ไตรภูมิประหลาด (Weird Tri World)

“มึงนัดเจอกูในร้านอาหารโทรมๆเนี่ยนะ แถมมีความลับจะมาเล่าให้ฟังและมึงเป็นใครทำไมไม่เปิดหน้าคุยกันดีๆ”

เสียงของชายที่เสียบแหบแห้งเล็กน้อยแต่ปนไปด้วยความยียวนกวนส้นเท้า พลางกระดกแก้วกินน้ำอย่างสบายอารมณ์ ซึ่งเขาก็เป็นชายหนุ่มที่ตัวไม่สูงมาก ตาสีเขียว ผิวขาวนิดๆ ผมสีดำ มีรอยแผลอยู่บริเวณหน้าผาก แม้จะดูกวนๆแต่มีภูมิฐาน ดูดีไม่น้อย เหมือนเป็นผู้ดีมีกะตัง 

“เออ นี่เป็นเรื่องจริงไม่อิงนิยายสุดๆไปเลย แต่เดี๋ยวตอนเล่าให้ฟังอะ มันอาจดูเวอร์ๆหน่อยนะ เพราะสิ่งที่กูประสบพบเจอมา มันไม่ใช่เรื่องแต่ง”

เสียงของชายหนุ่มที่ดูนุ่มนวลแต่ก็หนักแน่นน่าเกรงขาม

“โว้ย! ไอ้ขี้โม้ เล่ามาให้หมดเลยนะ อย่ากั๊ก แถมค่าข้าวอะ เอ็งจ่ายเลย ถ้าที่เล่ามามันไม่จริง และอีกอย่าง มึงเป็นใครเนี่ยใส่หน้ากากอนามัยและแถมยังใส่หมวกแก็ปอีก กลัวคนจำได้รึไง หรือว่า…จะเป็นพวกค้ายา”

น้ำเสียงที่กวนส้นเท้าก็พูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ใบหน้าของเขา ท่ามกลางบรรยากาศในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ไม่มีคนมากนัก แต่แล้วชายที่ปกปิดตัวตนก็ถอดหน้ากากและหมวกออกมา

“ทีนี้ ก็พอจะจำกูได้แล้วใช่มะ”

ชายหนุ่มหน้าตาดี ตาเล็ก ออกแนวตี๋ๆหน่อย พร้อมกับผมสีแดงที่เปร่งประกายสะท้อนแสงไฟในร้าน ราวกับเป็นแสงจากกองไฟที่ลุกโชติช่วง

“อะ..ไอ้เจมส์ ไม่สิ ข้าพุทธเจ้าขอประทานอภัยด้วย”

เขาพูดไป พร้อมยกมือไหว้ แต่มือนั้นก็ถูกปัดลงและหนุ่มหัวแดงก็ใส่หน้ากากและหมวกเข้าไปเช่นเดิม

“จะไปอายทำไมเล่า เราญาติกันนะ ไอ้จักร แต่เรื่องที่จะเล่านี้ มันเป็นความจริง ที่ทำให้ประเทศเรา ไม่สิ..ทั้งโลกเรามีเรื่องแปลกๆ รวมถึงเรื่องในชีวิตของกูที่ยุ่งเหยิงมากๆด้วย จนตอนนี้จับผลัดจับผลูมาเป็น…”

เจมส์พูดจบพร้อมกับนำไอแพดขึ้นมาและเปิดรูปต่างๆให้จักรดู มันทำให้เขาแทบจะสติหลุดในทันที

“เออ เอาจริงดิ นี่มันบ้าอะไรกันวะเนี่ย ตัวอะไรวะ? เอาอะไรให้ดูวะเนี่ย?"

“พอๆ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังละ ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นมันเริ่มจาก…..”

___ติดตามชมตอนที่หนึ่งได้เลยจ้า___