คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เจ้าต้องการสิ่งใด(NC)
้าวือือ บิ้อมือ้วยวามผ่อนลายหลัาที่โ่รวนถูไหลุร่วลพื้น ใบหน้าเล็ามเหลือบมอไปรอบๆ
"เ้า้อทำ้อลใับ้า"
เสียเย็นนิ่เรียบไม่แสอารม์เอ่ยถามนัวเล็ที่เร่ิมเินไปเินมา
"อทัพ้อเิน้วยท้อ ท่านแม่ทัพเ้าใีว่า้าระมั อนนี้้าหิวมาเ้า่ะ"
เสียหวานใสอบไม่รำถามยฝ่ามือเรียวเล็อัวเอึ้นลูบท้อ
ร่าสูเหลือบมอนาแว่บหนึ่ไม่ไ้ล่าวำใ เินไปนั่ลบนั่สำหรับนั่ื่มา ฝ่ามือเรียวยาวับที่้านระิ่ทอำอันหนึ่สั่นเบาๆสอรั้ ผ่านไปไม่ี่อึในายทหารรับใ้ ็ยถาสุราอาหารเินเ้ามา
'เอะ! วามาไปเถอะ ้าะรอูว่าท่านะทำเยี่ยไรเมื่อพิษำเริบ'
ร่าเล็ลอบ่อนอในใ แอบเหลือบามอบน
ารระทำิเล็ิน้อยอนานั้น หาไ้รอพ้นาสายาอแม่ทัพหนุ่มไม่ แ่เา็ไม่ิที่ะเปิโปนา
หนึ่เ่อผ่านไป
้าวือือวาะเียบล พลายมือึ้นับเหื่อเม็เล็ที่ผุึมออมาามไรผมำสลวยบริเวมับ ใบหน้าเล็เริ่มเห่อร้อนึ้นสีมพูระเรื่อ แววาพร่าเลือน รู้สึร้อนวูบวาบนเผลอแหวสาบเสื้อั้นนอออมา
'เหุใ้าึมีอาารล้ายถูพิษปลุำหนัเ่นนี้เล่า ปัหามิน่าอยู่ที่สุราอาหาร้ารวสอบแน่ัแล้ว'
'หรือะเป็นพิษาแหวน้าหมุนแหวนไปที่ยาหลอนิมิใ่หรือ เหุใลายเป็นยาปลุำหนั? แ่นั่นไม่ใ่ประเ็น ะพิษไหน็ไม่สำั้าินยาถอนพิษแล้วนี่นา'
หิสาวพยายามรวบรวมสิิ เยหน้าึ้นมา็พลันสบเ้าับแววามืำราวระแสน้ำวนอใรบาน
"สมแล้วที่เป็นนาโร แม้แ่อุบาย่ำ้าเยี่ยนี้็ิออมาไ้"
แม่ทัพหนุ่มแ่นเสียเย็นาถาถา แ่ลับสาวเท้าเ้าหา้าวือือพร้อมับระาหิสาวเ้ามาในอ้อมแน เบียบสอร่าแนบินไ้ลิ่นหอมรุ่นวนหลใหลาลมหายใและายสาว ลื่นวามร้อนพลุ่พล่านผ่านปลายมูไปยัแนลาอร่าายายหนุ่มทันที
'อา!ลิ่นายอนาเย้ายวนยิ่นั'
"ในเมื่อเ้า้อารเ่นนี้ ้า็ะเล่นเป็นเพื่อนเ้า"
เสียทุ้ม่ำระิบแหบพร่าแผ่วเบาพร้อมับับลไปบนใบหูเล็สีแ่ำ ฝ่ามือร้อนลวโอบรัายสาวไว้ในอ้อมแน สิสัมปัะอ้าวือือแ่านทันที
ายหนุ่ม้มลมอนในอ้อมแน ใบหน้าเล็อนาแ่ำ ริมฝีปาแเยิ้ม่ำแย้มน้อยๆเป็นภาพที่ระุ้นอารม์ำหนันแทบทนไม่ไหว แม่ทัพหนุ่มลืนน้ำลายลอ้อนร่าอวบอัไว้ในอ้อมอ แล้วรีบสาวเท้าไปลาห้อ เพียพริบาทั้ร่าทั้สอ้อนทับันบนเีย
ร่าเล็นอนปรือาอยู่ใ้ร่าแม่ทัพหนุ่ม สมออนาว่าเปล่า้อารเพียปลปล่อยัวเอาวามทรมาน มือเล็ปัป่ายบนร่าายัวเอ ิ้วเรียวเล็มวมุ่นอย่าัใ ีทิ้เสื้อลุมัวนอนาวิ่น สอมือแหวเ้าไปในสาบเสื้อปัเลิเอี๊ยมัวเล็ับิ้ว วัสอเ้าาวเนียนที่อวบให่เินัวออมาบีบเล้นอย่าเมามันพร้อมเสียรวราระเส่า
