ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fiction My Gang ภาคแรก

    ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มบุกและสับสน

    • อัปเดตล่าสุด 15 พ.ค. 57


    “พลอยอเมทิสต์ L1JK สีม่วง ตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า... นี่คือภารกิจในครั้งนี้สินะ”จาวิบ่นพึมพำงึมงำ ขณะที่นามิพูดว่า

    “แล้วใครจะเป็นคนไปเอา”

    “เค้าเฝ้าบ้าน~” เจนนี่บอกพลางทำตาปริบ ๆ (ช่างไม่ได้เข้ากับตัวเลย : คนเขียน)

    “เออ แกก็เฝ้าบ้านอยู่แล้วนี่”

    “พีจังอ่า~

    “งั้นนอกจากเจนนี่ใครจะไปล่ะ” เอมิถามพลางนั่งบนขอบโซฟา ข้าง ๆ จีอุนที่กำลังกินขนมอยู่อย่างเอร็ดอร่อย

    “แล้วใครอยากไปมั่งอ่ะ” จีอุนเงยหน้าขึ้นมาถาม

    “เค้าอยากไป” จาวิพูดขึ้นพลางทำตาปริบ ๆ อีกคน (ช่างไม่ได้เข้ากับตัวเลย No.2 : คนเขียน)

    “ใครจะไปกับจาวิ” นามิถาม

    “เราไปก็ได้” จีอุนบอก

    “ใครอีก”

    “ฉันไปก็ได้”

    “โอเค สรุปตามนี้นะ คนที่จะลงมือในภารกิจนี้คือ พีโกะ จีอุน จาวิ ส่วนเอมิเป็นหน่วยสนับสนุนฉุกเฉิน เราจะคอยเป็นหน่วยเทคนิคอยู่บนรถละกัน แล้วเจนนี่ แกเฝ้าบ้าน” นามิพูดสรุป

    “เราจะลงมือกันกี่โมงอ่ะ หม่าม้า”

    “เที่ยงคืนวันนี้เราจะไปรับเอาพลอยอเมทิสต์ L1JK กัน ไปเตรียมตัวให้พร้อมล่ะ”

    “ค่า~” เสียงคนหลายคนขานรับล้อเลียนนามิ ก่อนจะรีบเผ่นออกไปจากห้องนั่งเล่นทันที ก่อนที่นามิจะซัดมีดสั้นใส่เรียงคน ให้หญิงสาวผมแดงยาวหงุดหงิดเล่น

     

    “แกแยกไปทางนี้นะ จีอุนไปทางด้านหลัง ฉันจะเข้าไปข้างบน”

    “อือ” หญิงสาวในชุดดำ 3 คน แยกออกไปเป็น 3 ทางจีอุนพุ่งตัวอ้อมตามรั้วที่ล้อมรอบคฤหาสน์อยู่ เพื่อเข้าไปทางด้านหลัง

    ระหว่างทางเธอสังเกตได้ว่าคฤหาสน์แห่งนี้เป็นคฤหาสน์ที่สวยงามมาก แต่บรรยากาศกลับดูวังเวงชอบกล จีอุนหยุดฝีเท้าลงเมื่อมาถึงสวนด้านหลังคฤหาสน์

    “น... นี่มันอะไรกัน!?

    ภาพเบื้องหน้าทำให้ร่างบางถึงกับชะงักและมองดูไปรอบ ๆ

    โต๊ะหินอ่อนวางเรียงรายมากมายภายในสวน บนโต๊ะมีตู้โชว์อัญมณีจำนวนมากวางอยู่แต่ละโต๊ะ พร้อมกันนั้น บนกำแพงหลังคฤหาสน์ยังมีป้ายขนาดใหญ่เขียนไว้ว่า แด่ผู้มาเยือน

    จีอุนตั้งสติก่อนจะพิจารณาอัญมณีที่วางอยู่แต่ละโต๊ะ ดูยังไงก็เป็นของแท้ทั้งนั้น แต่ไม่มีวี่แววของอเมทิสต์ L1JK เลย

    “ (คิดจะหลอกกันตื้น ๆ แบบนี้ ใครหลงก็โง่ละ) ” เธอคิดในใจพลางค่อย ๆ ตรวจดูอัญมณีต่อไป

    ทางด้านจาวิกะ เธออ้อมมาทางดานข้างคฤหาสน์แล้วเตรียมหาทางที่จะเข้าไป แต่ทันใดก็มีเสียง...

    เมี้ยวว ~

    แมวเปอร์เซียตัวอ้วนท้วนตัวหนึ่งเดินออกมาจากพุ่มไม้ จาวิรีบพุ่งเข้าหาด้วยความเร็วสูง แปบเดียวเจ้าแมวก็อยู่ในอ้อมกอดของจาวิ

    “น่ารักจังเลย~ อ๊ะ มีปลอกคอด้วย” เธอสังเกตเห็นป้ายที่คอของมันเขียนสลักไว้ว่า ‘L1JK’

    “อู้งานมาเล่นกับแมวแบบนี้ ใช้ไม่ได้เลยนะ” เสียงชายหนุ่มปริศนาดังขึ้นด้านหลังจาวิ

    “น...นาย !!

