ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เราเริ่มที่จุดจบ

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอน 1

    • อัปเดตล่าสุด 18 มี.ค. 49


    สวัสดีครับ ผมชื่อแจ็คครับ ผมแต่งงานได้ 3 เดือนแล้วครับ แต่คุณเชื่อม่ะ
    แต่งเหมือนไม่ได้แต่งเลย ผม
    ยังคงมีชีวิตเหมือนเดิมเกือบทุกอย่าง ต้องย้ำว่าเกือบ
    เพราะไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน เรื่องชีวิตส่วนตัว
    ผมยังคงเที่ยวกับเพื่อนคืนวันศุกร์ เมาสุดๆคืนวันเสาร์
    และถอนให้ออกคืนวันอาทิตย์ ไงล่ะครับ อิจฉาผม
    ไหม ที่มีอิสระได้อย่างนี้


    ภรรยาของผม เรียกแบบนี้ก็ไม่เชิงนะ
    เรียกว่าคนที่ผมเข้าพิธีแต่งงานด้วย ไม่ใช่ว่าเธอไม่
    สวยนะครับ เธอก็สวยเหมือนผู้หญิงทั่วไป... ผมว่าเธอก็น่ารักแบบไม่เหมือนใครดีนะ
    แต่เพื่อนมันบอก
    “กรูเห็นหน้าแล้วเจี๊ยะบ่โละว่ะ” (เห็นแล้วกระเดือกไม่ลง)
    เธอไม่ใช่คนสวยแบบนางงาม ที่หุ่นสวย
    หน้าใส ท่าทางสง่า พูดจาไพเราะ มารยาทอ่อนหวาน เป็นแม่บ้านแม่เรือน ....
    ทุกอย่างที่ผมพูดมานั่น
    ตรงข้ามหมดเลยครับ


    เธอชื่อ นักกี้ครับ เธอบอกให้ผมเรียกสั้นๆว่า กี้ และเธอจะเรียกผมว่า
    จัก เพราะชื่อฝรั่ง
    ไป ไม่เหมาะกับหน้าไทยแบบผม ดูปากเธอสิ
    กัดกันตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอและนี่คงเป็นเสน่ห์ของเธอ
    อย่างหนึ่ง ที่ทำให้ผมตกลงแต่งงานกับเธอทันทีหลังจากวันดูตัว

    ทั้งที่ในวันนั้น......

    “โธ่ลุง อย่ามาแต่งกะหนูเล้ย ลุงดูนะ หน้าตาก็ไม่สวย แค่น่ารักปานกลาง
    หุ่นก็ไม่บองบาง ติดจะล่ำซำ
    ไขมัน นี่ๆเห็นอะไรไหมฟันเกตรงมุมปากเนี่ย เขี้ยวซ้อนแหลมๆเนี่ย
    ผู้หญิงฟันซ้อนกัน โหหหห ไม่น่ายุ่ง
    หรอก หนูทำกับข้าวก็ไม่เป็น ไม้กวาดไม่เคยจับ ไม้ถูพื้นไม่คิดแตะ
    ซักผ้าก็ส่งร้าน

    เอางี้ หนูลุงให้ 20 คนเลย เนี่ยะ รายชื่อพร้อมเบอร์โทร กะที่อยู่
    ลุงเลือกเลยจะเอาคน
    ไหน เดี๋ยวติดต่อให้ ขอบอกโสดๆ สวยๆ ทั้งนั้น เพื่อนหนูเอง คุยกันได้ นี่ๆๆ
    เอาไปเลย”

    ผมมองเธอยิ้มๆ และคงเผลอมองนานไปหน่อย


    “อ่าวลุง ไม่ขำนะ น้อยไปเหรอ อืมมม ขอคิดแป๊ปนะ เอางี้ ให้อีก 20 เลย
    แต่คราวนี้เป็นรุ่น
    น้องนะ ตอนนี้อยู่ปี 2 กะ 3 รับรองโสด สด สวย แต่ไม่รู้จะซิงรึเปล่า
    ่ขอเวลาวันนึงหาที่อยู่กะเบอร์ให้


