คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความเเค้น
เสียปริศนาที่ไ้ยินนั้น็ือ เหล่าพี่ๆออทานน้อยที่มาเรียให้อทานน้อยลับบ้านามำสั่อเเม่นเอ
“เร็วๆรีบามมาเเล้วันหละ” พี่ออทานน้อยพูึ้นมา้วยท่าทารีบร้อนเเล้ว็เินาไป
“ผม้อไปเเล้วหละรับ อบุมารับที่มา่วยผม” อทานน้อยพูึ้นมา
“พุบ” เสียลุออทานน้อย
“้า เอัน” ฟาเอล อบลับอทานน้อย
(เราลอามไปีไหมนะเเ่เเบบนั้นมันะรุล้ำมาเินไปหรือเปล่า ั้นเเอบามไปเเบบเียบๆเเล้วัน)
ฟาเอล ิในใเี่ยวับารามอทานน้อยไป
บ้านออทานน้อย
“ทำไมเเถึหาเินไ้เเ่นี้เอวะ!!!” เสียอเเม่อทานน้อยที่มีวามไม่พอใอย่ามา
“ุบ ับ ุบ ับ!!!” เสียทุบีอย่า่อเนื่อ
“โอ้ยยยยยย! ฮืออออออ….ผมอโทษรับ…ฮืออออออ..” เสียที่เเสถึวามเ็บปวาารโนีออทานน้อยที่ร้อออมา น้ำาที่ไหลออมาพร้อมับวามเ็บปวาบาเเผลที่ทุบี
“เเมันไร้ประโยน์ริๆ หาเินมาไ้เเ่นี้เอเสียเเรที่เลี้ยเเมา!!!” เสียเเม่ออทานน้อยที่ำลัโรธัใบหน้าอเธอูไม่่าอะไรับปีศาร้ายที่ำลัะย้ำเหยื่อ
“ฮืออออออออออ..พี่..รั.บ” อทานน้อยที่ำลัมอหานที่ะ่วยนเอออมาาสถานาร์นี้้วยสายาอันสสาร
ฟาเอล ที่ไ้เเอบามมานานเเล้วไ้มอผ่านรูอบ้านอทานน้อยเเละไ้ยินรวมถึไ้เห็นเหุาร์ทั้หมที่เิึ้น
(ทำไมไม่มีใร่วยอทานน้อยเลยหละ เเล้วพี่….!!!!)
ฟาเอล ิในใเเล้วหันไปมอที่พี่น้อออทานน้อยเเ่เเล้ว็้อพบับสิ่ที่น่าประหลาใ
“พี่…..รั..บ” เสียอทานน้อยที่ำลัอให้พี่่วย้วยวามสสาร
สายาอเหล่าพี่ๆออทานน้อยที่ำลัมอ้วยวามสมเพในัวออทานน้อยที่ไม่สามารถทำให้ัวเอรอาสถานาร์นี้ไ้เสมือนับว่า โลใบนี้ผู้ที่เเ็เเร่ที่สุะสามารถอยู่รอไ้ เปรียบไ้ับว่าัวออทานน้อยไม่ใ่ผู้ที่เเ็เเร่พอที่ะทำให้รอาสถานาร์นี้ ึไม่ำเป็น้อเ้าไป่วยเพราะมันเป็นธรรมาอโลมนุษย์
“ฮือออออ…อออออ” อทานน้อยที่ำลัร้อไห้ออมา เเ่เเล้วอยู่ๆเเม่ออทานน้อยลไปอัวออทานน้อยพร้อมับพูึ้นมา
“เเม่อโทษนะลู เเม่อโทษ” ำอโทษที่ออมาาปาผู้เป็นเเม่ไ้เปลี่ยนบรรยาาศทีู่มืมนลับมาูสว่าอีรั้
“ฮือออออออ..อออ……เเม่รับ” ัวออทานน้อยไ้อเเม่อนเอลับไปพร้อมน้ำาที่ไหลริน เเ่วามรู้สึออทานน้อยไม่ใ่วามรู้สึที่ีเเ่เป็นวามรู้สึเเ้นน้อร้อไห้ออมาเพื่อระบายมันออไป
ฟาเอล ที่อยู่้านอ็ิในใพร้อมับวามรู้สึเเย่มามายที่เิึ้น พร้อมับวามสสัยในวามรู้สึอมนุษย์
(ถ้าเรา….ถ้าเราเ่มาพอ…เรา็อา่วยอทานน้อยให้ไม่โนีไ้ถ้าเราสามารถให้ พร ไ้รอบรัวนี้็อาะมีวามสุอทานน้อยะไม่โนีเรา…..เรานี้มันอ่อนเเอริๆที่เราไม่สามารถ่วยอะไรไ้…มนุษย์มีวามหลาหลายเสียริ)