     

    อีกด้านหนึ่ง พีโกะกระโดดไต่กำแพงคฤหาสน์จนมาถึงดาดฟ้า ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

    “ฮึบ!” ร่างบางรีบหลบเข้ามุมกำแพงดาดฟ้า เมื่ออยู่ ๆ ก็มีกระสุนปืนสาดกระหน่ำเข้ามา

    “ตกใจแทบแย่ !” เธอค่อย ๆ หันไปมองทั่วดาดฟ้า บนพื้นปูนเต็มไปด้วยหนามแหลมคมที่ถูกนำมาติดตั้งไว้ ไกลออกไปคือปืนอัติโนมัติที่มีเซนเซอร์จับความเคลื่อนไหวหมุนไปมารอบ ๆ

    “ไฮโซจังเลยนะ แต่ก็ยังอ่อนหัด” พีโกะพูดพลางยิ้มมุมปาก และแล้วสัญญาณของเครื่องสื่อสารที่อยู่ที่หูก็ดังขึ้น

    ตี๊ด “ [ นี่จีอุนนะ พบ L1JK แล้ว ลงมาที่สวนหลังคฤหาสน์ด่วน] ” แล้วเสียงวก็ดับไป

    “ (ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วกับดังพวกนี้ล่ะ) ” พีโกะครุ่นคิดก่อนจะพุ่งตัวออกจากมุมกำแพงด้วยความไว และคล่องแคล่ว ปืนอัติโนมัติกราดยิงตาม แต่เธอก็พลิกตัว ไต่ลงมายังด้านหลังคฤหาสน์ได้ทันพอดี เรื่องแบบนี้นับว่าสบายมากสำหรับพวกเธอทุกคน ถ้าแค่นี้ยังเอาตัวรอดไม่ได้ก็คงไม่ได้อยู่องค์กรนี้หรอก

    ตุ่บ! พีโกะกระโดดลงยังพื้นสนามหญ้าหลังคฤหาสน์กราดมองไปรอบ ๆ แต่กลับไม่พบจีอุนเลย และเธอก็ไม่รู้ด้วยว่า ตู้โชว์อัญมณีที่เคยวางอยู่บนโต๊ะก็ได้หายไปจนหมดแล้วด้วย...
     

    นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย !!

    จีอุนว่าพลางมองไปรอบ ๆ

    “สีชมพูเต็มไปหมดเลย”

    คิก! คิก! “เสียงหัวเราะใครน่ะ”

    “ข้าเอง... ข้าคือกามเทพ”

    “กามเทพบ้าอะไรถือปืนไม่ทราบ แล้วกามเทพก็ไม่ตัวยังกะควายขนาดนี้ด้วย อย่ามาไร้สาระนะ! แกเป็นใครไม่ทราบ!!” จีอุนตวาดอย่างเดือดดาล

    “แหม ๆ หน้าตาออกจะหวานแท้ ๆ แต่ปากคอเราะร้ายไม่เบาเลยนี่” พูดจบคนที่อ้างตัวเป็นกามเทพก็จ่อปืนมาทางจีอุน พร้อมกับเหนี่ยวไกปืนทันที

    ปัง!!

    กระสุนถูกยิงออกมาจากปากกระบอกปืนพกของจีอุน พุ่งเข้าไปในปากกระบอกปืนของอีกฝ่ายที่กำลังเหนี่ยวไกพอดี ทำให้ปืนพกของผู้ที่อ้างเป็นกามเทพระเบิดคามือของเขา

    “หึ สมน้ำหน้า” จีอุนมาองร่างอดีตกามเทพล้มลงอย่างพอใจ ก่อนจะมองไปรอบ ๆ อย่างสงสัยว่าที่นี่มันที่ไหนกันแน่ ก่อนที่เธอจะพบว่าเพดานของห้องนี้มีรอยอยู่เหมือนประตู เธอจึงเข้าใจทันทีว่าเธอคงตกลงมาในกับดักที่ตั้งอยู่ที่สวนหลังคฤหาสน์

    “ (แล้วจะขึ้นไปยังไงล่ะเนี่ย) ” จีอุนคิดอย่างเอือมระอา

    “แม่ จีอุนได้ติดต่อหาแกบ้างรึเปล่า” พีโกะติดต่อหานามิที่เป็นฝ่ายเทคนิคและประสานงานอยู่ที่รถตู้ที่จอดอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากคฤหาสน์

    “ไม่นี่ สัญญาณของจีอุนหายไปตรงสวนหลังคฤหาสน์น่ะ ทำไมหรอ?”

    “ก็จีอุนติดต่อมาว่า พบ L1JK ที่สวนหลังคฤหาสน์ แต่พอเรามาก็ไม่เห็นเจอเลย”

    “ระวังตัวด้วยนะ มันอาจจะเป็นกับดักก็ได้ เดี๋ยวเราจะเรียกกำลังเสริมให้แล้วกัน” พูดจบนามิก็ตัดการติดต่อจากพีโกะ แล้วหันไปง่วนอยู่กับเครื่องมือติดต่อสื่อสารมากมายในรถตู้

     

    “แล้วตานี้เราจะทำยังไงดีล่ะ” หญิงสาวผมดำพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ก่อนจะหันหลังเตรียมเดินออกจากสวนหลังคฤหาสน์ให้เร็วที่สุด แต่แล้วก็มีการติดต่อจากจาวิกะเข้ามา

    “พีโกะจัง เราเจอแมวตัวนึงทางด้านข้างของคฤหาสน์อ่ะ ที่ปลอกคอมีเขียนไว้ว่า L1JK ด้วยล่ะ เราว่าบางทีที่ปลอกคอของแมวอาจเป็น L1JKก็ได้นะ เราจะรออยู่ข้างคฤหาสน์นี่ล่ะ”

    พอการติดต่อของจาวิขาดหายไป พีโกะก็ได้แต่ยืนครุ่นคิดอยู่คนเดียว

    คราวนี้ เป็นกับดักหรือเรื่องจริงกันแน่ละเนี่ย....

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×