ลำดับตอนที่ #174
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #174 : 6 สตรีผู้น่าจดจำแห่งราชวงศ์ชิง
ราวศ์ิ่อั้โยนู่เอ่อร์ฮาเ่อร์ าวแมนู ึ่อาศัยอยู่ทาะวันออเียเหนืออีนในปัุบัน พระอ์ไ้่อั้อาาัรโฮ่วินึ้นมา โยในระยะแรยัเป็นเพียประเทศใ้อำนาอัรวรริหมิ ่อมาเมื่อหวไถี๋ึ้นรอราย์ ไ้เปลี่ยนื่อเป็นัรวรริิและเปลี่ยนื่อเผ่าเป็นแมนู รวมทั้สถาปนาพระอ์เป็นัรพรริเท่าเทียมัรพรริหมิ ่อมาัวเอ่อุน พระอนุาอ์ที่ 14 อหวไถี๋ ไ้ร่วมมือับอู๋านุ้ย บุยึเมือปัิ่ที่หลี่ื้อเิ ไ้ยึรอ และสถาปนาราวศ์ิอย่าเป็นทาารในปี .ศ. 1644 โยมีัรพรริิื่อู่ (ุ่นื้อ) เป็นปมัรพรริผู้ึ่ปรอแผ่นินีนอย่าเ็มรูปแบบ
อย่าไร็าม ลอระยะเวลาอราวศ์ิ มีสรีหลายนที่น่าำ บานไ้ระทำสิ่ที่ี บาน็ระทำสิ่ที่ไม่ี โย่อไปนี้ือสรีผู้ึ่ทั้้ำุน สนับสนุน ูแล รวมไปถึทำลายราานแห่ราวศ์ิ อันนำไปสูุ่บอระบอบฮ่อเ้ในเวลา่อมา
1.พระนาเสี้ยววไทเฮา
พระนาเสี้ยววไทเฮาไม่ไ้เป็นาวแมนูโยำหน แ่ทรเป็นาวมอโล ึ่อาศัยอยู่ในประเทศมอโเลียและเมอโเลียในและบาส่วนในรัสเียปัุบัน ทรเิบโมาในระูลอหัวหน้าเผ่าโป๋เอ่อร์ี่ี้เท่อหรือบอร์ิิ ทรมีพระนามเิมว่า ปูมู่ปูไท่ ทรเ้ามาเป็นพระายาอเ้าายหวไท่ี๋ในปี 1625 ะทรมีพระนมายุเพีย 12 พรรษา
ภายหลัเมื่อัรพรริไท่ (หวไท่ี๋) เส็สวรรในปี 1643 พระนา็ไ้ให้ฟู่หลิน พระราโอรส ึ้นรอราย์เป็นัรพรริ ใ้รัศว่าุ่นื้อ โยมีัวเอ่อุนเป็นผู้สำเร็ราารและพยายามี่ัรพรริ แ่็ถูพระนาานไว้ลอ ภายหลัเมื่อัวเอ่อุนสิ้นพระนม์ ัรพรริทรไ้ถอำแหน่ออ และทรว่าราารเอ ภายหลัเมื่อทรสวรรในปี 1661 เสวียนเย่ว อ์าย 3 ไ้ึ้นรอราย์เป็นัรพรริัี ็ถูเอ๋าป้าย ึ่เป็นุนนาเ่าในรัาลุ่นื้อเป็นผู้สำเร็ราารและี่ โยภายหลัเมื่อเอ๋าป้ายพยายามบ ็ถูับและัุนาย ส่วนัรพรริัีเมื่อทรว่าราารไ้แล้ว ็ทรลับไปใ้ีวิอย่าสบสุนสิ้นพระนม์เมื่อปี 1688
พระนาไม่ไ้เป็นาวแมนู หรือาวฮั่น แ่พระนาทร่วยพระสวามี พระราโอรส และพระรานัาในารว่าราาร่วยเหลือประเทศ และยั้ำุนราวศ์และัวอ์ัรพรริให้รอพ้นาวิฤิมาโยีลอ
2.พระนาิ่ไทเฮา
พระนาิ่ทรำเนิในระูล หนิ่วฮู่ลู่ และทรเป็นพระายาในอ์ายอิ้นเิ้น (ัรพรริยเิ้) ในปี 1705 และทรให้ำเนิอ์ายหลี่ (ัรพรริเียนหล) ในปี 1711 ทำให้ไ้เป็นพระายาเ๋อเ๋อ ภายหลัเมื่ออ์ายหลี่ไ้ึ้นรอราย์เป็นัรพรริเียนหล ทรไ้ึ้นเป็นัรพรรินีและเป็นพระพันปีหลวิ่
