คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ข้าต้องการท่าน(NC)
อนที่ 8 ้า้อารท่าน(NC)
เว่ย้านมอูนาเสร็สม้วยใสั่นระทึ สะโพบาเร็ระุเสียสีับวามร้อนลวอเา เลือในายพลันสูบีอยาระบายปลเปลื้อ ร่าสูัฟันนสันรามนูนเ่น พลิะแนอน้าน้าลวามเสียว่านาารสัมผัสอเรือนายยั่วยวนผ่าวร้อนอนา
'้า้ออทนไว้ นี่เป็นรั้แรอนา"
ายหนุ่มมอูร่าามที่บิส่ายไปมาอย่ายั่วยวน ฝ่ามือเรียวยาวลูบไล้ไปทั่วลาายสาวึ่บันี้่ำเยิ้มรออย ปลายนิ้วเรียวยาวลูบไล้ปาทา่อนสอแทรเ้าไปในส่วนที่ับแบอ่อนนุ่มพร้อมันถึสอนิ้ว ันพรวเียวนสุ
"อ๊าา!"
ร่าบารีร้อออมา้วยวามใระนเสียว่าน บิส่ายสะโพล้าย้อารหลีหนีร่าสูรีบ้มลแนบมอบุมพิเผ็ร้อน รอนนาปรับัวไ้ยับสอนิ้วทีเรียบาอยู่เ้าออามัหวะนสะโพบาเริ่มยับบเบียเ้าหาึถอนุมพิออ ยับ้อมือันิ้วเ้าออรวเร็ว ร่าบาเสียวสะท้านสัมผัสแปลใหม่วนลุ่มหล เผลอยับสะโพามนิ้วแร่ นสะโพเร็ระุเสร็สม้วยนิ้วเา
"แฮ็!แฮ็!..อ๊า..อ๊า!"
ร่าบาูอาาศเ้าปาพร้อมราหวานระเส่า สมออนามึนไปหมแล้ว วามเสียว่านร้อนผ่าวาภายในระุ้นรุีน้อยวัยแรรันสิหลุลอย นาิสิ่ใไม่ออร่าาย้อารปลปล่อยนทนไม่ไหว วาลมโหยาเยิ้มนแทบะั้นน้ำออมาไ้ เหม่อมอใบหน้าามอบุรุษที่อบอย่าลุ่มหล นัยน์าสีอ่อนอเาาวแวววนให้หัวใวน้อยหลอมละลาย ิใทุสัมผัสที่เาปรนเปรอริมฝีปาอวบอิ่มอ้าเผยอร้อออย่าลืมอาย
"เว่ย..้าน..้า้อ..ารท่าน!"
หวานพร่าอออ้อนวนสิหลุลอย เว่ย้านรับฟันเลือในารเือพล่าน ลมหายใหอบระั้น หมวามอทนทันที
มือเรียวยาวับที่้อเท้าเล็เรียวาวเนียนประุหยาอ้าออ ฝ่ามือให่้อนสะโพนาึ้นสู ฝ่ามืออี้าับัท่อนลำึ่บันี้โป่พอนแทบไม่ไหวถูไถลร่อสวาท่ำเยิ้มเรียมัวลวามเ็บปวให้นา ปลายหัวหยัแทรลไปที่่อทารัสีหวานแทรเ้าสู่ภายใน้าๆามัหวะลมหายใอทั้สอฝ่าย
อ่าส์!อ่าส์" "อ๊า!..้าเ็บ"
้านราสะท้านถูวามับแน่นอนาบีบรันแทบะทำให้ปลปล่อยทันที หลีินถูวามโอฬารรุล้ำนแทบีายับสะโพหนีแ่ถูฝ่ามือให่อเาโอบล้อมเอาไว้ สะโพแร่ถูันเ้ามาอีรั้่อนะหยุลให้นาปรับัว
ายหนุ่มมอไปที่ใบหน้าาม หัวิ้วนาลล้ายเ็บปว วาลมโปรือ่ำนแทบปิ ปาเล็สูอ้าลวามเ็บปวที่มาพร้อมวามเสียว่าน นาแอ่นแผ่นหลันเ้าอวบอิ่มนูนเ่นั
ร่าสูรับมภาพแสนระุ้นำหนันลำอแห้ผา ลอบลืนน้ำลายลอ โน้มัวรอบริมฝีปาบนปลายยอสีหวานวัลิ้นูึระุ้นให้นาผ่อนลาย ฝ่ามือ้าถนับีบเล้นเ้าอวบอัอี้านึ้นสี มือและปาทำานผสานันปรนนิบัรนาม
"อ๊า!.อ๊า"
หลีินถูปลุเร้านร้อนผ่าวึ้นมาอีรั้น้ำหวานใสึมออมาลแรเสียสี ส่เสียรวราพร่าหวาน สะโพบายับส่ายลวามึแน่น่อทารัหัวบีบรั ร่าสูเห็นนาปรับัวไ้ยับสะโพแทพรวนสุในรั้เียว
"ี๊..เ็บ"
เสียพล่าหวานประท้ว ปลายหาามีน้าาเม็เล็ึมออมา ร่าสูเยหน้าึ้นแนบริมฝีปาูบับน้ำาให้นา ระิบแผ่วเบา้วยน้ำเสียแหบพร่าแสนล่อลว
"ินเออร์..ผ่อนลาย..เ็บรู่เียว"
หลีินรับสัมผัสอ่อนโยนำปลอบใที่มาพร้อมลมหายใร้อนผ่าว หัวใพลันเ้นึัลมร้อนสายหนึ่แผ่่านทั่วาย ่อทารัพลันับน้ำหวานใสออมา!
