฮยอนทันที นพี่รันในอ้อมอแน่น นฮยอนะหายใไม่ออ น้อออบยอมิน่อนะลูบหลัเบาๆ
"พี่ิถึนายมาเลยนะฮยอนนา" ยอมินพูึ้นพลาทำเสียอ้อนๆ ยัเหมือนเิมเลยสินะ เวลาอยู่ับฮยอน็อบอ้อนเหมือนเิม
"เรา็ิถึพี่" ฮยอนอบ่อนะผละออ ยอมินึทำหน้าหอยหน่อยๆ แ่นน้อให้เหุผลว่า้อเอาระเป๋าึ้นไปเ็บบนห้อ่อน
ยอมินเรียแม่บ้านมาเอาระเป๋าอนับึ้นไปเ็บ
"อบุนะรับป้าเฮอ" ยอมินเอ่ยอบุแม่บ้าน ฮยอนเอ็โ้ให้ท่านเ่นัน
หลัาวาระเป๋าอยอมินลป้าแม่บ้าน็เินลไป้าล่าทันที ทำให้อนนี้ในห้อเหลือเพียฮยอนและยอมิน สายาอนพี่ที่อนนี้มอน้อไปทั้ัว นไปหยุลที่นิ้วมืออน้อ อ่า...ยัใส่แหวนไว้เหมือนเิมเลย
"ฮยอน" ยอมินเินเ้ามาอนน้อ่อนะุหน้าลที่อเนียนๆอน้อ สูมลิ่นายอนัวเล็ที่นโหยหามาลอสี่ปี
"ฮื่อ อ้อนนี่ะเอาอะไรห๊ะ" ฮยอนพูอย่ารู้ทัน ยิ่มาุอแบบนี้นอย่ายอมินะอยาไ้อะไรล่ะ นอาฮยอน
"น้อ็รู้" ยอมินเปลี่ยนสรรพนาม นี่ือปิิริยาอนพี่เวลาอยาไ้ฮยอน ยอมินเยบอฮยอนว่าถ้าเาเป็นแบบนี้เมื่อไหร่ให้ออไปห่าๆ ฮยอน็ไม่เ้าใเหมือนันว่าทำไม
"เราะไปเ้าห้อน้ำ" ฮยอน่อยๆันยอมินออ แ่นเป็นพี่ยัอเาแน่นไม่ยอมปล่อย
"ไม่เอา ิถึ" ยอมินอฮยอนแน่น่อนะพานน้อไปล้มัวลบนที่นอน
ยอมินพลิัวึ้นมาร่อมน้อ ่อนะใ้แนทั้สอ้าันัวเอไว้ แล้ว้อหน้าน้อ ฮยอนพยายามหลบายอมินเพราะอนนี้หน้าอเาร้อนมา และน่าะแมา้วย
"ลไปนอนีๆไป" ฮยอนผลันเป็นพี่ออ แ่แรเท่าี้มอฮยอนเยสู้ยอมินไ้ที่ไหนล่ะ
"ไม่" ยอมินยัื้อ ่อนะ่อยๆลแนลแล้วนอนทับัวน้อ มูอนพีุ่อยู่ที่ออฮยอน และมันนลุมาๆ
เมื่อฮยอนเห็นว่ายอมินไม่ไ้ทำอะไรไปมาว่านั้นนน้อึปล่อยให้ยอมินนอนอยู่แบบนั้น ไม่นานยอมิน็เริ่มยับแล้วใ้มูไร้อน้อ ทำเอาฮยอนนลุเลยทีเียว
ยอมินเริ่มยับมือมาเลิเสื้อนเป็นน้อ นฮยอน้อีมือนพี่ ยอมินเยหน้าึ้นมาีหน้ายุ่ใส่น้อทันที
"อย่ามาหื่น" ฮยอนพู ยอมินึ้มหน้าลไปแล้วเอามูุไว้รอน้อเหมือนเิม
"็น้อน่ารันานี้ ใระทนไหว" ยอมินยัใ้สรรพนามที่ฮยอนไม่่อยุ้น และ้วยลมหายใอยอมินที่รอยู่รออฮยอนทำให้นัวเล็นลุทันที
"น้อรู้ว่าน้อน่ารั แ่อนนี้น้อหนัมาเลย พี่่วยลุึ้นไปนอนีๆไ้มั้ย" ฮยอนร่ายยาว แ่ยอมิน็ยัเป็นยอมิน เป็นนที่ื้อับฮยอนเหมือนเิม
"ไม่ลุ" ยอมินอบ
ฮยอนเอ็เหนื่อยที่้ออยมาบอนพี่ เาึปล่อยให้ยอมินนอนอยู่แบบนั้น ไม่นานยอมิน็เยหน้าึ้นมา แล้ว้มหน้าลไปูบฮยอนทันที ยอมิน่อยๆสอลิ้นอนเ้าไปวานหาวามหวานในปาอฮยอน นน้อ่อยๆเลิ้มามไป นยอมินผละออ
"นอนเปล่า ่วมั้ย?" ยอมินผละออแล้วพู ฮยอนส่ายหัวรัวๆทันที
"นอนเหอะ พี่ไม่ลัหลับเราหรอหน่า" ยอมินพู ฮยอนีแนนเป็นพี่ัป้าบทันที โทษานพูอะไรที่ทำให้เิน
"เพิ่ะเที่ยเอ เราไม่่วหรอ" ฮยอนพู ยอมินึยิ้มเ้าเล่ห์ทันที
"ั้นเรามาทำอะไรสนุๆันีว่า"
พูบนพี่็ไม่ปล่อยให้นน้อพูอะไร่อ รีบพุ่เ้าไปูบปิปาฮยอนทันที ไม่้อรอมันแล้ววันเ้าหอเนี่ย ไม่ทนแล้วเว้ย แล้ว่อยๆไร้่อมาที่อ ่อนะลาลิ้นอนลมาเลื่อยๆ และ...
//ัภาพไปที่โมไฟ
หลัาที่ทัู้่เสร็ภาริแล้ว นน้อ็ฟุบหลับไปบนแนอยอมินทันที ยอมินนอนมอหน้าฮยอน่อนะุ๊บปานน้อเบาๆ แล้วนอนหลับไป้าๆน้อ
ยอมินะอสัา้วยใเลยว่าะไม่มีทาทิ้ฮยอนเ็า ะรัษาหัวใที่น้อให้มาไว้อย่าีที่สุ
รันะรับ ิมบลัฟฟาโล่อยอมิน
The end (season)
TALK : แ อู่นี้บแล้วน้าาาาา ู่่อไปเป็นอใรนั้น้อิาม แ่ถ้าอ่านอนนี้็ะรู้แล้วแหละเนอะ55555 ฝาสรีมแท็ #แฟนเ็โปรเ ้วยเน้อ ุ๊บๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น