พระนาิ่ทรมัะัเือนและอยเป็นห่วพระราโอรสอยู่เสมอ รวมทั้ยัไ้่วยเหลือพระราโอรสในบารั้อยู่เสมอ พระราโอรส ัรพรริเียนหลเอ ็ไ้ทรัูและเื่อฟัามำสั่สอนอพระรานนีอยู่เสมอ
พระนาิ่เส็สววรในปี 1777 ทรถูฝัอยู่ในสุสานราวศ์ิะวัน โยัรพรริเียนหลทรวบุมานพระบรมศพมาลอพระราพิธี
3.พระนาือไทเฮา
พระนาือไทเฮาทรำเนิในระูลหนิ่วฮู่ลู่ ทรไ้เป็นพระายาในอ์ายหยเหยี่ยน (ัรพรริเียิ่) ่อมาเมื่อพระราสวามีไ้เป็นัรพรริ พระนาเอ็ไม่ไ้รับารแ่ั้ใๆ เลย อีทั้ัรพรริเียิ่ไม่เยโปรในัวพระนา เนื่อาพระราบิาอพระนาทรเป็นุนนาอเหอเิน ึ่ัรพรริเียิ่ทรไม่โปรอย่ามา เมื่อัรพรรินีพระอ์แร (พระรานนีอัรพรริเ้าว) สิ้นพระนม์ พระนาเอไ้รับารแ่ั้เป็นัรพรรินี้วยเหุผลทาารเมือ
ว่าันว่า เมื่อทรไ้เยี่ยมสุสานราวศ์ิ และถูโรบพรรบัวาวับัวไป โรบบัับให้พระนาับอ์ายเหมี่ยนหนิ (ัรพรริเ้าว) บัับให้บอว่าใรเป็นใร พระนาไม่ทรยอมบอนถูโรบแทพระอ์ไปหลายรั้ ทำให้ัรพรริเียิ่และอ์ายเหมี่ยนหนิาบึ้ในพระมหารุาธิุและไม่รัเียพระนาอีเลย
่อมาเมื่อัรพรริเียิ่สวรรที่พระำหนัเิเ๋อ และอ์ายเหมียนหนิไ้ึ้นรอราย์ อ์ายเหมี่ยนิน ทรล่าวหาว่าัรพรริเ้าวทรปลอมแปลพินัยรรม ึทรร้ออให้พระนาัสินและทรัสินว่าพินัยรรมเป็นอริและไ้ออภัยโทษแทนอ์ายเหมียนิน นั้นเป็นเหุทำให้ัรพรริเ้าวทรยิ่นับถือพระนายิ่ึ้น
เมื่อพระนาสิ้นพระนม์ในปี 1850 ัรพรริเ้าวเมื่อทรทราบ่าว็ทรเสียพระทัยมานทรพระประวรนเส็สวรรไปในปีเียวัน
พระนาทรรััรพรริเ้าวมา แม้มิใ่พระราโอรสแท้ๆอพระนา พระนาลับรัและปป้อพระอ์ยิ่ว่าพระราโอรสแท้ๆอพระนา ทำให้ัรพรริเ้าวนับถือนาุพระนนีแท้มาลอพระนมายุ
4.พระนาูอันไทเฮา
พระนาูอันไทเฮาทรำเนิในระูลหนิ่วฮู่ลู่เ่นเียวับัรพรรินีอ์่อนหน้า ทรไ้เ้ารับารถวายัวเป็นพระายาในัรพรริเสียนเฟิ และทรไ้รับารัเลือเป็นพระายาร่วมับพระายาอี้หลาน (ูสีไทเฮา) และไ้รับารสถาปนาเป็นัรพรรินีเินในปี 1852
ภายหลัเมื่อัรพรริเสียนเฟิสวรรในปี 1861 ทรไ้ร่วมมือับพระนาูสีไทเฮาร่วมันับุม 8 ผู้สำเร็ราารที่ัรพรริเสียนเฟิทรแ่ั้ และสำเร็โทษในเวลา่อมา ยัทำให้อำนาผู้สำเร็ราารอยู่ในมือพระนาทั้สอ