"๊วบ!๊วบ!"
เสียูลามัึ้นมาหันเหวามสนใ ร่าบาสั่นสะท้าน้วยวามเินอายปน่านเสียว ยฝ่ามือเรียวเล็ทั้สอ้าับหัวไหล่แร่ แอ่นทรวออวบอัึ้นบเบียรับสัมผัสาริมฝีปาอเาอย่าเร่าร้อน
"อ๊า!..อ๊า!"
แหบหวานรวราอีรั้ สะโพบาบิส่ายลายวามึแน่นลาาย ายหนุ่มเริ่มยับสะโพเ้าออ้าๆ้วยวามเสียเสียว
'อา!นาับแน่นยิ่นั!'
เว้ย้านัฟันอีรั้อย่าอลั้น ยับสะโพเ้าออนสุ่อยๆยับเพิ่มัหวะ เมื่อเห็นนาปรับัวไ้พลันยืแผ่นหลัเหยียร ฝ่ามือเรียวยาวทั้สอ้า้อน้นอวบเ้นยลอยสูึ้นาพื้น ยับสะโพระแทเ้าออามัหวะที่ใปรารถนาเรียเสียราระเส่าเป็นระยะ
รุีน้อยวัยแรรัถูวามเสียว่านปลุเร้าแทบทนไม่ไหว ฝ่ามือเรียวเล็ยุ้มผ้าปูที่นอนนยับยู่ วาลมโ่ำปรือแววาหวานหยาเยิ้ม มอสบนัยน์าสีอ่อน้วยวามลั่ไล้ ริมฝีปาอวบอิ่มอ้ารา้วยวามเสียวระสัน
อา!เหุใเาึามถึเพียนี้'
"อ๊า..เว่ย้าน..อ๊า!"
'อา!เสียหวานอนาานื่อ้าไ้ไพเราะยิ่นั'
เว่ย้านรับฟันใเ้นแร วาเรียวสวยมอไปที่ใบหน้ารูปไ่ามอนา วาลมโามปรือ่ำ แววาสใสหวานหยาเยิ้มมอมาที่เาอย่าหลใหลลั่ไล้ ริมฝีปาอวบอิ่มบวมแอ้าเผยอรวรา ายหนุ่มลอบลืนน้ำลาย สายาเลื่อนมอลำอเรียวระห ไหปลาร้าู่าม ทรวออวบอิ่ม ึ้นสีุหลาบไปทั่ว้วยฝีมือเา ร่าอวบอัปิส่ายไปมาอย่ายั่วยวน หัวใเาเ้นระทึ้วยวามหลใหล
"อ่าส์..!"
'นา่ารู้วิธียั่วยวน้า!'