ายหนุ่มที่ร่อมทับอยู่้านบนมอภาพรหน้า้วยแววาะลึันแฝวามลุ่มหล เสียราหวานปลุเร้านนฟัเลิลมหายใอเาระั้นถี่ึ้น รับรู้ไ้ว่ามีบาอย่าเอ่อล้นออมาาส่วนึแน่นภายใ้าเั้นใน เมื่อร่าเล็สัมผัสถึวามร้อนผ่าวแ็ืนที่แนบทับุอ่อนไหว็พอใยิ่ เหมือนนที่หลอยู่ลาทะเลทรายเอเ้าับน้ำพุ่ำเย็น รีบหยัสะโพบเบียเสียสีอย่าเร่เร้าสอมือเรียวเล็บีบเล้นเ้าอวบรุนแรึ้น น้ำสีใสไหลทะลัออมาไม่าสาย นนที่โนนาระทำลอบบรามนึ้นสัน
"อืม! อ๊า!.. อ๊า! "
้าวือือราเสียหวานพึพอใ ร่าายเร็ระุเสร็สม้วยนเอไปหนึ่รอบ แ่หิสาวลับรู้สึไม่อิ่มเอมส่วนที่เปียื้นร่ำร้อหาบาอย่าเ้ามาเิมเ็ม สอมือยับมาลูบไล้ลอนล้ามท้อึเรียบผ่านเสื้อลุมเนื้อลื่นที่บันี้ร้อนผ่าว้วยวาม้อารปาเล็อ้ารวรา
"ท่านแท่ทัพ..้า้อารมัน. อ่า!"
เสียหวานใสสั่นพร่าอ้อนวอนอ พร้อมับบสะโพเ้าหาอีรั้อย่ารุนแรนท่อนลำร้อนรุ่มแทบลุไหม้ แม่ทัพหนุ่มถูนายั่วยวนนลั่ไล้หลใหล เผลออ่อนโยนับนาโยไม่รู้ัว้มลระิบ้าใบหู
"ล่าวออมา..ว่าเ้า้อารสิ่ใ .?หืม!"
เสียทุ้ม่ำระิบแหบพร่าาั้นลั่นแล้นามใ้ล่า่อไป แม้ส่วนลาายร่ำร้ออารปลปล่อยนน้ำเหนียว้นไหลึมาปลายหัวหยั แม่ทัพหนุ่ม็ยัอลั้นเอาไว้ัวเาเอ็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรรู้เพียอยาหยอเย้านา หิสาวเม้มปาอย่าัใ้อมอใบหน้าหล่อเหลาระาใ พลันสอมือเล็นุ่มเ้าไปสัมผัสวามเป็นายที่แ็ันเส้นเลือปูนูนึ้นมาแล้วัรูึ้นล้าๆ นท่อนลำร้อนระุสู้มือ ร่าเล็มอสบานรหน้า ริมฝีปาอิ่มแถูฟันาวสะอาัเบาๆ แววา่ำหวานระยิบระยับายแววท้าทาย พร้อมใ้ปลายนิ้วโป้ลึเบาๆที่ปลายหัวหยัอย่ายั่วยวนวนวาบหวาม
"อ่าส์..เ้ามัน..ิ้อน้อย"
แม่ทัพหนุ่มส่เสียราผสานับลมหายใหอบระเส่า วามอทนอเาสิ้นสุลทันทีนายั่วยวนนเาหัวหมุน
'้าไม่เยปรารถนาสรีนใเพียนี้มา่อน..อา!..นาเป็นิ้อัวน้อย'
สรรพนามที่ใ้เรียหาหิสาวเปลี่ยนไปเนื่อาวามเร่าร้อนลุมเรือที่ไ้รับ
ร่าสูใ้มือ้ายรวบสอมือุนอร่าเล็ึ้นเหนือศีรษะ ่อนะใ้้นาแร่แยาเรียวาเลี้ยเลาอนาให้าอ้าออ านั้นฝ่ามือให่อี้า็ลูบไล้ไปยัส่วนล่า ร่าเล็สั่นระุอย่ารออย เาสอนิ้วยาวเรียวเ้าไปในส่วนอ่อนนุ่มแะ่ำพร้อมันถึสอนิ้ว ันพรวเียวนสุทา ร่าเล็สั่นสะท้านไปทั้ร่าเผลอเอื้อมวแนเรียวโอบรอบ้นอแร่
"อ๋าาา!!"
