ลำดับตอนที่ #153
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #153 : ปอด อวัยวะที่เราต้องป้องกัน
| วิธีสำรวปอนเอ ารรวสุภาพปออนเอนั้นเริ่ม้น ให้พิาราูาแ้ม้าย-วาบนใบหน้าอเรา เพราะแ้มหรือหน้า่าอปอ แ้มแ แสว่า เลือลมี แ้มีาว แสว่า ปอมีปัหา เวลาเป็นหวัหรืออาารผิปิอปอสีแ้ม ะหมอี |
| ่อมาให้สัเูลูนัยน์า้าวา ใหู้บริเววาบนหรือประมา 10.00 น. เ็มนาฬิา บริเวนี้เื่อมโยับปอเหมือนั่แผวรสวิ์ไฟ หามีุหรือสีผิปิให้เปรียบเทียบและสัเ วบู่ไปับบริเวแ้มือ หามีสิวบริเวแ้ม แสว่า ส่วนเินอไมัน และเสลมีมาในหลอลม อันเนื่อาอาหารรสมัน ร่าายไม่สามารถำัไ้หม ึสะสมหมัหมม นม เนย น้ำาลทราย ะทิ รีม่าๆ เป็น้นเหุ แ้มหามีสีแัทั่วบริเว แสว่า ปอ และหัวใทำานหนัเิน เส้นโลหิฝอยพอโ สาเหุเนื่อาผลไม้ น้ำผลไม้มาเินหรืออาหารรสเผ็ เรื่อเทศแรัผัใบะเพรา เป็น้น ในรีที่ผิวหนับริเวแ้มปริเป็นรอยย่น เป็นเส้นแนวั้ แสว่า ล้ามเนื้อและเส้นเลือบริเว นี้หัว สาเหุาอาหารรสเ็มัทานเลือมา ทานเนื้อ นม ไ่ และอาหารเนื้อย่าบาร์บีิวหรืออาหารทะเลเผา อบ ทำให้เิอาารผิวแห้ ่อให้เิอาารหลอลมในปอหัวและแห้้วย หาบริเวแ้มมีสีเทา น้ำาล แสว่า อาารเลือสะุ ลั่เลือเป็นรอย่าแรและารหมุนเวียนไม่สะว อันเนื่อาอาหารรสหวานัผสมน้ำาลทรายมาเิน หาเมื่อใมีสีเียวบนบริเวแ้มให้ระวัเป็นพิเศษ เพราะอาเป็นอาารอโรมะเร็แฝอยู่ไ้ในบริเวปอหรือบริเวทรวอ หน้ามีรอย่าระ หรือล้ายปานบริเวแ้ม มัแสถึ อาารเ็บป่วย ที่ทิ้ร่อรอยาอีให้ปราออมาภายหลั โยเราลืมไปแล้ว แสถึอาารเรื้อรัที่ถูมอ้าม |
| หารีมีไฝหรือุำึ้นบริเวแ้ม แสว่า มีส่วนเินอไมัน และโปรีนา อาหารเนื้อสัว์ที่บริโภในอีสะสมไว้มาเิน น่อัว ปิั้นทาหมุนเวียนอเลือลม นในที่สุถูับันให้ปราออมาบนใบหน้า ในรูปอวามำหรือาร์บอน ล้ายถ่านที่เผาไหม้ ในผิวหนัเป็นเวลานานๆ ลัษะภายนอ ที่อาสัเไ้อีอย่าหนึ่็ือ ลัษะารนั่ หลัะ่อมห่อมา้าหน้าเหมือนล้ามเนื้อส่วนทรวอแน่นรึ บริเวไหล่แ็ อาเิวบู่ับอาาร โลหิา ปอบวมหรือปออัเสบ โรหื (ASTHMA) ็เป็นอีอาารหนึ่อาร ผิปิอปอ อันเนื่อาารหายใไม่สะว สาเหุาที่เสลหรือเมือเหลวอุันในหลอลมเพราะร่าายไม่สามารถั ไมันส่วนเินที่มาเิน าอาหารึ้อแปรรูปไมันโปรีนให้เป็นเสล น้ำมู เพื่อบรรเทาารัออาร่าายส่วนบนเสริม้วยโรหื มีเหุปััยร่วมาสภาวะสิ่แวล้อม ที่ื้น เ่น นที่อาศัยอยู่ใล้แม่น้ำบริเวที่ลุ่ม