失败 พ่าย

     " ข้าไม่กลับไปหรอก ข้าจะไม่กลับไป ท่านแม่! ข้าจะไม่เป็นอย่างท่าน ข้าไม่มีบุรุษให้รัก ข้าไม่มีสิ่งใดให้ปกป้อง  สวรรค์ให้ข้ากลับมา ให้ข้ากลับมาอีกครั้ง " 

      

    “พ่าย” คำนี้ทุกคนไม่ต้องการได้ยินและไม่ต้องการประสบพบเจอและแน่นอนค่ะนิยายเรื่องนี้ตัวละครทุกตัวที่ผู้เขียนต้องการสื่อก็ไม่ต้องการเช่นกัน

สตรีในยุคโบราณมักถูกกดขี่ ข่มเหงและต้องอยู่ภายใต้คำสั่งของบุรุษ  ‘ซิ่นหนิงเยว่’  คือตัวละครที่ผู้เขียนต้องการถ่ายทอดออกมา โดยไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น  นางถูกบิดาบีบบังคับแต่งงานกับชายที่ไม่เคยเห็นหน้า ผู้อ่านเคยได้ยินคำว่า “คลุมถุงชน” หากเจอชายดี สตรีก็มีสุข แต่หากไม่...ชีวิตก็ต้องทุกข์ทรมานเหมือนตายทั้งเป็น

ซิ่นหนิงเยว่เป็นสตรีในยุคโบราณที่ถูกกรอบจารีตประเพณีล้อมไว้ หากแต่เมื่อมาเห็นกับตาว่าอีกโลกหนึ่ง ไม่ได้เป็นอย่างโลกของนาง นางก็แค่อยากจะไขว่คว้าอิสระเหมือนสตรีที่นางได้พบเจอมา

ผู้คนที่เคยทำนางราวกับเป็นขยะ รอบกายมีแต่เหล่าพยัคฆ์และจิ้งจอกที่แว้งกัดนางเสมอ  แล้วนางจะสู้เพื่อให้นางได้รอดพ้นกรงทองนี้ได้หรือไม่และหากนางรอดผู้คนเหล่านั้นนางจะสั่งสอนให้รู้จักคำว่าพ่ายเหมือนกับที่นางเคยประสบมาหรือไม่...

นิยายเรื่องนี้อาจจะแตกต่างจากเรื่องอื่นตรงที่มีการทะลุมิติก็จริง แต่ส่วนใหญ่คนที่ทะลุมาจะเป็นนางเอก เก่ง และได้พบรักกับพระเอก แต่นิยายเรื่องนี้  ตัวร้ายในเรื่องทะลุมาอีกภพหนึ่ง แต่นิสัยคนเป็นอย่างไร ผู้เขียนก็สร้างให้เป็นเช่นนั้น   ส่วนนางเอกเรานางอ่อนแอ ขลาดเขลา ผู้แต่งต้องการให้นางค่อยๆเพิ่มความกล้าของนางเอง  โดยที่ผู้ช่วยเหลือนางจะต้องมีบทบาทเข้ามา 

ผู้แต่งพยายามสร้างตัวละครให้เหมือนกับชีวิตจริงให้มากที่สุด หากผิดพลาดประการใด ขออภัยผู้อ่านมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

     แนะนำตัวละคร

ซิ่นหนิงเยว่  :    สตรีที่ถูกให้แต่งงานกับชายที่มิเคยเห็นหน้า  โดยที่บิดาบังคับทั้งที่ไม่ได้เต็มใจ อีกทั้งผู้เป็นสามีก็ตั้งแง่รังเกียจ นางอยู่ด้วยความขมขื่น แต่ต้องทนอยู่เพียงเพื่อให้มารดาของตนได้สบาย แต่เพียงไม่นานที่นางแต่ง มารดาของนางก็ต้องตายด้วยเพราะตรอมใจ ชีวิตของสตรีที่ต้องแต่งงานก็ต้องเชื่อฟังสามี แม้ใจจะระทมก็ต้องยอมฝืน ไรท์ขอเลือกสตรีนางนี้เลยค่ะ  อาจจะว่าชอบก็ชอบนะคะ  แต่ด้วยคาแร็กเตอร์ของนางแล้วน่าจะเหมาะสุด ด้วยเวลาที่มองตอนไม่พอใจแบบนิ่งๆ แล้วรู้สึกโอเคสุดค่ะ 

       

                 

           จางหยูเยี่ยน  บุรุษผู้ไร้ใจให้กับสตรีที่ได้ชื่อว่าเป็นฮูหยินของตน  ไม่เคยเข้าหอเลยแม้จะแต่งนางเข้าเป็นฮูหยิน  มิเคยชายตาแลแม้นางนอนหายใจรวยระริน  แม้ใจที่ไม่ได้รัก แต่ต้องจำยอมเพราะนางขึ้นเตียงกับเขาแล้ว

     

        

              หรงเซียะเหม่ย : แต่ภายในเป็นวิญญาณของอาจู ที่มาสิงร่างนี้อยู่  อดีตจากภพเก่านางเป็นมะเร็ง และวันที่เธอข้ามภพข้ามชาติมาเป็นวันที่เธอไปให้คีโมและวันสุดท้ายของชีวิตในโลกปัจจุบัน