เสียราหวานแหบพร่า ร่าบาเร็ระุสุสมอย่ารุนแรในทันที ายหนุ่มยยิ้มเล็น้อยอย่าหาไ้ยาพอใผลานอน
"ิ้อน้อย! บอ้า เ้า้อารสิ่ใ"
เสียเือ้วยปรารถนาอบุรุษเพศระิบถามฝ่ามือร้อนยัลูบลำส่วนล่าอนาไม่หยุหย่อน
หิสาวเ้าอนาม 'ิ้อน้อย' ยัื้อรั้น้อมอนัยน์าู่นั้นที่สั่นระริ้วย้อารไม่่าาัวนา พลาส่ายหน้า้าๆนเส้นผมำลับยาวสลวยเรียบรื่น ระายไปทั่วแผ่นหลั บนที่นอนหมอนลอทรวออวบแน่นอนา เิเป็นวามามแฝวามเย้ายวนประารหนึ่ แววาแม่ทัพหนุ่มายแววหลใหลออมาอย่าไม่รู้ัว ระิบเสียแหบแห้หยอเย้าร่าเล็
"ื้อรั้นยิ่นั ้าอยารู้ยิ่ว่าเ้าทนไ้นานเพียใ"
ว่าพลายับสอนิ้วที่เสียบาอยู่เ้าออามัหวะ นสุวามยาว สลับับว้านเ้าไปในส่วนลึอ่อทาร้อนื้นับแบ เนื้ออ่อนนุ่มลาายสาวมิบอบรับ้วยวามเสียว่าน สะโพแอ่นโ้รับารสัมผัสอย่าโหยหา
"อ่าา อ๊า!อือ เสียวยิ่..อืมม!"
ปาเล็อ้าปาราอย่าสุสมิ้วมวมุ่นาหลับพริ้ม ริมฝีปาเล็แ่ำเผยออ้ารวรา ใบหน้าเล็นั้นเย้ายวนยาบรรยาย เมื่อเห็นนาเร่าร้อนถึเพียนี้ ายหนุ่มึปล่อยมือ้ายาารยึับ้อมือทั้สอ้าอนา พลาใ้ปลายนิ้วเรียวยาวที่เพิ่ว่า สะิเี่ยุอ่อนไหวลาายสาวปรนเปรอให้นาโนู่โมพร้อมันถึสอทาร่าเล็ถึุเสร็สมอย่ารวเร็ว
" อ๊า.. !!"
ร่าบาเร็ระุสะโพอย่าวบุมไม่ไ้ น้ำรัแ่านเิ่นอเปียระเ็นเป็นวลม ายหนุ่มสะท้านในอเาอบยามนาเสร็สมร่อรัอนาบีบรัปลายนิ้วเานเสียววาบถึส่วนนั้น น้ำหวานอนามามายนหัวใเาเ้นแร 'นาเสร็สมรุนแรยิ่นั'
"้า้อารท่าน..ท่านแม่ทัพ" เสียหวานอออ้อนร้ออออมาอย่าลืมอาย วาม้อารที่พุ่ทะยานสูึ้นร่าายบิส่าย้วยวามทรมาน
"้า้อารท่อนลำอท่าน อ่าา!"้าวือือไม่อาทานทนอี่อไป นาเอื้อมมือไปปลเปลื้ออาภร์อนเอและแม่ทัพหนุ่มอย่ารวเร็ว รั้ัวายหนุ่มเ้าแนบิ พร้อมทั้ยสะโพสวยึ้นสูเพื่อเสียสีถูไถุอ่อนไหวับแ่นลาายอร่าสูอย่ารุนแร แม่ทัพหนุ่มเริ่มหายใิัวามร่านร้อนอนาระุ้นำหนัอเายิ่นั เรือนร่าามาวโพลนบิส่ายถูไถส่วนนั้นอนาับส่วนที่ึแน่นอเานแทบแออมา เสียราระเส่าหวานแ่ไ้ฟั็ร้อนรุ่มแทบทนไม่ไหว
"อ่าส์!อืม"แม่ทัพหนุ่มเผลอราระเส่า้วยวาม้อาร
ความคิดเห็น