หรือห้อนอนอยู่พื้นั้นล่าที่มีน้ำในินมา นอาศัยอยู่ในเรือริมแม่น้ำ และโรหืะเป็นอาารเรื้อรั อันเนื่อาไบพร่อ เพราะื่มน้ำมาเิน ในะที่ผืนินื้น (หยิน) ารื่มน้ำมาเิน (หยิน) ใ้ีวิส่วนให่ในห้อแอร์ (หยิน) อบรับประทานผลไม้ (หยิน) น้ำแ็ น้ำเย็น (หยิน) และสุภาพไอ่อนแอ้วย อาาร้าเีย็ือ เวลาลาวันมัะ่วนอน หาวบ่อย ึมอ่อนเพลีย อาารที่ผิปิเี่ยวโยับปอ็ือ อาารไอบ่อยไอนเ็บหน้าอ ไอทุวัน นีนเรีย ไอร้อยวัน ร้อยวันือ หนึ่ฤูาลหรือสามเือนว่า เป็น่วที่อาาศเปลี่ยนแปล ะนั้นอาหารที่รับประทาน ในฤูที่แล้วที่ผ่านมา ส่วนเินะสะสมและถู ัโยพลัในฤูาลธรรมาิที่ปรับุล เ็บวาัเนื้อที่ไว้รอรับฤูาลใหม่ ร่าายำเป็น้อเลียร์บัีบุลส่วนเิน หาเรายัไม่วบุมอาหาราริน เราำเป็น้อ ใ้เวลา 100 วันที่ะรอให้ร่าายสร้าเม็เลือ ใหม่ึ้นมาทแทน ในะที่หาเราล และรับประทาน้าวล้อ ารับ็ะเร็วึ้น ารหายสู่ืนปิ ็ะบรรลุไ้เพียไม่ี่วัน ารามบ่อยเมื่อมีฝุ่นหรือสิ่ผิปิมาระทบเล็น้อย ็ะามลอเวลาเป็นั่อาารที่มัเรียภูมิแพ้็เิาสาเหุเียวันือ หลอลมามูสู่ปอ ารเ้าอออารระบายลมไม่สะวถูปิั้น โยส่วนเินาอาหารประเภทเนื้อ นม ไ่ และน้ำาลทรายรสหวาน และส่วนเินอไมันทุนิสะสมันนเินปริมา ปัุบันเป็นันมาเพราะสาเหุาไอศรีมรสผลไม้ และุี้ ผมไม้เื่อม่าๆ ในอีโรภูมิแพ้ ไม่มีใรรู้ั พึ่ะมาแพร่หลาย ประมายี่สิบปีที่ผ่านมา สาเหุเพราะในอี ไอศรีม ที่เรารับประทานมีราาแพมา อีประารหนึ่ไอศรีมในอีไม่ไ้ผสมสารเลือบแ็ เ่น ปัุบัน ไอศรีม ะละลายเร็ว ้อรีบั ไม่เ่นนั้นทานไม่ทัน แ่ปัุบันไอศรีมถูใส่สารเลือบแ็ั่สีทาบ้านผลิภั์อาหารสัเราะห์พันาวบู่ ับเทโนโลยีวัสุ่อสร้า ร่าายนเรามิใ่สสารไร้ีวิ เราึวรพิาราสารในอาหาร มิให้พันา้าวหน้าเินธรรมาิั่เิม มิะนั้น โรและอาารผิปิใหม่ๆ ย่อมิามมาลอ ราบใที่เราใ้สารที่ประิษ์้นพบใหม่มาผสมับอาหารรับประทานประำวัน อาารป่วยเป็นสัาเือนภัยว่า มนุษย์ำลัรบวนอธรรมาิ นเินีำัที่ธรรมาิอเราะรับไว้ไ้ ผลลัพธ์็ือ ารเ็บป่วยที่ร่าาย้อแบรับาวามอร่อยปาเพียั่วรู่เท่านั้น อาารถุลมโป่พอ อเนื้อเยื่อปอ (EMPHYSEMA) ็เป็นผลาสิ่ประิษ์ใหม่ในอุสาหรรมอาหาราาิะวัน ในรูปแบบอผลิภั์ ไอศรีมที่ำลัแพร่หลาย ไปทั่ว สารเมีภั์ที่ผสมนั้น มีพลัหยินเินไป สาเหุที่ยืเยื้อให้ยายัวแบบนิไม่หลับืน วามยืหยุ่นอเลล์ในร่าายถูทำลาย และอ่อนแอล เมื่อถุลมยายและถูอุัน