ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [OS] My life #ยองดง
[OS] My life #ยอ
"น้อฮยอน ื่นไ้แล้วรับ วันนี้พี่มีประุมอนเ้านะ" อิมยอมิน ายร่าสูวัย 28 ย่า 29 ในุทำานเินไปปลุแฟนเ็อเาที่ำลันอนหลับไม่รู้เรื่ออยู่ในอนนี้
"ืม พี่ไปเลย" ิมฮยอน แฟนอยอมินที่อนนี้ำลัห่อัวเอให้เป็นส่วนหนึ่อผ้าห่ม
"ไม่ไ้สิ วันนี้ไปอยู่บ้านีฮุนนะ" ยอมินพูแล้วึผ้าห่มออานัวเล็
"ไม่เอาอ่ะ เ้าอยาอยู่ับพี่" ฮยอนพูแล้วเ้ัวึ้นมาอนเป็นพี่ ลิ่นน้ำหอมอ่อนๆที่อิมยอมินใ้ประำลอยมาเะมูอฮยอน
"วันนี้พี่มีประุมนะ ไว้อนเที่ยเรา่อยไปหานมินัน" ยอมินพูโน้มน้าวฮยอน วันนี้เามีประุม่วนริๆ ถ้าเิไม่มีประุมยอมิน็ะนั่ทำานอยู่ที่ห้อ เนื่อาเาเป็นประธานบริษัทึไม่้อเ้าบริษัท็ไ้ ถ้าไม่ำเป็น
"เ้าอยาไปับพี่อ่ะ" ฮยอนเยหน้าึ้นมาอบ ยอมินึมวิ้วทันที หลายรั้ที่เาวนฮยอนไปบริษัทแ่นัวเล็ไม่ยอมไป้วย
"วันนี้มาแปลนะ มีอะไรหรือเปล่ารับ หื้ม?" ยอมินพูพลาลูบหัวนัวเล็ที่ยัอเาไม่ปล่อย
"็ไ้่าวว่าุิมเฮินออไปแล้ว แถมเลาใหม่อพี่ยัสวยมา้วย" ฮยอนพูพลายู่ปาไป้วย ยอมินึระบายยิ้มออมาอย่าเอ็นู
"เป็นเ็ี้หวแบบนี้ั้แ่เมื่อไหร่นะฮยอนอา" ยอมินพู่อนะผละน้อออาอ้อมอ ฮยอนึแอบเบ้ปาเบาๆ
"ถ้าอยาไป็ไปอาบน้ำ" ยอมินพู ฮยอนเ้ัววิ่ไปหยิบุแล้ววิ่เ้าห้อน้ำไปทันที
อิมยอมินับิมฮยอนบันมาไ้สอปีแล้ว พ่ออเาสอนรู้ััน แ่อนนี้ฮยอนอยู่มัธยมปลายปี3 และยอมินือประธานบริษัทวัยเือบสามสิบปี ึ่ารที่เาบับนัวเล็มันเสี่ยุเสี่ยารามา้า...
