คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1
1
วันนี้แล้วสินะที่ฉันต้องดูแลนักเขียนคนใหม่ที่พี่กุ๊กไก่บอก เขาจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายนะ?? ตื่นเต้นจัง
“แม่คะ หนูไปที่สนพ.ก่อนนะคะ”
ฉันบอกกับแม่ก่อนที่จะออกจากบ้านไป
“ไปดีมาดีนะจ๊ะสายไหม^^”
แม่บอกพลางโบกมือและยิ้มให้ฉัน
“ค่ะ แม่^^”
ฉันตอบแม่พลางก้าวขาออกจากบ้านไป
เขาจะเป็นคนยังไงนะ? จะเย็นชา? เนิร์ด? หรือจะเข้าสังคมไม่เก่ง? อยากรู้จัง รีบๆไปที่สนพ.ดีกว่า><
ที่สนพ.L
ฉันมาถึงที่สนพ.แล้วล่ะ เขาจะมาที่สนพ.หรือยังนะ?
“อ้าว! สายไหมมาพอดีเลย พี่กำลังจะโทรเรียก”
พอฉันเข้ามาในสนพ.ก็เจอกับพี่กุ๊กไก่พอดีเลยแฮะ
“อ๋อค่ะ หนูกำลังจะขึ้นไปหาพอดี”
ฉันพูดพลางเดินขึ้นบันไดพร้อมๆกับพี่กุ๊กไก่
“พี่กุ๊กไก่คะ นักเขียนที่จะให้ดูแลเขาเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย คะ?”
ฉันถามพี่กุ๊กไก่ด้วยความสงสัย
“ความ-ลับ-จ๊ะ ^^”
พี่กุ๊กไก่ตอบฉันมาทีละคำ เสียงดังฟังชัดเหมือนจะบอกฉันว่า ‘ไปดูเองสิจ๊ะ^^’ อะไรทำนองนั้นอะนะ?
“พี่กุ๊กไก่อ่า~บอกหน่อยก็ไม่ได้ บู้-3-~”
ฉันตอบพี่กุ๊กไก่ด้วยน้ำเสียงงอนๆ ก็คนมันอยากรู้อะ ไม่อยากบอกเอง -3-
“อะ! ถึงพอดีเลย คนนี้ไงจ๊ะสายไหม^^”
เอ๊ะ?? คนนี้เองหรอกเหรอ?? เขาเป็นผู้ชายผมขาวหน้าตาน่ารัก(?) สูงราวๆ 170 ซม. ได้ เหมือนเขาจะเป็นลูกครึ่งนะ แต่ครึ่งอะไรนี่ฉันไม่รู้นะ=_=
“แนะนำตัวสิจ๊ะ ทั้งคู่เลย^^”
พี่กุ๊กไก่พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง เอ่อ...พี่กุ๊กไก่คะ พี่จะร่าเริงเกินไปไหมคะ=_=
“อ๋อค่ะๆ ฉันชื่อ สายไหม อายุ 18 ฝากตัวด้วยนะ J”
ฉันพูดพลางยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน(?)
“อะเอ่อ...ผะผมชื่อ มาชเมลโล่ อายุ 18 ปี ฝะฝากตัวด้วยนะฮะ (. .)”
เขาพูดตะกุกตะกักแฮะ?? สงสัยจะเป็นพวกกลัวคนแปลกหน้ามั้ง ช่างเถอะมันไม่ใช่เรื่องของฉันนี่
“เอาล่ะๆที่นี้ทั้งสองคนก็รู้จักกันแล้วนะ วันนี้สายไหมจะพาเธอไปเดินทัวร์ทั่วๆสนพ.นะจ๊ะ”
พี่กุ๊กไก่พูดแล้วก็ค่อยๆเดินกลับไปอย่างช้าๆ...=_=
“จะไปกันหรือยัง??”
