ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฉันนี่แหละ ยัยจืด!
“ สวัสดีค่ะพ่อแม่พี่น้อง ถ้าคิดถึงพี่จืด ณ แมคอินทอช คนนี้ก็ขอเสียงกรี๊ดหน่อยค่ะ ((((((((( กรี๊ด!!!!!!!! ))))))))))“
เสียงของจืด หรือนางสาวสมหญิง รักสมบูรณ์ นักศึกษาปีสุดท้าย คณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ เจ้าของฉายา “แหม่มแคท” ซึ่งเธอตั้งฉายานี้ขึ้นมาเองด้วยเหตุผลที่ว่า ถ้ารอให้คนอื่นตั้งฉายาให้ มีหวังคงได้มีชื่อที่พิลึกกึกกือ ไม่เข้ากับหน้าตาอันสวยงามของเธอ (เรื่องความงามนี่เธอบอกว่าก็มองเห็นตัวเองในกระจกหน้าตาเหมือนนี่ แม้เพื่อนๆทั้งคณะจะคัดค้าน เธอก็ไม่ยอมฟัง และยืนยันว่าตัวเองเหมือนแหม่มแคทลียา)
“ ยัยแหม่มแคทมาแล้ว” เสียงเพื่อน ๆ คนนึงในกลุ่มร้องบอก ส่วนคนอื่นตาค้างไปกับเสียงแสบแก้วหู และท่าทางแอคชั่นที่พยายามเหลือเกินที่จะเลียนแบบให้เหมือนนักร้องดัง ๆเวลาอยู่บนเวทีของจืด พอได้สติ จูนเพื่อนสนิทของเธอก็เดินไปลากจืดมาเข้ากลุ่ม จืดเดินตามเพื่อนมาแต่ยังทำท่าส่งไมค์รอเสียงตอบจากแฟนเพลงอยู่
“เลิกบ้าได้แล้ว มาสายแล้วแกล้งมาทำเป็นตลกนะ” จูนตีเพื่อนที่แขนเบา ๆ แล้วแกล้งต่อว่าไม่จริงจังนัก
“ ฉันก็มาแล้วนี่ไง นี่ที่มาสายเพราะไปถ่ายเอกสารแผนงานมาหรอกยะ “ จืดพูดเสร็จก็เดินแจกเอกสารเพื่อนๆในกลุ่มคณะกรรมการรับน้องคณะจนครบทุกคน
“ฉันขอสรุปแผนคร่าว ๆ จากที่เราประชุมกันวันก่อน เพราะเดี๋ยวฉันต้องไปซ้อมละครรับน้อง คนสวยก็งี้แหละ ใครๆก็อยากให้ร่วมงาน อิ!อิ! “
“หลงตัวเองยังไม่เลิก งั้นก็รีบเล่ามาเร็วๆพวกเราจะได้ไปเตรียมงานส่วนที่เหลือ” กุ้งเพื่อนสนิทอีกคนที่อยู่ในกลุ่มเร่ง
“ จา จ่า จ้า จ๊า จ๋า เนื่องด้วยมหาวิทยาลัยของเราเป็นมหาวิทยาลัยบ้านนอก จึงมีนักศึกษาเข้ามาเรียนน้อยหน่อย ปีคณะเราก็มีแค่ 200 คน แต่ว่า มีผู้ชาย ถึง 70 คนแหนะ กรี๊ด!!!!!!!!!!!” จืดที่ทำท่าดีมาทีแรก ส่งเสียงกรี๊ดดังลั่นจนเพื่อนๆปิดหูแทบไม่ทัน
แต่ทำเอาคณะกรรมการสาวๆส่งเสียงเจื้อยแจ้ว และแสดงท่าทางดีใจกันจนสุดฤทธิ์กับข่าวนี้
“ ส่วนกิจกรรมอื่น ๆ ก็คงเหมือนเดิม กิจกรรมรับน้อง พาน้องเรียนรู้ชุมชนในวันที่สอง เลี้ยงรับรองในวันที่สาม
ลงทะเบียนตอนเช้า กิจกรรมบนเวทีตอนค่ำ “