ฮยอนใ้เวลาในารอาบน้ำไม่นาน็เินออมาาห้อน้ำ ร่าบาในุเสื้อแนยาวสีาวับาเาเฟสีำ เินไปมอัวเอที่หน้าระ ่อนะัทรผมให้เรียบร้อยแล้วเินไปหยิบเป้ใบเ่อเา ่อนะเินออไปหาอิมยอมินที่ห้อนั่เล่น
"พี่ยอมิน ไปันรับ" ฮยอนพูแล้วระับเป้อน ยอมินึเินไปเปิู้เย็นแล้วหยิบบาอย่าออมา
"อ่ะ ินนี่รอท้อไป่อนนะ เผื่อพี่ประุมนานแล้วเราหิว" ยอมินยื่นแนวิไส้ทูน่าและนมืหนึ่ล่อมาให้ฮยอน นัวเล็รับมา่อนะยิ้มให้ร่าสู
ยอมินึยีหัวนน้ออย่าเอ็นู่อนะเินนำลไปยัลานอรถ อนโนี้ืออนโอยอมิน บริษัทที่ยอมินเป็นประธาน็ืออุพ่ออเา อิมยอมินเป็นทายาทเศรษีพันล้าน
และารที่ฮยอนมาบับยอมิน ใรๆ่า็พูว่าฮยอนะมาเาะนพี่ิน แ่เาไม่สนใำพูพวนั้นหรอ ็ในเมื่อเาไม่ไ้ทำนี่หน่า
@บริษัทเอ็มเอ็์เอ็ม
"ท่านประธานะเ้าประุมเลยมั้ยะ แ่หุ้นส่วนยัไม่มานะะ เาบอว่ามีธุระ่วนอาะมาสายหน่อย" ุิมนายอฝ่ายประาสัมพันธ์บอเมื่อเห็นยอมินเินเ้าบริษัทมา
"ั้นยัีว่า เามาเมื่อไหร่็ให้เยอนบอผมแล้วัน" ยอมินอบเธอ ฮาเยอนือเลานใหม่อยอมิน
"ไ้่ะ แล้วนี่ทำไมุฮยอนมา้วยไ้ล่ะะเนี่ย" ิมนายออบยอมินแล้วหันมาพูับเา ฮยอนึั้ท่าะอบ แ่ยอมิน็พูแทรึ้นมา่อน
"มีเ็ี้หวบอะมาูหน้าเลานใหม่อผมน่ะรับ" ยอมินอบ ิมนายอึส่สายาแวๆมาให้ฮยอนทันที นัวเล็ฟามือลบนแนอยอมินทันที โทษานทำเาเิน
"ไปเลย เ้าห้อไ้แล้ว" ฮยอนพูแล้วันอิมยอมินไปที่ห้อ
ระหว่าเินเ้าห้อ เาเห็นร่าบาอผู้หินนึนั่อยู่ที่โ๊ะหน้าห้อทำานอยอมิน ที่รนั้นเยเป็นโ๊ะอิมเฮิน เลาอยอมินที่ฮยอนถูะามาที่สุ แ่อนนี้เธอลาออไปแล้วเพราะ้อไปลอลูและอยู่บ้านเลี้ยลู
ป้ายที่เยเป็นป้ายื่ออิมเฮินถูเปลี่ยนเป็นฮาเยอน เลานใหม่อยอมินที่ฮยอนไม่ถูะา้วยะเลย ั้แ่ารแ่ัวที่ใส่เสื้ออว้าและระโปรที่แสนะสั้น ไหนะสายาที่แสนยั่วยวนแบบนั้นอี
ฮยอนไม่อบเอาะเลย...
ระหว่าที่อยู่ในห้อทำานยอมินมีเอสารให้เ็นเพียบ ฮยอนึเลือที่ะนั่เล่นเมส์ในโทรศัพท์อยู่บนโฟาในห้อทำานแทน เพราะไม่อยาะวนยอมิน้วยแหละ เาแ่ไม่อยาทำัวเป็นภาระ
"ท่านประธานะ มีเอสาราฝ่ายบุล่ะ" ฮาเยอนเินเ้ามาในห้อ ยอมินไม่ไ้ละสายาาอเอสารไปมอเธอเลย ส่วนนึเพราะเาไม่อยาทำัวให้ฮยอนไม่เื่อใ
"เอาวาไว้บนโ๊ะ" ยอมินพูพลาเ็นเอสารไป้วย ฮาเยอนไม่ลละวามพยายามที่ะอ่อยยอมิน เธอึเินไปใล้ๆร่าสู และทุอย่าอยู่ในสายาอฮยอนทั้หม
"นี่อฝ่ายบุลนะะ ส่วนนี่อฝ่ายารเิน" ฮาเยอนพูพร้อมับ้มหน้าลไปหายอมิน พร้อมับเอาหน้าแถูไถแนอยอมิน
โอเฮยอนไม่ทนแล้ว...
