ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : คู่แข่ง!!
เมื่อผมส่ศรัย์ถึหน้าะแล้วผม็ริ่ไปยัร้านอศรัย์เพื่อไปเอารถแ่ลับเอับนอศรัย์เ้าเสีย่อน
"นายน้อยอยู่ไหน ทำไมับรถนายน้อยมา นายน้อยไปมหาวิทยาลัยแล้วหรอ นายน้อยทานอะไรยั ..."
"พอๆๆพอ ยิำถามอะไรเยอะแยะเนี้ยุ"
"อบมา ถ้าุไม่อบผมะเปลี่ยนายิำถามเป็นยิุแทน"
"โหแท้"
"ะอบีไหม"
"ถ้าผม้ออบำถามุทุำถามะยาวแน่ บอรๆนะผมเมื่อย"
"ั้นามเ้ามา้าใน"
นอศรัย์เินนำผมเ้าไปในร้านและไปหยิบเรื่อื่มมาให้ผม หึ ะยาวริอ่ะานนี้
"อบมา"
"ถามมา เริ่ม"
"รถนายน้อยอยู่ทีุ่ไ้ไ"
"ผมไปส่เี้ยมา"
"เี๋ยวเมื่อีุ้เรียนายน้อยว่าอะไร"
"เี้ย"
"ุอยาายหรอ"
"ยอมรับุโหแ่ผมไม่ลัว อีอย่านายน้อยอุ็ไม่เห็นว่าอะไรอนที่เรียเาว่าเี้ยเลยนิุเือร้อนอะไร"
"ป่าว ่อเลยละัน"
"ทำไมนาย้อไปส่นายน้อย"
"อยาไป"
"นายน้อยทานอะไรยั"
"ินละ"
"ทานอะไร"
"้าว้มุ้"
"ใรทำ"
"เี้ยทำให้ิน"
"เี๋ยวนะุล้าใ้นายน้อยหรอ"
"ป่าวื่นมาเี้ย็ทำไว่ให้แล้ว"
"ุิะทำอะไร ใร้าุมา"
"อย่าบ้าเหอะนาย ันไม่มีวันทำร้ายเี้ยหรอ"
"ผมะมั่นใไ้ไ"
"ผม็ิับเี้ยเหมือนับทีุ่ิับนายน้อยอุนั่นแหละ"
"ผมไม่เ้าใ"
"ผมว่าุเ้าใ อุแรถผม้วยรับ"
ผมลุึ้นหยิบุแรถและทำท่าะเินออาร้านนอศรัย์็ะโนไล่หลัมาว่า
"ุ หยุ่อน"
"รับ" ผมอบพลายัิ้วึ้น้าหนึ่อย่าวนๆ
"เรื่อนีุ้เ็บเป็นวามลับไ้มั้ย"
"ุหมายถึ.."
"ใ่ เรื่อนายน้อย"
"เอาเป็นว่าผมะเ็บไว้พิารา" ผมเินออมาึ้นรถโยมีนอศรัย์เินามผมสาร์ทรถเสร็ละลระล
"ถือ่ะว่าุือู่แ่ผมละนะ เรียมัวไว้ให้ีๆละ"
"ผมไม่มีทาปล่อยนายน้อยไปหรอไม่มีวัน"
ผมับรถออมาาร้านศรัย์และรไปยับ้านเพื่อพัผ่อนและอาบน้ำเรียมไปรับเี้ยอผม หึ เี้ยเนี่ยเสน่ห์แรเป็นบ้าผม้อระวัมาว่านี้แล้วสิ ให้ายเหอะ สนุเป็นบ้าเลย
"นายน้อยอยู่ไหน ทำไมับรถนายน้อยมา นายน้อยไปมหาวิทยาลัยแล้วหรอ นายน้อยทานอะไรยั ..."
"พอๆๆพอ ยิำถามอะไรเยอะแยะเนี้ยุ"
"อบมา ถ้าุไม่อบผมะเปลี่ยนายิำถามเป็นยิุแทน"
"โหแท้"
"ะอบีไหม"
"ถ้าผม้ออบำถามุทุำถามะยาวแน่ บอรๆนะผมเมื่อย"
"ั้นามเ้ามา้าใน"
นอศรัย์เินนำผมเ้าไปในร้านและไปหยิบเรื่อื่มมาให้ผม หึ ะยาวริอ่ะานนี้
"อบมา"
"ถามมา เริ่ม"
"รถนายน้อยอยู่ทีุ่ไ้ไ"
"ผมไปส่เี้ยมา"
"เี๋ยวเมื่อีุ้เรียนายน้อยว่าอะไร"
"เี้ย"
"ุอยาายหรอ"
"ยอมรับุโหแ่ผมไม่ลัว อีอย่านายน้อยอุ็ไม่เห็นว่าอะไรอนที่เรียเาว่าเี้ยเลยนิุเือร้อนอะไร"
"ป่าว ่อเลยละัน"
"ทำไมนาย้อไปส่นายน้อย"
"อยาไป"
"นายน้อยทานอะไรยั"
"ินละ"
"ทานอะไร"
"้าว้มุ้"
"ใรทำ"
"เี้ยทำให้ิน"
"เี๋ยวนะุล้าใ้นายน้อยหรอ"
"ป่าวื่นมาเี้ย็ทำไว่ให้แล้ว"
"ุิะทำอะไร ใร้าุมา"
"อย่าบ้าเหอะนาย ันไม่มีวันทำร้ายเี้ยหรอ"
"ผมะมั่นใไ้ไ"
"ผม็ิับเี้ยเหมือนับทีุ่ิับนายน้อยอุนั่นแหละ"
"ผมไม่เ้าใ"
"ผมว่าุเ้าใ อุแรถผม้วยรับ"
ผมลุึ้นหยิบุแรถและทำท่าะเินออาร้านนอศรัย์็ะโนไล่หลัมาว่า
"ุ หยุ่อน"
"รับ" ผมอบพลายัิ้วึ้น้าหนึ่อย่าวนๆ
"เรื่อนีุ้เ็บเป็นวามลับไ้มั้ย"
"ุหมายถึ.."
"ใ่ เรื่อนายน้อย"
"เอาเป็นว่าผมะเ็บไว้พิารา" ผมเินออมาึ้นรถโยมีนอศรัย์เินามผมสาร์ทรถเสร็ละลระล
"ถือ่ะว่าุือู่แ่ผมละนะ เรียมัวไว้ให้ีๆละ"
"ผมไม่มีทาปล่อยนายน้อยไปหรอไม่มีวัน"
ผมับรถออมาาร้านศรัย์และรไปยับ้านเพื่อพัผ่อนและอาบน้ำเรียมไปรับเี้ยอผม หึ เี้ยเนี่ยเสน่ห์แรเป็นบ้าผม้อระวัมาว่านี้แล้วสิ ให้ายเหอะ สนุเป็นบ้าเลย
#หว่าาาุหมอเอู่แ่ที่สมน้ำสมเนื้อนไ้ทีนีุ้หมอะทำยัไเพื่อไ้ศรัย์มารอบรอน้าาาาาอย่าลืมิามอมเม้นใำลัในัเียน้วยนะ้าาาาาาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น