จืดอ่านรายงานต่อท่าทางเธอตอนนี้แตกต่างกับตอนแรกยิ่งนัก นี่แหละสาวสองบุคลิกตัวจริง เธอเป็นดาวเด่นของมหาวิทยาลัยแห่งนี้โดยไม่
ต้องพึ่งพาเวทีใด ๆ เธอไม่ใช่คนสวยเด่น แต่ทุกที่ ๆ ที่เธอปรากฏตัวพร้อมท่าทางแอคชั่นโอเวอร์และคำพูดหลงตัวเองเรียกเสียงหัวเราะได้ทุก
ครั้งทุกคราว นอกจากนี้เธอยังเป็นคนมีน้ำใจ ไม่ใช่เฉพาะเพื่อน ๆ พี่ๆน้อง ๆ คณะครูอาจารย์ เจ้าหน้าที่ในมหาวิทยาลัย แต่รวมถึงพ่อค้าแม่ค้า
ยาม ภารโรง และดูเธอก็ไม่เคยเบื่อกับการที่ต้องทำให้ทุกคนหัวเราะสักครั้ง แต่เวลาทำงาน ซึ่งเธอก็เป็นทั้งคณะกรรมการสโมสรนักศึกษา
คณะกรรมการ และคณะกรรมการหอพัก เธอก็เอาจริงเอาจัง รับผิดชอบงานจนสุดความสามารถทำให้ใครๆ ก็ชอบที่จะทำงานกับเธอ ( แม้บาง
ทีจะมีอารมณ์จริงจังกับงานที่น่ากลัวโผล่มาให้เห็นบ้างก็เถอะ ) การเรียนที่ไม่ดีเด่น แต่ก็ไม่เคยมีเกรดเฉลี่ยๆ ต่ำกว่า 3 ให้รกใบแสดงผลราย
วิชา แต่สิ่งที่เธอปิดบังความรู้สึกกับทุกคนโดยการทุ่มเทกับงานขนาดนี้ก็เพราะความรักที่ไม่เคยสมหวัง หลังจากแฟนหนุ่มคนแรกและคนเดียว
ตอนอยู่ป.6ทิ้ง จนมหาวิทยาลัยปี 4 เธอยังไม่เคยมีใครมาจีบเลยต่างหาก แต่!อย่าคิดว่าเธอจะท้อเลยนะ แล้วเราจะได้เห็นในบทถัดไปนี้แหละ
เสียงของจืด หรือนางสาวสมหญิง รักสมบูรณ์ นักศึกษาปีสุดท้าย คณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ เจ้าของฉายา “แหม่มแคท” ซึ่งเธอตั้งฉายานี้ขึ้นมาเองด้วยเหตุผลที่ว่า ถ้ารอให้คนอื่นตั้งฉายาให้ มีหวังคงได้มีชื่อที่พิลึกกึกกือ ไม่เข้ากับหน้าตาอันสวยงามของเธอ (เรื่องความงามนี่เธอบอกว่าก็มองเห็นตัวเองในกระจกหน้าตาเหมือนนี่ แม้เพื่อนๆทั้งคณะจะคัดค้าน เธอก็ไม่ยอมฟัง และยืนยันว่าตัวเองเหมือนแหม่มแคทลียา)
“ ยัยแหม่มแคทมาแล้ว” เสียงเพื่อน ๆ คนนึงในกลุ่มร้องบอก ส่วนคนอื่นตาค้างไปกับเสียงแสบแก้วหู และท่าทางแอคชั่นที่พยายามเหลือเกินที่จะเลียนแบบให้เหมือนนักร้องดัง ๆเวลาอยู่บนเวทีของจืด พอได้สติ จูนเพื่อนสนิทของเธอก็เดินไปลากจืดมาเข้ากลุ่ม จืดเดินตามเพื่อนมาแต่ยังทำท่าส่งไมค์รอเสียงตอบจากแฟนเพลงอยู่
“เลิกบ้าได้แล้ว มาสายแล้วแกล้งมาทำเป็นตลกนะ” จูนตีเพื่อนที่แขนเบา ๆ แล้วแกล้งต่อว่าไม่จริงจังนัก