"พี่ยอมิน เ้าหิวอ่ะ" ฮยอนลุึ้นแล้วเินไปท้าวแนที่โ๊ะทำานอยอมิน เยอนึเ้ัวออห่าาร่าสูทันที
"น้อายท่านประธานหรอะ น่ารัั" ฮาเยอนพูพร้อมับยิ้มให้ฮยอน ู็รู้ว่าประิษ์
"ไม่ใ่รับ แล้วที่พี่ให้ินไม่อิ่มหรอ?" ยอมินอบฮาเยอนแล้วหันมาอบฮยอน นน้อยู่ปาลทันที
"พี่็รู้ว่าเ้าินเยอะ" ฮยอนพูพลาลูบท้อัวเอเหมือนหิวริๆ ที่ริฮยอนไม่ไ้หิวหรอ เาแ่อยาะให้ยัยป้านั่นรู้ะบ้าว่าใรเป็นใร
"ไว้รอประุมเสร็พี่พาไปินนะรับ" ยอมินอบ ฮยอนึเินไป้าหลันพี่แล้วเอื้อมมือไป้ออยอมินทันที นพี่ใมาเพราะน้อไม่เยลุหนัแบบนี้
"แ่อนนี้หิวริๆ" ฮยอนยืนออนพี่ที่นั่อยู่บนเ้าอี้า้านหลั
"เอ่ออโทษนะะ ไม่ทราบว่าพวุสอน..."
"ผมับพี่ยอมินเป็นแฟนันรับ" ฮยอนอบ่อนะยิ้มปิท้าย
"ุเลา็แ่ัวให้มันมิิหน่อยนะรับ เป็นผู้หิแ่ัวแบบนี้มันูไม่ี แล้ว็เลิิะับแฟนผมเถอะ" ฮยอนพู่อ่อนะยิ้มปิท้ายประโยอีรอบ
"แ่ผู้ายส่วนให่เาอบนะะ" ฮาเยอนอบ่อนะยิ้มมุมปา ิว่าะนะนอย่าฮยอนสินะ ิผิิใหม่ไ้นะป้า
"ั้นพี่ยอมินะเป็นส่วนน้อยสินะ เพราะนาผมไม่แ่ัวแบบนี้เายัอบเลย" ฮยอนพูแล้วยิ้มอย่าผู้นะ ฮาเยอนทนไม่ไ้แ่็ทำอะไรไม่ไ้เ่นันึไ้แ่ำมือแน่นเพื่อ่มอารม์
"ุยอมินะ! ันลาออ่ะ!" ฮาเยอนพูเสียั่อนะเินออไป ยอมิน็ไม่ไ้รั้ไว้
อิมยอมินลุาเ้าอี้มาหาฮยอนที่ยืนยิ้มอยู่นเียวหน้าโ๊ะเา ยอมินเินมายืน้าหน้าอีน่อนะรั้เอวนัวเล็ให้เ้ามาหาเา
"นี่หวนานั้นเลยหรอ เ็แสบ" ยอมินพูพลาใ้นิ้วเี่ยมูอนัวเล็เบาๆ ฮยอนึย่นมูใส่นพี่
"หวิ ใระอบให้นอื่นมาเ้าใล้แฟนัวเอ" ฮยอนอบ ยอมินึพุ่เ้าไปทาบทับริมฝีปานัวเล็ในเวลาอันสั้นทันที
ุ๊บ!
"้อหาน่ารัเินไป"
ุ๊บ!
"้อหาี้หวนพี่ามไม่ทัน"
ุ๊บ!
แ่เสียุ๊บรั้นี้ไม่ใ่ยอมินที่เป็นนรุ แ่เป็นฮยอนเอ่าหา
"้อหาุ๊บเราหลายรอบเินไป" ฮยอนพูพลายิ้มไป้วย นี่ยอมินมัะแพ้ฮยอนเสมอสินะ
"ลับอนโไปนะโนแน่" ยอมินพูแล้วใ้มูรั้นอนัวเล็อีรอบ่อนะเินลับไปที่โ๊ะทำาน
"เ้าะแ้ำรวมาับพี่โทษานพราผู้เยาว์!"
END.
TALK - มาแล้ว้าาาาา ยัไ็เม้นัน้วยน้า อย่าลืมไปสรีมแท็ #มายไลฟ์ยอ ้วยน้า รัทุนุ๊บๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น