มืออ ฟาเอล ที่ำเเน่นเพราะวามรู้ที่นเอนั้นอ่อนเเอไม่สามารถ่วยเหลืออทานน้อยไ้เเล้ว ฟาเอล ็เินาไป
รออยเเห่หนึ่
“อเินหน่อยรับ….อเินหน่อยรับ” เสียออทานน้อยที่มานั่อทานอยู่ที่เิม
“เฮ้ ไอทานน้อยเป็นยัไบ้าวันนี้” ฟาเอล พูทัทายอทานน้อย้วยวามเป็นมิร
“สวัสีรับุ ฟา วันนีุ้็เินผ่านเเถวนี้หรอรับ” อทานน้อยพูอบลับ ฟาเอล ที่ทัทายมาโยเรียื่อ ฟา ึ่เป็นื่อที่ ฟาเอล ิึ้นมาอนปลอมเเปลร่าเป็นมนุษย์
“ไปโนอะไรมา ทำไมเป็นเเผลเยอะเเยะเเบบนี้” ฟาเอล ไ้ถามัวอทานน้อยเพราะสัเเห็นว่าัวออทานน้อยมีเเผลมามายทั้ๆที่ัวอ ฟาเอล รู้อยู่เเล้วว่าอทานน้อยโนอะไรมาเเ่้อทำเป็นไม่รู้เพื่อไม่ให้วามเเ
“ออ…ผมหล้มมารับ” อทานน้อยอบลับำถามอ ฟาเอล ัวออทาน้อารที่ะปิบัเนื่อ้วยวามรัที่มี่อผู้เป็นเเม่ึไม่อยาให้เเม่อนเอูเเย่
“อืมมมมเป็นเเผลที่หนัพอวรเลยนะ เอาี้ๆเี๋ยวเราะ่วยเ้าเอหลับาสิ” ฟาเอล ้อารที่ะรัษาเเผลอัวอทานน้อยเเละเพื่อไม่ให้นเอวามเเว่าเป็นเทวาึบอให้ัวอทานน้อยหลับา
“รับ” อทานน้อยอบลับพร้อมทำาม
ฟาเอล เอามือึ้นมาับไปที่เเผลออทานน้อยเเล้ว็พูาถาเวทย์เเห่ารรัษาั้นพื้นานออมา
“HEAL” เเผลามัวออทานน้อย่อยๆหายไป
“เอาหละ เ้าลืมาไ้” ฟาเอล บอให้อทานน้อยลืมาึ้นมา
พออทานน้อยลืมาึ้นมาเเล้วลอมอสำรวร่าายนเอ็พบว่าเเผลที่เิาารทุบีไ้หายไปเเล้ว
“ุ ฟา เเผลอผม….เเผลอผมหายไปเเล้ว!! ุทำไ้ยัหรอรับ!!!” อทานน้อยใเป็นอย่ามา พร้อมลับถามหาวิธีที่ ฟาเอล ไ้ทำไป
“้า…..ใ้เว…..เอออออออ มายาลใ่!! มายาลไหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ฟาเอล ไ้พูิๆัพร้อมำลบเลื่อนเพื่อเปลี่ยนประเ็นที่ว่านเอใ้เวทย์ในารรัษา
“อบุรับุ ฟา ที่่วยเหลือผมอีรั้นะรับ”
“ไม่เป็นไรหรอๆ เ้าหายี็ีเเล้ว” ฟาเอล พูอบลับอทานน้อย
“เห้ย เเม่เรียเเล้วลับเว้ย!” พี่ออทานน้อยมาเรียัวอทานน้อยให้ลับบ้าน
“อออออออ….ผม้อไปเเล้วรับุ ฟา เเล้วเอันนะรับ”
“ฟุบ” อทานน้อยพูลา ฟาเอล เเล้ว็ลุออไป
(เอาหละ เรา้อเเอบามไปูอีรอบเเล้วสินะ) ฟาเอล ิในใพร้อมทั้ิที่ะเเอบามไป
บ้านออทานน้อย
“อีเเล้วนะ ไร้ประโยน์ริๆรั้นี้น้อยว่ารั้ที่เเล้วอี!!!” เเม่ออทานน้อยพูในอาราม์ที่ไม่พอใ
“ุบ ับ ุบ ับ” เสียาารทุบี
“ฮือออออออออออออออ…..ออออ”
“เเนี้มันเป็นลูที่เเยู่อย่าพี่ๆเเ หามาไ้เยอะเเยะเเนี้มัน่าาพวพี่ๆเเริๆ!!”
สายาที่อทานน้อยมอไปยัเหล่าพี่ๆ็ยัเหมือนเิม ารทุบี าร่าทอเสียๆหายๆ ็ยัเหมือนเิมสถานาร์เิมๆที่เิึ้นับัวอทานน้อยเเละสิ่ที่เหมือนเิมอย่าสุท้าย็ ือ
“เเม่อโทษนะลู เเม่อโทษ”
เเ่สิ่ที่ไม่เหมือนเิม็เิึ้นมาทันที่ทันใ้วยเเรเเ้นอผู้ที่โนทุบี
ความคิดเห็น