ฉันถามเขา แล้วเขาก็หน้าทำประมาณว่า ‘ไปไหนเหรอ (' ' )’
“ไปทัวร์สนพ.ไง จำไม่ได้เหรอ”
“(. .) (' ') (. . ) (' ')”
ฉันบอกเขา เขาไม่พูดแต่เขาพยักหน้าขึ้นลง แทนที่ จะตอบว่า ‘ไปเลยก็ได้ฮะ’ อะไรแบบนี้=_= ทำไมเขาถึงไม่พูดกับฉันเนี่ย =_=
“งั้นตามฉันมาเลย ฉันจะพาเดินให้ทั่วสนพ.เองงงงง>o<”
ฉันพูดพร้อมกับถือวิสาสะ(?)ไปจับมือของเขาให้เดินตามฉันมา
ฉันพาเขาเดินไปทั่วสนพ. แนะนำพี่ๆบ.ก.และนักเขียนคนอื่นๆให้เขารู้จัก และแนะนำสถานที่ต่างๆนอกสนพ.ให้เขารู้ เพื่อเวลาเขาอยากไปเดินเล่นนอกสนพ.เขาจะได้ไปเองได้โดยที่ไม่ลากฉันไปด้วยไง=_=
“คนนี้ชื่อ เลซี่ เป็นเพื่อนของฉันนะ”
ฉันแนะนำ ‘เลซี่’ เพื่อนสนิทของฉัน ให้เขารูจัก
“เลซี่ หมอนี่ชื่อ มาชเมลโล่เป็นนักเขียนคนใหม่ของสนพ.นี้นะ”
แล้วฉันก็แนะนำหมอนี่ให้เลซี่รู้จักอีกรอบ =_=
“อ๋อ คนนี้เองเหรอที่เข้ามาใหม่อะ สายไหม”
เลซี่ถามฉันด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“อือ ฉันไปล่ะ ต้องพาหมอนี่ไปทำความรู้จักกับคนอื่นๆอีกเยอะเลย”
ฉันบอกลาเลซี่ และลากหมอนี่ให้เดินตามมา
ทำไมหมอนี่ถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ เขาเหมือนคนเป็นใบ้เลยอะ ว่ามั้ย? ฉันแนะนำคนอื่นๆในสนพ.ให้เขารู้จักแต่เขาไม่พูดอะไรเลย-*- ฉันก็ขี้เกียจพูดเหมือนกันนะย่ะ
“นี่ พูดอะไรหน่อยสิ ฉันก็ขี้เกียจเป็นเหมือนกันนะที่แนะนำนายให้คนอื่นๆในสนพ.รู้จักน่ะ”
“ งั้นเหรอฮะ'^'”
“นี่นายเพิ่งจะรู้หรือไงหาาาาาา!!!”
ฉันตะโกนใส่เขาอย่างเหลืออด ผ่านมาชั่วโมงกว่าๆเพิ่งจะพูดประโยคแรก แถมยังมีหน้ามาถามด้วยนะว่า ‘งั้นเหรอฮะ'^'’ อีกนะ แต่ว่า...แต่ว่า... ฉันโกรธเขาไม่ลงอะT^T ก็เขาเล่นทำหน้าแบ๊วๆคิคุอะโนเนะใส่ฉันอย่างนั้นอะ แล้วเขาก็น่ารักอยู่แล้วด้วยทำหน้าแบบนั้นเขายิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่เลย T///T
หลังจากนั้นฉันก็พาเขาไปทำความรู้จักกับคนอื่นๆต่อจนถึงเย็น จากนั้นฉันจึงขอตัวกลับบ้านเพราะฉันพาเขาเดินจนทั่วสนพ.แล้วนี่
อ๋อ แล้วก่อนกลับเขาก็พูดแนะนำตัวเอง(อีกรอบ)ให้ฉันรู้จักด้วยนะ
‘ผมชื่อ มาชเมลโล่ อายุ 18 แพ้ขนแมว เป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษ ยินดีที่ได้รู้จักนะฮะ'^' ’
‘อือ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน’
ความคิดเห็น