ายหนุ่มหอบระั้นเร่ระทั้นสะโพเ้าออรุนแร นร่าบาเลื่อนไหวามแรระแท เ้าอวบอัยับส่าย ่อทารัับแบบีบเล้นนแทบทนไม่ไหว ร่าายถูู่โม้วยวามเสียว่านไม่อา้านทานไ้อี่อไปสอมือบีบเล้นสะโพบานึ้นรอยแ เร่ยับสะโพแร่ระแทเ้าออไม่หยุยั้
"ท่าน..เบา..อ๊า!อ๊า"
หลีินหวีร้ออย่าลืมอายถึุสูสุในพริบา สะโพบาสั่นระุอย่าวบุมไม่ไ้ ่อทารัอรัท่อนลำถี่ยิบ ร่าสูยับสะโพอีสอสามทีร่าายเร็ระุ่อนปลปล่อยน้ำสีาวุ่นพวยพุ่ออมา
"อ่าส์!..อ่าส์!..แฮ่!.แฮ่"
เว่ย้านรวราเสร็สม ัวสั่นระริปลปล่อยทุอย่าออมานหม
'รั้แรอนา้า้ออลั้นมามายยิ่นั'
ร่าบาเิหน้าึ้นเร็ไปทั้ัวรู้สึถึวามอุ่นร้อนที่ทะลัทลายเ้ามา ่อทารัล้ายถูใบีรัมิบเล้นนท่อนลำที่ยัไม่อ่อนัวพอยายึ้นอีรั้ในโพรรัเนื้อนุ่ม วาลมโเบิึ้น้วยวามะลึลอบบิในใ
'อา!เหุใส่วนนั้นอเาึพอึ้นอีแล้ว?'
เว่ย้านมอท่าทาน่ารัอนาหัวใพลันันยุบยิบโน้มัวลไปหาร่าบาระิบหยอเย้า
"ินเออร์..ส่วนนั้นอเ้ายั่วยวน้า"
รุีน้อยวันแรรัถูำพูลามอเาู่โมนเินอายใบหน้าพลันเห่อร้อน แ่ร่าายลับร้อนผ่าวอบสนอวามเสียว่านที่เพิ่รู้ัลับมาอีรั้ ่อทารัมิบออย่าวบุมไม่ไ้
"อ่าส์!..ินเออร์"
หลีินถูเสียราแหบ่ำอนามสะนลุ่มหลมัวเมา ฝ่ามือเรียวเล็ประอใบหน้าามปานล่มเมือลมา แนบริมฝีปาอวบอิ่มับริมฝีปาหยัสวย สอปลายลิ้นเรียวเล็เ้าไปใหนโพรปาเาวัลิ้นเล็ูึเร่าร้อน สะโพบายับบเบียเ้าหาเาอย่าเสียเสียว เว่น้านยยิ้มพอใ ยับสะโพแร่อบรับสาวาม
เว่ย้านมอใบหน้าามที่นอนหลับอยู่ใ้ผ้าห่ม้วยวามหลใหล ใบหน้ารูปไ่อนาึ้นสีเลือนรา หัวิ้วามลเล็น้อยอย่าไม่สบายัว แพรนาหนาสั่นเบาๆ เหื่อเม็เล็เาะอยู่ามไรผม ริมฝีปาอวบอิ่มบวมแาุมพิอเา ผิวเนื้อใสราวหยมันแพะที่โผล่พ้นายผ้าห่มึ้นรอยสีุหลาบวนให้ินนาารไปไล เรือนร่าภายใ้ผ้าห่มผืนบาเผยส่วนเว้าส่วนโ้ามเย้ายวน ร่าสูมูนร่าายผ่าวร้อนทอถอนใอย่าหัห้าม
"ใรอยู่้านอ เรียมน้ำร้อนมาให้้า"
เว่ย้านเอ่ยสั่เสียเรียบ ผ่านไปเพียรู่เียวยายเ่าเหวินิพาสาวรับใ้เินเ้ามา สาวใ้รีบเทน้ำร้อนลถัในห้ออาบน้ำ านั้นรีบเินไปอย้านนออย่ารู้วาม
"ยาเ้า่ะุาย"
บ่าวเ่าส่วหยล้ำ่าภายในบรรุยาลวามเ็บปวำรับพิเศษลวามเ็บปวไ้เ้าส่วน ายหนุ่มเหลือบมอนาอย่าพินิพิารา
'อาารอ้าและนาทั้ล้ายและไม่ล้ายถูพิษปลุำหนั แ่้าินยาร้อยพิษไม่ล้ำรายยาปลุำหนัไม่มีผล่อ้า หรือ้าะระแวมาเินไป?
ผ่านไปรู่หนึ่ร่าสูผศีรษะรับ
"ท่านเอาวาไว้ ให้บ่าวรับใ้เ้ามาทำวามสะอาเีย แล้วออไปไ้ "เว่ย้านล่าวบ หันไปโอบอร่าายามภายใ้ผ้าห่มเินเ้าห้ออาบน้ำไป
ยายเ่าเหวินิลอบถอนใโล่อ ยยิ้มเล็น้อยเินออไปสั่าน
ความคิดเห็น