“ ฉันก็มาแล้วนี่ไง นี่ที่มาสายเพราะไปถ่ายเอกสารแผนงานมาหรอกยะ “ จืดพูดเสร็จก็เดินแจกเอกสารเพื่อนๆในกลุ่มคณะกรรมการรับน้องคณะจนครบทุกคน
“ฉันขอสรุปแผนคร่าว ๆ จากที่เราประชุมกันวันก่อน เพราะเดี๋ยวฉันต้องไปซ้อมละครรับน้อง คนสวยก็งี้แหละ ใครๆก็อยากให้ร่วมงาน อิ!อิ! “
“หลงตัวเองยังไม่เลิก งั้นก็รีบเล่ามาเร็วๆพวกเราจะได้ไปเตรียมงานส่วนที่เหลือ” กุ้งเพื่อนสนิทอีกคนที่อยู่ในกลุ่มเร่ง
“ จา จ่า จ้า จ๊า จ๋า เนื่องด้วยมหาวิทยาลัยของเราเป็นมหาวิทยาลัยบ้านนอก จึงมีนักศึกษาเข้ามาเรียนน้อยหน่อย ปีคณะเราก็มีแค่ 200 คน แต่ว่า มีผู้ชาย ถึง 70 คนแหนะ กรี๊ด!!!!!!!!!!!” จืดที่ทำท่าดีมาทีแรก ส่งเสียงกรี๊ดดังลั่นจนเพื่อนๆปิดหูแทบไม่ทัน
แต่ทำเอาคณะกรรมการสาวๆส่งเสียงเจื้อยแจ้ว และแสดงท่าทางดีใจกันจนสุดฤทธิ์กับข่าวนี้
“ ส่วนกิจกรรมอื่น ๆ ก็คงเหมือนเดิม กิจกรรมรับน้อง พาน้องเรียนรู้ชุมชนในวันที่สอง เลี้ยงรับรองในวันที่สาม
ลงทะเบียนตอนเช้า กิจกรรมบนเวทีตอนค่ำ “
จืดอ่านรายงานต่อท่าทางเธอตอนนี้แตกต่างกับตอนแรกยิ่งนัก นี่แหละสาวสองบุคลิกตัวจริง เธอเป็นดาวเด่นของมหาวิทยาลัยแห่งนี้โดยไม่
ต้องพึ่งพาเวทีใด ๆ เธอไม่ใช่คนสวยเด่น แต่ทุกที่ ๆ ที่เธอปรากฏตัวพร้อมท่าทางแอคชั่นโอเวอร์และคำพูดหลงตัวเองเรียกเสียงหัวเราะได้ทุก
ครั้งทุกคราว นอกจากนี้เธอยังเป็นคนมีน้ำใจ ไม่ใช่เฉพาะเพื่อน ๆ พี่ๆน้อง ๆ คณะครูอาจารย์ เจ้าหน้าที่ในมหาวิทยาลัย แต่รวมถึงพ่อค้าแม่ค้า
ยาม ภารโรง และดูเธอก็ไม่เคยเบื่อกับการที่ต้องทำให้ทุกคนหัวเราะสักครั้ง แต่เวลาทำงาน ซึ่งเธอก็เป็นทั้งคณะกรรมการสโมสรนักศึกษา
คณะกรรมการ และคณะกรรมการหอพัก เธอก็เอาจริงเอาจัง รับผิดชอบงานจนสุดความสามารถทำให้ใครๆ ก็ชอบที่จะทำงานกับเธอ ( แม้บาง
ทีจะมีอารมณ์จริงจังกับงานที่น่ากลัวโผล่มาให้เห็นบ้างก็เถอะ ) การเรียนที่ไม่ดีเด่น แต่ก็ไม่เคยมีเกรดเฉลี่ยๆ ต่ำกว่า 3 ให้รกใบแสดงผลราย
วิชา แต่สิ่งที่เธอปิดบังความรู้สึกกับทุกคนโดยการทุ่มเทกับงานขนาดนี้ก็เพราะความรักที่ไม่เคยสมหวัง หลังจากแฟนหนุ่มคนแรกและคนเดียว
ตอนอยู่ป.6ทิ้ง จนมหาวิทยาลัยปี 4 เธอยังไม่เคยมีใครมาจีบเลยต่างหาก แต่!อย่าคิดว่าเธอจะท้อเลยนะ แล้วเราจะได้เห็นในบทถัดไปนี้แหละ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น