โยพลัหยินอสารเมีในอาหารเนื้อที่่อ ระบายลมออาาศ หายใีบันลเหลือ่อเพียเล็น้อย ารหายใ็้อเพิ่มทั้แรัน และแรบีบ ทำให้เพิ่มภาระหนัสู่ระบบหมุนเวียนโลหิ อหัวใ หัวใ้อทำานปิเหมือนับ นำลัวิ่แ่โอลิมปิลอ 24 ั่วโม หลอเลือและหลอลมในปอมีธรรมาิที่หา ยืัวแล้วยาที่ะทำให้หัวลับสู่สภาพเิมไ้ เพราะถุลมเล็ๆ เหมือนถุยาลูโป่ที่ถึแม้ะหัว แ่็ะยัิึูถุลม้าเียิแน่นไป้วย ทาที่ีวรหลีเลี่ยมิให้ยืเินนา่อนะสายเินไป พืสมุนไพรสำัที่สุที่บรรพบุรุษเรา้นพบและ ใ้รัษาบรรเทาอาารผิปิอปอ็ือ ราบัว (Lotus Root) ราบัวถือเป็นพืมหัศรรย์ ที่ธรรมาิประทานแ่มนุษย์ ราบัวั่เิมอยู่ใล้น้ำ ใล้วามื้นเป็นสัลัษ์ แห่ารื่นรู้แ้ระหว่าินับน้ำ เป็นส่วนเื่อมโย อโลอีและโลปัุบัน ลำ้นอราบัวภายในลวเป็นปล้อ สีะเป็นสีม่วเียว แสถึวามเย็น (หยิน) หาเรานำมาาแ (หยา) ปล่อยให้แห้ (หยา) เป็นเวลานานๆ (หยา) แล้วนำมาหั่นเป็นแว่นิ้นบาๆ (อยเล็ยิ่หยา) เสร็แล้วนำมาผั้วยไฟ (ร้อน-หยา) ใส่น้ำมันา (หยา) ใส่น้ำ้มให้เือประมา 20 นาที เสร็แล้วหยเลือ น้ำีอิ๊วเ็ม (หยา) เล็น้อย ื่มรับประทานแบบิบ้าๆ ะ่วยบรรเทาอาารผิปิบริเวทรวอและระบบ ารหายใไ้ บารั้นเป็นหวััมู อาใ้ปล้อราบัวส หั่นเป็น ั่ท่อเล็นา 1-2 นิ้ว ่วยเสริมารหายใผ่าน่อรูมู ลมหายใะเ้า-ออสะวยิ่ึ้น เมื่อใเิปัหาเี่ยวับปอให้ระวัเรื่ออาหาร เป็นอันับแร เพราะปอภายในประอบ้วย โรสร้าเหมือน้นไม้ลับหัว มีท่อหลอลม แยิ่้านสาาเหมือน้นไม้ และมีถุลมย่อย เป็นพวเป็นลุ่มเหมือนใบไม้ ถุลมมีุสมบัิ เป็นหยาสุ เพราะเล็อัแน่น ันั้น อาหารใ ที่เป็นหยิน เ่น ไมัน นม ไ่ น้ำาลนั้น ร่าายะสามารถเ็บสะสมไ้เพีย 500 รัมเท่านั้น หาเินว่านั้น ไม่มีที่เ็บส่วนเินที่เป็นหยิน- ็ะถูประุหยา+อถุลมูไปสะสมเาะหุ้มปลุม โยรอบ ยิ่นานวันส่วนเิน็ะสะสมทับถมเป็นั้นๆ รอบส่วนหยา เพราะหยาึูหยินนถึุอิ่มัว ทั้หัวใที่เป็นอวัยวะหยา็ะถูึูปลุม้วย ประุหยิน-ลบไปโยทั่ว ทำให้นธรรมาเินถนนทั่วไปหายใอึอัเพราะวันพิษถูึูเ้าไปสะสมในถุลมเล็ๆ เหมือนั่ ใบไม้ามริมถนนที่อยูันฝุ่นเ่นัน ันั้น สิ่แรที่เราวรหลีเลี่ย็ือ น้ำาลและอาหารไมันสู เนื้อ นม ไ่ มิะนั้น ปอเราะลายเป็นเรื่อูฝุ่นมลพิษที่ถูนำมาใ้ผิุประส์อธรรมาิผู้ออแบบอวัยวะปออเราั้แ่เิมนั้นหมื่นปีมาแล้ว สายัห์ เล็อุทัย เียน ที่มา ผู้ัารออนไลน์ |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น