พระนาูอันไทเฮาไ้รับารเารพาทั้ัรพรริถื้อและัรพรริวสูเป็นอย่ามา และในระยะหลัทรมี้อัแย้ับูสีไทเฮาอยู่ในหลายๆรั้ และทรถูบริภาษาูสีไทเฮาว่า "พระนาทรี้เียและเื่อยา ไม่ใส่ใพระรารียิเท่าที่วร"
ทรเส็สวรรในปี 1881 เื่อว่าพระนาูสีไทเฮาทรวายาพิษไว้ในนมอพระนา ภายหลันัประวัิศาสร์เื่อว่าทรอาะเป็นโรลมปัุบันมาว่า
5.พระนาูสีไทเฮา
พระนาูอันไทเฮาทรำเนิในระูลเยโฮนาลา ึ่เยเป็นศัรูับราวศ์ิในอี ทรำเนิมาโยารไ้รับเลือเป็นพระายาอี้หลาน และทรให้ำเนิอ์ายไุ้น (ัรพรริถื้อ) โยทรมีันทีู่ใ 2 น ื่อว่าอันเ๋อไห่ับหลี่เหลียนอิ
ทรไ้ร่วมมือับพระนาูอันไทเฮาและอ์ายอี้ิน พระอนุาในัรพรริเสียนเฟิ ทำารรัประหาร 8 ผู้สำเร็ราารที่ัรพรริเสียนเฟิทรแ่ั้ และยึอำนาบริหาร "ว่าราารหลัม่าน"
ภายหลัเมื่อัรพรริถื้อสวรรในปี 1875 ทรรับเอาพระนัา ือ ไ้เทียน ึ่เป็นบุรายอพระนิษาอพระนา ึ้นเป็นัรพรริวสู เพื่อให้ไ้อำนา่อไป
่อมาเมื่อูอันไทเฮาไ้ทรสิ้นพระนม์ ทรไ้บริหารราารโยนเียวมาลอ ทรไ้ทำสรามับ่าาิ และปลผู้ทรุวุิที่มีวามสามารถออ อีทั้ยัทรหาวามสำราท่ามลาวามลำบาอประานนับพันล้าน และยัทรีันารปิรูปร้อยวัน ทำให้ทรถูประามโยาวีนในยุ่อมา ว่าเป็น้นเหุอวามเลวร้ายในาิ และเป็นารุนวนให้ับราวศ์ิให้แสูในเร็ววัน
พระนาทรสิ้นพระนม์ในปี 1908 หลัารสวรรอัรพรริวสู 1 วัน โยทรแ่ั้ให้หลยู่ฮอเฮาึ้นเป็นไทเฮา
6.พระนาหลยู่ไทเฮา
พระนาหลยู่ไทเฮาเป็นพระพันปีหลวอ์สุท้ายอประเทศีน ทรไ้รับเ้าเป็นฮอเฮาโยารบัับอูสีไทเฮา ึ่ทำให้ัรพรริวสูไม่โปรปรานในัวพระนานั ทำให้พระนาไม่พอพระทัยและไม่สนใัรพรริอี
เมื่อัรพรริวสูและพระนาูสีไทเฮาสวรรในปี 1908 ทำให้พระนาึ้นเป็นหลยู่ไทเฮาในานะไทเฮาอพระัรพรริเวียนถ่ ึ่ะนั้น ราวศ์ิเออยู่ในภาวะที่ใล้ล่มสลายเ้าทุะ และอยู่ในภาวะวิฤ
าร่อราลในอู่าและารปิวัิินไฮ่ รวมถึาร่อั้สาธารรัีน ทำให้ราวศ์ิสิ้นอำนาในปี 1911 และ่อมา 1912 นายพลหยวนื่อไ่ไ้ยื่นใบสละราบัลลั์ให้พระนาลพระนาม ทำให้ราวศ์ิสิ้นสุลอย่าเป็นทาารในปีนั้น และทำให้ระบอบัรพรริสิ้นสุลในที่สุ
พระนาทรรอมพระทัยนสิ้นพระนม์ปี 1913 มีารนพระบรมศพโยทารถไฟ หลี่ หยวนห รอประธานาธิบีแห่สาธารรัีน ไ้ล่าวสรรเสริพระนาว่า "ทรเป็นสรีผู้ีเลิศยิ่ท่ามลาสรีทั้ปว"
ที่มา http://pantip.com/topic/32365075
ที่มา http://pantip.com/topic/32365075
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น