สอยเธอ คุณคานทอง
แล้วระหว่างสามนาทีที่ขอ พี่ไปวนรอบปากอ่าวได้ไหม
ผู้เข้าชมรวม
5,194
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1,165
ผู้เข้าชมรวม
คอมเมดี้ นิยายรัก โรแมนติก ฟีลกู๊ด น่ารัก ความรัก อบอุ่น คอเมดี้ ตลก โรมานซ์ รัก ชายหญิง อบอุ่นหัวใจ คลั่งรัก พระเอกคลั่งรัก
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แนะนำตัวละคร
เขมจิรา หญิงสาววัยสามสิบต้นๆ ที่ทำยังไงก็ยังไม่มีแฟนเสียที จนได้ฉายา สาวคานทอง แม้หน้าตาจะสวยรวมไปถึงว่าฝีมือการทำอาหารและขนม แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่วายไม่ตกลงปลงใจกับใครสักที
ขออนุญาตนะคะพี่เกรซ สุดหล่อ
คุณภาคิน ชายหนุ่มหุ่นล่ำ ไว้เครา จากหนุ่มวิศวะผันตัวมาเป็นหนุ่มชาวสวน เพราะมีเหตุเขาถึงได้พบกับเธอ
คำเตือน
เรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านอายุ 18+ ขึ้นไป
เนื้อหาบางตอนมีการบรรยายเกี่ยวกับ SEX แต่ไม่มีบทรุนแรง
บทนำ
“เรียนไม่จบก็ห้ามมีแฟน” ทำไมไม่ตอบ คำตักเตือนเริ่มแข็งเมื่อลูกสาวคนเดียวไม่ตอบเอาแต่เดินตามแม่ไปจ่ายตลาด
“จ๊ะแม่” คนเป็นแม่ดูจะไม่ค่อยพอใจกับตอบแบบขอไปทีของลูกสาว
“แล้วถ้ามีคนมาจีบล่ะแม่” เธอถามอย่างใสซื่อ
“ก็ตอบไปว่าเป็นเพื่อนกันไปก่อน ถามยังงี้คือ… อยากจะมี?”
“เปล่า”
“เด็กสมัยนี้ไม่รู้จะรีบมีแฟนกันทำไมตั้งแต่อายุน้อยๆ”
“แต่แม่ก็มีแฟนตอนอายุสิบหกสิบเจ็ด”
“อีนี่” คำตอบของเธอทำให้แม่ชะงักและหันซ้ายหันขวา
“พ่อเอ็งใช้ยาเสน่ห์ดีดใส่ข้าหรอกนะ ไม่งั้นฉันได้แต่งงานเป็นคุณนายยายอำเภอไปแล้ว” สาวน้อยวัยแรกแย้มถักเปียสองข้างฉงนในคำตอบ เธอจำได้ว่าย่าบอกว่าแม่แอบลอบเข้ามุ้งพ่อตอนไปงานแต่งญาตินี่นา ตกลงใครพูดจริงกันแน่
“แม่ไม่ได้ลอบเข้ามุ้งพ่อเหรอ”
“ก็พ่อแกใส่ยาลงในน้ำให้ข้าไง เรื่องง่ายๆ ยังไม่เข้าใจอีก” หญิงสาวงงเข้าไปใหญ่ตกลงจะดีดยาหรือใส่ยาให้กิน เอาเป็นว่าแม่ถูกพ่อวางยาแม่เลยลอบเข้ามุ้ง แล้วก็มีเธอก็พอ
จวบจนเวลาล่วงเลย จากวันเป็นเดือนมจากเดือนเป็นปี ผลัดเปลี่ยนฤดูกาลมาหลายรอบ
… นี่แก พอดีเราจะแต่งงาน อ่ะนี่ซองงานแต่ง ช่วยใส่เยอะๆ นะ พอแกแต่งฉันรับปากเลยจะใส่ให้แกเป็นสองเท่า
… พอดีผมจะแต่งงานน่ะครับ น้องที่ทำงานยื่นซองสีชมพูกลิ่นอมให้ด้วยท่าทางเกรงอกเกรงใจ
… นี่ๆ ตรงนี้ นึกว่าจะมาไม่ทันแล้ว รถติดมาก ให้ฉันกั้นประตูไหนดี ขอประตูชัยได้ไหม
… ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันได้กินเลี้ยงงานบวชลูกแกด้วย บุญแกจริงๆ ได้เกาะชายผ้าเหลืองลูกแล้ว
… หลานแกหน้าตาจิ้มลิ้มจัง ตัวเล็กนิดเดียว หน้าตาเหมือนพ่อมันนะ
และฉัน ติ๊ง! เสียงระฆังดังกังวานแม่จะอยู่ในศาลา
“การไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากเป็นเจ้าของต่อสิ่งใดๆ สิ่งนั้นแหละจะทำให้เราเป็นสุขได้”
“พระท่านสอนดีนะยาย”
“อืม” แต่ในใจแย้งเสียมิได้ ‘คนที่มีหมดแล้วต่างหากที่ไม่อยากได้อยากมี’
“ต้องมาวัดบ่อยๆ เสียแล้ว ว่าไหม”
“อืม” คนฟังเทศน์ในชุดนุ่งขาวห่มขาวต่อว่าเพื่อนในใจ ‘ถ้าไม่เพราะพวกแกเบื่อลูกผัว จะชวนฉันมาไหม’
“ทองกำลังขึ้น แกอยู่บนนั้นก็ดี อย่าไปมีมันเลย”
“ถ้าฉันอยากเอา ป่านนี้ก็ไม่มีใครเอาแล้วไหม”
“ก็จริง”
“อีพวกนี้นี่ เงียบได้แล้ว ฉันจะฟังพระเทศน์ เดี๋ยวนรกจะกินกบาลแก”
“ฉันขึ้นสวรรค์บ่อยกว่าแก นรกอะไรนั่นก็แค่น้ำพริก”
“อีนี่”
***********************************
ฝากติดตามนักเขียนตัวกลมคนนี้ด้วยนะคะ
เพจ เซี่ยงอวี้หลัน ลากข้าง
ผลงานอื่นๆ ของ ลากข้าง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ลากข้าง
ความคิดเห็น