    ครับ เธอพยายามติดสินบน ไม่ให้ผมแต่งงานกับเธอ ด้วยรายชื่อ
    ที่อยู่พร้อมเบอร์โทร.สาว ก๊า
    กกๆ เกิดมาเพิ่งเคยเห็นโว้ย นี่ถ้าผมบ้าจี้รับข้อเสนอนี้ไป
    ไม่กลายเป็นพวกค้าหญิงส่งออกรึ จะบ้าตาย
    แม่สื่อเขาคิดอะไรของเค้านะถึงมาจับคู่ผมกับเธอ


    หลังจากปล่อยให้เธอพล่ามข้อเสนอ สินบนไปจนเหนื่อยเอง
    โดยมีผมนั่งยิ้มมองเธออย่างเดียว ยังไม่พูด
    สักคำ ดูไปแล้วท่าทางเหมือนคนขายประกันจริงๆ

    พอพูดจนเหนื่อย เธอก็ยกกาแฟเย็นดูดรวดเดียวหมดแก้ว
    เอาหลังมือเช็ดปากแบบลวกๆ ติดจะ
    เรอหน่อยๆนะ ถ้าได้ยินไม่ผิด


    “ตกลกไม่แต่งกะหนูนะ จะได้บอกมัมกะแด้ดว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้ว
    ส่วนเรื่องรายชื่อเอาไปหมด
    เลยละกัน ทั้ง 40 เนี่ยแหละ แล้วถ้าสนคนไหน โทรบอกหนูที่เบอร์นี้นะ ฮี่ๆ “
    เธอหยิบปากกาเขียน
    หมายเลขโทรศัพท์มือถือ ลงกระดาษโน้ต

    “อ่ะ โทรได้ตั้งแต่ สิบโมงเช้า ถึง สี่ทุ่ม”

    มีเวลาเปิดปิดด้วยแฮะ

    “ไปนะค๊า หวัดดีค่า หวังว่าคงไม่เจอกันอีก ทั้งชาตินี้ หรือชาติไหน
    แล้วนี่ค่ากาแฟของหนู อีก 5 บาท
    ไม่ต้องทอน ติ๊บให้”


    ครับ สินบนสำหรับการไม่แต่งกับเธอคือ รายชื่อพร้อมที่อยู่ เบอร์
    กับเงินอีก 5 บาท อืม คุณคิดว่า
    ผมควรรับข้อเสนอหล่อนไหมเนี่ยยยย


    วันต่อมา ไม่รู้ผมคิดยังไงถึงกดเบอร์โทรเธอ อารายยย
    ก็เบอร์มันติดมากับโทรศัพท์เท่านั้นเอง คิดมากๆ

    “สวัสดีครับ นักกี้”

    “อืมมมมมมมม”

    ขณะนั้นผมจำได้ว่าเป็นเวลาเกือบบ่ายสองโมง แต่เสียงเธอดูเหมือนสะลึมสะลือ

    “ว่างไหมครับ คุยกันหน่อยสิ”

    “ไม่ว่าง คนจะนอน ไว้โทรมาใหม่นะ ฝากเบอร์กะชื่อไว้ โทรกลับไม่โทรอีกเรื่อง
    แค่นี้นะ”

    เฮ้ย นี่มันบ่ายสองนะขอรับ ว่าที่เจ้าสาวของผม เธอยังไม่ตื่นนอน
    ว่าจะบอกข่าวดีซะหน่อย ว่า
    ....


