คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #82 : บทที่ 14 (3)
“าลอไปเ็อินที่โรแรม่อนนะะ เสร็แล้วะโทรหา” สถาปนิสาวเอ่ยเมื่อนพรุอรถบริเวหน้าลาส
โรแรมที่าลพัอยู่ถัไปาลาเพียไม่ี่เมร อีฟาอลาเป็นร้านวัสุ่อสร้าและบ้านพัหลัามอไศล ถัานั้น็เป็นปาอยเ้าบ้านอนพรุ ึ่เป็นบ้านหลัแรในอย
“ใรเรียบร้อย่อน็โทรหาละัน” นพรุสรุป่ายๆ
“ั้นน่านไปับุาลนะะ”
“ไม่้อหรอ่ะ ุน่านไปับุน็อเถอะ อเยอะแยะะไ้่วยันถือ” าลบอพลาส่สายาให้ ทำนอว่าเป็นแผนอเธอเอ
หิสาวยิ้มน้อยๆอบุนเ้าแผนาร ลืมบออีฝ่ายไป เสียสนิทว่าเธอยอมแพ้แล้ว เธอไม่อยาทำให้นรััน้อมาเ็บ้ำ แหลลานันไปทุฝ่ายเพียเพราะเธอ้อารเา
ไ้มาแ่ัวแล้วหัวใเล่า ถ้าใวที่เธอ้อารอยู่ับนอื่น เธอะนอนับเาไ้เ็มื่นหรือ ทุืนทุวัน้ออยระแวว่าเาะิถึอีนหรือไม่
ลอเวลาหลายปีที่ห่าหายมีหลายรั้้อทุ์ระทมับวามินี้ แ่็ยัพอหลอัวเอไ้ว่า เาอาะยัรอเธออยู่ อเพียแ่ไ้พบัน ทว่าอนนี้เธอาสว่าแล้ว
เาไม่รัเธอถึเวลา้อปล่อยเาไป แล้วเหลือไว้เพียมิรภาพที่ี่อันเท่านั้น
“ไปันเถอะ” นพรุหันมาเรีย้วยน้ำเสียปิ ไม่มีร่อรอยประประัน นเธอนึประหลาใ ็ลอทั้วันเาพูาเย็นาและหมาเมินเหมือนไม่อยาใ้แม้เพียอาาศร่วมัน
“อืม” น่านวารียิ้มออเป็นรั้แรอย่าริใ พยายามทำัวให้เป็นปิ แล้วเินามเาไป
“ทั้หมแปนเอาุ้สัสามิโล อย่าอื่น็ละๆันไปละัน” ายหนุ่มปรึษา
“น่านอยาไ้เนื้อปูไปทำ้าวผั แล้ว็เอาปลาะพมาทำ้มยำ” น่านวารีเสนอ
ิ้วหนาเลิึ้นอย่าประหลาใ เพราะปิเธอทำอาหารไม่เป็น ึเอ่ยถาม “ทำเป็นเหรอ”
“อืม อร่อย้วยนะ”
“ริ?”
“ริสิ น่านเป็นศิษย์เออเฟโรแรมห้าาวเลยนะ” หิสาวอวามวามริ เพราะธีรนย์เยให้ไปเ้าอร์สพันาัวเอหลายอย่า รวมถึเรียนทำอาหาร้วย
“ะรอิม”
ความคิดเห็น