ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สะสมคำศัพท์

    ลำดับตอนที่ #35 : [คำไวพจน์] แสง, สว่าง, แสงสว่าง

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 94.27K
      162
      23 ต.ค. 53


    ก่อง ๒ ว. สุกใส, สว่าง, งาม.

    กระจ่าง ก. สว่าง, สุกใส, ชัดเจน, แจ่ม.

    จลา [จะ-] (แบบ) น. ธูป, ของหอม; แสงสว่าง, ฟ้าแลบ, เช่น จลาจเลนทร์.

    จ่าง ก. สว่าง.

    เจิดจ้า ว. สว่างสุกใส.

    จัดจ้า ว. สว่างมาก, มีแสงกล้า.

    จรัส[จะหฺรัด] (แบบ) ว. แจ่มแจ้ง, รุ่งเรือง, สว่าง

    จางปาง (ปาก) ว. สว่างจ้า, สว่างโล่ง; อีสานว่า จ่างป่าง.

    ฉาน ๓ ก. แตก, กระจาย, ซ่าน, เช่น แตกฉานซ่านเซ็น. ว. มีแสงกล้า, มีแสงพุ่ง
    ออกไป, สว่าง, กระจ่างแจ้ง, จ้า, เช่น แสงฉาน ปัญญาแตกฉาน; ฉาด
    เช่น ขวิดควิ้วอยู่ฉาน ๆ. (ม. ร่ายยาว กุมาร).

    ชาลา ๑ น. ความรุ่งเรือง, เปลวไฟ, โคมไฟ, แสงสว่าง. (ส. ชฺวาลา).

    ช่วง ๒ ว. สว่าง, รุ่งโรจน์.

    โชต ว. สว่าง, รุ่งเรือง, โพลง. (ป.).

    ช่วงโชติ ก. สว่างรุ่งโรจน์, โชติช่วง ก็ว่า.

    ชุณห [ชุนหะ] (แบบ) ว. ขาว, สว่าง. (ป.).

    ตรัส (ราชา) ก. พูด. ว. แจ้ง, สว่าง, ชัดเจน

    ธุมเพลิง [ทุมเพฺลิง] น. แสงสว่างที่เกิดขึ้นในอากาศผิดธรรมดา.

    นิภา น. แสง, แสงสว่าง. (ป., ส.). (แบบ) ก. เทียม, เสมอ, เทียบ. (ป., ส. นิภ).

    ประภา น. แสง, แสงสว่าง, แสงไฟ. (ส. ปฺรภา; ป. ปภา).

    ประภาส [ปฺระพาด] น. แสงสว่าง. (ส. ปฺรภาส; ป. ปภาส).

    โพลง [โพฺลง] ว. สว่างแจ้ง, ลุกสว่าง, เช่น ไฟลุกโพลง สว่างโพลง; ใช้
    ประกอบกับคํา ขาว เป็น ขาวโพลง หมายความว่า ขาวมาก,
    ขาวทั่วทั้งหมด, (ใช้แก่ผม) เช่น ผมหงอกขาวโพลงไปทั้งหัว,
    โพลน ก็ว่า; ลักษณะที่เบิกกว้าง เช่น ตาลุกโพลง ลืมตาโพลง.

    ภา น. แสงสว่าง, รัศมี. (ป., ส.).

    ภัสสร [พัดสอน] น. แสงสว่าง, รัศมี. (ป.).

    ภาสุระ ว. สว่าง, มีแสงพราวเช่นแก้ว. (ส.).

    ภาสวร [พาสะวอน] ว. สว่าง, มีแสงพราว. (ส.).

    ภาณุ น. แสงสว่าง; พระอาทิตย์. (ป.; ส. ภานุ).

    รุจ, รุจา ว. รุ่งเรือง, สว่าง. (ป., ส. รุจ).

    รังสิ, รังสี น. แสง, แสงสว่าง. (ป. รํสิ; ส. รศฺมี).

    รัศมี น. แสงสว่างที่พวยพุ่งออกจากจุดกลาง, แสงสว่าง; เส้นที่ลากจากจุด
    ศูนย์กลางของวงกลมไปถึงเส้นรอบวง. (ส.; ป. รํสิ).

    รำไร ว. เล็กน้อย เช่น แสงสว่างรำไร แสงแดดรำไร; อาการที่เห็นไม่ชัดเต็มที่
    เพราะอยู่ในระยะไกลหรือมีอะไรบังเป็นต้น เช่น เห็นกระท่อมรำไรอยู่
    ในหมู่ไม้.

    โรจ, โรจน์ ว. รุ่งเรือง, สว่าง, สุกใส. (ป., ส.).

    วิภา น. รัศมี, แสงสว่าง, ความแจ่มแจ้ง, ความสุกใส, ความงดงาม. (ป., ส.).

    วิภาดา ว. สว่าง. (ป. วิภาตา).

    วิโรจ, วิโรจน์ ว. สว่าง, แจ่มใส, รุ่งเรือง. (ป., ส.).

    วิภาส ก. ส่องสว่าง, มีแสงสว่าง. (ส. วิภาสา ว่า แสง).

    ศุกล [สุกกะละ] ว. สุกใส, สว่าง; ขาว, บริสุทธิ์. (ส. ศุกฺล, ศุกฺร;
    ป. สุกฺก).

    ศุภร [สุบพฺระ] ว. ส่องแสง, สว่าง; งาม, สดใส; ขาว, ผ่อง; บริสุทธิ์
    ไม่มีตําหนิ เช่น ศุภรทนต์ คือฟันงาม. (ส. ศุภฺร).


    อาภาส [พาด] น. รัศมี, แสงสว่าง. (ป., ส.).

    โอภาส [พาด] น. แสงสว่าง; ความสุกใส, ความเปล่งปลั่ง. ก. ส่องแสง.
    (ป.).

    อาโลก, อาโลก [โลก, โลกะ] น. แสงสว่าง, ความสว่าง; การดู, การเห็น,
    สิ่งที่เห็น. (ป., ส.).

    อาภัสระ[พัดสะระ] น. ชื่อพรหมโลกชั้น ๑ ในรูปพรหม ๑๖ ชั้น, เรียก
    พรหมซึ่งอยู่ชั้นนี้ว่า อาภัสรพรหม. ว. สว่าง, สุกใส, เปล่งปลั่ง.

    อาภาส[พาด] น. รัศมี, แสงสว่าง. (ป., ส.).

    อำไพ ว. งาม; สว่าง, สุกใส.

    อัจจิมา น. ไฟ. ว. มีแสง, สว่าง, รุ่งเรือง. (ป.).

    ฮาม ว. รุ่ง, สว่าง, หาม ก็ว่า. (ข. พฺรหาม).
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×