    ........ ที่บ้านฝ่ายหญิง......
    “ไชโย้ๆๆๆๆๆๆๆ คุณพี่ขา ในที่สุด ในที่สุด”

    “ใช่ คุณน้องครับ ในที่สุด ในที่สุด”

    “ยายหนูก็ขายออก ไชโย้ๆๆๆๆๆๆๆ”
    เสียงพ่อกับแม่ฝ่ายหญิงพูด น่าจะเป็นตะโกนขึ้นพร้อมกัน

    “คุณนายขา เป็นอะไรไปคะ” เสียงสาวใช้รีบวิ่งออกมา

    “นี่ จุ๋ม แจ๋ว แหวว เธอรู้ไหม ยายหนูจะได้แต่งงานแล้วนะ ที่ไปดูตัววันก่อนน่ะ
    ฝ่ายชายเขาตกลงแหละ
    นี่ๆ เธอต้องแนะนำชั้นนะ ว่าพระวัดไหนดูฤกษ์เก่ง จะได้ไปผูกดวงกัน อะฮู้ยยย
    ตื่นเต้นๆ”

    สาวใช้ทั้งสามคนมองตากันด้วยความยินดีไม่แพ้คุณนาย ในที่สุด
    คุณหนูบ้านเราก็ขายออก เย้ๆ


    ครับ ว่าที่เจ้าสาวของผมเป็นลูกสาวคนเดียว ทางบ้านของเธอกับผม
    รู้จักเป็นคู่ค้าทางธุรกิจและ
    เพื่อนกันสมัยรุ่นพ่อและแม่

    ก่อนที่ผมจะรู้ว่ามีการดูตัว พ่อบอกให้ผมไปพบลูกค้า
    แต่พอเธอเดินมาหย่อนก้นลงยังไม่ทันร้อน
    ก็ร่ายมาขนาดนี้ ผมรู้ว่าผมโดนเข้าแล้ว ทั้งที่พยายามบอกปฏิเสธเท่าไหร่
    ก็ผมมันสามสิบแล้วนี่ครับ แต่
    ขอบอกยังโสดและหน้าตาดีด้วยนะเออ


    เรื่องตลกที่สุดคือ วันหมั้น

    ก็วันหลังจากที่เธออะละวาดบ้านพัง หนีออกจากบ้านไปได้เกือบวัน
    เพราะมีเงินติดตัว 50 บาท
    และนอน และนอน รวมทั้งหมดเป็นเวลา 2 วัน

    ทางบ้านของผมและเธอช่วยกันหาฤกษ์ที่ดีและสะดวก เพราะ1. หมอดูบอกว่า
    ถ้าผมและเธอ
    ไม่แต่งงานปีนี้ จะไม่ได้แต่งอีกเลยตลอดชีวิต 2. แม่อยากอุ้มหลาน 3.
    แม่อยากได้ลูกสะใภ้ 4. แม่
    อยากให้ผมแต่งงาน 5. ญาติๆอยากให้ผมเลิกทำตัวเจ้าชู้ไก่แจ้
    จีบดะไม่เว้นลูกพี่ลูกน้อง แล้วหักอกแบบ
    ไม่ไว้หน้า สรุป มีแต่คนรอบข้างอยากให้ทำ แต่ผมไม่ใช่พวกตามใจแม่หรอกนะ
    ตอนนั้นผมแค่นึกสนุกอยาก
    แกล้งเธอเท่านั้น


    “มัมขา ไม่แต่งไม่ได้เหยอ หนูยังเด็กอยู่เลยนะค๊า เรียนก็ยังไม่จบ” เธออิดออด

    “ก็ยังไม่แต่งนี่คะ แค่หมั้น” คุณแม่พูดขึ้น

    “งั้นแสดงว่าไม่แต่งก็ได้ หมั้นได้ก็ถอนได้ ใช่ไหมคะ” เธอพูดดวงตาเป็นประกาย

    “ไม่ได้ค่ะ ถ้าหนูไม่แต่ง บ้านเรา ฮือ บ้านเราต้อง ฮือ ต้องล้มละลายนะคะ”
    รู้สึกมัมจะตีบทแตกไป
    หน่อย มัมรีบเช็ดน้ำตา เพราะพี่แจ๋วเข้ามาเรียกแล้ว

    “คุณนายขา ข้างล่างพร้อมแล้วค่ะ”

    "ไม่ต้องกลัวยายหนู ไปขึ้นเขียง เอ๊ย ลงไปข้างล่างกันลูก"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×